Strijd tegen het systeem (Metronieuws)

De Amsterdamse Charlotte Bouwman (26) zit sinds maandag in het gebouw van het Ministerie van Volksgezondheid gebivakkeerd. Ondertussen heeft ze met haar manifest Lijm de Zorg ruim 34.000 handtekeningen verzameld. Bouwman probeert op deze manier aandacht te trekken voor betere Jeugdzorg en GGZ. Op de vraag hoe het met haar gaat antwoordt ze: „Goed! en druk. Social media is ontploft en ik probeer zoveel mogelijk mensen te spreken. Het voelt alsof ik echt weer wat met m’n leven aan het doen ben.” Ontkenning Er is een hoop gebeurd sinds maandag. De media pikte Bouwmans actie snel op en haar bord met de tekst: 'Ik ben al acht jaar suïcidaal en sta al 804 dagen op een wachtlijst voor de juiste hulp. Vanaf nu wacht ik hier!', trok de aandacht van meerdere politici. Onder andere premier Mark Rutte, GroenLinks-voorman Jesse Klaver en staatssecretaris Paul Blokhuis gingen met haar in gesprek. „Veel mensen van het ministerie laten me zien wat voor werk ze doen. Na het gesprek met Paul Blokhuis was ik allereerst tevreden, maar ik word toch pessimistischer. De regering is nog in ontkenning en ze denken dat ze genoeg doen, maar ze leven in een andere werkelijkheid.” Bouwman zit van 9.00 uur ‘s ochtends tot 17.00 uur ‘s middags in het gebouw van het Ministerie. „Ik leid een ambtenarenbestaan”, grapt ze. Op haar protestbord verandert ze iedere dag het getal van de dagen. Aanleiding voor haar demonstratie is haar persoonlijke ervaring met psychische hulpverlening. Zo stond ze twee jaar lang op een wachtlijst om hulp te krijgen voor haar dissociatieve stoornis. Die behandeling werd twee maanden later gestopt, vanwege het tekort aan hulpverleners. Bouman deed in totaal 21 zelfmoordpogingen en staat nu nog steeds op een wachtlijst. ‘Quick Fix’ Tom van Yperen is hoogleraar Jeugdzorg aan de Universiteit Groningen en expert jeugdstelsel bij het Nederlands Jeugdinstituut (NJi). Hij legt uit waarom het rommelt binnen de jeugdzorg. „Dat komt door een combinatie van ontwikkelingen. We zien de afgelopen twintig jaar een stijging van het gebruik van jeugdzorg. Twintig jaar terug was dat één op de zevenentwintig kinderen, nu is dat één op de acht. Dat is veel.” Van Yperen noemt nog twee andere oorzaken. „Betere preventie en ondersteuning komt moeilijk van de grond. En er zijn forse bezuinigingen die oplopen tot zo’n 15 procent in vier jaar tijd.” Volgens Van Yperen bestaat er voor het jeugdzorgstelsel geen zogenoemde ‘quick fix’. „We hebben het over een situatie die door de jaren heen is gegroeid. Er is heel wat voor nodig om dat in goede banen te leiden.” Toch noemt de hoogleraar een aantal punten waaraan gewerkt kan worden. „Er is op korte termijn extra geld beschikbaar voor jeugdzorg. Gebruik dat geld niet voor het simpelweg aanvullen van tekorten. Dan houd je de bestaande groei in stand. Investeer in de ernstige gevallen en in de ombouw van het systeem.” Daarbij noemt Van Yperen „een preventie die niet medicaliseert, maar waar dat kan normaliseert" als een van de belangrijkste pijlers. Gruwelijk systeem „Minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid) vertelde: ‘Ik zie iedere casus als een cadeautje waar je van kunt leren’”, legt Bouwman uit. Ze geeft een voorbeeld van een meisje dat al twee jaar vastgebonden ligt aan haar bed en geen hulp krijgt. „Een casus is geen cadeautje. Het is een gruwelijk systeem.” Vanmiddag sloten onder andere ouders en betrokkenen van de Hoederloo Groep aan bij Bouwman. „Dat is een instelling waarvan de deuren abrupt zijn gesloten en daardoor tweehonderd kinderen op straat staan”, zegt de actievoerster. Het ziet ernaar uit dat het gewenste doel van 40.000 handtekeningen voor het manifest Lijm de Zorg, gehaald wordt. Daarin staan tien verbeterpunten. Bij 40.000 handtekeningen komt de actie als burgerinitiatief op op de agenda van de Tweede Kamer. De Amsterdamse zegt dat ze blijft zitten totdat ze concrete toezeggingen heeft. „Ik hoop dat er zoveel mogelijk mensen bij het debat van volgende week woensdag aanwezig zijn. Tijdens het algemeen overleg over de GGZ wachttijden.” Hoogleraar van Yperen is overtuigd dat de actie van Bouwman invloed heeft. „Ze zet het thema onontkoombaar op de agenda.” Volgens de hoogleraar signaleren ook deskundigen in de GGZ inmiddels een instroom van veel ‘lichte en eenvoudige problemen’. „We moeten ons afvragen of de specialistische Jeugdzorg en de GGZ wel bedoeld zijn voor relatief eenvoudige problemen. De oplossing ligt dan bijvoorbeeld bij goede preventie op scholen, kinderopvang en bij een sterke eerste lijn met wijkteams en huisartsen. Zodat de ernstige en complexe gevallen wel bij de juiste zorg terecht kunnen.” Lange adem „We weten uit historie dat het veel tijd kost om het stelsel te veranderen”, legt Van Yperen uit. „Daarbij gaat andere wetten maken niet helpen. We moeten het inhoudelijk goed aanpakken. Zorg, als het gaat om Jeugdzorg, voor een goed samenspel met gemeenten, scholen, opvang, wijkteams en gezondheidszorg. Doe iets soortgelijks voor de GGZ. Dat regel je niet alleen vanuit Den Haag.” De Amsterdamse activiste probeert optimistisch te zijn. „Als we als samenleving dit probleem erkennen en we goed gaan kijken naar de organisatie van de zorg, dan heb ik er vertrouwen in dat we dit kunnen regelen.” ‘Therapie voor de therapie’ De Alkmaarse Gregory Chong (21) somt het aantal therapieën en trajecten op die hij heeft gevolgd binnen Jeugdzorg en GGZ . „Je hebt bijna therapie voor de therapie nodig.” Zelf kampte hij met verslavingsproblematiek en trauma’s. Al ruim vijf jaar bewandelt hij de vloeren van de psychische hulpverlening. „Het is een zootje. Je wordt vaak doorverwezen en de wachtlijsten zijn lang. Het is stressvol om in dat systeem te zitten.” Boegbeeld „Charlotte komt op voor iedereen in de GGZ. Blijkbaar zijn er zulke extreme acties nodig om iets voor elkaar te krijgen. Ik bewonder wat ze doet.” Volgens Chong hebben de decentralisatie en bezuinigingen voor een klapper gezorgd binnen de GGZ. „Gemeenten zijn niet ervaren genoeg om alles te doen. Daarnaast heb je marktwerking in het systeem. Dan klapt alles in elkaar.” Volgens de Alkmaarder moeten er grote structurele veranderingen plaatsvinden. „Maak gebruik van ervaringsdeskundigen in de zorg en zet in op een goede samenwerking tussen organisaties. Nu vertel je vijf keer hetzelfde verhaal aan vijf verschillende instanties.” Ondanks alles blijft Chong optimistisch. „Door burgerinitiatieven en de veranderde mindset van de maatschappij gebeuren er goede dingen. Onder andere jongeren zijn ondernemend en komen in actie. Daar moet de politiek wel naar gaan luisteren.” Bekijk ook: Dodental mysterieus virus China gestegen Bekijk ook: Nikkie Tutorials: 'Ik voel me vrij' Bekijk ook: Na bosbranden nu dodelijke spinnen in Australië

https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/2020/01/strijd-tegen-het-systeem

Backpacken tijdens bosbranden in Australië (Metronieuws)

Inwoners en reizigers in Australië beleven spannende dagen door de bosbranden aan de oostkust. De Nederlandse Angela, Justine en Myrna zitten momenteel aan de andere kant van de wereld en maken de bosbranden van dichtbij mee. Dit is de heftigste brand waar het land ooit mee in aanraking is gekomen en in de staten New South Wales en Queensland is deze week de noodtoestand uitgeroepen. Autoriteiten zijn bang voor slachtoffers omdat de droge weersomstandigheden verslechteren. De brandweer van New South Wales vreest dat de branden nog weken kunnen duren. Volgens de voorspellingen is er voorlopig nog geen regen op komst. Stervende koala’s Angela van Rijswijk (31) verblijft momenteel in Noosa, vlak boven Brisbane. Zij heeft nog weinig moeilijkheden ervaren: „De bosbranden zijn hier het gesprek van de dag. Ik hoorde dat dichtbij Byron Bay de lucht oranje is.” Toch merkt Angela wel dat het rommelt aan de Oostkust: „Ik zou eigenlijk volgende week richting Sydney gaan, maar de bussen rijden bijna niet. Die route is namelijk door het bos en dat is best gevaarlijk. Ik vlieg eind deze maand terug naar Nederland, maar het is nog even afwachten of dat vanaf Sydney gaat lukken. Zelf vertrouw ik op de autoriteiten en ben ik niet echt bang. Ik vind het erger voor alle koala’s die sterven. Voor nu is het hopen op regen.” Moeder van Angela, Anita van Rijswijk (55) blijft in Nederland rustig onder de omstandigheden: „Voor nu maak ik me nog nergens druk om. We hebben wel afgesproken dat Angela haar ticket omboekt, mocht de boel verder escaleren.” ‘Catastrophic’ Ook de 23-jarige Justine van Leeuwen bevindt zich samen met een vriendin aan de oostkust. Zij had meer tegenslag de afgelopen dagen: „Bij het kustplaatsje Coffs Harbour was vorige week donderdag de lucht oranje en viel er zelfs asregen naar beneden. De snelweg was een aantal dagen afgesloten, waardoor we vast kwamen te zitten.” Pas afgelopen maandag konden de backpackers met hun campervan richting Sydney rijden. „Daar kwamen we met autopech langs de weg te staan. Dat was erg spannend, omdat we midden in het ‘catastrophic gedeelte’ zaten.” Justine verblijft momenteel in Bondi Beach, waar alleen de lucht nog een beetje rokerig is. „We zijn gelukkig niet meer in gevaar, maar met autopech in een gebied met bosbrand zitten, is echt eng.” Gedurende deze spannende trip houdt Justine contact met haar moeder Ivonne van Leeuwen (51) via Whatsapp en Facetime: „Ik ben erg ongerust en heb amper geslapen. Toen ik hoorde dat de auto het begaf, werd het zenuwslopend.” In het kustplaatsje Coffs Harbour, waar de backpackers vastzaten, was het code rood. „ Je moet er niet bij nadenken dat ze met spoed moesten evacueren en de auto het dan begaf. Zelf heb ik het nieuws constant aan staan.” Justine en haar vriendin hebben nog een paar dagen om hun trip af te sluiten. „Bij de volgende reis van mijn dochter ga ik eerst zelf maar heen. Dat scheelt me veel stress.” Spookstad Myrna Bunte (23) belandde net als Justine in een spannende situatie. Momenteel verblijft zij met een vriendin in Noosa, waar ze nog geen week terug noodgedwongen moesten evacueren: „Vorige week stonden we in Noosa op een camping. We hadden al in de gaten dat er veel rook was, toen we van een local hoorden dat er brand was in Cooroibah.” De jonge reizigers zagen de blushelikopters al voorbij komen en al snel werd de wijk waar zij verbleven geëvacueerd. „De stad was veranderd in een spookstad.” Myrna belandt daarna in een evacuatiecentrum in Noosa, waar ze eten, drinken en een bed krijgen. De volgende dag vertrekken ze naar Fraser Island in het noorden. Wonder boven wonder zijn ze nu weer terug in Noosa. „In principe is het hier veilig. De Australiërs helpen ons goed, zijn erg voorzichtig en houden je ver bij de bosbranden vandaan. We hebben nog vier weken voor de boeg die we gewoon gaan afmaken, maar natuurlijk doen we wel voorzichtig.” Thuis houdt de zus van Myrna, Ellis Bunte (30) veel contact met Australië: „We hebben veel contact via Whatsapp en bellen regelmatig. Zo ben ik goed op de hoogte van Myrna’s situatie en weet ik waar ze zich bevindt. Ook gebruiken we de app ‘Zoek mijn Iphone’ om haar locatie te kunnen volgen.” Ellis maakt zich niet te veel zorgen over haar zus, omdat ze met vriendinnen samen reist. „Het is een hele geruststelling dat ze niet alleen is.” Bekijk ook: Kwartet: 100 km/h, minder eiwit, extra geld en noodwet Bekijk ook: Rutte noemt snelheidsverlaging door stikstofcrisis 'rotmaatregel' Bekijk ook: Aanmeldingen voor mega vrijwilligersklus Songfestival 'stromen binnen'

https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/2019/11/backpacken-tijdens-bosbranden-in-australie