Auteur: (NOS Sport)

Geplaatst op

‘Onder deze omstandigheden was bij hoofdtoernooi Australian Open niet gespeeld’ (NOS Sport)

Tennisster Richèl Hogenkamp is niet te spreken over de condities waaronder de Australian Open van start zijn gegaan. De Doetinchemse (27) sneuvelde in de eerste ronde van de kwalificatie en beklaagde zich na afloop over de extreme omstandigheden waaronder ze haar partij moest afwerken.

"Zelf heb ik er alleen wat trekkende ogen aan overgehouden", zegt ze na de nederlaag tegen Wang Xiyu. "Maar dit waren wel andere omstandigheden dan we gewend zijn."

Australië wordt al weken geteisterd door bosbranden die vrijwel de gehele oostelijke kuststrook onder een zware deken van rook hebben gelegd.

Opvallend is dat inwoners van Melbourne geadviseerd wordt binnen te blijven vanwege de vervuilde lucht, terwijl de spelers bij de Australian Open in diezelfde stad geacht werden hun partijen buiten te spelen. Het tennispark beschikt over voldoende binnenbanen om het gehele toernooi onder een dak af te werken.

Geen excuses

"De eerste dag van het hoofdtoernooi was onder deze omstandigheden niet gespeeld", denkt Hogenkamp, die daarin geen excuses zoekt voor haar nederlaag. "Iedereen heeft er wel last van gehad."

De wedstrijden begonnen op de eerste dag van het kwalificatietoernooi al een paar uur later. Meerdere deelnemers klaagden over de hardnekkige weigering van de organisatie om het speelschema aan te passen vanwege de branden.

Als het aan Ashleigh Barty had gelegen, was het toernooi uitgesteld. De Australische nummer één van de wereld uitte vorige week haar zorgen al: "Tennis is een spelletje. Er zijn op dit moment andere dingen die eerst moeten worden opgelost."

Ze kreeg bijval van andere deelnemers, onder wie Novak Djokovic, de titelverdediger bij de mannen.

Incidenten

"Veel tennissers hebben de laatste dagen hun ongenoegen geuit, vooral via Instagram", merkte Hogenkamp. En de kritiek op de organisatie zal niet minder worden na de incidenten tijdens de openingsdag.

Dieptepunt was de opgave van Danila Jakupovic. De Sloveense moest de strijd staken vanwege benauwdheidsverschijnselen, nota bene bij een voorsprong. Ze ging in de beslissende fase van de tweede set naar de grond, waarna ze in tranen de baan verliet.

Bekijk hier de aftocht van Danila Jakupovic:

https://nos.nl/l/2318593
Geplaatst op

Tennisster in tranen van de baan na opgave door benauwde lucht Melbourne (NOS Sport)

De bosbranden hebben ook hun uitwerking op de prestaties van sporters tijdens de Australian Open. Tennisster Dalila Jakupovic moest bij een voorsprong haar partij staken, omdat ze benauwd werd van de rook in Melbourne.

De organisatie besloot ondanks de hevige bosbranden in het land gewoon op de geplande datum in de open lucht met het toernooi te beginnen.

Jakupovic, als nummer 180 van de WTA-ranking veroordeeld tot het spelen van kwalificatiewedstrijden, stond een set voor tegen Stefanie Vögele. In het tweede bedrijf stond ze op het punt een tiebreak uit het voor te slepen, toen ze al hoestend naar de grond ging. In tranen verliet Jakupovic de baan.

Klachten

De Australian Open beschikt overigens over voldoende ruimtes om het toernooi binnen te spelen.

Ondanks de vele klachten over de omstandigheden, was Jakupovic de enige die daadwerkelijk de strijd staakte. Ook Dudi Sela moest opgeven, maar hij was aan zijn arm geblesseerd.

Sportief gezien bracht de eerste speeldag ook al geen goed nieuws voor Nederland met drie nederlagen in drie duels.

Bij de mannen sneuvelde Botic van de Zandschulp in drie sets tegen Constant Lestienne. Bibiane Schoofs en Richèl Hogenkamp overleefden in het enkelspel bij de vrouwen de eerste ronde niet.

https://nos.nl/l/2318571
Geplaatst op

Bleekemolen: ‘Niemand zit te wachten op nóg zo’n computerspelletjescircuit’ (NOS Sport)

Het circuit van Zandvoort is sinds de laatste grand prix in 1985 menigmaal veranderd. De terugkeer van de Formule 1 in 2020 maakt ingrepen opnieuw noodzakelijk. Toch gaat niet alles op de schop, verwacht insider Michael Bleekemolen.

"Ik ben niet bang dat ze de baan gaan verminken. Niemand zit te wachten op nóg zo'n computerspelletjescircuit met enorme uitloopstroken. Coureurs houden van een baan die fouten afstraft", zegt Bleekemolen.

De Grand Prix van Nederland gaat in 1977 aan zijn neus voorbij: Michael Bleekemolen slaagt er bij zijn enige poging niet in zich te kwalificeren. Bleekemolen besmet wel zijn zoons Sebastiaan en Jeroen met het racevirus.

Belangrijkste huurder circuit

Ze worden de voornaamste huurder van het duinencircuit. Het familiebedrijf organiseert er rijvaardigheidstrainingen, racecursussen en evenementen. Michael Bleekemolen (69) kan daardoor uitstekend schetsen wat er in Zandvoort moet gebeuren voor mei 2020.

Tijdens een rondje in een Lamborghini stipt Bleekemolen de plussen en minnen van het circuit aan. "Het begint natuurlijk met de Tarzanbocht. Die grindbak is vrij kort. Weinig uitloop. Als auto's elkaar daar raken is het link. Ik denk dat daar nog wel iets moet gebeuren."

Bleekemolen herinnert zich heftige F1-incidenten. "Derek Warwick, Rene Arnoux; behoorlijke klappers. Auto's gingen de lucht in en als je vliegt, rem je niet. Ik ben benieuwd hoe ze dat oplossen qua veiligheid."

Kans

Bleekemolen is opgetogen over de terugkeer van de koningsklasse. "Het wordt een enorme kluif, maar dit is een kans die je niet laat lopen."

De inwoner van Aerdenhout en Monaco mag zelf eeuwig pronken met de status 'Formule 1-coureur', maar bleef steken op één GP-deelname. In het Amerikaanse Watkins Glen strandde hij in 1978 door een olielek. Zijn leven draait niettemin om autosport en Zandvoort.

"In 1956 zat ik hier voor het eerst op de tribune. Daar was een vak voor de pers, maar mijn vader had er relaties. Als zesjarige keek ik er naar Fangio en Moss. Toen dacht ik: brandweerman of piloot is niet spannend genoeg. Ik wil op Formule 1."

Kort avontuur

Bleekemolens F1-avontuur was van korte duur, maar zorgde er wel voor dat hij kind van huis werd in Zandvoort. "Als ik zelf niet elders hoefde te rijden, was ik hier."

Zijn hoofd zit boordevol herinneringen. "Catastrofaal was de dood van Rob Slotemaker. Ik heb Ben Pon zien crashen zonder gordel. Met alle geluk van de wereld overleefde hij dat. Ik zag Jacky Ickx winnen. Jackie Stewart. En het gevecht Lauda versus Prost in 1985. Twee vijanden in een team. Legendarisch."

Bleekemolen weet veel van het reilen en zeilen in Zandvoort, waar het circuit sinds de jaren dertig van de vorige eeuw diverse keren aangepast is. "Ik hoor veel in de wandelgangen. We rijden nu door de Hugenholtzbocht, vernoemd naar de voormalige circuitdirecteur. Deze gaan ze waarschijnlijk inkorten, zodat de paddock-ingang kan worden verbreed."

Voorzichtig stuurt Bleekemolen richting Scheivlak. "Hier zitten een paar gemene hobbels. Ik reed hier onlangs met een race-Porsche en kwam 20 centimeter van de grond. Dat moeten ze aanpakken."

Water

Max Verstappen is een geweldige regenrijder, maar Bleekemolen ziet bij buien beren op de weg. "Dat zorgt hier voor diepe plassen. Dan gaat een auto drijven en zit je in een speedboot. Dat is heftig. Met een boot kun je nu eenmaal minder fijn sturen dan met een auto. Water is een groot probleem op deze baan."

Toch vindt Bleekemolen Zandvoort een fantastisch circuit. "Het is old school en een beetje ouderwets, maar dat heeft ook charme. De vangrail staat op de meeste plekken redelijk acceptabel. Hoeft weinig aan te gebeuren. In de Kumho-bocht zie je de heuvel recht in het grind omhoog lopen. Veiliger kun je het niet krijgen."

De Arie Luyendijk-bocht leidt naar het rechte stuk. "Deze moet iets aangepast worden, zodat ze eerder op het gas kunnen. Anders wordt inhalen erg lastig."

Hoofdtribune

De hoofdtribune op het rechte stuk is veel te klein voor de F1. "Het lijkt op de tribune waar ik met de kleinkinderen naar de F-jes kijk." Een groot probleem is dat volgens de autosportveteraan niet. "De zandheuvels gaan plaatsmaken voor tijdelijke bouwwerken. Die zetten ze neer en breken ze weer af. Net als in Monaco."

Toch is het in Zandvoort een stuk minder eenvoudig dan in Monaco, zegt de inwoner van het prinsdom. "Het is daar net Lego. Alle vangrailplekken hebben een nummertje en dan kieperen ze het er zo op. Alles staat kant en klaar. Het is een geoliede machine: zes weken opbouwen en een maand afbreken. In Zandvoort moet veel meer permanent worden aangepast."

De gedateerde, krappe pitboxen vindt Bleekemolen niet F1-onwaardig. "Vergeleken met Monaco zijn dit vijfsterrenhotels. Ze mogen iets groter, maar dat kan eenvoudig."

De grootste klus: alles op tijd klaar krijgen. "Niet alleen de baan en de veiligheid, maar ook alle faciliteiten. Dat wordt heel spannend. De klok tikt: een jaar is krap. Er moet ontzettend veel worden geregeld en de F1 is veeleisend. Ze laten de rotklussen uiteraard over aan de circuitdirectie. Nu de handtekeningen zijn gezet, is er geen weg meer terug. Eigenaar Prins Bernhard zal veel expertise moeten inhuren."

Geld

En dan is er nog die andere uitdaging: geld. De koningsklasse is een miljoenen verslindend circus. "Er zijn maar weinig GP's met een batig saldo. De huidige sponsors hebben er niks aan. Alles wordt afgeplakt", zegt Bleekemolen.

"Eigenlijk wordt Zandvoort een stukje niemandsland waar niemand iets te vertellen heeft, maar als de prins heeft geregeld dat bedrijven garant staan, heeft hij de risico's goed afgedekt."

https://nos.nl/l/2284617
Geplaatst op

Van straat tot elite: het circuit van Zandvoort door de jaren heen (NOS Sport)

De historie van circuit Zandvoort met de Formule 1 is een lange. Tussen 1952 en 1985 reden de Formule 1-bolides al vele rondjes in de duinen. De start van het circuit ligt nog eerder, in de jaren dertig.

De toenmalige burgemeester Henri van Alphen zocht naar een manier om meer gasten naar de badplaats te lokken. Dat werd het stratencircuit in het nog niet volgebouwde noorden van Zandvoort. Langs het traject kwamen houten tribunes en op 3 juni 1939 vonden de eerste autoraces plaats.

Oorlogsjaren

In de oorlogsjaren lagen de races stil, maar het denken over en het ontwikkelen van het circuit niet. Van Alphen zag de aanleg van een permanent circuit als een manier om mannen in Nederland te werk te houden in plaats van dat ze naar Duitsland gestuurd werden. Hij overtuigde de Duitsers van het nut van een 'Paradestrasse.'

Als de Tweede Wereldoorlog is afgelopen vormt het puin van 35 hotels en 700 huizen de basis van het circuit.

In 1948 is de eerste naoorlogse race. Die wordt gewonnen door Prince Bira uit het toenmalige Siam. Dan gaat het hard. Al in 1952 maakt Zandvoort deel uit van het officiële kampioenschap. De Italiaan Alberto Ascari komt als eerste over de finish.

In de jaren daarna kent de Zandvoort illustere winnaars als Graham Hill, Jackie Stewart en Jacky Ickx.

Hieronder een selectie van foto's uit de eerste jaren van het circuit.

Zwarte bladzijde

In de jaren 70 blijkt dat het circuit ernstige veiligheidsvraagstukken heeft. In 1970 overlijdt de Britse coureur Piers Courage. Hij schiet van de baan en overlijdt ter plaatse.

Het ongeval en de aangescherpte veiligheidseisen zorgen er in 1972 voor dat de grand prix niet doorgaat. Het circuit krijgt een extra bocht, de Panama-bocht. Maar in 1973 gaat het weer mis. Roger Williamson overlijdt nadat zijn auto vlam heeft gevat en de brandweer er te lang over doet om ter plekke te kunnen komen.

Nieuwe brandveiligheidseisen volgen en het grand prix-circus strijkt een jaar later weer neer in Zandvoort. Tot aan 1985 blijft het op de kalender staan. Het circuit is berucht en geliefd onder coureurs. Onder anderen Nelson Piquet, Mario Andretti en Alain Prost winnen begin jaren 80.

De jaren zeventig en tachtig op Zandvoort. Andere Tijden maakte ook een aflevering over de dood van Roger Williamson.

Armoedig

Toch gaat de glans langzaam af van de Grand Prix van Zandvoort. In 1983 moet het circuit voldoen aan strengere geluidseisen, de bereikbaarheid blijft een probleem en er zijn financiële problemen.

Formule 1-baas Ecclestone schrapt de wedstrijd van de kalender omdat hij vindt dat het circuit niet meer voldoet aan de eisen van de moderne tijd. In de Telegraaf zegt hij: 'Eigenlijk is het hele complex armoedig, maar vooral de tribunes en persfaciliteiten zijn slecht."

Op 25 augustus 1985 is de laatste grand prix. De winnaar is Niki Lauda.

https://nos.nl/l/2284571