In Wij zijn nooit alleen portretteert Bart Meuleman de passanten uit zijn leven. Wat hem en hen kenmerkt is de ongemakkelijke afstand tussenin, maar in de afstand ontstaat de aantrekking. Het ongrijpbare werkt als een magneet, ‘in wiens kern je nooit kan raken’. Het is de afstand die de passanten niet doet vergeten.
https://www.groene.nl/artikel/21-vragen-aan-bart-meuleman
Al het nieuws over natuurbranden en natuurbrandbeheersing