Dit is waarom broers en zussen zo vaak ruzie maken (Ouders van Nu)

‘Veilig’ ruziën

‘Meestal geldt: hoe meer contact, hoe meer conflict,’ zegt orthopedagoog Sheila van Berkel die aan de Universiteit Leiden onderzoek doet naar opvoeding, kindermishandeling en broers en zussen. Daarnaast is een belangrijk aspect in ruzies volgens haar rechtvaardigheid. ‘Kinderen zijn daar heel gevoelig voor. Als een broertje langer mag opblijven, vinden ze dat alleen goed als daar een goede reden voor is.’ Bovendien, zegt van Berkel, lopen ruzies binnen het gezin vaak hoog op, omdat het ‘veilig’ is. Je weet dat je toch wel weer met elkaar geconfronteerd wordt. ‘Als je een vriendje uitscheldt, wil hij je misschien nooit meer zien. Maar met je zus zit je dezelfde avond nog aan de eettafel. ­Andersom kun je niet weglopen van ruzie met een familielid.’

Handige leerschool

Volgens systeemtherapeut en ontwikkelingspsycholoog Steven Pont is ruziën met broers of zussen daarom een handige manier om je sociale vaardigheden te oefenen. ‘Volwassenen hebben net zo vaak conflicten, alleen gaan we er anders mee om. Met broers en zussen kunnen we in een veilige setting oefenen met assertiviteit: we leren opkomen voor onze belangen, zonder de relatie met de ander te schaden.’ Veel ruzie wil volgens Pont niet zeggen dat er sprake is van een slechte verhouding: ‘Juist een warme band kan gepaard gaan met veel conflicten. Als er tegenover de ruzies voldoende positieve ­interacties staan, zit het goed.’

Het was in de oertijd al zo

Behalve dat kinderen veel waarde hechten aan rechtvaardigheid, hebben veel broer-zusconflicten volgens Pont ook te maken met liefde en aandacht van de ouders en een stukje oerinstinct. ‘Ouders weten dat liefde oneindig is, maar kinderen zien dat niet zo. In de oertijd betekende de komst van een nieuw kind dat je van de borst gestoten kon worden. Vogels donderen daarom regelmatig een broertje of zusje het nest uit. Daar staat tegenover dat jij wel de hersens van je broer mag inslaan, maar een buitenstaander niet. De familieband is onze existentiële basis.’

Lees ook: Ruzie tussen kinderen: 5 tips om het op te lossen

Meisjes ruziën politieker

Dat broertjes vaker met elkaar overhoop zouden liggen dan zusjes, betwijfelen beide deskundigen. Pont: ‘Waar jongens elkaar eerder fysiek te lijf gaan, zijn conflicten tussen meisjes vaak politieker. Een ruzie tussen broers is als een strovuur. Het loopt hoog op, maar daarna gaan ze net zo makkelijk een potje voetballen. Bij meiden is het een veenbrand die van tijd tot tijd opsteekt.’

Hoe jonger hoe meer ruzie

Jongere kinderen blijken vaker conflicten te hebben, vooral als het leeftijdsverschil klein is. Van Berkel: ‘Dat komt ook weer doordat er dan meer contact is. Broers en zussen met een ­groter leeftijdsverschil hebben ieder hun eigen leven. In de puberteit richten kinderen zich meer op hun vrienden en nemen de ruzies thuis af.’

Self-fulfilling prophecy

Toch vindt Van Berkel dat we ruzies niet te veel aan hokjes als geslacht, leeftijd of rol binnen het gezin kunnen wijten. ‘Het gaat niet om het geslacht, maar om ­iemands persoonlijkheid. Anders dan vaak wordt gedacht, is de jongste niet altijd de rebel en de oudste de leider. Mensen gedragen zich wel naar dit soort ideeën. Dan wordt het een self-fulfilling prophecy die zelfs van ­invloed kan zijn op de latere carrièrekeuze. Stop kinderen niet in hokjes, maar zie het unieke in ieder kind en pas de opvoeding daarop aan’, adviseert Van Berkel daarom.

Lees ook: Zo leer je je kind ‘sorry’ zeggen

Conflictbegeleiding

Aan de ouders uiteraard de taak om op de juiste manier in te grijpen of te bemiddelen. Vanaf vier jaar kun je kinderen ook beter gaan uitleggen waarom iets wel of niet mag. ‘Als ouder moet je aan heuse conflictbegeleiding doen’, zegt Van Berkel. ‘Kinderen handelen volledig vanuit hun eigen gevoel. Je helpt ze door ze te leren inleven in de ander. Bijvoorbeeld door uit te leggen dat een broertje het niet leuk vindt als jij zijn speeltje afpakt. Als ouder moet je begrip opbrengen voor de situatie van de een en de ­gevoelens van de ander benoemen. Dat kan vanaf een jaar of vier, want dan beginnen kinderen empathie te ontwikkelen.’

Begeleiden en bemiddelen

Een conflict kan volgens Van Berkel heel leerzaam zijn, als er door de juiste communicatie/bemiddeling een oplossing ontstaat waar iedereen zich goed bij voelt. ‘Van iets simpelweg verbieden leren kinderen niets. Betrek ze daarom bij de oplossing en laat ze met argumenten komen waarom ze vinden dat het hun beurt is om aandacht te krijgen of te spelen. Ouders voelen dit soort dingen overigens meestal goed aan.’ Pont beaamt: ‘Je verdiepen in de belevingswereld van een ander kan zelfs voor volwassenen moeilijk zijn. Dat leer je in je ­kindertijd.’

Wanneer ruzie mishandeling wordt
Een beetje ruzie is normaal, maar niet alle ruzies zijn even onschuldig zo stelt Pont. ‘Je zusje een keertje treiteren hoort erbij, maar als het dagelijks gebeurt, is er meer aan de hand.’ Van Berkel: ‘De intensiteit van broer-zusconflicten maakt het herkennen van mishandeling soms moeilijk, maar het komt wel degelijk vaak voor. Dat varieert van fysiek ­geweld tot spullen vernielen, of iemand stelselmatig kleineren door steeds te zeggen dat hij of zij dom of lelijk is.’

Voor ouders is het daarom zaak dat soort schadelijke patronen te herkennen. ‘Je ziet dan dat één kind zich steeds meer terugtrekt of de straat opgaat om niet bij een broer of zus te hoeven zijn. Of dat één kind altijd het geweld initieert en de ander het onderspit delft. Geweld tussen broers en zussen kan komen door problemen in het gezin, zoals alcoholisme of chronische stress bij ouders. Soms heeft de geweldpleger een psychische stoornis; een broertje of zusje is daar dan vaak het eerste slachtoffer van.’

Professionele hulp
‘Onderzoek laat zien dat slachtoffers van chronisch geweld van een broer of zus daarvan psychische schade ­oplopen. Bovendien hebben zulke conflicten een grote impact op het hele gezin’, zegt Van Berkel. Professionele hulp zoeken is in het geval van chronisch geweld volgens haar daarom aan te raden.

Lees ook: 9x waarom broers en zussen goed zijn voor de gezondheid van je kind

Bron: Het Parool

Het bericht Dit is waarom broers en zussen zo vaak ruzie maken verscheen eerst op Ouders van Nu.

https://www.oudersvannu.nl/nieuws/dit-is-waarom-broers-en-zussen-zo-vaak-ruzie-maken/

Heidy Berkhof: ‘Niet gezond om alleen contact te hebben via sociale media” (Barneveldse Krant)

  • Heidy Berkhof-van Deelen: ,,Waarom er nu mensen genezen en anderen niet, weet ik niet. Dat weet alleen God. -

    Pauw Media
Heidy Berkhof: 'Niet gezond om alleen contact te hebben via sociale media''
15-01-2020, 11:39

VOORTHUIZEN Kinderen zijn haar lust en haar leven. Heidy Berkhof-van Deelen (31) uit Voorthuizen werkt bij een kinderopvang, heeft zelf twee koters en ze hangt met haar man de clown uit bij Christengemeente Life. Ze is ook teamlid bij de organisatie van de Kanjerklup.

Freek Wolff

Je groeide op in Kootwijkerbroek en Stroe, samen met je zusjes en je broertje. Je ging naar het Johannes Fontanus College. En toen?]

,,Ik wist dat ik iets met kinderen wilde, maar twijfelde tussen verpleegkunde of het onderwijs. Ik ging eerst naar de Bijbelschool van Herman Boon. Hier kon je kiezen voor De Katapult, waar je leert hoe je werkt met kinderen in de zending of in Nederland. We deden daar kinderclubs en kinderkampen. Superleuk. Bovendien word je hier toegerust op het persoonlijke vlak. Dat was intern in Den Helder en na een jaar raakte ik hier heel enthousiast over. Ik heb er nog een jaar aan toegevoegd, een opleiding die meer gericht was op leiderschap. Op die Bijbelschool merkte ik ook dat ik de pabo wilde volgen om onderwijzer te worden."

Je leerde je man Jan kennen bij Christengemeente Life. Hoe ging dat?

,,Daar ging ik al heen met mijn ouders, toen zij de switch hadden gemaakt vanuit de hervormde kerk. We kenden elkaar van een vriendengroep en trokken veel met elkaar op. Bovendien deden we samen lange tijd kinderwerk in de kerk. Zo merkten we dat we elkaar erg leuk vonden. Toen we twintig waren, zijn we getrouwd en ging ik de pabo-opleiding in deeltijd doen."

Nadat je het diploma had en een kindje kreeg (Livia), kwam je qua werk in de kinderopvang terecht. Beviel dat meteen?

,,Ja, ik werd locatiemanager van de buitenschoolse opvang Kleurrijk in Arnhem en werkte ook mee in een groep. Daar ben ik nog steeds. Ik werk er nu al zes jaar. Het is een jong bedrijf dat erg is gegroeid. We hebben zelf organiserende teams. Inmiddels kregen we er zelf nog een kindje bij, Stef. Mede daarom ben ik beleidsmedewerker geworden en ben ik aanspreekpunt voor twee teams van in totaal zo'n twaalf mensen. Er werken in totaal 120 medewerkers."

Kinderen spelen een grote rol in je leven. Als je naar het nieuws kijkt, met desastreuze bosbranden en een Amerikaanse president die de wereld ook in brand zet, verlang je dan zelf ook niet terug naar een zorgeloos bestaan als kind?

,,Dat is niet realistisch (lacht). Je kunt wel enorm veel van kinderen leren, want ze zijn heel open. Ze nemen de dag zoals het is en hebben geen oordeel, vooral als ze jong zijn. Ze stellen nieuwsgierig oprechte vragen. Ze maken ook ruzie, maar als je dat even laat gaan, maken ze het ook weer goed. Je bent geneigd om in te grijpen, maar ik denk dat het helpt bij hun ontwikkeling dat ze ruzie maken en dat ze dit dan goed kunnen maken. Hoe meer ik mij terugtrek, hoe meer ze tot een oplossing komen."

Toch zit er iets in mensen waardoor we vaak niet zo aardig zijn voor elkaar. Hoe komt dat?

,,God heeft deze aarde gemaakt en dat was een perfect plan. Doordat de eerste mensen ervoor kozen om tegen Hem in te gaan, lieten ze het verkeerde toe. Dat is er nog steeds. We leven niet in een perfecte wereld. God heeft wel de perfecte oplossing. In Zijn Zoon mogen we leren hoe we wel kunnen leven. In de Bijbel zie je daar mooie voorbeelden van. Jezus zegt zelf dat we moeten worden als de kinderen. Als je die principes over liefde en vergeving leert, kan het op aarde een stuk mooier worden. Ik geloof dat Zijn Koninkrijk ook nu al zichtbaar kan zijn. Als christenen zijn we geroepen om dat te brengen. Het is mooi als je dit aan kinderen al mag leren. Dat is een basis van veiligheid. Dit heb ik van mijn ouders geleerd, waarbij ik ook mijn eigen verantwoording kreeg om ervoor te kiezen. Dat hielp mij erg bij de manier waarop ik nu in het leven sta."

Kunnen we een ander ook vergeven, ook al hebben ze geen spijt of berouw over hun fouten?

,,Ja, dat vraagt veel, maar het wil overigens niet zeggen dat je dan goedkeurt wat een ander je heeft aangedaan. In eigen kracht gaat je dat vermoedelijk niet lukken. Jezus is daar een perfect voorbeeld van. Hij vergeeft ons keer op keer, wat voor zonden het ook zijn. Daarom mogen we leren om ook een ander te vergeven. Maar veel mensen zijn erg eigenwijs. Je kunt zelf een eerste stap zetten en dingen uitspreken. Dat kan bij een ander iets losmaken."

Wat is een karaktertrek in jezelf waar je moeite mee hebt?

,,Ik vergelijk mezelf nogal eens met anderen. Dan kijk je naar de grote talenten van iemand, waardoor je jezelf gaat onderschatten. Ik moet me daar bewuster van zijn en beseffen dat God me gemaakt heeft met mijn talenten. Daar kun je voor kiezen, zodat je ermee aan de slag gaat. Maar goed, dat aspect keert desondanks regelmatig bij me terug. Dan moet ik weer beseffen dat ik uniek ben en iets te geven heb."

Hoe doe je dat?

,,Dat begint met bewustzijn. Wat mij geholpen heeft, is dat ik een geestelijke moeder heb gevonden, een volwassen wijze vrouw met veel levenservaring. Zij is een stuk ouder en wandelt dicht bij Jezus. Ze kent me behoorlijk goed en stelt me vragen waar ik eerlijk op durf te antwoorden. Dat kun je samen in gebed bij God neerleggen. Ook als lastige dingen terugkeren."

Zijn er meer mensen bij Life die zo'n soort geestelijke vader of moeder hebben?

,,Het is niet standaard, maar het wordt wel gestimuleerd. Dat je iemand vindt van wie je kunt leren en op wie je kunt bouwen. Bovendien kun je zelf kijken of je die rol ook voor iemand anders op je kunt nemen. Zo leerde ik een jong meisje kennen bij een huiskring en ik ontmoet haar vaak in de kerk. Af en toe komt ze bij mij thuis, voor de gezelligheid."

Waar liggen uitdagingen voor tieners in deze tijd?

,,Het opbouwen van je eigen identiteit en vriendschappen. Als je dan ineens ziek wordt, helpt dat niet bepaald. Zekerheid in Jezus en goede vrienden om je heen, helpt enorm. Voor alle tieners geldt dat de vriendengroep om je heen heel bepalend is voor de basis die je meekrijgt en de keuzes die je maakt. Er bestaat immers veel groepsdruk. Als je fijne vrienden hebt bij wie je open en jezelf kunt zijn, kun je met elkaar leren om stevig te staan om eigen keuzes te maken. Dat is waardevol. In je kindertijd begint dat al, en dat bepaalt de keuzes die je als tiener maakt."

Daarom ben je na de zomer van 2019 in een groepje begonnen met de Kanjerklup in Voorthuizen?

,,Ja, het is voor kinderen van groep vier tot en met acht. De kinderwerkers komen vanuit Life, maar de klup is voor kinderen uit heel Voorthuizen. We begonnen in het Muziekhart, maar gaan vanaf deze maand januari verder in 't Trefpunt aan de Roelenengweg, elke laatste woensdag van de maand van 14.00 tot 15.30 uur. Deze maand op 29 januari. Dit ontstond vanuit de vraag hoe we de liefde van Jezus uit kunnen delen. Bovendien wilden we relaties aangaan met kinderen van Voorthuizen, in een tijd waarin ze geneigd zijn om achter beeldschermpjes te kruipen."

Wat doen jullie bij de Kanjerklup?

,,Leuke activiteiten. Zodat kinderen nieuwe vriendjes kunnen maken en wij een relatie met ze opbouwen. En we vertellen over het evangelie. De allereerste keer waren er 86 kinderen. Zij kregen een workshop van goochelaar Joost, dat was erg leuk. Er komen kinderen die bekend zijn met de kerk, maar ook kinderen die daar niet mee opgevoed worden. De tweede keer was er een escaperoo. Daar kwamen honderdvijftien kinderen op af. Ons kernteam bestaat uit vijf mensen. We vragen mensen om ons bij te staan op een middag. De derde keer kregen we zeventig kinderen. Via www.facebook.com/kanjerklup is te volgen welke activiteiten er de volgende keren op het programma staan."

Hoe verklaar je dit succes?

,,Er is blijkbaar behoefte aan. En ik denk dat God gesproken heeft. Hij gaf dat idee om een club te beginnen. We bieden activiteiten die eigentijds en origineel zijn. Er hangt een sfeer van gezelligheid, daarom komen de kinderen graag. We willen de liefde van Jezus uitdragen. Ik geloof dat kinderen dit proeven. Dan is het een plek waar je graag wilt zijn."

Zijn er aspecten in de maatschappij die negatief verslavend werken onder jongeren, naast de bekende dingen als alcohol en drugs?

,,Mediagebruik. Als jouw foto's en berichten op sociale media vaak leuk worden gevonden, denken jongeren dat ze goed bezig zijn. Ze krijgen een soort goedkeuring. Ten diepste willen ze gezien en geliefd worden. Dat wil elk mens ten diepste. God vind je ook in de mensen om je heen, maar ik geloof niet dat het gezond is om alleen contact te hebben via sociale media. Dan kan er een verslaving zitten in het ontvangen van de goedkeuring van anderen. Je moet het niet zoeken in die afhankelijkheid. Ook kunnen mooie foto's van vakanties en lekker eten eenzaamheid verdoezelen. God heeft ons gemaakt in relatie tot en in gesprek met elkaar. Dan kun je elkaar bemoedigen en kun je Hem daarin zien. Je hoeft niet eenzaam te zijn, want Hij heeft ons aan elkaar gegeven. De huiskring in onze gemeente is daar een goed voorbeeld van, met echte interesse en contacten, waar ook moeilijke dingen besproken kunnen worden. We beginnen al in de middag, met de kinderen erbij, en eten met elkaar."

Jan en jij zijn ook actief bij Life voor kinderen. Wat doen jullie zoal?

,,Kinderwerk en kampen leiden. We vinden het ook leuk om met z'n tweeën voor clown te spelen. Dan doen we acts, waarmee we als de clowns Sjonnie en Chrissie op een leuke manier het evangelie en waarden overbrengen. Dat is ontstaan uit een clownles aan de Bijbelschool. Dat vond ik erg leuk. Daarna traden we tijdens een kinderkamp als clownsduo op. We kwamen zo ook in kerkdiensten terug en zijn er altijd tijdens de kerkkampen."

Maar als mensen zeggen dat het geloof een serieuze zaak is, waar je geen grappen over kunt maken…?
,,Dan zeg ik dat we een creatieve God hebben die creatieve mensen heeft gemaakt. Kijk maar naar de natuur en de dieren. Daar zit ook humor in. God had er veel plezier in. Die talenten heeft hij ons ook gegeven. Juist tot eer van Hem. Ik denk dat je kinderen meer boeit als je het niet alleen maar bloedserieus maakt. Je kunt het geloof op een respectvolle manier aantrekkelijk maken, ook met grappen."

Je noemde de natuur. Wat vind je van de verschrikkelijke beelden van de bosbranden in Australië, met de verschroeide karkassen van kangoeroes, koala's, schapen en andere dieren?

(zucht) ,,Dat vind ik heel erg. Dan vraag ik me af wanneer God terug zal komen om de nieuwe wereld te maken. Laat alstublieft een eind komen aan al die rampen. Verlos ons hiervan Heer, is mijn gebed. Ik heb een fijn gezin, goede vrienden, ook al worstel ik zelf ook met dingen. Maar de wereld zit vaak zo oneerlijk in elkaar. Ik ben zelf in Oekraïne en in Suriname geweest, daar is het veel minder luxe. Wij hebben het in ons land erg goed. Hier mogen we van genieten en dankbaar voor zijn, maar ik denk ook regelmatig aan de plaatsen waar grote armoede is."

Je noemde het worstelen als mens. Heb je zelf ook ergens mee te maken misschien?

,,Ik ben niet volledig gezond. Mijn schildklier doet het niet goed, dat komt steeds terug. De schildklier, die de hormoonhuishouding regelt, werkt bij mij te snel. Daar kwam ik in mijn tienertijd achter. Dan werkt je stofwisseling niet goed. Ik ben er twee keer aan geholpen. Nu werkt die klier te langzaam. Daar krijg ik dan weer medicijnen voor. Als het in balans is voel ik me goed. Maar als hij uit balans is, heb ik weinig energie, last van mijn lijf en stemmingswisselingen. Dat zijn pittige periodes, want je moet er rekening mee houden. Dit zal ook stoppen als Jezus terugkomt… Waarom er nu mensen genezen en anderen niet, weet ik niet. Dat weet alleen God."

Wat vind je het mooiste lied?

,,Ik luister veel naar kinderliedjes, vooral van Herman Boon. Daar zitten goede geestelijke boodschappen in. Een lied dat ik mooi vind is 'Jezus overwinnaar'. Want dit wijst je op wat Hij voor ons aan het kruis heeft gedaan. Het helpt je om daar op te focussen en niet op de problemen die je zelf hebt. Om niet op eigen kracht te leven, maar uit Zijn kracht."

Pubble status:

https://barneveldsekrant.nl/hart-ziel/heidy-berkhof-niet-gezond-om-alleen-contact-te-hebben-sociale-media-674985

Vrijemarktdenken EU leidt tot euroscepcis (Joop)

Genoeg is er over gezegd en geschreven: hoe neoliberalisme ons huidige politiek denken heeft beïnvloed en ons systeem heeft vervormd. De vloek van het vrijemarktdenken, het individualisme en sociale ongelijkheid hebben onmiskenbaar tot grote breuklijnen geleid in de samenleving – in de politiek, en onder burgers zelf. Een ander, minder veelbesproken gevolg is de toename van Europese integratie dankzij het vrijemarktdenken van de afgelopen dertig jaar. Dat is ook waar algemene politieke verbanden door elkaar heen gaan lopen.

De Europese Unie – voortkomend uit de Europese Economische Gemeenschap – is een bastion dat in beginsel al voornamelijk heeft gedraaid om het bevorderen van handel, globalisering en de vrije markt. Uitgegroeid tot een politiek fenomeen vervult het tegenwoordig ook veel sociale functies: dankzij de EU hebben we vrij dataverkeer en kunnen we zonder extra kosten bellen met familie in Bulgarije of Portugal, vet relaxed.

https://joop.bnnvara.nl/content/uploads/2020/01/euro-370x241.jpg

cc-foto: Capri23auto

Het zou echter naïef zijn om dankzij bepaalde voordelen op sociaal vlak – Europa-wijde roaming, vrij doorreizen – meteen een voorstander te zijn van verregaande Europese integratie – iets wat vaak voorkomt onder progressieve partijen, zoals D66 of GroenLinks. Europese integratie zou een enorm voordeel kunnen zijn als het inderdaad voornamelijk om sociale en culturele integratie zou gaan. Een mooi voorbeeld hiervan is het DiscoverEU-project waarmee jongeren van 18 gratis door de EU kunnen treinen. Echter, op economisch vlak heeft Europese integratie onze samenlevingen misschien wel minder dicht bij elkaar gebracht dan op het eerste gezicht logisch zou lijken.

Want, in plaats van dat de Europese Unie een hechte gemeenschap is waarin wij vrolijk op straat een praatje maken met Polen of Bulgaren die hier wonen en werken, heeft de EU er vooral toe geleid dat het voor bedrijven makkelijker is geworden om werknemers uit andere landen goedkoop hier te laten werken. Vervolgens treedt in Nederland (of in andere “westerse” landen) dermate veel segregatie op dat de verschillende bevolkingsgroepen of nationaliteiten voornamelijk gescheiden van elkaar leven. Dat leidt op zijn beurt weer tot de toename van stereotypes en wantrouwen tegenover elkaar.

Bedenk maar eens: heeft u in de buurt een camping of iets dergelijks waar veel arbeidsmigranten wonen? Grote kans dat dat een “Polenkamp” wordt genoemd, en dat er vaak wordt gesproken over alcoholgebruik, vandalisme of zelfs misbruikers. Het grote merendeel van deze mensen, werkt echter in Nederland om een familie in het thuisland te kunnen verzorgen en is hier naartoe gekomen onder de voorwendselen van goede arbeidsvoorwaarden en salarissen. Eenmaal in Nederland (of Frankrijk, België, het VK, etc.) worden ze bij elkaar gezet en gescheiden van de autochtone bevolking. Integreren lukt vaak niet, een sociaal leven opbouwen al helemaal niet en depressie is schering en inslag. Op deze manier is “het Europese project” van vrij kunnen samenleven voornamelijk het in de kaart spelen van kapitalistische uitbuiters.

Het is geen toeval dat de VVD voorstander is van Europese economische integratie: de EU kan als neoliberaal blok een grote handhaver zijn van een Europa-wijde vrije markt. Deze pro-Europa-lijn zie je ook terug bij de Duitse Freie Demokratische Partei (FDP) en Venstre in Denemarken. Dat terwijl pro-Europese standpunten vaak ook terug te vinden zijn bij progressieve, centrum- en linkse partijen – zie bijvoorbeeld D66 en GroenLinks. En hier zit het grote verschil: waar de VVD, FDP et cetera Europa belangrijk vinden om het neoliberalisme en het vrijemarktdenken in stand te houden, is bij D66 en GroenLinks (en ook de Duitse Grünen, of Scandinavische sociaaldemocraten) een socialer en groener Europa de voornaamste drijfveer.

Het is bijna cru: hoe centrumpartijen en linkse partijen binnen een handelsblok dat van origine is opgericht om de vrije markt te verdedigen en uit te breiden proberen sociale wetgeving en beter milieubeleid te bevorderen en in te stellen. Soms lukt dat: kijk naar de successen van Europarlementariër Bas Eickhout op duurzaamheid. Hij heeft er met zijn werk voor gezorgd dat CO2-uitstoot van vrachtwagens sterk wordt teruggebracht. Dat neemt niet weg dat de EU onvermoeid doorgaat met het bevorderen van vrijhandel en globalisering, want zo zit dat systeem nou eenmaal vanaf het begin in elkaar. Het Mercosur-akkoord, tussen de EU en de Zuid-Amerikaanse landen die zijn aangesloten bij de gelijknamige bond, zorgt ervoor dat de Europese auto-industrie en Zuid-Amerikaanse veeteelt enorm veel in tegenovergestelde richtingen gaan exporteren. De veeteelt, voornamelijk in Brazilië, leidt dan weer tot bomenkap, extra vleesconsumptie en bosbranden. Leuk dat we in de EU dan geregeld hebben dat vrachtwagens minder uitstoten, maar op grote schaal is de EU verantwoordelijk voor veel meer uitstoot dan dat het tracht terug te brengen.

Zodoende bestaan er eigenlijk twee “Europese projecten”: de sociaal-culturele kant en de economische kant. Elk gelinkt aan een eigen stroming, een eigen politieke kant, eigen idealen en eigen ideeën over hoe Europa dient te worden ingericht. En beide zijn ook aan de gang, en helaas ook conflicterend met elkaar. De sociale kant is vrijwel onverenigbaar met de economische kant en vice versa. De vrije-marktideologie staat geen beleid toe waarin mensen een uitgebreid sociaal vangnet hebben. Verduurzaming heeft ook onlosmakelijk consequenties voor de vrije handel: scheepvaart, luchtvaart en productie zal minder moeten uitstoten, en dat gaat ten koste van winst.

De sociale kant heeft tevens als nadeel dat veel Europeanen door de consequenties van de economische kant niet zitten te wachten op sociale of culturele Europese integratie. Ervaringen die zijn opgedaan met arbeidsmigranten zorgen voor tegenstellingen en stereotypes van elkaar. Voor het gevoel zijn de talen en de culturen te verschillend om tot succesvolle integratie te leiden. En ergens klopt dat: als dit fenomeen iets bewijst is het dat culturele integratie tussen volkeren bijna onmogelijk is in een kapitalistische samenleving die bevolkingsgroepen uit elkaar drijft. Het Europese project onmogelijk gemaakt door dat andere Europese project.

Waar het al helemaal door elkaar heen gaat lopen is op de uiterst rechtse flank. Hier vinden we partijen terug als de PVV, FvD, het Rassemblement National van Marine le Pen, Lega van Matteo Salvini in Italië, de Conservatieven onder Boris Johnson in het VK en de Zweedse Democraten. Deze partijen ruiken onvrede over Europa onder bepaalde bevolkingsgroepen, en dan vooral de autochtone, wat oudere bevolking die arbeidsmigranten of andere bevolkingsgroepen over het algemeen wat sneller wantrouwt. Voor electoraal gewin geven deze partijen de “schuld” van dat wantrouwen aan Europa ende EU, en aan migranten – leidend tot euroscepcis en broedend racisme. Het verwarrende hier is dat de meeste van deze partijen niet alleen sociaal-cultureel op de rechterflank zitten, ook economisch is dat het geval. Echter zou het verlaten van de EU voor praktisch alle lidstaten een economische ramp zijn – zie ook prognoses voor het Verenigd Koninkrijk. En hier zit ook gelijk de paradox van het economische Europese project.

Want wat gebeurt er: economisch vindt er steeds meer Europese integratie plaats. Er wordt veel onderling gehandeld. Daarnaast zetten landen grenzen open voor gastarbeiders en vrije handel. Vanwege het gebrek aan een sociale kant, en met het doel om winst te maken en zoveel mogelijk geld te verdienen in plaats van humaniteit in het oog te houden, integreren Europese bevolkingsgroepen echter niet onderling – alleen de handel doet dat. De onvrede die ontstaat is voer voor populistische, vaak radicaal-rechtse politici die het gebruiken om euroscepcis aan te wakkeren – met in het Verenigd Koninkrijk de brexit als ultieme gevolg. Zo leidt het Europa-wijde vrijemarktdenken tot euroscepcis.

Dat komt voornamelijk omdat er geen sociale kant aan zit. Of eigenlijk, beter gesteld, omdat de integratie niet om de sociale kant draait. Als “het Europese project” in beginsel had gedraaid om sociaal-culturele integratie hadden we een heel ander Europa gehad. Natuurlijk, met de geschiedenis van de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal is dat niet echt aan de orde geweest, maar dat idee was er wel degelijk. Neem bijvoorbeeld Robert Schuman, één van de founding fathers van de voorloper van de EU. Hij sprak, vrij vertaald:

“De Europese mentaliteit bestaat uit het bewustzijn van het deel uitmaken van een culturele familie, en de bereidheid om die gemeenschap te dienen in de geest van volledige wederkerigheid, zonder enige verborgen beweegredenen of de zelfzuchtige uitbuiting van anderen.”

Willen we écht iets doen aan onvrede over Europa, dan is het een kwestie van de focus verleggen van de economische kant naar de sociale kant. In de geest van Schuman, in de geest van volledige wederkerigheid, elkaars raakvlakken opzoeken en uitwisselen. Onderwijs Europees oriënteren, een Europees sociaal vangnet creëren, een Europees treinennetwerk (het liefst betaalbaar) zodat Europese burgers makkelijk kunnen reizen, en investeren in taallessen. Het liefst in Nederland ook Spaans of Italiaans in het curriculum erbij. Of Pools.

Daarnaast is het tijd – zeker met het oog op duurzaamheid – om afscheid te nemen van het marktdenken en winst als enige doel. Nee, we moeten niet terug naar de gulden, en de Europese economie moet niet volledig worden afgeschaft, maar er zal wel hervormd moeten worden. Het Mercosur-verdrag moet niet geratificeerd worden, en Europa moet gaan focussen op een leiderschapsrol in de wereld wat betreft duurzame productie. Producten die Europa in- of uitkomen dienen ook te voldoen aan standaarden voor duurzaamheid en mensenrechten. Veel landen zijn voor export afhankelijk van de EU, dus die standaarden afdwingen gaat minder moeizaam dan het lijkt.

Enkel wanneer de Europese economische integratie hand in hand gaat met de sociaal-culturele integratie valt er wat te doen aan euroscepcis en onvrede. Europees idealisme is gedoemd te verzanden in mooie woorden en statistiekjes wanneer we blijven focussen op de vrije markt als het ultieme doel en het grote goed van deze wereld. In plaats van ultieme “vrijheid” – voor zover dat nog het streven is van hedendaagse liberalen – mag geluk en de zorg voor de aarde op de eerste plaats komen te staan.

https://joop.bnnvara.nl/opinies/vrijemarktdenken-eu-leidt-tot-euroscepcis

Science071: Het BBP is voortaan passé (Sleutelstad)

https://sleutelstad.nl/wp-content/uploads/2015/01/science071-300x300.jpeg

Vandaag in Science071: Volgens Rutger Hoekstra is het Bruto Binnenlands Product (BBP) hopeloos verouderd. Mandy vertelt over onze goede voornemens, blikjes bier en de bosbranden in Australië in het wetenschapsnieuws. We praten over vuurwerk in de rubriek Studentenpraatjes. Ten slotte legt Anne ons alles uit over het effect van alcohol op je lichaam en de invloed van een maand niet drinken tijdens ‘Dry January’.

 

Dr. Rutger Hoekstra is Milieu-econoom en onderzoeker bij het Centrum voor MilieuWetenschappen Leiden. Hij doet daar onderzoek naar het meten van economiën en hoe we dit beter kunnen doen door bijvoorbeeld ook te letten op duurzaamheid. In mei 2019 publiceerde hij het boek ‘Replacing GDP by 2030’ en hierover werd in december een groot symposium gehouden bij de Universiteit Leiden. 

Redactrice Mandy bespreekt met ons het laatste wetenschapsnieuws. Hoe zit het met de bosbranden in Australië? Tik jij altijd op je blikje met bier om te zorgen dat het niet gaat schuimen? Het is nu wetenschappelijk onderzocht dat dit niet werkt. En psychologen hebben onderzocht waarom het zo moeilijk is om ons aan goede voornemens te houden.

Redacteur Anne beantwoordt voor ons de wetenschapsvraag van de week: Wat is het effect van alcohol op je lichaam en wat is het effect van een maand niet drinken? Oftewel, heeft het eigenlijk wel zin dat ‘Dry January’?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het bericht Science071: Het BBP is voortaan passé verscheen eerst op Sleutelstad.nl.

https://sleutelstad.nl/2020/01/10/science071-het-bbp-is-voortaan-passe/

Dit is waarom broers en zussen zo vaak ruzie maken (Ouders van Nu)

‘Veilig’ ruziën

‘Meestal geldt: hoe meer contact, hoe meer conflict,’ zegt orthopedagoog Sheila van Berkel die aan de Universiteit Leiden onderzoek doet naar opvoeding, kindermishandeling en broers en zussen. Daarnaast is een belangrijk aspect in ruzies volgens haar rechtvaardigheid. ‘Kinderen zijn daar heel gevoelig voor. Als een broertje langer mag opblijven, vinden ze dat alleen goed als daar een goede reden voor is.’ Bovendien, zegt van Berkel, lopen ruzies binnen het gezin vaak hoog op, omdat het ‘veilig’ is. Je weet dat je toch wel weer met elkaar geconfronteerd wordt. ‘Als je een vriendje uitscheldt, wil hij je misschien nooit meer zien. Maar met je zus zit je dezelfde avond nog aan de eettafel. ­Andersom kun je niet weglopen van ruzie met een familielid.’

Handige leerschool

Volgens systeemtherapeut en ontwikkelingspsycholoog Steven Pont is ruziën met broers of zussen daarom een handige manier om je sociale vaardigheden te oefenen. ‘Volwassenen hebben net zo vaak conflicten, alleen gaan we er anders mee om. Met broers en zussen kunnen we in een veilige setting oefenen met assertiviteit: we leren opkomen voor onze belangen, zonder de relatie met de ander te schaden.’ Veel ruzie wil volgens Pont niet zeggen dat er sprake is van een slechte verhouding: ‘Juist een warme band kan gepaard gaan met veel conflicten. Als er tegenover de ruzies voldoende positieve ­interacties staan, zit het goed.’

Het was in de oertijd al zo

Behalve dat kinderen veel waarde hechten aan rechtvaardigheid, hebben veel broer-zusconflicten volgens Pont ook te maken met liefde en aandacht van de ouders en een stukje oerinstinct. ‘Ouders weten dat liefde oneindig is, maar kinderen zien dat niet zo. In de oertijd betekende de komst van een nieuw kind dat je van de borst gestoten kon worden. Vogels donderen daarom regelmatig een broertje of zusje het nest uit. Daar staat tegenover dat jij wel de hersens van je broer mag inslaan, maar een buitenstaander niet. De familieband is onze existentiële basis.’

Lees ook: Ruzie tussen kinderen: 5 tips om het op te lossen

Meisjes ruziën politieker

Dat broertjes vaker met elkaar overhoop zouden liggen dan zusjes, betwijfelen beide deskundigen. Pont: ‘Waar jongens elkaar eerder fysiek te lijf gaan, zijn conflicten tussen meisjes vaak politieker. Een ruzie tussen broers is als een strovuur. Het loopt hoog op, maar daarna gaan ze net zo makkelijk een potje voetballen. Bij meiden is het een veenbrand die van tijd tot tijd opsteekt.’

Hoe jonger hoe meer ruzie

Jongere kinderen blijken vaker conflicten te hebben, vooral als het leeftijdsverschil klein is. Van Berkel: ‘Dat komt ook weer doordat er dan meer contact is. Broers en zussen met een ­groter leeftijdsverschil hebben ieder hun eigen leven. In de puberteit richten kinderen zich meer op hun vrienden en nemen de ruzies thuis af.’

Self-fulfilling prophecy

Toch vindt Van Berkel dat we ruzies niet te veel aan hokjes als geslacht, leeftijd of rol binnen het gezin kunnen wijten. ‘Het gaat niet om het geslacht, maar om ­iemands persoonlijkheid. Anders dan vaak wordt gedacht, is de jongste niet altijd de rebel en de oudste de leider. Mensen gedragen zich wel naar dit soort ideeën. Dan wordt het een self-fulfilling prophecy die zelfs van ­invloed kan zijn op de latere carrièrekeuze. Stop kinderen niet in hokjes, maar zie het unieke in ieder kind en pas de opvoeding daarop aan’, adviseert Van Berkel daarom.

Lees ook: Hoe leer je je kind ‘sorry’ zeggen?

Conflictbegeleiding

Aan de ouders uiteraard de taak om op de juiste manier in te grijpen of te bemiddelen. Vanaf vier jaar kun je kinderen ook beter gaan uitleggen waarom iets wel of niet mag. ‘Als ouder moet je aan heuse conflictbegeleiding doen’, zegt Van Berkel. ‘Kinderen handelen volledig vanuit hun eigen gevoel. Je helpt ze door ze te leren inleven in de ander. Bijvoorbeeld door uit te leggen dat een broertje het niet leuk vindt als jij zijn speeltje afpakt. Als ouder moet je begrip opbrengen voor de situatie van de een en de ­gevoelens van de ander benoemen. Dat kan vanaf een jaar of vier, want dan beginnen kinderen empathie te ontwikkelen.’

Begeleiden en bemiddelen

Een conflict kan volgens Van Berkel heel leerzaam zijn, als er door de juiste communicatie/bemiddeling een oplossing ontstaat waar iedereen zich goed bij voelt. ‘Van iets simpelweg verbieden leren kinderen niets. Betrek ze daarom bij de oplossing en laat ze met argumenten komen waarom ze vinden dat het hun beurt is om aandacht te krijgen of te spelen. Ouders voelen dit soort dingen overigens meestal goed aan.’ Pont beaamt: ‘Je verdiepen in de belevingswereld van een ander kan zelfs voor volwassenen moeilijk zijn. Dat leer je in je ­kindertijd.’

Lees ook: 9x waarom broers en zussen goed zijn voor de gezondheid van je kind

Wanneer ruzie mishandeling wordt
Een beetje ruzie is normaal, maar niet alle ruzies zijn even onschuldig zo stelt Pont. ‘Je zusje een keertje treiteren hoort erbij, maar als het dagelijks gebeurt, is er meer aan de hand.’ Van Berkel: ‘De intensiteit van broer-zusconflicten maakt het herkennen van mishandeling soms moeilijk, maar het komt wel degelijk vaak voor. Dat varieert van fysiek ­geweld tot spullen vernielen, of iemand stelselmatig kleineren door steeds te zeggen dat hij of zij dom of lelijk is.’ Voor ouders is het daarom zaak dat soort schadelijke patronen te herkennen. ‘Je ziet dan dat één kind zich steeds meer terugtrekt of de straat opgaat om niet bij een broer of zus te hoeven zijn. Of dat één kind altijd het geweld initieert en de ander het onderspit delft. Geweld tussen broers en zussen kan komen door problemen in het gezin, zoals alcoholisme of chronische stress bij ouders. Soms heeft de geweldpleger een psychische stoornis; een broertje of zusje is daar dan vaak het eerste slachtoffer van.’

Professionele hulp
‘Onderzoek laat zien dat slachtoffers van chronisch geweld van een broer of zus daarvan psychische schade ­oplopen. Bovendien hebben zulke conflicten een grote impact op het hele gezin’, zegt Van Berkel. Professionele hulp zoeken is in het geval van chronisch geweld volgens haar daarom aan te raden.

Bron: Het Parool

Het bericht Dit is waarom broers en zussen zo vaak ruzie maken verscheen eerst op Ouders van Nu.

https://www.oudersvannu.nl/nieuws/dit-is-waarom-broers-en-zussen-zo-vaak-ruzie-maken/