Hoe gaat het historisch erfgoed lijden onder klimaatverandering? (Infrasite)

Wat betekenen hitte, droogte en wateroverlast voor het cultureel erfgoed? Om antwoord te krijgen op die vragen deed de provincie Noord-Holland onderzoek naar de klimaatrisico’s voor het erfgoed in de provincie.

In 2020 toonde een landelijke studie aan dat de gevolgen van klimaatverandering voor het erfgoed vooral aan de westkust groot zullen zijn. Noord-Holland heeft veel cultureel erfgoed en ligt voor een groot deel onder zeeniveau en grote gebieden bestaan uit veen. Dit maakt de provincie en dus ook haar cultureel erfgoed, kwetsbaar voor de gevolgen van hitte, droogte, wateroverlast en overstromingen. Maar hoe kwetsbaar precies was niet duidelijk.

Kwetsbaarheid

De provincie heeft als eerste provincie in Nederland onderzoek gedaan. Beschikbare informatie over het cultureel erfgoed en klimaatverandering zijn met elkaar gecombineerd om de kwetsbaarheid van bijvoorbeeld monumentale gebouwen en archeologische vindplaatsen in beeld te krijgen. Dit heeft geleid tot een quickscan die is weergegeven op een digitale kaart. De aanduidingen op de kaart en de toelichtende tekst geven een eerste indicatie van de gevolgen van klimaatverandering voor verschillende typen erfgoed. Er is een nadere uitwerking en verdiepend onderzoek nodig om de daadwerkelijke gevolgen in beeld te brengen en te bepalen wat er nodig is om het erfgoed te beschermen. In het eerste kwartaal van 2023 wordt een nader onderzoeksplan uitgewerkt.

Methodiek

De effecten van klimaatverandering op erfgoed zijn nog relatief onbekend, en de methodiek om hiermee om te gaan moet nog ontwikkeld worden. Op basis van de huidige kennis en praktijkvoorbeelden is een aantal effecten al wel bekend. Bijvoorbeeld:

  • Door extreme warmte kunnen bouwmaterialen zoals stalen kozijnen en brugdekken uitzetten. Verflagen worden aangetast en schimmels gaan sneller groeien.
  • Er is meer brandgevaar voor gebouwen met rieten daken.
  • De duinen, vaak aardkundig waardevolle gebieden, zijn extra kwetsbaar voor natuurbranden.
  • Bij hevige regenbuien kunnen hemelwaterafvoeren snel verstopt raken en kelders onderlopen. Daarbij kunnen ook historische vloeren en souterrains beschadigd raken.
  • Regelmatige wateroverlast kan samengaan met hoge grondwaterstanden. Dat veroorzaakt een hoge luchtvochtigheid, wat de kans op schimmels en houtrot vergroot.
  • Een hoge grondwaterstand kan ook grote gevolgen hebben voor het landschap en archeologie: historisch groen kan verdrinken en archeologie kan verloren gaan.
  • Een lage grondwaterstand is zeer schadelijk voor gebouwd erfgoed op houten funderingen. Als de paalkoppen boven water komen te staan, groeit de kans op paalrot. De meeste houten funderingen komen voor in Amsterdam, Haarlem en Zaandam.
  • Een dalende grondwaterstand kan ertoe leiden dat er scheuren ontstaan in historische gebouwen en bijvoorbeeld kademuren. Ook scheefstand ligt op de loer. Indirect bestaat er ook kans op gebroken leidingen. Het erfgoed in de veengebieden boven Amsterdam en in de Wieringerwaard loopt de grootste risico’s als gevolg van droogte.
  • De provincie Noord-Holland ligt voor meer dan 75% onder niveau van zee, IJsselmeer/Markermeer of Noordzeekanaal. Dat maakt de provincie kwetsbaar voor overstromingen. Het meest kwetsbaar zijn de gebieden langs het Noordzeekanaal, de Nieuwe Hollandse Waterlinie, de Beemster/Schermer en het Amstelmeer.
  • De kans dát een gebied overstroomt, hangt af van de kwaliteit van de waterkering. Daarnaast kunnen juist maatregelen om de overstromingskans te verminderen een indirect risico vormen voor erfgoed. Denk aan dijken die versterkt worden door ze op te hogen en te verbreden. Daardoor kunnen historisch voorland, dijkhuisjes, wielen en het historisch, vaak bochtig, verloop van dijken verloren gaan. Ook gaat de aanleg van waterbergingsgebieden regelmatig ten koste van het historisch verkavelingspatroon. (bron: provincie Noord-Holland)

Lees ook:

Uitgebreide milieumaatregelen bij dijkproject in Andijk

Eerste gat in dijk tussen Westerschelde en Hedwigepolder

The post Hoe gaat het historisch erfgoed lijden onder klimaatverandering? first appeared on Infrasite. https://www.infrasite.nl/hoogwaterbescherming/2022/12/15/hoe-gaat-het-historisch-erfgoed-lijden-onder-klimaatverandering/

De Maand van de Geschiedenis strijkt neer in Bergen op Zoom: dit kun je allemaal doen (indebuurt Bergen op Zoom)

Met 564 activiteiten is de Maand van de Geschiedenis het grootste geschiedenisevenement van Nederland. Dit jaar is het thema ‘Wat een ramp!’ Ook in Bergen op Zoom zijn er activiteiten. Welke dat zijn, lees je in dit artikel.

Activiteiten in Bergen op Zoom

In Bergen op Zoom kun je meerdere activiteiten bezoeken. Zo kun je de hele maand zelfstandig op pad en de archeologische stadswandeling ‘Rondje Potteriekes’ volgen door de stad. Op de route ontdek je waar archeologische opgravingen plaatsvonden en waar bijzondere vondsten zijn gedaan. Geen zin om naar buiten te gaan? Geen nood, je kunt deze wandeling ook digitaal volgen. Kijk hier voor meer informatie en de route.

Ook dit is er de stad doen tijdens de maand van de geschiedenis:

  • Archeologietour Verborgen Vesting
    Op 1 en 29 oktober. Aanmelden kan via scherminckel@home.nl. Deelname kost acht euro per volwassene en vier euro per kind.
  • Expositie ‘De ramp van vandaag is de archeologie van morgen’
    Van 1 tot en met 31 oktober elke woensdag- en zaterdagmiddag van 13.00 tot 16.30 uur in het archeologisch depot aan de Wassenaarstraat. Toegang is gratis.
  • Lezing over de terugkeer van het verdwenen Kasteel van Wouw
    Donderdag 20 oktober van 20.00 tot 22.00 uur in Den Enghel. De lezing wordt gegeven door Bergse stadsarcheoloog Marco Vermunt. De entree bedraagt vijf euro.
  • Archeologische Rampenspeurtocht
    Op alle woensdagen en zaterdagen in oktober zijn kinderen vanaf acht jaar van harte welkom in het Archeologisch Depot. Van 13.00 tot 16.30 uur kunnen ze gratis een speurtocht volgen over de tentoonstelling.

Wat een ramp!

Dit jaar is voor het thema ‘Wat een ramp!’ gekozen. De reden hiervoor is volgens de organisatie ‘dat we in een tijd leven waarin pandemieën, oorlogen, bosbranden en overstromingen de kranten en talkshowtafels in hun greep houden.’ Tijdens de geschiedenismaand wordt niet alleen gekeken naar de verwoesting die rampen aanrichten, maar ook naar de veerkracht en weerbaarheid van de mens.

Maand van de geschiedenis

Het Nederlands Openluchtmuseum organiseert in oktober 2022 voor de elfde keer de Maand van de Geschiedenis, die zijn negentiende editie beleeft. De Nacht van de Geschiedenis wordt georganiseerd door het Rijksmuseum. Er zijn ook spin-offs zoals de Dag van de Arnhemse geschiedenis, de Nacht van de Utrechtse Geschiedenis en nog wat andere evenementen.

We zochten nog veel meer voor je uit…

https://indebuurt.nl/bergenopzoom/doen/maand-van-de-geschiedenis-bergen-op-zoom~181656/

Werd een van de eerste nederzettingen ooit getroffen door een komeet? (New Scientist)

Materiaalmonsters uit de stokoude Syrische plaats Abu Hureyra wijzen op temperaturen die alleen maar kunnen zijn ontstaan door een ramp met een buitenaardse oorsprong, stelt een team van voornamelijk Amerikaanse wetenschappers.

Zo’n twaalf- à dertienduizend jaar geleden zette de mensheid misschien wel de belangrijkste stap van haar geschiedenis: de overgang van jagen en verzamelen naar landbouw bedrijven. Een van de eerste nederzettingen uit die periode is Abu Hureyra, in het noorden van Syrië. Helaas voor geschiedenisfanaten is deze plaats niet langer te bezoeken: al sinds 1974 bevindt het zich op de bodem van een enorm stuwmeer. Maar voor die tijd zijn wel de nodige materialen uit het plaatsje veiliggesteld. Nu heeft een team van onderzoekers daaruit geconcludeerd dat Abu Hureyra te maken kreeg met een komeetinslag.

Daarmee haken de wetenschappers aan bij een controversiële theorie die stelt dat er 12.800 jaar geleden een inslag plaatsvond die circa veertig locaties trof, te vinden in Europa, West-Azië, Noord- én Zuid-Amerika. Die inslag zou zijn stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van onze planeet: allerlei grote diersoorten zouden erdoor zijn uitgestorven, waaronder de mammoet, en de Amerikaanse Clovis-cultuur zou erdoor verdwenen zijn. Bovendien wordt de inslag binnen deze theorie gezien als de oorzaak van de Jonge Dryas, een koude periode van meer dan duizend jaar.

Gesmolten en gestold

Maar even terug naar Abu Hureyra. In 2012 meldden onderzoekers al dat in verglaasde monsters uit het plaatsje mineralen te vinden waren die alleen ontstaan bij temperaturen boven de 1800 graden Celsius. Bovendien troffen ze er suessiet in aan. Deze verbinding van ijzer en silicium is op aarde zeldzaam, maar komt wel veel voor in meteorieten. Dat leek dus al aardig op een buitenaardse oorzaak te wijzen.

Andere onderzoekers onder leiding van aardwetenschapper Peter Thy gingen daar echter tegenin. Zij deden verhittingsexperimenten met monsters uit Abu Hureyra en concludeerden dat die al hadden kunnen ontstaan bij temperaturen rond de 1200 graden. En dan zou een fikse brand in het dorpje – bijvoorbeeld van rieten daken – voldoende kunnen zijn geweest.

Met een hele reeks aan experimenten hebben de Britse archeoloog Andrew Moore en collega’s nu het pleit willen beslechten. Uit het feit dat de monsters uit Abu Hureyra chromiet en magnetiet bevatten dat moet zijn gesmolten en weer gestold, concluderen zij dat er sprake moet zijn geweest van temperaturen van minstens 1750 graden – en waarschijnlijk zelfs 2600 graden. Ook de manier waarop allerlei andere stoffen voorkomen in de monsters, wijzen volgens hen op hoge temperaturen die buiten het bereik van een brandend dak liggen.

De fout van Thy en zijn team was volgens Moore en collega’s dat ze alleen keken naar het binnenste gedeelte van stukjes verglaasd materiaal. Daar zouden de temperaturen veel lager zijn geweest dan aan de buitenkant, door de isolerende werking van het omringende materiaal.

Ontploffende fragmenten

Op zich bewijzen temperaturen van 1750 of meer graden natuurlijk niet dat er sprake moet zijn geweest van een komeetinslag. Had het bijvoorbeeld misschien ook een blikseminslag kunnen zijn? Nee, stellen Moore en zijn team. Daar zouden de onderzochte fragmenten een permanent magnetisch veld aan overgehouden moeten hebben – en dat was niet zo.

Ook bosbranden en vulkanisme zijn volgens het team onwaarschijnlijke oorzaken. Aan het eind van hun artikel durven ze zelfs te stellen dat ze álle mogelijke oorzaken voor het ontstane materiaal hebben uitgesloten – behalve buitenaardse.

Die conclusie wordt kracht bijgezet door het feit dat de monsters zuiver ijzer en silicium bevatten, alsmede een aantal legeringen die ijzer, chroom, goud en aluminium bevatten. Die zijn op aarde van nature zeldzaam, maar ontstaan wel bij een inslag.

Daarbij denken de onderzoekers dan vooral aan een komeet die in de aardatmosfeer in stukken brak, waarna de fragmenten ontploften. Die ramp trof dan niet alleen Abu Hureyra, maar ook allerlei locaties elders op aarde, zoals de theorie die Moore en collega’s aanhangen voorschrijft.

Te makkelijk

Geoloog Wim Hoek van de Universiteit Utrecht liet zich eerder op deze site al uiterst kritisch uit over het onderzoek dat het uitsterven van de mammoet weet aan dezelfde inslag. ‘Dit artikel is van diezelfde groep’, laat hij weten. ‘Alleen hebben ze het elke keer weer over een andere locatie. Ze hebben veel gemeten – maar andere onderzoekers kunnen die metingen niet herhalen doordat al het materiaal op is en de plek zelf onder water ligt.’

‘Wel laten dateringen van de lagen boven en onder de site zien dat de locatie kan zijn gevormd aan het begin van de Jonge Dryas’, zegt Hoek. ‘Maar er is geen directe datering van de site zelf.’ Ook vindt hij dat de onderzoekers te makkelijk over andere mogelijke verklaringen heen stappen, zoals de genoemde blikseminslagen.

Leegstromende meren

Lars van den Hoek Ostende, als paleontoloog verbonden aan Naturalis, verzet zich tegen de conclusie dat deze inslag verantwoordelijk was voor de Jonge Dryas. ‘Daar is al jaren een plausibele verklaring voor’, zegt hij. ‘Die luidt dat aan het einde van de laatste ijstijd de reusachtige ijsmeren ten zuiden van de gletsjers van Noord-Amerika plotseling leegstroomden. Al dat zoete water verstoorde de oceaanstromingen, waardoor warm oceaanwater niet meer naar het noorden werd getransporteerd. En dat leidde ertoe dat het noorden tijdelijk te maken kreeg met ijstijd-achtige omstandigheden.’

Bovendien, zo merkt hij op, zijn er in het verleden heel wat inslagen geweest. ‘De bekendste daarvan, de Yucatan-inslag die de grens tussen het Krijt en het Tertiair markeert, had inderdaad een ontzettend grote uitwerking op het leven op aarde. Maar bijvoorbeeld de Riess-inslag, die 14 à 15 miljoen jaar geleden zo ongeveer heel Zuid-Duitsland wegvaagde, had geen blijvende gevolgen voor de biosfeer. Veel inslagen worden door het leven op aarde gewoon opgevangen.’

Het moge duidelijk zijn: hoe zeker de onderzoekers zelf ook zijn over het lot van Abu Hureyra en het grotere plaatje waar dat verhaal deel van uitmaakt – overtuigd is de rest van het vakgebied allerminst. Het wachten is nu op het volgende onderzoek dat de kometen-theorie op weer een nieuwe manier aan de man probeert te brengen.

Het bericht Werd een van de eerste nederzettingen ooit getroffen door een komeet? verscheen eerst op New Scientist.

https://newscientist.nl/nieuws/werd-een-van-de-eerste-nederzettingen-ooit-getroffen-door-een-komeet/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=werd-een-van-de-eerste-nederzettingen-ooit-getroffen-door-een-komeet

De mens maakt de Amazone nu kapot, maar heeft het ook tot een succes gemaakt (Motherboard Vice)

Meld je aan voor onze Climate Coverage Now-nieuwsbrief als je onze klimaatverhalen van over de hele wereld wil ontvangen. Als je geen zin hebt om te wachten: lees hier wat we tot nu toe hebben geschreven over de klimaatcrisis .

In het Amazoneregenwoud zijn inmiddels duizenden vierkante kilometers aan bos verschroeid. De lucht boven São Paulo is pikkedonker en over de hele wereld maken mensen zich veel zorgen over het lot van het meest biodiverse gebied ter wereld.

Tienduizenden losse branden hiervan zijn bewust aangestoken door mensen, wat gesteund wordt door de Braziliaanse president Jair Bolsonaro. Je zou op het eerste gezicht dus zeggen dat de vernietiging van het regenwoud vooral aan de mens te danken is, maar daarmee ga je wel aan één belangrijk gegeven voorbij: juist de mens heeft ook veel invloed gehad op de vorming van het Amazoneregenwoud. En door daarbij stil te staan, zouden we misschien ook makkelijker iets aan de huidige malaise kunnen doen.

De afgelopen jaren hebben wetenschappers veel bewijs gevonden dat het huidige ecologische landschap al gestalte kreeg toen de Europeanen er nog lang geen voet hadden gezet. Het werd gevormd door inheemse volkeren, die er minstens tienduizend jaar geleden al leefden, en het transformeerden tot belangrijke luchtzuiveringsinstallatie voor de atmosfeer van de aarde.

“De Amazone wordt al heel lang beschouwd als een ‘natuurlijke’ ruimte, die voornamelijk wordt ingenomen door oerbos,” zegt Helena Pinto Lima, onderzoeker en curator archeologie van het Museu Paraense Emílio Goeldi in Belém. “Maar het ongerepte regenwoud is een mythe, die veel mensen heeft verblind. Het wordt steeds duidelijker dat het eigenlijk gewoon een cultureel gevormd gebied is.”

https://video-images.vice.com/_uncategorized/1567795889846-brazil-nolabels.jpeg

Satellietbeelden van de branden op 20 augustus 2019. Afbeelding: NASA

Archeologen zijn nog maar net begonnen om de mysteries van de complexe precolumbiaanse beschavingen te ontrafelen, maar uit recent bewijs blijkt dat er miljoenen mensen in het Amazonegebied woonden voor de komst van de Europeanen. Deze volken hebben ervoor gezorgd dat het gebied heel vruchtbaar werd en een grote biodiversiteit kreeg.

De inheemse stammen werden na de Europese kolonisatie uitgeroeid door ziektes en genocides, en ook in de eeuwen erna vond er nog gruwelijk geweld plaats. Sommige stammen hebben zich in de afgelopen decennia kunnen herstellen, en tegenwoordig wonen er ongeveer een miljoen inheemse mensen in het Braziliaanse Amazonegebied. Sommige stammen bestaan uit duizenden mensen, zoals de Guajajara en de Ticuna, maar er zijn ook gemeenschappen met nog niet eens honderd personen. Dat blijkt uit gegevens van het Instituto Socioambiental, een onderzoekscentrum in São Paulo dat zich inzet voor de rechten van inheemse volkeren.

Sommige stammen leven geïsoleerd in het bos en hebben geen contact met de buitenwereld. En ook de stammen die een sterke sociale band met niet-inheemse gemeenschappen hebben opgebouwd, houden zich nog vaak vast aan de tradities van hun voorouders. En juist aan die tradities heeft het regenwoud veel te danken: de stammen teelden planten, staken gecontroleerde branden aan en deden aan bodemverrijking, waardoor het Amazonegebied nu veel wilde dieren heeft en veel CO2 kan opnemen.

“Wat we zien in het Amazonegebied gaat niet zozeer over ‘cultuur versus natuur’, maar eerder over twee verschillende manieren waarop mensen er hebben gewoond,” zegt Gabriel Soares, die bezig is met zijn doctoraat bij het Nationaal Museum van Brazilië in Rio de Janeiro.

“De ene groep mensen heeft in de loop van duizenden jaren voor veel biodiversiteit gezorgd en de planeet op meerdere manieren een stuk bewoonbaarder gemaakt,” zegt hij. “De andere groep, die deze branden heeft veroorzaakt, heeft waarschijnlijk juist een enorm negatieve invloed op de planeet.”

Wetenschappers hebben de invloed van de inheemse volkeren onderzocht door plantensoorten te onderzoeken op duizenden archeologische plekken. Uit een onderzoek uit 2017, dat in Science werd gepubliceerd, blijkt dat de planten die werden geteeld door de inheemse volkeren – zoals de paranotenboom, de maripapalm en de cacaoboom – vijf keer vaker voorkwamen in de buurt van deze vroegere nederzettingen.

Veel planten die door de inheemse volkeren werden geteeld halen veel CO2 uit de lucht. Alleen al de paranotenbomen – die wel vijftig meter hoog en duizend jaar oud kunnen worden – slaan volgens schattingen 1,3 procent van de CO2 van het Amazoneregenwoud op.

De gevolgen van dit teeltproces zijn nu al duizenden jaren merkbaar. Er is een CO2-opslag ontstaan die essentieel is geworden om de klimaatcrisis tegen te gaan. De paranotenbomen, palmen en andere planten hebben daarnaast ook bijgedragen aan de grote biodiversiteit van het Amazonegebied, omdat het fruit en de noten veel diersoorten hebben aangetrokken.

Een ander belangrijk voorbeeld van de impact van inheemse volkeren op het Amazonegebied is terra preta, een zwarte grondsoort die is ontstaan toen zij er leefden. De mensen maakten houtskool van planten uit de omgeving, en mengden dat met de compost, mest, aardewerk en dode planten. Daarmee werd de bodem van het regenwoud met voedingsstoffen verrijkt.

“Het Amazoneregenwoud kan worden beschouwd als natuurlijk-cultureel erfgoed van wereldbelang,” zegt Carolina Levis, een ecoloog aan de Federale Universiteit van Santa Catarina in Florianópolis. Zij ziet echter een enorm verschil tussen de moderne ‘slash-and-burn’-technieken die nu het woud vernietigen en de gecontroleerde branden van destijds.

“Nu wordt er illegaal brand gesticht om ruimte te maken voor landbouw en andere grootschalige agrarische activiteiten, terwijl het toen veel meer binnen de perken bleef,” zegt ze. “De inheemse samenlevingen hadden zeer geavanceerde methodes van brandbeheer ontwikkeld, zonder grootschalige ontbossing te veroorzaken.”

De huidige inheemse volkeren maken kleine, smeulende vuurtjes van plantaardige biomassa, bedekt met modder of stro, en rouleren elk seizoen naar een ander stuk land. Zo lopen ze niet alleen minder risico op ongecontroleerde bosbranden, maar vangen ze ook de helft van de CO2 van de biomassa in de grond op, zodat er minder broeikasgassen vrijkomen. Daar zouden niet-inheemse mensen ook nog wat van kunnen leren: volgens een onderzoek uit 2016 kan de koolstofuitstoot die door mensen wordt veroorzaakt hierdoor namelijk sterk worden gecompenseerd.

Terra preta wordt beschouwd als een van de meest vruchtbare bodemsoorten op aarde. “En wat voor de tropen vooral interessant is, is dat het erg stabiel is: er gaan geen voedingsstoffen verloren,” zegt Eduardo Góes Neves, een archeoloog aan de Universiteit van São Paulo.

De pech is alleen dat juist de plekken waar dit soort inheemse invloeden zichtbaar zijn, vooral in het zuiden van het Amazonegebied liggen – en juist daar vinden de meeste ontbossingen en bosbranden nu plaats.

https://video-images.vice.com/_uncategorized/1567795145289-1920px-Amazon_fire_satellite_image.png

Kaart met branden, 15-22 augustus 2019. Afbeelding: Joshua Stevens/NASA

Het merendeel van de branden is bedoeld om ruimte te maken voor boerderijen, ranches en grondstofwinning. Dat gebeurt elk jaar in het Amazonegebied, maar dit jaar was het bijzonder intens, omdat Bolsonaro weigert milieuwetten en -beschermingen te handhaven. Daarom was er veel meer ontbossing in de aanloop naar het brandseizoen, waardoor de branden alleen nog maar erger werden.

Het is tragisch dat de verwoesting zo’n bedreiging vormt voor de inheemse culturen die het regenwoud juist zo hebben verrijkt – maar dit is ook weer geen grote verrassing, als je bedenkt dat Bolsonaro zich in zijn verkiezingscampagne vijandig uitsprak tegen deze stammen en gemeenschappen.

“Deze situatie laat zien wat je krijgt als mensen als Bolsonaro aan de macht komen,” zegt Neves. “Dit is dan de wereld waarin we leven: een wereld zonder constructiviteit, medeleven of ideeën over de toekomst. Alleen maar vernietiging.”

Bolsonaro is zowel binnen als buiten Brazilië veel op de vingers getikt, en daar is hij zo verontwaardigd over dat hij ngo’s ervan heeft beschuldigd dat ze de branden hebben veroorzaakt – waar hij verder trouwens geen enkel bewijs voor heeft. Daarnaast bleek uit een uitgelekte overheidspresentatie dat hij van plan is om veel snelwegen en bruggen te bouwen, waarmee hij de internationale inspanningen om de Amazone te beschermen teniet zou doen.

Die inspanningen zijn er vaak juist op gericht om inheemse volkeren te helpen, om zo de biodiversiteit te beschermen. “Het is van levensbelang om in hen te investeren, omdat ze zo hun eigen plannen om natuurlijke hulpbronnen te beheren kunnen ontwikkelen,” zegt Alex Antram van Rainforest Trust, een Amerikaanse ngo die wereldwijd al meer dan 9 miljoen hectare regenwoud heeft beschermd.

De samenwerkingen tussen ngo’s en inheemse gemeenschappen staan niet alleen onder druk vanwege de grote bouwprojecten, maar ook doordat het er nogal rommelig aan toegaat bij het landbeheer in het Amazoneregenwoud. Het barst van de mensen die ten onrechte grond claimen of het illegaal verhandelen. In sommige gevallen worden er zelfs inheemse mensen aangevallen of vermoord. “Vooral aan de grenzen van de uitdijende gebieden waar landbouw wordt bedreven en grondstoffen worden gewonnen vindt steeds meer geweld plaats,” zegt Lima.

Inheemse mensen en natuurorganisaties hopen dat er dankzij de internationale aandacht meer inspanningen verricht zullen worden. Ook is het belangrijk dat de milieuwetten strenger gehandhaafd worden, en zou het inheemse land- en bosbeheer op een veel grotere schaal moeten worden toegepast.

“We zeggen nee tegen mijnbouw in ons land en nee tegen de ontbossing,” aldus O-É Kaiapo Paiakan van het inheemse Xinguvolk, in een video die onlangs online werd gezet door Instituto Socioambiental. “Geen invasies of gebrek aan respect meer. Geen bestrijdingsmiddelen in onze rivieren en bossen. Geen criminele branden in het woud. Wij komen op voor de Amazone.”

Toen ik Neves sprak was hij net terug van een reis door het regenwoud, waar hij de schrijnende gevolgen van de bosbranden van dichtbij had gezien. Maar hij voelde zich ook gesterkt doordat de Brazilianen zich zo inzetten om het regenwoud te beschermen.

“Ik heb veel verwoeste stukken grond gezien, maar ook dat de inheemse volken van zich laten horen en een grotere stem krijgen,” zegt hij. “Juist zij kunnen ons helpen om dit prachtige woud weer terug te krijgen. Er is nog hoop.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE US

https://www.vice.com/nl/article/gyzypm/de-mens-maakt-de-amazone-nu-kapot-maar-heeft-het-ook-tot-een-succes-gemaakt