Het gentiaanblauwtje heeft in het Park één van de weinige overgebleven grotere populaties in Nederland. Helaas worden die nog steeds bedreigd door overmatige groei van het gras Pijpestrootje, mede door de nog steeds te hoge stikstofdepositie uit de lucht. Het gras verhindert de verjonging van de zeldzame klokjesgentiaan, de waardplant van het gentiaanblauwtje. Door te plaggen, net als de boeren vroeger deden, wordt een nieuw kiembed voor de klokjesgentiaan gemaakt. Daarbij werd in een smalle strook over de hoogtegradiënt vanaf de rand van een ven gewerkt. Na het plaggen werd licht bekalkt om de bodemverzuring tegen te gaan die anders door de vrijkomende stikstof optreedt.
Het mooie van handmatig werken is dat het automatisch kleinschalig is. Daardoor kunnen de jonge gentianen op korte afstand opgroeien van de nesten van de waardmieren van het gentiaanblauwtje. Na de eerste weken in de knoppen van de gentiaan te hebben doorgebracht, voltooien de rupsen hun ontwikkeling namelijk in het nest van knoopmieren, waardoor ze worden verzorgd als ware het hun eigen broed.
Volgend jaar zullen we zien of de eerste gentianen op de plagplekken kiemen. Vlinderteller Nina de Vries telt hier elk jaar zowel de gentianen als de daarop afgezette eitjes van het gentiaanblauwtje. Zij constateerde dat de grasgroei na de heidebrand van afgelopen voorjaar wel erg uitbundig was en hoewel gentianen, knoopmieren en gentiaanblauwtjes de brand hadden doorstaan, waren de aantallen planten en eitjes dit jaar wel verminderd. Volgend jaar worden het er dus hopelijk meer!
Voor meer informatie over het gentiaanblauwtje, zie www.gentiaanblauwtje.nl