Categorie: criminaliteit

Waar zullen we volgend jaar zomer vakantie vieren? Zelfs de grootste klimaatontkenners moeten toch voelen dat er echt iets aan het veranderen is op aarde. Deze maand waren de hittegolven weer erger dan in dezelfde periode een jaar terug en toen kenden we al de warmste zomer sinds 1950. Dit keer mochten we kiezen voor rond de veertig graden aan de Côte d’Azur, Costa del Sol of aan het Gardameer dan wel de Adriatische Zee. In Zwitserland, Oostenrijk en Slovenië kon je ook windstormen met een kracht van 200 kilometer per uur ervaren, in Noord-Italië vielen hagelkorrels zo groot als tennisballen uit de lucht. Je zal er maar zitten in je tent, vouwwagen of caravan.

Wie het niet alleen verzengend heet, maar ook nog spannend wilde, kon terecht op het Canarische Eiland Palma, op Sicilië of de Griekse zonbestemmingen Rhodos, Evia en Corfu. Daar werd je namelijk dankzij droogte en hitte getrakteerd op nauwelijks te bedwingen bosbranden. Hotels en appartementen, ja complete dorpen, lagen binnen no time in de vuurlinie. Met bussen en boten vluchtten tienduizenden vakantiegangers weg. Extra vliegtuigen werden ingezet om de vakantieparadijzen snel te verlaten.

Vakantieleed

Mijn leven lang bestond vakantieleed vooral uit files, autopech, dan wel vertraagde vluchten en zoekgeraakte koffers. Maar sinds ik niet meer werk en ook mijn vrouw een streep onder haar loopbaan zette, reizen wij niet meer tijdens de schoolvakanties. Niets bindt ons aan die periodes. Dus waarom zouden we kiezen voor weken waarin alles drukker en duurder is? Bovendien is ’t hier in de zomermaanden ook vaak mooi weer. We hebben dit jaar zelfs de warmste junimaand ooit genoteerd. En juli blijkt nu in Nederland een stuk aangenamer dan in Frankrijk, Italië, Kroatië, Griekenland, Spanje of Portugal.

Ook de verre bestemmingen Azië, Caribisch gebied en Amerika zijn niet aan te raden. Daar gaat het kwik zelf richting 50 graden. Bovendien rekenen ze in de VS met Fahrenheit en dan klinkt ’t nog veel erger. Nee, heerlijk thuis onder de pergola vol druivenranken waan ik me nu aan de Mediterranee. Alleen ben ik geen vermogen kwijt voor een drankje of kop koffie, ik slaap ’s nachts comfortabel in mijn boxspring en de douche heeft altijd voldoende waterdruk. Zo half oktober, als het hier wat killetjes wordt, gaan we eens kijken of we ergens anders nog wat zonnestralen mee willen pakken.

Fantasieën

Zo vanaf mijn 20ste heb ik fantasieën over vakantiehuizen in Italië gehad. Als ik weer eens in de waan verkeerde dat de Staatsloterij mij met de jackpot zou verrassen, stond een riante villa met zwembad aan het Lago Trasimeno bovenaan de wensenlijst. Hoe vaak heb ik niet staan kwijlen voor de vitrines van makelaars in pittoreske dorpjes op het platteland. Sterker, we zijn nog op pad geweest met ene Francesca uit Castello del Lago om te koop staande woningen in de omgeving te bezichtigen. Als die Engelse weduwe in San Feliciano niet plots was afgehaakt - het huis wegdoen waar ze gelukkig was geweest met haar gezin bleek toch te zwaar - hadden we nu voor veel geld vastgezeten aan een plek waar de temperatuur de afgelopen weken ook opliep tot 39 graden.

Een vakantiehuis is bovendien vaak meer ellende dan vreugd. Als er geen inbrekers de tent leegroven, dan blaast de plaatselijke mistral wel pannen van je dak. Wie merkt op dat je een lekkage of verstopte afvoer hebt, wanneer je zelf 1500 kilometer verder op de bank hangt? Oh ja, je kan afspraken maken met de buren aldaar om een oogje in het zeil te houden. Of ene Gianni inhuren om het gras te maaien en een paar dagen voor Pasen alvast de CV aan te zetten opdat je huis behaaglijk is als je arriveert. Makkelijk toch? 

Maar tijdens die storm hadden de buren hun eigen besognes. En Gianni was druk, druk, druk en helemaal vergeten langs te gaan. Oh, het gras daar had hij inderdaad ook geen tijd voor gehad. Bleek bij aankomst bovendien de ketel kapot en kan de monteur pas over vier dagen langs komen Moet het defecte onderdeel in Rome worden besteld en Is alles pas gerepareerd als je alweer op weg terug naar Nederland bent. Ik ken al die verhalen uit eigen kring. Er zit geen druppel fantasie bij. 

Logeeradres

Een andere plaag van een huis in het buitenland is dat je je vriendenkring meteen ongelooflijk ziet groeien. Want je bent ineens een gratis logeeradres geworden. Ik ken wel van die types die hun route naar het zuiden plannen langs de vakantiehuizen van familie, vrienden en collega’s. Eerst twee, drie nachten bij die en dan nog twee nachtjes daar. Dat scheelt al snel vijf-, zeshonderd euro hotelkosten. 

Als je niet oppast, zit je een deel van je zomer met gasten.  Voor je het weet ben je een soort onbetaalde B&B geworden, zuipen ze ook nog je wijnvoorraad op en vreten je koelkast leeg. Je moet dus aanleren om heel bot uit te dragen dat je géén bezoek wilt. Dat je naar rust en privacy snakt. Maar de brutaalsten duiken zelfs zonder aankondiging op. “Hallo, we waren in de buurt en dachten we wippen even langs. Kijk eens, we hebben lekker stroopwafels en drop meegebracht, want dat kennen ze hier niet hè”.

Ervaringen in brede kring hebben me er al lang geleden toe gebracht het vakantiehuis uit mijn dromen te verbannen. Een lekker hotel of mooi appartement is veel relaxter. Kost een paar centen, maar geen zorgen over dingen die kapot kunnen gaan. Geen eindeloos onderhoud aan tuin of slapeloze nachten van een lekkend zwembad. Geen ergernis over een flat die onverwacht vlak voor jouw uitzicht op zee wordt gebouwd. Geen discotheek in de buurt die tot diep in de nacht pestherrie produceert. Als de huuraccommodatie je niet (meer) zint, kies je gewoon iets anders. 

Maar nu speelt dus iets nieuws. Ik hoor reeds over de eerste pensionado’s aan de Spaanse costa’s die de hitte niet meer verdragen. Dat huis is met loeiende airco’s nog wel koel te krijgen, maar je bent niet naar Spanje verhuisd om de hele zomer binnen te zitten. De eerste borden met ‘En Venta’ ofwel ‘Te Koop’ verschijnen al in het gazon. Een soort omgekeerd ‘Ik Vertrek’. Je zult zien dat de markt voor vakantiehuizen in Zuid-Europa de komende jaren in een neerwaartse spiraal belandt. Iedereen die nog iets wil kopen ten zuiden van de Belgische Ardennen is een sukkel. Tenzij je er uitsluitend wilt overwinteren.

Deze zomer is er - ondanks de buitensporige temperaturen - nog massaal naar het Zuiden gereisd. Maar onderzoekers van toeristenstromen houden nu al rekening met een afname van tien procent ten opzichte van 2022. Op Radio1 werd een woordvoerder van TUI gevraagd of deze reisorganisatie meer vakanties naar Denemarken, Noorwegen en Zweden gaat aanbieden? Het strategisch antwoord luidde dat hun aanbod nu al heel breed was. Dat mensen bij TUI zelfs vakanties naar IJsland kunnen boeken. Ik weet niet of die mevrouw de concurrentie niet wijzer wil maken. Ofdat ze zich realiseerde wat een kop koffie, glas bier of wijn, laat staan een accommodatie in de Scandinavische landen kost. Daar zal het massatoerisme niet storm voor lopen.

Nee, de EuroParcs, Landals, Roompots en CenterParcs in Nederland, België en Duitsland gaan de komende jaren gouden hoogseizoenen tegemoet. Nog even en er groeien daar ook sinaasappels en citroenen aan de boom.