Categorie: dieren

Geplaatst op

Verkiezingspodcast: “Verduurzamen van huizen moet veel eenvoudiger worden zonder gekke regels” (Oog TV)

Het verduurzamen van huizen moet snel worden aangepakt, waarbij de oplossing ligt in het eenvoudiger maken. GroenLinks-PvdA en BBB vinden beide dat de regelgeving nu nodeloos ingewikkeld is.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 22 november presenteert OOG Tv verschillende podcastafleveringen waarin Groningse kandidaat-Kamerleden met elkaar in debat gaan. Bij elke uitzending staat er één thema centraal. In de derde aflevering gaat het over klimaat. Moet er in Groningen een kerncentrale komen? Moeten er meer windmolens en zonneparken komen? En waar plaatsen we die dan? In deze uitzending zijn Herma Hemmen, de nummer 17 van de BBB, en Julian Bushoff, de nummer 8, van GroenLinks-PvdA te gast. Meer informatie over de verkiezingen vind je ook op onze Groningen Kiest-website.

Beluister hier de podcast:

In deze podcast-serie werd bij eerdere afleveringen gesproken over:

Klimaatakkoord

Zware regenbuien zorgen steeds vaker voor problemen. Foto: Rick ten Cate – tencatefotografie.nl

Julian Bushoff (Groenlinks-PvdA): “Klimaatveranderingen zorgen steeds vaker voor problemen”
In het klimaatakkoord is afgesproken dat we 50 procent minder CO2 uitstoot gerealiseerd moeten hebben in 2030. In 2050 moet die uitstoot met 95 procent zijn teruggebracht. Bushoff: “Als we kijken naar het klimaat, dan gaat het daar niet goed mee. In onze directe leefomgeving zien we de gevolgen. Steeds vaker zorgen klimaatveranderingen voor grote problemen. Extremer weer bijvoorbeeld, maar ook enorme droogte en bosbranden. De noodzaak om dit aan te pakken is groot, maar tegelijkertijd zien we dat er nog te weinig stappen worden gezet. Na deze verkiezingen zullen we echt meer meters moeten gaan maken. Belangrijk daarbij is dat we dat op een rechtvaardige manier gaan doen, zodat ook mensen met een kleine portemonnee hier van gaan profiteren. Daarom moeten we als de wiedeweerga huizen gaan verduurzamen. Dat is goed voor het klimaat, maar ook goed voor de portemonnee van de mensen zelf.”

Herma Hemmen (BBB): “We moeten realistischer kijken naar de uitvoerbaarheid”
De BBB denkt dat de doelen van het klimaatakkoord niet haalbaar zijn. “Als partij zullen we er alles aan doen om deze doelstellingen te halen. Maar het is wel belangrijk om realistisch te kijken naar de uitvoerbaarheid van de maatregelen, en naar de draagbaarheid. Kunnen we bepaalde maatregelen wel vragen aan de inwoners? Neem de hybride warmtepomp. Vanaf 2026 wordt het verplicht om zo’n pomp aan te schaffen. Maar voor veel huishoudens is zoiets helemaal niet betaalbaar. Daarom zeggen wij: kijk wat kan, wat is haalbaar?”

“Er wordt de laatste jaren vooral naar boeren gekeken”
Bij de partij van Hemmen is het motto dat wie rood staat niet groen kan doen. Terwijl ondertussen niet ontkent kan worden dat de klimaatklok de 12.00 uur gepasseerd is. “Op het gebied van CO2-doelen is er al best iets bereikt. Maar inderdaad, het gaat niet goed met het klimaat. Er zal een bijdrage geleverd moeten worden. Door boeren, door burgers, door bedrijven en door vliegmaatschappijen. Mijn partij is ontstaan doordat er de afgelopen jaren een beeld is geschapen waarbij we vooral naar de boeren kijken. Feit is dat het overgrote deel van het beleid bij boeren wordt gelegd. Daar moet de oplossing vandaan komen. En dat is niet terecht. Aan de CO2-resultaten die bereikt zijn, daar hebben boeren aan grote bijdrage aan geleverd. De landbouw en veeteelt telt voor 16 procent mee in de totale uitstoot. We moeten ook wat gaan verwachten van de industrie en de vervoersector. Het moet realistischer, het moet eerlijker.”

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Grote vervuilers moeten de grootste bijdrage leveren”
Bushoff is het daar wel mee eens: “De constatering is dat we een groot probleem hebben. En om dat op te lossen zal iedereen een bijdrage moeten doen. Het vraagt wat van boeren, maar het vraagt ook wat van de industrie. En eens: de industrie is te vaak, en te lang, ongemoeid gelaten. En ik snap ook dat onrechtvaardigheidsgevoel dat ontstaan is. Boeren en mensen met een kleine beurs moeten iets doen, terwijl de grote vervuiler ongemoeid wordt gelaten. Wij vinden dat het klimaatbeleid rechtvaardiger moet. Grote vervuilvers moeten ook de grootste bijdrage leveren. Ook vliegtuigmaatschappijen. Mensen die meerdere keren per jaar vliegen, of privéjets tot hun beschikking hebben, die betalen nu bijna geen belasting. Op dat vlak moeten we aan knoppen gaan draaien. En nee, ik heb het niet over iemand die eens in de vijf jaar op vliegvakantie gaat. Wat ik betoog is dat het vooral eerlijker moet.”

Herma Hemmen (BBB): “Het klimaatprobleem gaat over grenzen heen”
Hemmen wil het nog wat scherper hebben. “Waar ik niet blij van word is de spagaat. Bedrijven, die grote vervuilers zijn, bieden tegelijkertijd ook veel werkgelegenheid. Ze maken producten die we allemaal nodig hebben. We kunnen strenger beleid voeren, maar het risico is dat zulke bedrijven dan naar het buitenland gaan, waar minder strenge regels zijn. Dit onderwerp, het klimaatprobleem, dat gaat over grenzen heen. Wij zijn voor een sterke maakindustrie. Waarbij we vooral de innovatie, op het gebied van klimaat, willen stimuleren. We willen bedrijven niet wegjagen.”

Tekst gaat verder onder het kader:

Wie is Julian Bushoff?
Julian Bushoff werd geboren in Groningen in 1997. Hij werkte als biologische groenteverkoper op de markt en als arbeidscoach voor Vluchtelingenwerk Noord Nederland. Hij studeerde Economie en Internationale Betrekkingen aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 2018 kwam hij in de gemeenteraad terecht, waarbij hij vanaf 2019 fractievoorzitter was. Vorig jaar riep Den Haag. Met het vertrek van Khadija Ariben kwam er een stoel vrij, die door Bushoff in werd genomen.

Julian Bushoff reageert op een vraag van presentator Maarten Siepel. Foto: Lianne Darmeveil

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Tegen bedrijven als Chemours moet je hard op treden”
De GroenLinks-PvdA wil ook geen bedrijven wegjagen: “Maar er is wel een klein verschil. Neem nu een bedrijf als Chemours. Mensen die in de omgeving van dit bedrijf wonen zijn ziek geworden. Tegen zulke bedrijven moet je hard gaan optreden. Je moet zeggen: of je gaat nu iets doen, of de deur gaat dicht. Het is onacceptabel dat mensen in de omgeving ziek worden.” Hemmen: “Daar zijn we het mee eens. Het is schandalig dat mensen ziek worden van uitstoot. Maar we vinden ook dat toezichthouders daar veel beter op hadden moeten toezien. Het heeft plaatsgevonden onder onze ogen. Hoe zorg je dat de uitstoot van een bedrijf schoner wordt?”

“Politiek moet dwingender zijn”
Nederland is het land van regeltjes. Toezicht is er op allerlei manieren, in de vorm van controles en vergunningen. Dat Chemours zoiets kan veroorzaken, zou eigenlijk onmogelijk moeten zijn. Bushoff: “Er is te lang weggekeken. Een bedrijf heeft een vergunning. Maar ook dat is politiek, en politiek leiderschap tonen. Je zult harde regels op moeten stellen waar bedrijven zich aan moeten houden, en er geen mogelijkheid is waar men zich aan kan onttrekken. Neem de NAM, Shell en Exxon. Zij hebben zich lang onttrokken aan de morele verplichting in de richting van Groningen met betrekking tot de gaswinning. De politiek zal veel harder moeten zijn. Je moet zeggen: wat jullie doen kan niet, en je gaat nu bijdragen aan de ontwikkeling van Groningen. En ben je niet bereid, dan ga je dwingen.”

Herma Hemmen (BBB): “We willen een overheid die er is voor de inwoners”
Het begrip ‘regeldruk’ laat het vuur bij de BBB ontbranden. “Bij grote bedrijven zie je dat het toezicht niet op orde is. Maar ondertussen is de regeldruk voor inwoners wel enorm toegenomen. En dat is een belangrijk speerpunt in ons verkiezingsprogramma. De afgelopen jaren is er een overheid gecreëerd die uitgaat van wantrouwen in plaats van vertrouwen in de richting van de inwoners. Wij willen dat omdraaien. Wij willen een overheid die er is voor de inwoners. Aan deze kant van het spectrum moeten regels geschrapt worden. Aan de andere kant van dat spectrum moeten we er voor zorgen dat de regels voor bedrijven goed op orde zijn. Daar moeten we op controleren. Op die manier zal ook veel sneller duidelijk worden wanneer er negatieve effecten op een omgeving afstralen, waardoor je veel sneller en gerichter in kunt grijpen.”

Landbouw

Hebben boeren in Nederland bestaansrecht? Foto: Sebastiaan Scheffer

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Boeren moeten een groter aandeel krijgen in landschapsbeheer”
Het werd al even genoemd. De boeren. Hoeveel perspectief heeft de landbouw? Bushoff: “Die hebben heel veel perspectief. Er zijn ook heel veel boeren die graag op een andere manier willen boeren, die juist goed is voor het klimaat. Daar zullen ook naar toe moeten. Maar het gaat wel gepaard met vragen. Want als je anders gaat boeren, kun je dan wel een goede boterham verdienen? Die zorgen zijn er. Wij als politiek moeten zeggen, ja, het kan anders en het moet anders. Het is nodig voor het klimaat. En om die boterham te kunnen verdienen, moeten boeren een veel groter aandeel krijgen in landschapsbeheer, waar fatsoenlijke vergoedingen voor gegeven worden. Dat is de toekomst: natuur-inclusief boeren.”

Herma Hemmen (BBB): “Beeld dat geschetst wordt over boerenbedrijven is niet een eerlijk beeld”
De BBB hangt daar een andere definitie aan: “Natuur-inclusief boeren is de weg. Maar de laatste jaren zijn er onmogelijke regels gecreëerd. Boeren zijn enorm geschaad in hun bedrijfsvoering. Er is veel innovatie en creativiteit aan de sector gevraagd. Ik zou ook willen adviseren om de documentaire ‘boeren op het platteland’ te bekijken. Wat heeft dit gedaan met het toekomstperspectief en de bestaanszekerheid van boeren? En GroenLinks-PvdA kan nu zeggen dat de natuur beheerd moet worden, maar dat doen boeren al eeuwen. Daar zijn we ook goed in. Het beeld dat nu geschetst wordt over boerenbedrijven is niet een eerlijk beeld. Dat eerlijke beeld moet terug. We moeten naar uitvoerbare regels, we moeten goed in gesprek, en op basis van feiten moet er beleid worden gemaakt.”

“Er is een beleid bedacht op basis van cijfers en modellen die niet kloppen”
Bushoff: “Het is een antwoord waar je het niet oneens mee kunt zijn. Maar wat wil de BBB nu concreet anders waarmee het klimaatprobleem echt wordt opgelost?” Hemmen: “De stikstofwet moet van tafel.” Bushoff: “Dat gaat het klimaat niet helpen.” Hemmen: “De afgelopen periode ging het over het uitkopen van piekbelasters in de buurt van natuurgebieden. Maar we zien dat de stikstof van deze bedrijven helemaal niet die gebieden neerdaalt. Er is een beleid bedacht op basis van modellen en cijfers die niet kloppen. We zeggen niet dat we niets moeten doen. Maar de landbouwsector heeft de afgelopen jaar de meeste innovatie getoond op het gebied van verduurzaming. Daar gaan we mee door. Maar om bij stikstof alleen te kijken naar de landbouw, dat is niet eerlijk. Je moet ook kijken naar de industrie, naar de vliegmaatschappijen. Met elkaar moet je een plan maken. Niet alleen kijken naar modellen, maar juist ook door met al deze mensen in gesprek te gaan.”

Kernergie

Is het een goed idee om kerncentrales in Groningen te bouwen als oplossing voor het energievraagstuk? Foto: Daniel West from FreeImages

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Een kerncentrale lijkt mij niet handig”
In de energietransitie kan er voor gekozen worden om kerncentrales te bouwen. Op dat vlak staan de partijen lijnrecht tegenover elkaar. Bushoff: “Het lijkt mij niet handig om een kerncentrale in Groningen, of in de Eemshaven, te bouwen. Mensen zitten daar niet op te wachten. Als je nu gaat bouwen is zo’n centrale pas over vijftien of twintig jaar klaar.” Hemmen: “Dat is niet waar.” Bushoff: “Het kost veel geld, waarbij we juist in die tussenliggende jaren veel stappen kunnen zetten.”

Herma Hemmen (BBB): “Wij willen geen extra windmolens op zee”
Uit onderzoek blijkt dat kerncentrales, die in het afgelopen decennium gebouwd zijn, allemaal vertraging hebben opgelopen, waarbij het gemiddeld zeventien jaar duurt voor ze in bedrijf kunnen. Hemmen: “Dat van die vertraging klopt. Maar dat zie je ook bij windmolenparken. Daar kun je dezelfde sticker op plakken. Als je een middelgrote kerncentrale bouwt, dan duurt het zes tot acht jaar, voor het klaar. En dan kun je ‘nee’ schudden, maar zo kan het. Mijn partij vindt het belangrijk dat we kijken naar de complete mix. Dat we kernenergie toevoegen aan de volledige energiemix. Wij willen geen windmolens bijbouwen op de Noordzee. Er wordt daar al genoeg gebouwd, waarbij onbekend is wat dit doet met de biodiversiteit in de zee. We vinden het belangrijk dat de visserij de ruimte houdt. Deze discussie gaat over ruimte. Hoe gaan we met onze beperkte ruimte om? Daarom zeggen wij: niet méér zonne- en windmolenparken.”

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Kerncentrale is voor de korte en lange termijn geen oplossing”
Bushoff: “Je kunt inderdaad in kortere tijd een kerncentrale operationeel maken, maar de praktijk wijst anders uit. Elk project, op dit gebied, kampt met veel vertraging. Als we nu gaan bouwen, dan zou dit betekenen dat we op zijn vroegst in 2040 een kerncentrale hebben. Het duurt te lang, en het is ook de enige energiebron die de komende jaren duurder zal worden. Terwijl wind en zon juist goedkoper worden. Dit is gewoon een slechte oplossing. Zowel voor de korte als de lange termijn, en ook in financieel opzicht, los je niks op.”

Tekst gaat verder onder het kader:

Wie is Herma Hemmen?
Hemmen groeide op in Ter Apel. Ze is werkzaam als adviseur in het Sociaal Domein. In haar vrije tijd maakt ze graag ruimte vrij voor haar twee honden, de tuin en de politiek. Hemmen zat sinds 2014 voor het CDA in de gemeenteraad van Westerwolde. Vorig jaar splitste ze zich, uit onvrede, af van deze partij, maar behield wel haar gemeentezetel. Eerder dit jaar werd bekend dat ze zich aangesloten had bij de BBB, en voor deze partij ook op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer staat.

Herma Hemmen aan het woord tijdens de opnames voor de podcast. Foto: Lianne Darmeveil

Herma Hemmen (BBB): “Wind en zon zijn geen stabiele energiestromen”
De manier hoe er wordt gekeken naar boeren, en het energievraagstuk, lijken de grootste verschillen te zijn tussen de BBB en GroenLinks-PvdA. Hemmen: “Wij vinden dat je goed moet investeren in een goede mix. En daar komt bij. Wind en zon zijn geen stabiele energiestromen. Je bent afhankelijk van de hoeveelheid wind en zon. Daar zul je rekening mee moeten houden.”

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “In Groningen zijn mooie stappen gezet op gebied van waterstof”
Bushoff: “Het is belangrijk om te realiseren dat elektriciteit maar een deel van de opgave is. De grootste uitdaging ligt ook niet op dit vlak. Je kunt ook inzetten op waterstof. Hier in Groningen zijn mooie stappen gezet, waarbij vrijwel alle bussen inmiddels op waterstof rijden. Dat is een duurzame oplossing. Kerncentrales zijn niet de oplossing. Wat moet je met al dat kernafval?” Hemmen: “Als je het energievraagstuk volledig bij een kerncentrale ligt, dan is de hoeveelheid energie, die jij als persoon gedurende je hele leven gebruikt, niet groter dan een appel. Daarnaast is het steeds beter op te slaan, en gaat de schadelijkheid op den duur naar beneden.”

Herma Hemmen (BBB): “Wij willen een energiemix waarbij we niets uitsluiten”
Voor GroenLinks-PvdA is dat het moment om duidelijkheid proberen te krijgen: “Het duizelt mij een beetje. De BBB zegt dat het wat wil doen aan de klimaatopgaven. Vervolgens zegt u dat stikstof van tafel moet, waarbij we het bij het oude laten. Bij duurzame energie wilt u niet meer windmolen, maar richt u zich op kernenergie. Wat gaat de BBB doen om de aarde leefbaar te houden?” Hemmen: “Wij willen vasthouden aan de klimaatdoelen. We zetten in op de mix. Dit kan een kerncentrale zijn, maar ook zeker de waterstofontwikkeling. Wij vinden het belangrijk dat die technologie zich kan blijven ontwikkelen. Maar het is goed om ons te realiseren dat het niet slim is om fossiele brandstoffen af te gaan bouwen als er nog geen alternatieven zijn. En in de kantlijn: het moet ook betaalbaar zijn.”

Wind- en zonne-energie

Zonneparken zijn de afgelopen jaren op diverse plekken in onze gemeente verrezen. Moeten we daar mee doorgaan? Foto: Joris van Tweel

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Daken van huizen en gebouwen kunnen nog veel meer benut worden voor zonnepanelen”
De afgelopen jaren zijn windmolens als paddenstoelen uit de grond geschoten. Ook zonneparken zagen op diverse plekken het licht. Dit leidt steeds vaker tot onvrede. Bushoff: “Wij denken dat nog heel veel daken gebruikt kunnen worden voor zonne-energie. Dus wij zeggen: zet in op de daken van huizen en gebouwen, bedrijventerreinen en transferia. Eventueel kun je ook op het land zonneparken bouwen. Maar dan is het belangrijk dat de omgeving daar wel in mee doet.”

Herma Hemmen (BBB): “De ruimte die GroenLinks-PvdA ziet, die is er niet”
Hemmen: “Welk land had u in gedachten?” Bushoff: “Er zijn plekken aangewezen waar dit mogelijk is.” Hemmen: “Er is geen ruimte over. In deze discussie hebben we het nog niet over water gehad. Maar de waterproblemen die ontstaan, veroorzaakt door overvloedige regenval, daarbij wordt het belangrijk dat we water kunnen opslaan. Dat we de garantie kunnen geven dat drinkwater gezond is. Ondertussen moeten er meer woningen komen. De ruimte, die u voor ogen heeft, is er niet. Daarom zeggen wij: geen windmolens meer op het land. Zonnepanelen kunnen prima op daken. Dat zijn we helemaal met u eens. Ook het versnellen van het isoleren van woningen is een opgave. Immers. Alle energie die je niet gebruikt, hoef je ook niet op te wekken.”

Julian Bushoff (GroenLinks-PvdA): “Huizen sneller isoleren”
Bushoff: “We verschillen wat van mening als het gaat om wind en zon. Maar qua energiebesparing kunnen we elkaar de hand schudden. Als het gaat om isoleren komen we ook met een voorstel om particuliere verhuurders te dwingen om te gaan isoleren. Huurders van verhuurders die niet willen isoleren, moeten een tochtkorting krijgen. Bent u ook voor deze korting?” Hemmen: “Dat weet ik niet. Wat belangrijk is, is dat het verduurzamen eenvoudig geregeld moet kunnen worden. Het is nu heel ingewikkeld met allerlei regels en subsidiepotjes. Mensen komen er niet uit. Een drempel is ook de voorfinanciering. Mensen kunnen het gewoon niet betalen. Dat moet anders.” Bushoff: “Daar zijn wij het mee eens.”

https://www.oogtv.nl/2023/11/verkiezingspodcast-verduurzamen-van-huizen-moet-veel-eenvoudiger-worden-zonder-gekke-regels/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=verkiezingspodcast-verduurzamen-van-huizen-moet-veel-eenvoudiger-worden-zonder-gekke-regels
Geplaatst op

Een op de vijf planten en dieren Europa met uitsterven bedreigd (NOS Binnenland)

Veel planten en dieren in Europa worden met uitsterven bedreigd. Uit internationaal onderzoek blijkt dat van de circa 15.000 onderzochte planten en dieren bijna 20 procent dreigt te verdwijnen.

Daarbij worden planten en ongewervelden zoals insecten en weekdieren vaker bedreigd dan gewervelde dieren. Volgens de onderzoekers is de belangrijkste oorzaak de schaalvergroting en intensivering van de landbouw, waardoor veel soorten, met name planten en insecten, verdwijnen.

Andere oorzaken zijn grootschalige visserij, bouwactiviteiten en vervuiling. Ze verwachten bovendien dat klimaatverandering de komende jaren ook een negatief effect zal hebben op de soortenrijkdom.

Rode lijsten

Al jaren wordt met rode lijsten de kans op uitsterven van uiteenlopende dieren- en plantensoorten bijgehouden. In Europa gebeurt dat bij 14.669 soorten. Onderzoekers van soortenorganisaties uit heel Europa hebben de rode lijsten gebundeld. En daaruit blijkt dat 2839 (19 procent) van de onderzochte soorten met uitsterven worden bedreigd.

Het aantal bedreigde soorten is het hoogst in de Alpen en in delen van de Balkan en Spanje. Slechts de helft van de bedreigde dieren werd aangetroffen in een beschermd natuurgebied. De onderzoekers vragen zich af hoe geschikt het Europese netwerk van beschermde gebieden is voor bedreigde dieren. Ze vinden dat het natuurnetwerk moet worden uitgebreid en verbeterd.

Natuurbranden en verdroging

Klimaatverandering kan op verschillende manieren een negatieve invloed hebben op de soortenrijkdom. Verdroging en hogere temperaturen kunnen leiden tot sterfte van planten en dieren, net als steeds intensievere natuurbranden. Daarnaast kan het zijn dat soorten worden verdrukt door concurrerende planten en dieren die oprukken vanuit het zuiden richting het noorden.

Vanuit Nederland hebben onderzoekers van Naturalis, de Vlinderstichting en Floron, dat onderzoek doet naar de Nederlandse wilde flora, meegewerkt aan het overzichtsartikel.

https://nos.nl/l/2497372
Geplaatst op

De Australische kangoeroe: icoon of plaag? (NOS Buitenland)

Hij staat prominent in het wapen van het land, siert de vleugels van de nationale luchtvaartmaatschappij en duikt overal op in logo's en reclames. De kangoeroe is duidelijk het symbool van Australië, maar over de omvang van de populatie zijn de meningen verdeeld.

Naar schatting zijn er ruim 40 miljoen kangoeroes in Australië en dat is te veel, vindt de Australische regering. Die beschouwt de dieren als een plaag waar vooral boeren last van hebben. Daarom mag het dier op grote schaal worden afgeschoten.

Boeren kunnen een vergunning krijgen om kangoeroes af te schieten op hun land. "Het gaat om het beschermen van onze inheemse dieren én het vee van de boeren", stelt Kathy Rankin van Farmers NSW, de koepelorganisatie voor boeren in de deelstaat New South Wales.

Vooral tijdens droge periodes strijden de kangoeroes met schapen en koeien om gras en water. "Voor boeren is het dierenwelzijn het belangrijkst", zegt Rankin. "We willen de dieren niet zien lijden en verhongeren. Dan is het humaner om de aantallen te beperken."

Hondenvoer

Naast de boeren zijn er in het land ook zo'n 3000 professionele kangoeroejagers actief. Volgens Dennis King van de brancheorganisatie Kangaroo Industry Association of Australia is het nodig om kangoeroes af te schieten. "Je ziet ze altijd langs de kant van de weg liggen, zoveel zijn het er. We moeten de aantallen beperken, voor hun eigen bestwil."

Kangoeroeproducten zoals het vlees en de huid worden in 70 landen verkocht. Het levert de Australische economie jaarlijks zo'n 120 miljoen euro op. Ook in Europa staat de kangoeroe op het menu: voor menselijke consumptie en als hondenvoer. Ruim 50 procent van de kangoeroeproducten komt in Europese landen terecht, waaronder Nederland.

Maar er is veel kritiek op de industrie. Volgens dierenwelzijnsorganisaties is de jacht wreed en zijn commerciële belangen de belangrijkste drijfveer. Volgens dierenactivisten schieten jagers vaak mis, waardoor de kangoeroe gewond een langzame, pijnlijke dood sterft. Ook zouden de jonge kangoeroes in de buidel vaak worden doodgeknuppeld.

Dierenactivisten zeggen dat de kangoeroes allesbehalve een plaag vormen. Volgens ecoloog Ray Mjadwesch bestaan er veel misverstanden over het dier. "Mensen zeggen dat kangoeroes zich als konijnen voortplanten, maar dat klopt niet. Kangoeroevrouwtjes kunnen maar één jong per jaar grootbrengen."

Mjadwesch twijfelt aan de officiële aantallen die de regering noemt. In zijn huis in Bathurst, 200 kilometer ten westen van Sydney, laat hij de spreadsheets zien waarin hij de data heeft geanalyseerd. "Jarenlang hebben ze vooral kangoeroes boven natuurgebieden geteld. Dat aantal werd vermenigvuldigd, alsof diezelfde aantallen ook in bewoond gebied voorkomen. Dat is natuurlijk niet zo."

Ook denkt hij dat er tijdens het tellen vaak fouten worden gemaakt. "Ze vliegen over een gebied met een handmatige klikteller. Dat gaat gemakkelijk mis."

De belangrijkste aanwijzing dat het niet goed gaat met de kangoeroe is volgens Mjadwesch het feit dat de jagers niet net zoveel kangoeroes afschieten als toegestaan is. "Ze schieten slechts zo'n 20 procent van de quota. Als de kangoeroes er zouden zijn, zouden ze ze allemaal afschieten, want het levert geld op. Maar ze zijn er gewoon niet."

Hij maakt zich zorgen om het voortbestaan van het dier. "Klimaatverandering, overstromingen en bosbranden hebben allemaal gevolgen voor kangoeroes. Maar iedereen blijft zeggen dat het zo fantastisch goed met ze gaat."

In 2021 werd in de deelstaat New South Wales een parlementair onderzoek gedaan naar het afschieten van kangoeroes. Mjadwesch was een van de getuigen. De commissie concludeerde dat de jacht niet transparant is en de methodes om de populatie vast te stellen herzien moeten worden.

Maar tot nu toe zijn de meeste aanbevelingen van de commissie nog niet overgenomen. "Als we niet toegeven dat het aantal kangoeroes afneemt, lopen we het risico dat ze in de toekomst uitsterven", zegt Mjadwesch.

Ook internationaal is er aandacht voor de praktijk. Onlangs hebben grote merken zoals Nike, Puma en New Balance besloten om geen kangoeroeleer meer te gebruiken voor hun schoenen. Dierenactivisten lobbyen bij Europese politici en werken onder meer samen met de Nederlandse Partij voor de Dieren, maar tot nu toe heeft het niet geleid tot een importverbod.

https://nos.nl/l/2495382
Geplaatst op

Schadeclaim voor de bijdrage van Rabobank aan natuurverwoesting in Brazilië: minstens 9,5 miljard euro (Greenpeace)

Bedrijven en financiële instellingen verdienen goed geld aan natuurverwoesting. Rabobank is hier een mooi voorbeeld van. De bank maakte minstens 700 miljoen euro winst in sectoren met groot ontbossingsrisico in Brazilië. Maar als bankiers de maatschappelijke schade vergoeden die voortkomt uit hun financiële diensten, dan had Rabobank geen winst, maar een miljardenverlies gemaakt.

Rabobank in Brazilië

Trap niet in de mooie woorden van Rabobank. Buiten het zicht laat de bank een spoor van vernieling achter in bijvoorbeeld Brazilië. De bank financiert al tientallen jaren sectoren waarvan de bankiers weten dat ze een groot risico vormen voor ontbossing en natuurverwoesting. De gevolgen van deze verwoesting kennen de bankiers beslist: een hetere aarde, extreem weer, veel minder biodiversiteit en schendingen van de rechten van mensen die in de bossen leven.

Omdat de maatschappij de kosten van deze gevolgen draagt, maakt Rabobank winst. Wij hebben onderzoeksbureau Profundo laten berekenen wat de natuurverwoestende activiteiten nog zouden opleveren als de bank wél de schade betaalt waarvoor zij direct verantwoordelijk is. Dan zie je dat er geen verdienmodel is voor natuurverwoesting.

Een duik in Rabobank’s business

Al een paar maanden is Profundo bezig met een diepe duik in de financiële stromen van Rabobank tussen 2000 en 2023 naar Braziliaanse sectoren met een groot risico op ontbossing. Het gaat om de rundvleessector, de sojasector en ook de Nederlandse vee-industrie, die voor een groot deel afhankelijk is van Braziliaans sojavoer. Voor deze sectoren verdwijnen regenwouden, savannes en oerbossen in rap tempo, ongeacht of daar Inheemse volken of bijzondere dieren wonen. 

In juli 2023 berekenden de onderzoekers de totale kosten van de schade die gelinkt is aan de verwoestende geldstromen naar Brazilië. Het gaat dan om bijvoorbeeld het verlies van regenwoud, en de alsmaar uitdijende rundvleesindustrie met bijbehorende methaanuitstoot, die zorgt voor enorme klimaatopwarming. Bovendien worden mensen ziek door rook van bosbranden en grootschalig gebruik van pesticiden.

Het onderzoek liet zien dat de kosten van deze klimaat, milieu- en gezondheidsschade neerkomen op minimaal 66 miljard euro. Als de onderzoekers uitgaan van een ander rekenmodel, waarbij de toekomstige schade van klimaat- en natuurverwoesting ook wordt meegenomen, lopen deze kosten zelfs op tot 450 miljard euro. 

Wat moet Rabobank betalen?

Rabobank is niet de enige partij die verdient aan projecten die ontbossing en natuurverwoesting hebben veroorzaakt. De sojaboon of het runderlapje – mede mogelijk gemaakt door Rabobanks financiering –  gaat door een keten aan bedrijven die allemaal winst maken. 

In een vervolgonderzoek berekende Profundo welke schadeclaim direct aan Rabobank toekomt. Dat toont aan dat Rabobank verantwoordelijk is voor minstens 9,5 miljard euro van de totale schade, in het ongunstigste scenario loopt die verantwoordelijkheid zelfs op tot 61 miljard euro. 

Bij het berekenen van het aandeel van Rabobank bekeken de onderzoekers meerdere factoren, zoals de gemaakte winst en de kennis van de betrokken ketenspelers. Zo kun je je voorstellen dat Rabobank toegang heeft tot veel (wetenschappelijke) informatie over de risico’s en de schadelijke gevolgen van ontbossing. Maar dat geldt niet voor kleine Braziliaanse restauranthouders of Nederlandse boeren die veevoer gebruiken. Omdat een grote internationale bank geacht wordt de impact van zijn dienstverlening volledig te kennen, wijst Profundo de bank meer verantwoordelijkheid toe dan de kleinere spelers in de keten. Meer over de berekeningen van Profundo vind je in de Leeswijzer.

Zodra de werkelijke kosten van natuurverwoesting worden doorgerekend, valt het verdienmodel weg

  • Totale financiering in sectoren met groot risico op ontbossing: 9,7 miljard dollar
  • Winst gemaakt met deze financieringen: minstens 0,7 miljard dollar
  • Totale maatschappelijke schade door deze financieringen: 66 miljard euro, mogelijk oplopend tot meer dan 450 miljard euro.
  • Maatschappelijke schadeclaim aan Rabobank: in het lage scenario 9,5 miljard euro en in het hoge scenario 61 miljard euro.

Wat moet er gebeuren?

Om een einde te maken aan ontbossing en natuurverwoesting en de slachtoffers te compenseren moeten er zo snel mogelijk twee dingen gebeuren:

  1. Er moet per direct een einde komen aan financiële dienstverlening van Rabobank en andere financiële instellingen aan landbouwactiviteiten die milieu- en klimaat- en gezondheidsschade veroorzaken. 
  2. Rabobank en andere ketenspelers moeten gaan betalen voor de reeds veroorzaakte schade die het gevolg is van hun dienstverlening in het heden en uit het verleden. 

Landen en mensen in het globale zuiden hebben steun nodig bij het tegengaan van de ergste gevolgen van klimaatopwarming en natuurverwoesting, zoals droogte, overstromingen en onvoorspelbaar weer. Want juist die mensen en landen die het minste hebben bijgedragen aan de klimaatcrisis en natuurverwoesting, worden het hardst geraakt door de gevolgen ervan. Het is niet meer dan logisch dat bedrijven en financiële instellingen die jarenlang winst maakten ten koste van natuur en milieu, zoals Rabobank, gaan meebetalen om de aarde voor iedereen leefbaar te houden. 

Systeemfout

Dit rapport is slechts één van de vele rapporten die uitwijzen dat (Europese) geldstromen bijdragen aan klimaat-, natuur- en gezondheidsschade wereldwijd. Om de huidige klimaat- en natuurcrisis niet verder te verergeren en de extreme gevolgen ervan zoveel mogelijk te beperken, is radicale hervorming van de financiële sector noodzakelijk. De overheid moet wetten maken die financiering van natuurverwoesting gaan verbieden.  

Stop de smerige sponsorships van Rabobank

Rabobank is al jarenlang trotse sponsor van natuurverwoesting, dierenleed en veel te veel stikstof. Vind jij ook dat dit moet stoppen?

Doe mee

Wat kan jij doen?

Om deze eis kracht bij te zetten, komen we op woensdag 11 oktober in actie tegen Rabobank. Doe je mee? Een massale opkomst is belangrijk om een sterk statement te maken. Hier kun je je aanmelden voor de informatiesessie en actietrainingen.

The post Schadeclaim voor de bijdrage van Rabobank aan natuurverwoesting in Brazilië: minstens 9,5 miljard euro appeared first on Greenpeace Nederland.

https://www.greenpeace.org/nl/natuur/60407/schadeclaim-voor-de-bijdrage-van-rabobank-aan-natuurverwoesting-in-brazilie-minstens-95-miljard-euro/
Geplaatst op

Tien kunstenaars bestormen in Lustwarande 2023 onder de titel ‘Eartheaters’ de hemel (Brabant Cultureel)

De Oude Warande in Tilburg is tot en met zondag 22 oktober 2023 het decor voor Lustwarande 2023, een expositie van hedendaagse beelden. Onder de titel ‘Eartheaters’ tonen tien kunstenaars uit binnen- en buitenland in het sfeervolle sterrenbos hun creaties. Opvallend, de meeste beelden zijn gemaakt van synthetische materialen.

door Carina van der Walt (tekst & foto’s)

Tien jonge kunstenaars leveren afgeronde kunst bij ‘Eartheaters’ in de Tilburgse Oude Warande. Tot in de puntjes afgewerkt. De curatoren Chris Driessen en Isabel Andriessen heten hun kunstminnende publiek welkom in het Antropoceen. Daarin is de wereld en zijn atmosfeer snel aan het veranderen. Ondanks de titel ‘Eartheaters’ worden bezoekers gelukkig niet geconfronteerd met vergankelijkheid en maden die aan karkassen vreten. Nee. De mens zelf is een ‘earth eater’. Hij zit in zijn verstrengeling met de natuur gevangen in onomkeerbare processen van verandering. Toch strekt de toekomstvisie van deze verse hemelbestormers nog verder. Zij kijken naar de mens die na vele catastrofen deel is geworden van een gemeenschap in een parallel universum.

Niks is aan een toevallig ontstaan overgelaten

Opvallend is dat de meeste beelden in Lustwarande 2023 gemaakt zijn van synthetische materialen: aluminium, glas, polystyreen, gips, staal en rubber. Voor dit bos werken ze als het ware buitenaards. Alle kunstenaars beheersen hun materiaal volledig. Niks is aan een toevallig ontstaan overgelaten. Alhoewel. 

Met Sweet Expanse van Matea Bakula uit Utrecht wordt je als een honingbij naar de kleurigste bijdrage van deze tentoonstelling getrokken. Sweet Expanse is een pilaar die opgebouwd is uit drie op elkaar gestapelde glazen blokken. Hij glinstert in de zonnestralen die door de hoge en vale dennenboomstammen vallen. Maar waar kijk je naar? Wat ligt onder deze glazen oppervlakten? Als je dichterbij komt en goed focust zie je suggesties van een honingraat, amber klodders en druipende honing. Draai je je hoofd anders, dan zie je ook hoe de bomen in het glas reflecteren. Met bijenwas, polystyreen en gekarameliseerde suiker liet Bakula haar materiaal toe om al kronkelend uit te lopen en een eigen weg te vinden. Dat kon ze niet beheersen. Voor wie aandachtig kijkt, wordt Sweet Expanse misschien drie gecultiveerde bijenkorven, maar ook misschien een bosbrand of het hart van de zon. Is Baleka’s land van melk en honing al verwoest door aardopwarming? Of geniet zij nog van deze laatste honing uit het Antropoceen? Hoe dan ook, het is Baleka gelukt om het universum in te kaderen in een ode aan onze verbeelding.

https://www.brabantcultureel.nl/wp/wp-content/uploads/2023/09/BC_CvdW_Sweet-Expance-detail-2023-Matea-Bakula.jpg

‘Het is Baleka gelukt om het universum in te kaderen in een ode aan onze verbeelding.’

De beelden van Jonathan van Doornum uit Zwolle zijn vaak gericht op communicatie. Voor de tentoonstelling ‘Eartheaters’ is dat niet anders. Ter ondersteuning van Faithful Folly vertelt hij: “Wanneer we in de toekomst moeten vluchten voor branden, overstromingen of droogte moeten we blijvend met elkaar kunnen communiceren. Coronatijd liet al zien hoe we massaal zijn overgestapt op digitale communicatie.” Van Doornum voorziet klimaatvluchtelingen in ons Antropoceen. Daarom zijn zendmasten die onzichtbaar boodschappen sturen en ontvangen, misschien naar een parallel universum, belangrijk voor hem. Faithful Folly ziet er in het bos industrieel uit. Het is gemaakt van onbewerkt aluminium met afwerkingen in magenta, een onnatuurlijke kleur.

Faithful Folly is een poëtische sculptuur, want ondanks het harde materiaal zie ik ook iets organisch in zijn ontwerp. Misschien een bloem met gekleurde stuifmeeldraden en een grote stamper. Maar je kunt het ook verwarren met een fietsenstalling waarbij vrolijke strikjes van pas komen. Kijk je verder omhoog, dan zie je de schuin naar boven gerichte zendmast, nota bene ook in magenta om tegen het bladerdak af te steken. Of om de digitale technologie waarnaar Van Doornum verwijst voor het menselijke oog esthetischer te maken.

Platte schalen gevuld met water en druppels olijfolie

Parijzenaar Léa de Cacqueray is met haar zevenentwintig jaar de jongste deelnemende kunstenaar aan ‘Eartheaters’. Haar werk prijkt op het tentoonstellingsboekje. De Fatum is Latijn, betekent ‘over het lot’ en verwijst naar soortelijke afbeeldingen van 2000 voor Christus waaruit de toekomst werd afgelezen. “Op het Franse eiland Corsica wordt vandaag nog een andersoortige toekomstvoorspelling gebruikt. Ze noemen het occhio”, vertelt De Cacqueray. “Ze gebruiken platte schalen, vullen die met water en druppelen drie druppels olijfolie in elke schaal. Als de olie mengt met het water, is het slecht nieuws voor de eigenaar van de schaal en komt er tegenspoed. Als de olie niet mengt met het water maar er bovenop blijft drijven, is het goed nieuws en wacht er voorspoed op de eigenaar.”

Dit verhaal vormt de achtergrond van De Fatum, haar driedelige installatie die is gemaakt uit gebogen metalen platen, plastic cilinders en buizen en rubberen pompjes. De Fatum hangt laag uit drie hoge bomen en ziet eruit als buitenaardse kroonkandelaren. Binnen handbereik is het moeilijk om niet in de zwarte pompjes te knijpen, maar gelukkig is dat ook de bedoeling van De Cacqueray. Want door het vlak van de olie en het water in de cilinders met de pompjes te manipuleren, voorspel je je eigen toekomst. Een sombere toekomst, want de olie en het water zijn door het mechanisme al gemengd. Het kan alleen maar slecht aflopen in dit Antropoceen.

Het roept ongemak en zelfs afgrijzen op

De enige twee kunstenaars die mensachtige vormen gebruiken in hun beelden voor ‘Eartheaters’ zijn de Italiaanse Giulia Cenci met equal minds (alone) en de Zuid-Koreaanse Yein Lee, die in Wenen woont en werkt, met Uncovered Sequence. Cenci’s assemblage met het raamwerk van een waarschijnlijk herwonnen autostoel en een half zilveren masker roept ongemak en zelfs afgrijzen op. Is hier iemand met een auto tegen een boom aan gebotst? Is hij of zij overleden, vertrokken naar een ander universum? Uit een groep die samen met mij bij equal minds arriveert roept iemand “Duchamp”. Een ander roept “ready made”. Het is niet de eerste keer dat Cenci deelneemt. In Lustwarande 2018 heette haar werk Fields, maar het hoogtepunt van haar carrière tot dusverre was waarschijnlijk de Biënnale van Venetië verleden jaar met dead dance.

Het mensachtige beeld van Lee ziet eruit alsof het uit zichzelf wegrent naar een andere wereld gevuld met witte geesten van gewezen mensen. De afwerking is prachtig parelmoerachtig. Er is veel beweging in deze fragiel ogende sculptuur. Uncovered Sequence is gemaakt van epoxy, polymeergips en gevonden voorwerpen zoals laadkabels van mobieltjes. Het suggereert een vlucht en metamorfose uit dit ondraaglijk geworden Antropoceen. Het benadrukt ook dat transformatie een belangrijk motief is in het werk van Lee. Ieder neemt een ‘fluïde positie’ in, wie blijft of vertrekt.

Als ontsnapping een gedachte is onder deze kunstenaars, dan is dat volledig te begrijpen. In de kunst van Lee, Cenci en Van Doornum zijn ze al vertrokken. De Cacqueray en Baluka wachten nog even gespannen af. Wordt onze aarde echt een onleefbaar inferno? Verdoemd zij de dag waarop de berkenbomen in brand staan. Verdoemd de dag waarop de modder van de vijver opdroogt in kommetjes die roepen om hemelwater. Verdoemd de dag waarop zelfs de eikenprocessierupsen in de Oude Warande geen heenkomen meer hebben.

Lustwarande 2023, Oude Warande Tilburg. ‘Eartheaters’.
Deelnemende kunstenaars: Leyla Aydoslu (DE), Matea Bakula (BA/NL), Olivia Bax (UK), Léa de Cacqueray (FR), Giulia Cenci (IT), Nicolas Deshayes (FR), Jonathan van Doornum (NL), Tiril Hasselknippe (NO), Jan Hüskes (DE) en Yein Lee (KR). Curatoren: Chris Driessen & Isabelle Andriessen. Tot en met zondag 22 oktober 2023. Voor tickets zie website.

www.lustwarande.org

Lees hier wat Brabant Cultureel eerder publiceerde over Lustwarande

© Brabant Cultureel 2023

Het bericht Tien kunstenaars bestormen in Lustwarande 2023 onder de titel ‘Eartheaters’ de hemel verscheen eerst op Brabant Cultureel.

https://www.brabantcultureel.nl/2023/09/07/tien-kunstenaars-bestormen-in-lustwarande-2023-onder-de-titel-eartheaters-de-hemel/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=tien-kunstenaars-bestormen-in-lustwarande-2023-onder-de-titel-eartheaters-de-hemel