Tsunami van olijfboomdiefstal overspoelt Middellandse Zeegebied (ThePostOnline)

Olijven

SPATA, Griekenland (AP) – In een olijfgaard aan de rand van Athene duwt kweker Konstantinos Markou de scheuten van nieuwe aanwas opzij om de stronk van een boom te onthullen. Het is een ongeveer 150 jaar oud exemplaar, zegt hij, dat een van de 15 bomen was die op het land van zijn buurman waren omgehakt door dieven die er geld van wilden maken.

De stijgende prijzen van olijfolie, deels veroorzaakt door twee jaar droogte in Spanje, hebben criminelen in het Middellandse Zeegebied kansen geboden. Inbraken in pakhuizen, het verdunnen van eersteklas olie met inferieure producten en het vervalsen van verzendingsgegevens komen steeds vaker voor in de kernlanden van de olijventeelt in Griekenland, Spanje en Italië.

En misschien nog wel het ergste: bendes die kettingzagen gebruiken om zwaar beladen takken en zelfs hele bomen te stelen uit onbewaakte boomgaarden.

“De olijvenrovers kunnen soms meer olie produceren dan de eigenaren zelf – serieus,” zei Markou, voordat hij ‘s avonds op pad ging om in zijn eigen boomgaard te patrouilleren.

Nog minder opbrengst

De misdaden betekenen minder olijven voor de telers die al te kampen hebben met hoge productiekosten en de klimaatverandering die heeft geleid tot warmere winters, grote overstromingen en meer intense bosbranden.

In de Italiaanse zuidelijke regio Puglia pleiten telers bij de politie voor de oprichting van een landbouwafdeling. Griekse boeren willen een landelijke politieafdeling terug die in 2010 werd opgeheven. In Spanje heeft een bedrijf traceerapparaten ontwikkeld die eruit zien als olijven om te proberen dieven te vangen.

Eeuwenoude familiebedrijven

De olijfgaarden buiten Athene maken deel uit van een traditie die teruggaat tot de oudheid, op vlaktes die nu de internationale luchthaven van de stad omringen. Sommige bomen zijn eeuwen oud.

De meeste diefstallen betreffen takken. Als een hele boom is omgehakt, hakken de dieven hem meestal in stukken en laden ze de stukken in een pick-up. Ze verkopen het hout aan houtzagerijen of brandhoutverkopers en brengen de olijven naar een oliemolen.

“De rovers zoeken zwaar beladen takken en hakken die af,” zegt Neilos Papachristou, die een olijfmolen en nabijgelegen boomgaard runt in een familiebedrijf van de vierde generatie. “Ze stelen dus niet alleen onze olijven, maar ze brengen de boom ook ernstige schade toe. Het duurt 4-5 jaar voordat hij weer normaal is.”

De diefstallen dwingen sommige telers om vroeg te oogsten, wat betekent dat ze een lagere opbrengst moeten accepteren om schade aan hun bomen op de lange termijn te voorkomen.

‘Verschrikkelijke situatie’

Dat geldt ook voor Christos Bekas, een van de boeren bij Papachristou’s fabriek die hun oogst in roestvrijstalen laadbakken dumpten, zakken losknoopten en hoge rieten manden achterop hun pick-up omkieperden.

Bekas, die 5000 olijfbomen bezit, werd herhaaldelijk overvallen door dieven voordat hij besloot vroeg te oogsten. Daardoor zijn er meer dan tweeënhalf keer zoveel olijven in gewicht nodig geweest om een kilo olie te produceren als vorig jaar, zei hij.

“En dit alles nadat we nachtenlang onze velden hebben bewaakt,” zei hij. “De situatie is verschrikkelijk.”

Na tientallen jaren van groei is de wereldwijde olijfoliemarkt verstoord door een bijna twee jaar durende droogte in Spanje, dat normaal gesproken goed is voor ongeveer 40% van het wereldaanbod. Verwacht wordt dat de wereldwijde productie dit oogstjaar zal dalen van 3,4 miljoen ton een jaar eerder tot 2,5 miljoen ton.

De referentieprijzen in Spanje, Griekenland en Italië voor extra olijfolie van de eerste persing bereikten 9 euro in september, meer dan een verdrievoudiging ten opzichte van het niveau in 2019.

Dat vertaalt zich in hogere prijzen voor consumenten. In Griekenland sprong een 1-literfles extra vierge olie van 8 tot 9 dollar vorig jaar naar maar liefst 15 dollar dit jaar.

Dieven steeds brutaler

De Spaanse politie zei in oktober dat ze de afgelopen weken 91 ton gestolen olijven hadden teruggevonden. In februari werden zes mensen gearresteerd in Zuid-Griekenland voor de diefstal van 8 ton olijfolie tijdens een reeks inbraken in pakhuizen gedurende meerdere weken.

Boeren rond de zuidwestelijke havenstad Bari in Italië zeggen dat dieven steeds brutaler zijn geworden en tractoren en dure apparatuur stelen samen met olijven.

De regionale landbouwvereniging heeft een oproep gedaan voor hulp van de politie na berichten dat vorige maand bij één incident 100 olijfbomen zijn vernield of ernstig beschadigd.

Gennaro Sicolo, de leider van de vereniging, noemde de economische schade “enorm” en zei dat “boeren beschermd moeten worden”.

“Dit is een misdaad”, zei Markou, de Griekse teler, over de bomenkap. “Je doodt hier je eigen geschiedenis.”

Tsunami van olijfboomdiefstal overspoelt Middellandse Zeegebied

https://tpo.nl/2023/11/08/tsunami-van-olijfboomdiefstal-overspoelt-middellandse-zeegebied/

Dromen over een duurzame toekomst (Kennislink)

In een interactieve installatie in De Studio van NEMO kunnen bezoekers hun hart luchten over het klimaat. Redacteur Mathilde Jansen bezocht Energy Junkies en sprak haar klimaatboodschap in.

In de korte serie Klimaatpraat geven we een kijkje achter de schermen van het kortlopende onderzoek naar de video-opnames die worden verzameld in de tentoonstelling Energy Junkies in NEMO De Studio. In deel 1 sprak ik met de onderzoekers; in deel 2 bezocht ik de tentoonstelling.

Mathilde Jansen voor NEMO Kennislink

Mathilde Jansen voor NEMO Kennislink

Het is een van die bloedhete dagen in september als ik een bezoek breng aan de tentoonstelling Energy Junkies in De Studio van NEMO, gelegen op het Marineterrein naast het Scheepvaartmuseum. In de binnenhaven duiken jongeren af en aan het water in. Ik denk aan de weersextremen die we steeds vaker zien, ook in Nederland, die we voor een groot deel zelf hebben veroorzaakt met onze overmatige energieconsumptie.

Gelukkig is de temperatuur in het museumgebouw een stuk aangenamer. Binnen loopt een handjevol met name volwassen bezoekers, een contrast met het hoofdgebouw van NEMO waar dagelijks honderden kinderen rondrennen. Het schept ruimte voor bezinning op de manier waarop we momenteel met onze planeet omgaan.

Ik lees hoeveel CO2 we dagelijks met zijn allen uitstoten en kan door zandzakjes op een weegschaal te plaatsen ontdekken wat mijn persoonlijke voetafdruk is. Omdat ik bijna nooit in het vliegtuig zit, zo min mogelijk nieuwe kleren koop en weinig vlees eet, valt het mee. Maar het kan altijd beter. Ik had vorig jaar ook níet dat vliegtuig naar Pisa kunnen pakken, waar ik toen – bedenk ik me nu – ook een nieuwe leren jas heb gekocht, en ik eet nog steeds niet alle dagen van de week vegetarisch.

Natuurlijke oase

Het zijn precies dit soort gedachten die mensen kunnen delen in de houten cabine van Channels, die deel uitmaakt van de tentoonstelling. Eromheen staan zeven verschillende beeldschermen waarop je videoboodschappen van andere bezoekers kunt beluisteren. Als ik plaatsneem op het houten krukje in de cabine – die van binnen bekleed is me groen vilt, zodat ik me met wat inbeelding even in een natuurlijke oase bevind – lees ik de tekst voor me op het scherm.

‘Deze ruimte is gemaakt om stil te staan. Neem je daar wel eens de tijd voor? Heb je al goed rondgekeken, aan het stof gevoeld?’ Ik adem nog eens diep uit. ‘Richt je aandacht nu op het klimaat en onze energieconsumptie’, staat er op het scherm. Ik moet kiezen uit zeven stellingen. Is er iets wat me hoop geeft of maak ik me zorgen, ben ik gefrustreerd? Ben ikzelf dingen anders gaan doen? Wil ik dingen veranderen? Of, ook een mogelijkheid, weet ik niet wat ik moet vinden. En de laatste stelling: ‘Ik heb guilty pleasures waar ik soms aan toe geef’.

De interactieve installatie Channels.
Mathilde Jansen voor NEMO Kennislink

Mathilde Jansen voor NEMO Kennislink

Ik kan me in alle stellingen wel vinden. Enerzijds maak ik me zorgen als ik zie wat een puinhoop de wereld is – neem alleen al de overstromingen en bosbranden die deze zomer de wereld teisterden –, anderzijds heb ik hoop als ik zie hoeveel mensen zich óók zorgen maken en zelfs tot actievoeren bereid zijn. Maar natuurlijk is er ook frustratie, want wat kunnen wij burgers bereiken zolang de politiek niet bereid is om de CO2-uitstoot van grote bedrijven aan banden te leggen? Wat heeft het dan nog voor zin dat ik minder vlees eet en korter douche? Soms weet ik het ook gewoon niet meer. Maar uiteindelijk moeten we natuurlijk de hoop niet opgeven, dus ik maak mijn keuze: ‘Er is iets wat me hoop geeft’.

De natuur als geschenk

Er verschijnen nu wat vragen op het scherm die me verder helpen: ‘Denk eens aan een quote, een persoon of een ontwikkeling in de maatschappij. Weegt dit op tegen de dingen waar je niet hoopvol over bent? Vertel eens wat dat precies is?’ Ik denk onmiddellijk aan het boek Braiding Sweetgrass van Robin Wall Kimmerer, dat ik las tijdens mijn vakantie. Zij is een Amerikaanse hoogleraar Botanie, met inheems-Amerikaanse voorouders. In haar werk probeert ze de westerse wetenschappelijke blik op de natuur te verenigen met die van inheemse volkeren.

Ze legt uit dat de Potawatomi, de stam van haar voorouders, alles wat groeit in de natuur niet zien als hun bezit, maar als een geschenk. Door die zienswijze is hun band met de natuur er een van wederkerigheid. Bovendien hebben ze een grammar of animacy, een bezielde grammatica. In onze westerse talen maken we alleen een onderscheid tussen mensen (hij/zij/hen) en alles wat niet menselijk is (het). De Potawatomi echter verwijzen anders naar de natuur, als een vorm van zijn. Daarmee benadrukken ze onze verwantschap met de natuur. Dit boek gaf mij een sprankje hoop dat de inzichten van de Potawatomi zich misschien verspreiden over de wereld. Als ik mijn videoboodschap heb ingesproken, en het hokje uitloop, luister ik naar een paar andere videoboodschappen. In één ervan hoor ik de boodschap van de Potawatomi een beetje terug: dat we onszelf niet los moeten zien van de natuur. Dat stemt hoopvol.

Uitgelicht door de redactie

Biologie
Wie maakt het eerste embryo-model?

Biologie
5 vragen over soja als melkvervanger

Biologie
Rouwen om de natuur

Uiteenlopende verhalen

Een week na mijn bezoek bel ik met een van de makers van de installatie. Joris is één van de twee ontwerpers van Studio Krom, die Channels maakten in opdracht van NEMO. Hij vertelt me over het ontwerpproces. “Met deze installatie willen we het publiek een stem geven in de expositie. Ik denk dat het klimaat een thema is dat zich hier heel goed voor leent, omdat je daar op heel veel verschillende manieren over na kunt denken. We willen in onze installatie ruimte bieden aan alle verschillende ideeën en emoties die mensen hebben, en daarbij proberen we ze met stellingen en deelvragen een eindje op weg te helpen. Volgens mij zijn we daar goed in geslaagd, want de boodschappen die voorbijkomen in de installatie, zijn heel uiteenlopend. We zijn in zekere zin ook verrast over de bijdragen: mensen zijn heel open en eerlijk. Het is ook spannend dat er nu taalkundig onderzoek gedaan wordt met de opnames.”

Het beluisteren van de videoboodschappen kan twee kanten op werken, volgens Joris. “Enerzijds zullen mensen zich herkennen in het geluid van anderen: we zitten immers allemaal in dezelfde struggle – je kunt wel kleine dingen doen om je CO2-uitstoot te beperken, maar als je uitzoomt naar het grotere plaatje, zie je dat je alleen nooit echt impact kunt hebben. Op andere vlakken lopen de meningen juist uiteen: sommigen zijn erg voor nucleaire energie bijvoorbeeld, terwijl anderen daarop tegen zijn. Het is ook goed om bijdragen te horen waar je het helemaal niet mee eens bent. Al die verschillende meningen laten we hier rondzingen.”

De tentoonstelling Energy Junkies is nog te bezoeken tot en met 29 oktober 2023 in De Studio van NEMO, op het Marineterrein in Amsterdam. Meer informatie is te vinden op de website van Energy Junkies.

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/dromen-over-een-duurzame-toekomst/

Feynman en/of Feiten – Stikstofslot definitief (GeenStijl)

Alsof je een glas water op een bosbrand gooit...

https://image.gscdn.nl/image/4952a7ac5d_plaatje2.jpg?h=True&w=880&s=518b468835780e69c0eb42f283792d6a

https://image.gscdn.nl/image/f8e7d2aaef_Nitrogen_dioxide_over_Europe_pillars.jpg?h=True&w=880&s=6a0b61547cde0c844029860b7311c2be

Onze natuur blijkt volgens de VN nog gevoeliger voor stikstof. De kritische depositiewaarden moeten nog verder omlaag. Vorig jaar legde het Planbureau voor de Leefomgeving al een vernietigend rapport neer dat zelf het uitkopen van ALLE boeren in 95% van Nederland niet zal leiden tot een oplossing van de stikstofcrisis. (PDF p4) Die beschouwing mag opnieuw, en zal dus nog slechter uitvallen.

Alleen rond Breskens, Hoogkarspel, Franeker, Delfzijl en Ravenstein zou wat ruimte ontstaan om nieuwe steden te bouwen voor een miljoen woningen. De rest van Nederland houdt zelfs na het uitkopen van alle boeren en het behalen van alle doelen uit het klimaatakkoord in alle andere sectoren haar fatale bouwstop. De uitzichtloosheid van deze impasse is nog nergens doorgedrongen.

Tegen die achtergrond is het uitkopen van 500 boeren nogal beperkt. Alsof je een glas water op een bosbrand gooit. Alleen kost dat glas water tientallen miljarden euro's en verdampt gelijk. Het maakt niet meer uit of je dit financieel of vanuit milieubelang bekijkt, het slaat nergens meer op. Het milieueffect is verwaarloosbaar op het geheel, de kennis- en kapitaalvernietiging is extreem.

https://image.gscdn.nl/image/840a0f8d38_plaatje2.jpg?h=True&w=880&s=fecc515bd3977728c9a3eef1a21e2e6c

Die berekeningen zijn behoorlijk incompleet. Van industrie wordt maar een klein deel van de uitstoot meegenomen, meer dan driekwart van stikstofoxiden slaat pas na de afkapgrens van 25 kilometer neer. Alle verkeersvluchten boven de 914 meter hoogte worden niet meegenomen. Daarvoor is geen wetenschappelijke basis, want die uitstoot vormt salpeterzuur en komt met regen naar beneden.

Dit is dus weer een stukje struisvogelpolitiek, waarbij er een peperduur ad-hoc beleid wordt gevoerd, waar iedereen van kan natellen dat het niet toereikend zal zijn. Het is wachten op een activistische Raad van State die besluit zulke fictieve afkapgrenzen weer eens te schrappen en we kunnen terug naar de tekentafel. Zonder stabiele regelgeving krijg je geen investeringen in de klimaattransitie.

Hier profileren politici zich dat ze “moeilijke” besluiten durven nemen en de geldkraan wagenwijd openzetten om zieltjes te winnen, maar wie het narekent, ziet de schatkist leegbloeden terwijl de natuur niet zal herstellen. De tijd dat we kunnen denken aan inspanningsverplichtingen is echt voorbij, we hebben keiharde resultaten nodig op een manier die op de lange termijn geld oplevert.

Politici delen liever geld uit aan armoedige kiezers om bijvoorbeeld hun energierekening te betalen. Dat is een indirecte fossiele subsidie, waarom hebben huurwoningen nog geen muurisolatie of dubbelglas!? Dat had de samenleving inmiddels terugverdiend. Waarom is dit klimaat- en armoedebeleid niet gelukt in de jaren zonder verkiezingscampagne? Was het controversieel?

Fossiele subsidies afbouwen klinkt leuk, het zal vooral geld kosten. Zware industrie wordt een fiscale vluchteling en zal elders herbouwen. Ondertussen stijgt de vraag naar hun producten tot in het onmogelijke, dezelfde industrie is nodig in de klimaattransitie om woningen voor anderhalve ton te verbouwen, het elektriciteitsnetwerk te verzwaren en ons wagenpark te vervangen.

Nederland heeft de meest milieuvriendelijke boeren ter wereld, die dankzij veel innovatie op de wereldmarkt goed mee kunnen komen. We kunnen kiezen tussen twee soorten natuurbeleid. De Nimby-variant waar we op onze postzegel alle boeren uitkopen en deze opgebouwde kennis verloren laten gaan, of onze kennis internationaal uitrollen en zo wereldwijd duurzamere landbouw uitrollen.

Boeren uitkopen, een Europees beroepsverbod geven en daarna 15% van hun oude stikstofruimte bieden om nieuwe activiteit te ontplooien begrijp ik niet. Dan eis je tegen enorme kosten 85% reductie, terwijl de eerste commerciële versie van de stikstofkraker al 80% reductie geeft, en geld oplevert. Over die winst gaan die boeren ook nog eens netjes belasting betalen...

Gaan we echt een bevolkingsgroep, levenswijze en gezonde sector van onze economie slopen om die laatste 5%-punt verschil? Er was ooit een visie dat we met innovatie een kenniseconomie gingen opbouwen en daarmee de wereld gingen verbeteren terwijl we een stevige boterham gingen verdienen. Waarom laten we die visie los in de klimaatdiscussie? Wat wordt ons verdienmodel?

Een Europees beroepsverbod is veel te breed. Binnen Portugal, Spanje, Zuid-Frankrijk, Zuid-Italië, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië. Bosnië, Servië, Albanië, Griekenland, Hongarije, Bulgarije, Roemenië, Letland, Litouwen, Estonia, Ierland, Schotland, Noorwegen, Zweden en Finland zijn grote gebieden waar stikstof geen probleem is. Waarom mogen onze boeren niet binnen Europa verhuizen!?

De Universiteit Wageningen kwam ook zelf met een “oplossing”. Kort samengevat: niet al te gedetailleerd te werk gaan, ongebruikte vergunningen direct vernietigen en het mes in de landbouw. Dan gaan we minder voedsel produceren, voedsel over een langere afstand transporteren (meer diesel- & stikstofoxiden-uitstoot) om daarna last te krijgen van extra buitenlandse stikstofuitstoot.

Het is nogal logisch dat de voedselconsumptie constant blijft, of meestijgt met de bevolkingsgroei. Dan kan je hier wel afscheid nemen van onze landbouw, maar dat geeft binnen de Europese markt louter een waterbedeffect, waarbij dezelfde productie vlak over de grens door een andere boer en onder minder milieuregels alsnog komt en tot meer uitstoot leidt. Dat beleid werkt averechts.

Volgens het Planbureau voor de Leefomgeving komt het merendeel van onze stikstofdepositie uit het buitenland. Satellietbeelden van stikstofoxiden in de lucht laten keurig de bijdrage van het Ruhrgebied en Antwerpse haven zien. De VN kan haar rapport beter aan Brussel en Berlijn sturen, dat Nederland hulp nodig heeft, en geen open riool is voor gebrekkige handhaving elders.

Deze uitdaging wacht al jaren op de eerste valide oplossing.

https://www.geenstijl.nl/5172470/feynman-en-of-feiten-stikstofslot-definitief/

Nederland op slot? Bouwen kán snel, leert Groningse lng-terminal (NOS Economie)

Het elektriciteitsnet moet worden uitgebreid, er moet een waterstofnetwerk komen en er moeten installaties komen waarmee CO2 van de industrie kan worden afgevangen en opgeslagen in lege aardgasvelden onder de Noordzee. De projecten zijn nodig om de klimaatdoelen voor 2030 te halen, maar de doelen raken uit zicht. Een voorbeeld van de Gasunie in de Groningse Eemshaven toont aan dat projecten ook snel gerealiseerd kunnen worden.

Regels en procedures halen de vaart uit de energietransitie met als gevolg dat veel bedrijven die van het gas af willen, geen zware elektriciteitsaansluiting kunnen krijgen. Voor sommige projecten is nieuwe wetgeving nodig en het is onzeker of de Tweede Kamer die nog gaat behandelen voor de verkiezingen in november. De aanleg van de infrastructuur voor het afvangen van CO2 van de petrochemische industrie in de Rotterdamse haven stokt vanwege stikstofregels.

In 200 dagen

Nederland lijkt steeds vaker 'op slot' te zitten maar afgelopen jaar was er een opvallende uitzondering. Binnen 200 dagen legde de Gasunie in samenwerking met Groningen Seaports, bouwbedrijven en verschillende overheden een drijvende lng-terminal (vloeibaar gas) in de Groningse Eemshaven aan. Die was nodig om het verlies aan Russisch gas te compenseren met vloeibaar gas uit de Verenigde Staten.

Het kabinet overtuigde de provincie Groningen van het 'nationaal belang' en regelde een gedoogvergunning voor de twee fabrieksschepen. Ondertussen rekenden alle partijen terug vanuit de opleveringsdatum van 15 september 2022, die nodig was om voor de winter de gasvoorraden gevuld te hebben. Uitstel van oplevering was geen optie.

Het project slaagde volgens Hans Coenen, lid van de raad van bestuur van de Gasunie, omdat "alle partijen de urgentie voelden". De dreiging van gezinnen die hun huis niet kunnen verwarmen, industrieën die stil dreigen te vallen en de schok van de Russische inval in Oekraïne zorgden ervoor dat alle problemen en bezwaren werden opgelost. Bouwmateriaal werd 'geleend' van andere projecten, ruim 500 man personeel uit Mozambique, Tsjechië, Australië en andere delen van de wereld werd ingevlogen naar de Eemshaven.

Urgentie kopiëren

Hans Coenen heeft de manier van werken inmiddels met veel mensen uit de energiesector besproken, ook met minister Jetten voor Klimaat en Energie. Coenen denkt dat het navolging krijgt, al zal het niet meevallen om de urgentie van afgelopen jaar te kopiëren. Ook is er geen enkele organisatie in Groningen tegen de gedoogvergunning in beroep gegaan, zijn er geen woningen in de Eemshaven en ligt er geen Natura 2000-gebied in de directe omgeving.

Toch kan de manier van werken navolging krijgen, verwacht ook Marjolein Dieperink, hoogleraar Klimaatverandering en Energietransitie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. "Wat er in de Eemshaven is gebeurd, is dat marktpartijen en overheden heel dicht op elkaar zijn gaan zitten in een vroeg stadium van het proces en met elkaar hebben bekeken wat er nodig is om het project tot een goed einde te brengen."

Dieperink is partner bij advocatenkantoor AKD en als advocaat bij veel energieprojecten betrokken; "Ik zie dat projecten soms traag verlopen en dat het beter kan." Net als netbeheerders, werkgevers en milieuorganisaties vreest Dieperink dat de klimaatdoelen voor 2030 uit beeld verdwijnen onder meer vanwege de val van het kabinet. "Bijvoorbeeld voor waterstof en warmtenetten is nieuwe wetgeving nodig en die processen duren lang en de meeste partijen wachten die af voor ze investeren. De vraag is of 2030 niet te snel komt."

Nationaal belang

Voor het lng-project in de Eemshaven deed minister Jetten een beroep op het nationaal belang en het gevaar voor de openbare orde en veiligheid als er een tekort aan gas zou ontstaan. De vraag is of de bosbranden, hittegolven en overstromingen die de wereld dit jaar teisteren niet aantonen dat de klimaatcrisis inmiddels ook een zaak van openbare orde en veiligheid is.

"Er zijn steeds meer rapporten die aantonen dat we achterlopen bij de doelstellingen uit het Parijs-akkoord, daarom valt ook hier zo'n noodsituatie wel te beredeneren", zegt Dieperink. Netbeheerders, werkgevers en milieuorganisaties hebben in een brandbrief aan de Tweede Kamer gepleit voor snelheid. De organisaties zijn bang dat vanwege de val van het kabinet, energieprojecten die van belang zijn om de klimaatdoelen te halen nog verder uit het zicht raken.

https://nos.nl/l/2485326

Premier Griekenland: ‘Klimaatverandering geen excuus voor bosbranden’ (ThePostOnline)

https://tpo.nl/wp-content/uploads/2023/07/bosbrand-griekenland.jpg

VOLOS, Griekenland, 27 juli (Reuters) – Premier Kyriakos Mitsotakis heeft donderdag gezegd dat Griekenland meer maatregelen moet nemen om de gevolgen van de klimaatverandering tegen te gaan, nu bosbranden op het vasteland ‘s nachts boerderijen en fabrieken in vlammen hebben doen opgaan en boeren in allerijl hun dieren hebben moeten evacueren.

De branden in het hele land, die werden aangewakkerd door harde wind en temperaturen van meer dan 40 graden Celsius, hebben woensdag in Centraal-Griekenland nog eens twee mensen het leven gekost, waardoor het dodental door de branden op vijf komt.

Meer dan 500 bosbranden

Volgens de brandweer hebben er dit jaar al meer dan 500 bosbranden gewoed in het hele land. Hoewel zomerbranden heel gewoon zijn in Griekenland, zeggen wetenschappers dat hogere temperaturen en droger weer het land veranderen in een mediterrane hotspot voor klimaatverandering.

Mitsotakis zei dat Griekenland zijn brandbestrijdings- en brandpreventiebeleid moet hervormen en meer moet doen om de gevolgen van de klimaatverandering te verzachten.

“De klimaatcrisis mag dan een realiteit zijn, maar het mag geen excuus zijn,” zei hij tijdens een ontmoeting met president Katerina Sakellaropoulou.

“Ons land zou meer stappen moeten ondernemen om klaar te zijn om de gevolgen van een realiteit die we nu al beginnen te voelen en die dramatische gevolgen kan hebben voor veel verschillende aspecten van ons economische en sociale leven, zoveel mogelijk te verzachten,” zei hij.

Sinds woensdag hebben ambtenaren de evacuatie bevolen van verschillende gemeenschappen in het zwaar getroffen gebied van Magnesia, een kustgebied ten noorden van Athene.

Twee doden

Het lichaam van een 45-jarige herder werd woensdagavond gevonden in een landelijk gebied, zei de brandweer. Eerder hadden de autoriteiten het lichaam van een vrouw gevonden, zei de staatstelevisie ERT. Beide sterfgevallen werden toegeschreven aan de branden.

De brandweer zei dat 74 brandweerlieden gewond waren geraakt of een hitteberoerte hadden opgelopen tijdens het bestrijden van de branden in de afgelopen 10 dagen.

“Op donderdag is het risico op brand extreem in verschillende gebieden. We blijven alert”, zei brandweerwoordvoerder Ioannis Atropios.

In Sesklo, een dorp in de buurt van de havenstad Volos, de regionale hoofdstad, waren de verkoolde resten van een koe te zien op een boerderij terwijl de lokale bevolking ander vee wegjoeg.

“Het begon met het gras op verschillende fronten in het gebied en we kwamen in deze situatie door het gebrek aan overheidsgezag, van regionale gouverneurs, burgemeesters, om de helft van Magnesia in brand te steken,” zei boer Kostas Koukouvinos.

Woensdag laat bedreigden de vlammen het industriegebied van de stad Volos. Brandweerlieden cirkelden rond het gebied om het te beschermen, zei een getuige van Reuters.

Spoor van vernieling

Het ministerie van Arbeid drong er donderdag bij werkgevers in het gebied op aan om hun activiteiten op te schorten. Op dronebeelden boven Volos was te zien hoe de brand een spoor van vernieling achterliet met verkoolde bomen en land bedekt met grijze as.

De brand in Kymi op het eiland Evia, waar dinsdag twee piloten om het leven kwamen toen hun vliegtuig neerstortte op een heuvel terwijl het water op de vlammen aan het gooien was, werd onder controle gebracht. Vuurhaarden in het noorden van het eiland Corfu en bij de stad Lamia, ten zuiden van Volos, werden bedwongen.

Op Rhodos, waar meer dan 20.000 buitenlandse bezoekers en de lokale bevolking in het weekend hotels en huizen aan zee ontvluchtten, probeerden teams donderdag een brand in een moeilijk bereikbaar berggebied te blussen.

Dronebeelden tonen stukken verschroeid bosland van een berg tot aan de kust.

Grote delen van het Middellandse Zeegebied hebben de afgelopen dagen gebukt onder een intense zomerhittegolf en brandweerlieden zijn overal in de regio aan het blussen, van Portugal tot Sicilië en Algerije.

 

https://tpo.nl/wp-content/uploads/2023/07/AP23207639920354-scaled.jpg

Gennadi, Rhodos, Griekenland, 26 juli, 2023. (AP Photo/Petros Giannakouris)

Premier Griekenland: ‘Klimaatverandering geen excuus voor bosbranden’

https://tpo.nl/2023/07/27/premier-griekenland-klimaatverandering-geen-excuus-voor-bosbranden/