Categorie: het wilhelmus

VELSEN-ZUID Onder het toeziend oog van familie en eenheden van de Landmacht werden donderdag zestig Huzaren van Boreel publiek beëdigd. Mét alle decorum die daar bij hoort en op een voor dit regiment historische plaats. Of zoals de perswoordvoerder chic zegt: ,,Daarnaast beëdigen we deze maal op de buitenplaats Beeckestijn welk het domicilie was van onze oprichter Jhr. W.F. Boreel.

Met dit publieke optreden kunnen wij de Koninklijke Landmacht en ons regiment in het bijzonder, presenteren aan de Nederlandse bevolking. Het afleggen van de eed/belofte is een belangrijke stap voor de militair, dat hem/haar de rest van zijn/haar taakuitoefening ondersteunt.

De eed/belofte wordt voor het front van de ingedeelde troepen van het regiment door de regimentscommandant Kolonel Hans van Dalen afgenomen met overige militairen, familie en vrienden en de Nederlandse bevolking als getuige."

WILHELMUS "Niets is hen te veel, ze zijn huzaren van Boreel.'' Dappere mannen en vrouwen in opperste concentratie en paraatheid. Zelfs als een dame, waarschijnlijk de vriendin van een van de huzaren, langsloopt op pumps en een pittig zwart rokje, verblikken of verblozen ze niet. Dat geeft Nederland moed.

"Een oud, trots regiment en toch modern'', wordt er nog eens gezegd nadat het Wilhelmus uit volle borst door de militairen is meegezongen. "Zij gaan door waar anderen stoppen'', deze Huzaren van Boreel. Erwin Kolk, Luitenant-Kolonel Buitendienst zegt: "Het regiment Huzaren van Boreel is de historische benaming voor een cavalerie-eenheid van de Nederlandse Koninklijke Landmacht. Hoewel er nog steeds cavalerie-eenheden zijn die de tradities van het regiment hooghouden zijn ze niet meer met paarden uitgerust. Na de Tweede Wereldoorlog gingen drie regimenten over op tanks en de vierde naar verkenningsvoertuigen.''

INDRUKWEKKEND Eerlijk is eerlijk, de plek waar deze publieke beediging plaatsvindt maakt dat het geheel toch behoorlijk indrukwekkend is. Beeckestijn was dus het thuis van jonkheer Willem François Boreel. Deze kreeg in 1813 van Koning Willem I opdracht een cavalerieregiment te formeren, later bekend als het Regiment Huzaren van Boreel.

Het regiment bestond uit vier eskadrons van elk twee peletons, 641 Huzaren en 677 paarden. Nog steeds worden de huzaren van Boreel ingezet bij politieacties en bij bijvoorbeeld duinbranden. Tegenwoordig voert het Regiment Huzaren van Boreel zijn taken gemotoriseerd uit en is het uitgerust met voertuigen als de Fennek, dit gevaarte staat dan ook te pronken voor de poort van Beeckestijn.

Hun officiële taak is volgens de perswoordvoerder: "De huidige eenheden van het Regiment, verkenningseskadrons genaamd, opereren ver voor de eigen troepen uit om informatie te vergaren over tegenstanders, mogelijk een derde partij in het conflict, het terrein en het weer. Deze militaire informatie wordt dan gebruikt door de generaal om zijn strijdplan te ontwikkelen. De verkenningseskadrons hebben een lange en heftige historie opgebouwd ten tijde van het Bosnië-conflict, vele malen Afghanistan, stationering op Curaçao en recentelijk continue inzet in Mali.''

Dat is niet niets natuurlijk. Er wordt dan ook geëist, en tijdens de ceremonie nog extra benadrukt: "Huzaren van Boreel dienen zich voor de volle 100% in te zetten voor het algehele belang en de Staat der Nederlanden.'' De vastberadenheid waarmee deze zestig man trouw en onderwerping aan Koning, Wetten en Krijgskunst beloven, doet in deze omgeving niet eens overdreven aan.

Ingeborg Baumann

Pubble status: