Categorie: klimaat

Geplaatst op

Warmste zomer ooit gemeten op Noordpool, ook rest van jaar relatief warm (NOS Buitenland)

De zomer van dit jaar was de warmste ooit gemeten in het Noordpoolgebied. Dat blijkt uit The Arctic Report Card, een jaarlijks rapport over de staat van het gebied dat wordt samengesteld door de Amerikaanse overheidsinstelling National Oceanic and Atmospheric Administration. De gemiddelde zomertemperatuur in het gebied was 6,4 graden.

Daarnaast was het hele jaar in het Noordpoolgebied het op vijf na warmste ooit gemeten. Er wordt gesproken over een warmere, nattere en groenere Noordpool. Het rapport stelt dat "het Noordpoolgebied zich in rap tempo blijft ontwikkelen als gevolg van menselijke activiteiten in het heden en het verleden" waarbij broeikasgassen vrijkwamen en vrijkomen.

De toegenomen warmte leidt er onder meer toe dat begroeiing en de bodem in het gebied droger worden. In het noorden van Canada woedden dit jaar bijvoorbeeld natuurbranden die ruim 4 miljoen hectare in het gebied Northwest Territories in de as legden.

Deze en andere bosbranden kwamen ook voor zonder menselijk toedoen, maar volgens het rapport is de omvang en intensiteit van de branden in de loop der tijd waarschijnlijk veranderd en komt dat "deels vanwege veranderende menselijke activiteit".

Doorbraak ijsdam

Een ander voorbeeld van de negatieve gevolgen van aanhoudende klimaatverandering dat in het rapport wordt genoemd is de doorbraak van een ijsdam bij een gletsjermeer in de buurt van de Amerikaanse stad Juneau in de staat Alaska.

Hierdoor stroomde water van het gletsjermeer in een nabijgelegen rivier. Die trad daardoor buiten zijn oevers waardoor meerdere huizen verwoest werden. Het is volgens de onderzoekers "een rechtstreeks gevolg van het dramatisch dunner worden van gletsjers in de afgelopen 20 jaar".

Poolonderzoeker van de Rijksuniversiteit Groningen Maarten Loonen is bezorgd, zegt hij tegen de NOS. "De temperatuur is veel hoger dan werd verwacht voor 2023 en ook veel hoger dan werd voorspeld." Hij deed van half juni tot half augustus onderzoek in Spitsbergen. "Dit jaar heb ik voor het eerst de hele periode geen handschoenen aangehad, zo warm was het."

De stijgende temperaturen in het gebied hebben directe invloed op de zeespiegelstijging vanwege de smeltende ijskappen op Groenland en Antarctica, zegt Loonen. "En er ontdooit steeds meer permafrost (grond die normaal gesproken het hele jaar bevroren is). Daardoor komt methaangas vrij, waardoor de aarde alleen maar verder opwarmt. Hij heeft het gebied de afgelopen 30 jaar sterk zien veranderen. "De gletsjers die in zee uitkomen zijn flink kleiner geworden. En bijvoorbeeld de broedvogels beginnen nu 10 dagen eerder met broeden."

Minder prooidieren

Het rapport bevat ook voorbeelden van de gevolgen van de warmte voor vissoorten. Zo is de populatie van twee zalmsoorten in West-Alaska (de chinookzalm en de chumzalm) historisch laag. Dat komt ook naar voren op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten, die de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) onlangs heeft gepresenteerd.

Daarin stond dat de populatie van de Atlantische zalm tussen 2006 en 2020 met 23 procent is afgenomen. Volgens het rapport beïnvloedt klimaatopwarming de ontwikkeling van jonge zalm, vermindert het de beschikbaarheid van prooidieren en leidt het ertoe dat invasieve uitheemse soorten hun verspreidingsgebied kunnen uitbreiden.

Steeds meer rode zalm

In The Arctic Report wordt echter ook een vissoort genoemd waarvan de populatie in het Noordpoolgebied juist enorm is toegenomen: de rode zalm. Deze soort schiet juist graag kuit in warmere meren, die er steeds meer zijn. Een van de schrijvers van het rapport zegt tegen Alaska Beacon echter dat dit geen reden voor optimisme is.

"Niet veel mensen in Alaska hebben hiervan kunnen profiteren", zegt hij. Voor vissers betekende de toename van de soort dat zij veel minder geld krijgen voor hun vis. Alaska levert meer dan de helft van alle rode zalm in de wereld.

https://nos.nl/l/2501500
Geplaatst op

Gratis eten van de dekoloniale dakboerderij: ‘Dit is de toekomst’ (OneWorld)

Bij helder weer kun je vanaf de dakboerderij van Deep Medicine Circle de Bay Bridge zien, waarover reizigers uit de hele wereld San Francisco binnenkomen. De oprichters van deze non-profitboerderij van één hectare huren de ruimte op het dak van de Logan, een luxe appartementencomplex in gentrificatiewijk Temescal in Noord-Oakland. Op de begane grond van het gebouw zit ironisch genoeg een filiaal van Whole Foods. Deze keten van dure biologische winkels is tevens een dochteronderneming van Amazon en dus eigendom van een van de rijkste mensen ter wereld: Jeff Bezos.

 

Tweet dit

Dit is de toekomst van steden en hoe ze vormgegeven moeten worden

Tweet dit

 

Het contrast is groot: het door vrouwen van kleur gerunde Deep Medicine Circle (DMC), waar sinds 2021 rijen boerenkool en sla groeien, geeft de oogst gratis weg. Ze weigeren die te verkopen aan Whole Foods of de keten foto’s te laten maken van de dakboerderij voor hun ‘duurzame’ imago. Oprichter Rupa Marya (47) wilde met DMC namelijk juist een systeem creëren waarin niet geld, maar mensen en de planeet voorop staan.

 

Reportage gaat verder na de foto.

 

Een langere versie van deze reportage verscheen in juni 2023 in OneWorld Magazine. 

Dakboerderijmedewerker Jumia Callaway houdt een stuk mycelium vast, een netwerk van schimmeldraden dat verwijderd moet worden.Beeld: Gabriela Hasbun

 

Gratis verdeeld

“Dit is de toekomst van steden en hoe ze vormgegeven moeten worden”, vertelt Marya. Het huidige model van onze voedselsystemen is volgens haar niet gericht op het voeden van mensen, maar op winst voor een klein groepje. Marya is een duizendpoot: naast directeur van DMC is ze ook universitair hoofddocent geneeskunde aan de Universiteit van Californië en leadzangeres van de band Rupa and the April Fishes. Ze is van nature geen boerin, vertelt Marya, die dochter is van Indiase immigranten. Marya’s man ontwierp eerder de blauwdruk voor de dakboerderij van DMC: een daktuin boven op een studentenhuis op de campus van de Universiteit van Californië. Het idee was dat de studenten zichzelf van voedsel konden voorzien. Inmiddels is het een biologische bloemenboerderij.

 

Tweet dit

De activistische organisaties die voedsel krijgen van DMC, kiezen zelf hoe ze het verdelen

Tweet dit

 

Meredith Song, hoofd oogst van DMC, is bezig met de planning van de opbrengst. Het voedsel wordt verdeeld onder activistische organisaties in zowel Oakland als San Francisco. Zo gaat een deel naar The People’s Program, een organisatie die de zwarte gemeenschap helpt vanuit de visie van de Black Panther Party, die in de jaren 60 en 70 gratis ontbijt organiseerde voor schoolkinderen. Een ander deel gaat naar Moms 4 Housing, een groep die opkomt voor het recht op wonen. De organisaties kiezen vervolgens zelf hoe ze het gratis voedsel verdelen onder de gemeenschap.

 

Song werkt sinds anderhalf jaar bij DMC, waar ze met vier collega’s en vrijwilligers het land omploegt, wiedt, compost maakt en de oogst binnenhaalt. Ze zorgt ervoor dat de groente op het juiste moment geoogst wordt en regelt de opslag en het transport naar de organisaties. Er worden vooral bladgroenten op de boerderij geteeld, zoals boerenkool, sla, snijbiet en bladmosterd, maar ook allerlei andere groenten.

 

Rupa MaryaBeeld: Eigen foto.

Land terug!

Met traditionele ecologische kennis als inspiratie en leidraad, biedt DMC een nieuwe visie op hoe een landbouwsysteem eruit kan zien. Het teeltproces is gebaseerd op een regeneratieve methode die typerend is voor de Inheemse landbouw, waarmee de grond zo gezond mogelijk wordt gehouden. Dit betekent dat ze gewassen planten die geschikt zijn voor de bodem, die voor weinig tot geen ecologische verstoring zorgen en ze wisselen regelmatig van gewassen. Vanwege het warme, zonnige klimaat in Oakland kan er het hele jaar door worden verbouwd, maar Song vertelt dat ze de grond in december en januari tot rust laten komen. In de wintermaanden maken ze een gewassenplan, op basis van de lessen die zijn getrokken uit de vorige teelten.

 

Marya’s vader heeft een belangrijke rol gespeeld in de Inheemse landbouwmethoden die bij DMC worden toegepast. Als kind, tijdens uitstapjes en vakanties, maakte ze door haar vader kennis met mensen in reservaten en hoe zij landbouw bedreven. Marya besloot zich later met DMC in te zetten voor de 15 hectare grote boerderij Te Kwe A’naa Warep (‘Eer aan moeder aarde’) in San Gregorio, een kustplaatsje onder San Francisco. DMC heeft samen met Catalina Gomes, een stamoudste van de Inheemse Ramaytush, meegewerkt aan de aankoop – of terugname – van het Inheemse land om oorspronkelijke landbouwmethoden voor toekomstige generaties te behouden. “Mijn vader had er geen idee van dat ik door hem zou radicaliseren”, lacht Marya. “Nu ben ik 47 en roep ik: ‘Land terug!’”

 

Reportage gaat verder onder de foto.

 

Vic Chavez (l) en Jumia Callaway (r) wieden het onkruid tussen de aardbeien.Beeld: Gabriela Hasbun

 

Voedsel als medicijn

Marya’s behoefte aan een nieuw systeem kwam voort uit frustratie, omdat het huidige systeem onstabiel is gebleken. Door stijgende voedselprijzen als gevolg van inflatie en hogere brandstofprijzen kunnen veel mensen zich geen gezond voedsel meer veroorloven.

Met de zelfbenoemde ‘antikapitalistische boerderij’, die gratis voedsel weggeeft, wil Marya terug naar het voedselsysteem van vóór de geïndustrialiseerde voedselverbouwing en -verkoop die vandaag de dag gemeengoed is. ‘Voordat het kapitalisme er was, werd voedsel gezien als medicijn’, vertelde ze al eens in een interview aan San Francisco’s Eater. Maar nu, zo is op de website van DMC te lezen, bevinden we ons in een ‘existentiële gevarenzone door de klimaatverandering; het eindstadium van de koloniale kapitalistische destructie’. Daarom is de filosofie van DMC ‘heal the land, feed the people’: zowel het land als het voedsel dat wordt verbouwd moet helend zijn voor mensen.

 

Tweet dit

Tijdens de pandemie nam voedselonzekerheid in de Bay Area met 65 procent toe

Tweet dit

 

Maar dan moet je er wel toegang toe hebben. In 2019 kampte 25 tot 35 procent van de inwoners van de wijk met voedselonzekerheid. En uit onderzoek van de San Jose State University blijkt dat de voedselonzekerheid in de Bay Area tijdens de pandemie met 65 procent toenam. De maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus zorgden niet alleen voor een daling van de productie in veel landen, maar ook voor wereldwijde problemen in de toeleveringsketen, en daardoor voor enorme achterstanden bij het leveren van producten aan bedrijven. Deze problemen zijn in 2023 nog steeds aan de orde.

 

Marya, die verbonden is aan het ziekenhuis van de Universiteit van San Francisco, legt uit dat zij in haar medische praktijk en in haar werk in de klinieken van San Francisco zag dat steeds meer jonge mensen binnenkwamen met ernstige gezondheidsproblemen, zoals darmkanker. Ze zag een verband met het voedsel dat ze eten. Samen met voedselactivist en hoogleraar ontwikkelingsbeleid Raj Patel schreef ze het boek Inflamed: Deep Medicine and the Anatomy of Injustice (2021), waarin ze het verband legt tussen gezondheid en de enorme ongelijkheden in politieke en economische systemen.

 

Reportage gaat verder onder de foto.

 

Op de eerste verdieping van de Logan, het luxe appartementencomplex waarop de dakboerderij zich bevindt, zit de dure biowinkel Whole Foods.Beeld: Gabriela Hasbun

 

Voedselwoestijnen

Een ander probleem is gentrificatie: vastgoedprojecten voor rijkere mensen in vaak verwaarloosde buurten, waardoor oorspronkelijke bewoners zich er geen bestaan meer kunnen veroorloven. In de jaren 70 en 80 was Temescal een wijk met relatief lage huurprijzen en veel mensen van kleur. Maar toen het stadsbestuur van Oakland het gebied wilde ‘revitaliseren’ met de nadruk op nieuwe economische projecten, moesten mensen van kleur plaatsmaken voor rijkere, witte bewoners en voor relatief dure (levensmiddelen)winkels. Marya merkt op dat de huurprijzen voor een appartement in appartementencomplex The Logan tussen de 3000 en 6000 dollar per maand bedragen. De huur die DMC voor het dak betaalt is een lager, onbekend bedrag.

 

Tweet dit

In ‘voedselwoestijnen’ kunnen mensen zich geen verse etenswaren veroorloven

Tweet dit

 

Door gentrificatie kunnen buurten waar het gemiddelde inkomen laag is ‘voedselwoestijnen’ worden, gebieden waar mensen zich geen verse, gezonde etenswaren kunnen veroorloven omdat die te duur of niet voorhanden zijn. Uit onderzoek van het lokale ABC News 7 blijkt dat er in de hele Bay Area meer dan 900 voedselwoestijnen zijn (de wijk Temescal hoort daar niet bij). Ook blijkt uit allerlei onderzoek dat mensen met meer toegang tot voedzaam eten meestal wit en welvarend zijn, terwijl in historisch gemarginaliseerde buurten waar de inkomens laag liggen, vooral buurtsupers en fastfoodketens gevestigd zijn die sterk bewerkt eten verkopen. Omdat de toegang tot gezond eten vooral minimaal is in buurten met lage inkomens waar veel mensen van kleur wonen, wordt ook wel van ‘voedselapartheid’ gesproken.

 

Stadslandbouw kan ervoor zorgen dat overal betaalbaar, vers voedsel beschikbaar is, zegt Marya – ook in wijken met lagere inkomens. “We verbouwen voedsel waar mensen wonen, dat is van cruciaal belang.” Ze legt uit dat stadslandbouw ecologische voordelen biedt voor het dagelijks leven, doordat de voedselproductie lokaal blijft, de hoeveelheid afval vermindert en onze ecologische voetafdruk dus kleiner wordt. “Als 25 procent van de gebouwen hier (in Oakland, red.) voedsel zou verbouwen op het dak, betekent dat dat je niet afhankelijk bent van fossiele brandstoffen voor transport van buitenaf.”

 

Reportage gaat verder onder de foto.

 

Deep Medicine Circle gebruikt een teeltmethode die typerend is voor Inheemse landbouw.Beeld: Gabriela Hasbun

 

Bosbranden die regelmatig woeden in het gebied – in 2019 in heel Californië zo’n 7860 – hebben dan ook minder invloed op het voedseltransport. “Je hebt je voedsel al hier. En op een dak hebben we geen problemen met invasieve plagen of dieren die de gewassen opeten. We zien hier alleen vogels en vliegende bestuivers zoals bijen, die de gewassen helpen gedijen.” En er zijn meer voordelen: “Dakboerderijen kunnen het ‘hitte-eilandeffect’ verminderen vanwege het groene dak.” In stedelijke gebieden stijgen de temperaturen door de dichte bebouwing, asfalt en het gebrek aan hitte-absorberende vegetatie zoals gras of bomen. Tegelijkertijd neemt dan ook het gebruik van airconditioners toe, is er meer luchtvervuiling, zijn er meer allergenen en ontstaan er sneller branden.

 

Rentmeesters van de gezondheid

Sociale stadslandbouw is niet nieuw in de Bay Area. Aan de overkant van de brug, in San Francisco, begon een tweetal wijnliefhebbers in 2019 met het herstellen van een stuk verwaarloosd land voor de teelt van druiven – aan de andere kant van de omheining bevindt zich een wijk met sociale huurwoningen. Ook het voedsel van die boerderij wordt uitgedeeld aan de bewoners van de wijk. En ze leren er hoe ze zelf voedsel kunnen verbouwen.

 

Tweet dit

Laat belastingbetalers betalen voor basisvoeding voor iedereen

Tweet dit

 

Gratis voedsel weggeven is een kostbare onderneming. De hoop is dat het model van DMC als voorbeeld gaat dienen om boeren financieel te ondersteunen als ‘rentmeesters van gezondheid’ en hen gelijk te stellen aan ambtenaren. Marya vindt dat het boerderijwerk gefinancierd moet worden door steden en provincies, op dezelfde manier als andere gemeentelijke banen, zoals die van buschauffeurs en parkeercontroleurs.

 

Marya: “De mensen die op stadsboerderijen werken, zouden in dienst moeten zijn van de gemeente, een pensioen moeten opbouwen en aanspraak moeten kunnen maken op andere sociale voorzieningen. En ze moeten een goed salaris krijgen voor het voedsel dat ze verbouwen en dat gratis weggegeven wordt. Laat ons (belastingbetalers, red.) betalen voor universele basisvoeding voor alle mensen. Dit is de toekomst.”

 

Een langere versie van deze reportage verscheen in juni 2023 in OneWorld Magazine.

Het bericht Gratis eten van de dekoloniale dakboerderij: ‘Dit is de toekomst’ verscheen eerst op OneWorld.

https://www.oneworld.nl/klimaat/gratis-eten-van-de-dekoloniale-dakboerderij-dit-is-de-toekomst/
Geplaatst op

Youth Carnegie Peace Prize gaat naar World’s Youth for Climate Justice (Advocatie)

In de Grote Rechtszaal van het Vredespaleis in Den Haag vond vorige week de uitreiking van de Youth Carnegie Peace Prize plaats. De prijs ging naar de internationale jongerenorganisatie ‘World’s Youth for Climate Justice’, voor hun strijd tegen klimaatverandering.

Elisabeth Wesseling-van Gent, bestuurslid van de Carnegie Stichting en advocaat-generaal bij de Hoge Raad, overhandigde de prestigieuze prijs aan World’s Youth for Climate Justice. De Carnegie Stichting en de Youth Peace Initiative reiken om de twee jaar de Peace Prize uit als erkenning voor jongeren of jongerenorganisaties die zich inzetten als vredestichters. Deze keer ging de eer naar World’s Youth for Climate Justice voor hun inspanningen in de strijd tegen klimaatverandering via internationaal recht en hun pleidooi voor klimaatrechtvaardigheid.

“De link tussen klimaatverandering en vrede is misschien niet de eerste die in je opkomt. Er is echter wel een duidelijke correlatie. Gevolgen van klimaatverandering zijn onder andere een toename van extreme weersomstandigheden zoals orkanen, tornado’s, hittegolven, overstromingen, bosbranden en droogte. Deze kunnen leiden tot voedselonzekerheid, vernietiging van land en bestaansmiddelen, en toename van ontheemding – factoren die conflicten bevorderen.” Met deze uitleg openden de winnaars Quint van Velthoven (foto boven rechts) en Marijn Vodegel (foto boven links) van World’s Youth for Climate Justice hun toespraak.

De winnende organisatie, werd in 2019 opgericht door 27 rechtenstudenten en vraagt aandacht voor de dreiging van de stijgende zeespiegel en de kwetsbaarheid van eilanden in de Stille Oceaan. Dat doen zij met succes: in maart van dit jaar nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een resolutie aan waarin het gerechtshof wordt verzocht advies uit te brengen over de verplichtingen van staten met betrekking tot klimaatverandering.

Terechte winnaar

De jury vind de organisatie in ieder geval de terechte winnaar van de vredesprijs, mede omdat ze laten zien hoe jongeren wereldwijd kunnen samenwerken en met behulp van internationaal recht een impact kunnen hebben. De jury benadrukte dat de doordachte acties en strategieën van de jongeren zijn geworteld in internationaal recht, zoals blijkt uit publicaties zoals het Youth Climate Justice Handbook. Dit handboek biedt juridische argumenten om partijen te ondersteunen bij het indienen van standpunten bij het gerechtshof en zorgt ervoor dat de stem van jongeren wordt gehoord tijdens de hoorzittingen.

Inzendingen voor de Youth Carnegie Peace Prize kwamen vanuit de hele wereld en de jury was onder de indruk van de inzet van jonge vredestichters. Na beoordeling van alle video-inzendingen werd de World’s Youth for Climate Justice geselecteerd als winnaar van de jongerenprijs 2023.

https://www.advocatie.nl/nieuws/youth-carnegie-peace-prize-gaat-naar-worlds-youth-for-climate-justice/
Geplaatst op

Avy is de winnaar van de AFAS Young Business Award 2023 (Emerce Industry Wire)

De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier. De finale van de AFAS Young Business Award gaat over keuzes, impact, groeicapaciteit en uiterst moeilijke jury-overleggen. Maar het is weer gelukt. We hebben een winnaar!

Eigenlijk hebben we vier winnaars. De finalisten van de AFAS Young Business Award wonnen immers allemaal hun voorronde. En nu mogen ze het nog eens tegen elkaar opnemen voor de finale hoofdprijs: gesprekken met en begeleiding van enkele van de belangrijkste investeerdersclubs van Nederland. Met een voor de hand liggend gevolg, namelijk een injectie van kapitaal en kennis in hun scale-up.

Het is kiezen tussen appels en peren voor de jury. Waar leg je meer nadruk op? Als het gaat om technologie, dan moet dronebouwer Avy winnen. Ben je meer van een eerlijke toekomst van kledingproductie? Dan is Textracer zegevierder. Voor slimme tech om meubelen rechtstreeks van fabriek naar klant te brengen, moet je bij Naduvi zijn. Ga je voor een platform voor de handel in tweedehands meubelen, dan draagt Reliving je voorkeur weg.

Om te bepalen wie ‘the best of the best’ is, ondervraagt een grotendeels met nieuwe namen bezette jury de finalisten. Meer weten, verder kraken is het motto. Gemma Bloemen (Creandum) wil van Naduvi-founder Itai Gross weten wat zijn concept nou zo uniek maakt. Het antwoord: ,,We hebben geen voorraad, geen warehouse. We leveren direct op vraag. Zo kunnen we een hogere marge pakken en zijn de risico’s lager.’’

Superslimme marketing
Je vraagt je als kijker af hoe hij dat kan volhouden als Naduvi zou schalen tot veel grotere proporties. Grootste risico voor deze scale-up is ongetwijfeld het retourbeleid. Gross is een begenadigd overtuiger, maar heeft ook moeite om uit te leggen wat hij met retouren doet op een vraag van Thomas Hendriks (De Ondernemer). ,,We halen de bank op en zorgen dat hij een mooie oplossing krijgt.’’ Welke precies, blijft onduidelijk.

Dat is bij Reliving anders, want dat platform faciliteert vooral de handel tussen koper en verkoper van gebruikte meubelen. Ananda van Doorn – nog altijd even fijn om naar te luisteren – denkt dat haar scale-up een Unicorn-status kan bereiken. Heleen Dura-Van Oord (Peak Capital & Vivid Ventures) vraagt zich vooral af hoe dan, zeker met relatief lage marges. Het antwoord: superslimme marketing, plus het model van koop en verkoop, dat een eindeloos aanbod (aan marge) garandeert.

Marco Aarnink (Print.com) stelt de vraag die ons allemaal op de lippen brandt: wat maakt Reliving nou anders dan Marktplaats? Ananda van Doorn geeft het juiste antwoord: ,,De ervaring. Bij ons voelt het alsof je iets nieuws koopt. Geen afspraken die niet worden nagekomen, geen veel te lage biedingen, geen fraude, geen oplichting.’’

De Airbus van de drone-industrie. Dat is de ambitie van Patrique Zaman van Avy. Die spettert van het scherm trouwens, vol ambitie en overtuiging. Zijn Avy blijft een wonderlijk verhaal. ,,Wij hebben het enige drone-vliegtuig dat volledig autonoom vliegt. We vliegen nu in Afrika en sturen dat aan vanuit Amsterdam. We hebben de drone modulair opgebouwd, zodat we hem steeds kunnen aanpassen en uitbreiden, bijvoorbeeld om meer gewicht te kunnen dragen.’’

Aaibaarheid
De aaibaarheidsfactor van Avy is gigantisch. De scale-up laat de drones alleen vliegen om mensen te helpen. Door bloed en AED’s rond te vliegen bijvoorbeeld, of bosbranden en drenkelingen te ontdekken. Als juryvoorzitter Bas van der Veldt vraagt naar hoe het in zijn werk gaat bij een noodsituatie, weet je als kijker zeker: Avy gaat winnen. ,,De melding bij de meldkamer komt in ons systeem, de dichtstbijzijnde drone stijgt op en vliegt aan de hand van tal van systemen, onder meer GPS en detectie om andere vliegtuigen te ontwijken, naar de plek waar hij moet zijn. Volledig autonoom.’’

Jolanda Kooi van Textracer heeft een goed verhaal. Zij gaat de textielindustrie naar verduurzaming leiden. Door de hele keten in beeld te brengen, kan ze bedrijven laten zien wat er nog beter kan om milieu te sparen een sociale omstandigheden te verbeteren. Presentator Jörgen Raymann (of eigenlijk zijn vrouw) heeft misschien wel de beste prijs. Zij wil weten of de goedkope kledingmerken hier ook aan willen en wat dat betekent voor de consumentenprijzen. Jolanda Kooi: ,,Voor 0,03 procent van de waarde van een product, verzamelen we alle data.’’ Waarmee de vraag natuurlijk blijft of die kledingketens toehappen.

Het zal moeten komen van de consumenten. Die kunnen een bewustere keuze maken als dankzij Textracer duidelijk wordt hoe hun kleding wordt gefabriceerd. Als de consument voor bewust gaat, volgt de industrie vanzelf, is het idee. Waarschijnlijk klopt die aanname, voor een steeds groter deel van de bevolking. De vraag blijft wel wanneer de grote bulk van textielleveranciers én hun klanten zo ver zijn. Supersympathiek concept, met een mooi platform inclusief blockchain dus, maar is het moment al hier, of is Textracer nog iets te vroeg?

Alles op een rijtje zettend, kan er eigenlijk maar één winnaar komen uit deze editie van de AFAS Young Business Award. En die winnaar komt er ook. Want als het je lukt om aan extreem strenge regelgeving te voldoen, zelf ingewikkelde technologie te ontwerpen en bouwen, in een unieke markt te opereren en óók nog eens grote impact te maken, dan ben je de beste. Avy is het. Onthoud die naam.

Finalisten AFAS Young Business Award:
Naduvi ontsluit meubelen van gerenommeerde merken. Die komen rechtstreeks van de leverancier naar de klant. Dat scheelt geld en uitstoot, beloven founder Itai Gross en zijn honderd medewerkers. De dik 18 miljoen aan investeringsgeld zegt dat die belofte waargemaakt wordt.

Ananda van Doorn en Jody Klaassen bouwden vanuit Amsterdam een marktplaats voor tweedehands meubelen en vintage. Inmiddels bieden 30.000 mensen al meubelstukken aan op het platform Reliving, dat een antwoord is op de consumptiewoede en het weggooien van bruikbare spullen.

Met het in Amsterdam gevestigde Avy werkt Patrique Pi Zaman samen met inmiddels ruim vijftig medewerkers aan zijn droom: het bouwen van uitstootvrije, zelf vliegende vliegtuigen die ingezet worden voor humanitaire doeleinden.

Eveneens in Amsterdam werkt Tex Tracer aan het veranderen van de fashion-wereld. Jolanda Kooi begon de startup, die inzicht biedt in de supply chain van mode, om vraag en aanbod beter op elkaar af te stemmen. En dat is goed nieuws voor de aarde.

https://www.emerce.nl/wire/avy-winnaar-afas-young-business-award-2023