‘Miljoenen mensen verhongeren door inzet kernwapens’ (KIJK)

De inzet van nucleaire wapens zouden oogsten doen mislukken en tot een wereldwijde hongersnood leiden, concluderen onderzoekers.

Sinds de oorlog in Oekraïne spookt de gedachte door menig hoofd: Poetin zal toch niet zo gek zijn om zijn nucleaire wapengeschut in te zetten? Vaak blijft het bij dreigementen. Maar wat als landen die kernwapens bezitten (naast Rusland ook de VS, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, China, Noord-Korea, Israël, Noord-Korea en Pakistan) daadwerkelijk een kernoorlog zouden ontketenen? Dan zouden we in een wereldwijde hongersnood belanden. Dat stellen klimatologen in het wetenschappelijke schrift Nature Food.

Lees ook:

Roet

Door het gebruik van atoom- en kernwapens ontstaan vuurstormen die grote hoeveelheden roet de lucht in werpen. Een nucleair conflict tussen India en Pakistan zou 5 tot 47 Tg (miljoen metrische ton) aan roetdeeltjes opleveren. Een full blown kernoorlog tussen de VS en Rusland zou zeker 150 Tg roet geven. Ter vergelijking: de heftige natuurbranden in Australië in 2019 en 2020 gaven ‘slechts’ 0,006 tot 0,02 Tg roet.

Hoofdonderzoeker Alan Robock en zijn team berekenden wat de gevolgen zouden zijn van dit roet voor onze voedselvoorziening in zes verschillende oorlogsscenario’s. Ze gebruikten daarvoor het Community Earth System Model, een voorspellend klimaatmodel van het National Center for Atmospheric Research (NCAR). Zo verkregen ze de effecten van het roet op onder meer de luchttemperatuur, de hoeveelheid neerslag en de mate waarin zonnestraling het aardoppervlak bereikt.

Vervolgens voerden de klimaatwetenschappers deze gegevens in het zogenoemde community land model. Dit model voorspelde vervolgens het effect van de inzet van kernwapens op de productie van grote gewassen zoals mais, rijst, tarwe en sojabonen. Ook keken de wetenschappers naar de gevolgen voor de veestapel en de visserij.

Verhongeren

De resultaten liegen er niet om. In het ergste oorlogsscenario (waarbij de VS en Rusland beide hun kernwapens tegen elkaar inzetten) zal de globale gemiddelde calorie-inname met 90 procent dalen in de drie tot vier jaar na het conflict. Deels komt dat door het directe afsterven van gewassen (vooral in de midden en hoge breedtegraden, waaronder de VS en Rusland zelf), maar ook de ineenstorting van de globale voedselmarkt. In totaal zouden zeker 5 miljard mensen verhongeren.

Zelfs in het lichtste scenario – de lokale kernwapeninzet tussen India en Pakistan – zou de calorie-inname met 7 procent omlaaggaan. Daarmee dreigen 255 miljoen mensen komen te overlijden. Al zou het in dat geval door maatregelen zoals het verkleinen van de veestapel (en het daarmee beschikbaar komen van extra land voor voedselverbouwing) en het vorkomen van voedselverspilling deze sterfgevallen kunnen worden voorkomen.

Niet alle factoren

In de studie zijn niet alle factoren meegenomen. Zo kan de verhitting van de lucht door het gebruik van de nucleaire wapens ook leiden tot afbraak van de ozonlaag. Daardoor neemt de hoeveelheid ultraviolet licht dat de aarde bereikt toe. Het is onbekend hoe gewassen daarop zouden reageren. Verder hebben de onderzoekers een deel van hun conclusies gebaseerd op het weerpatroon van een willekeurig jaar (2000), terwijl het weer in de toekomst misschien heel anders kan zijn.

En er zijn nog meer onzekerheden, stelt landbouw- en milieuwetenschapper Martin van Ittersum (Universiteit Wageningen). “We weten het precieze effect van het gebruik van kernbommen niet en ook de modellen zelf gebruiken aannames waarvan je niet weet in hoeverre ze precies kloppen. Maar deze studie lijkt de jongste inzichten bij elkaar te brengen en verschillende alternatieven, hoewel niet allemaal, door te rekenen.”

VN-verdrag

Dat de studie grotendeels leunt op schattingen is helemaal niet zo gek, want de doorgewerkte situaties zijn ook erg extreem, geeft klimaatwetenschapper Claudia Wieners (Universiteit Utrecht). “De precieze getallen zouden kunnen veranderen wanneer je een ander klimaatmodel of andere scenario’s gebruikt. Maar de kernboodschap is heel duidelijk: elke kernoorlog is een catastrofale bedreiging voor de globale voedselvoorziening. Dit is dus nog bovenop de directe gevolgen van zo’n ramp; de verwoesting en radioactieve straling.”

Een kernoorlog moeten we dus te allen tijde zien te voorkomen. Dat geeft ook hoofdonderzoeker Robock aan: “Het VN-verdrag inzake het verbod op kernwapens is getekend door 66 naties, maar geen van de negen nucleaire staten. Ons werk maakt duidelijk dat het tijd is voor die negen landen om te luisteren naar de wetenschap en de rest van de wereld: teken dat verdrag!”

Bronnen: Nature Food, Nature Food News & Views, Rutgers University via EurekAlert!

Beeld: 123RF

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK! 

The post ‘Miljoenen mensen verhongeren door inzet kernwapens’ appeared first on KIJK Magazine.

https://www.kijkmagazine.nl/nieuws/bij-inzetten-kernwapens-verhongeren-miljoenen-mensen/

Nieuwe fossiele brandstoffen zijn niet het antwoord op de energiecrisis, een verenigde Europese Unie wel. (Volt Nederland)

Klimaatwetenschappers zijn glashelder: overheden die verdere klimaatverandering willen stoppen, moeten stoppen met fossiel. Deze zomer zat vol alarmerend klimaatnieuws zoals droogte, hittegolven, mislukte oogsten, bosbranden, drinkwaterproblemen en extreem weer. Desondanks wil de Europese Unie de energiecrisis, waar we in de herfst en winter nog last van gaan krijgen, met nieuwe fossiele contracten en oude kolencentrales ondervangen. Volt wil dat de klimaatwetenschap gehoord wordt. 

Fossiele brandstoffen als kolen en LNG mogen en kunnen niet het antwoord zijn op de energiecrisis. Het Internationale Energie Agentschap adviseerde vorig jaar om vanaf eind 2021 geen nieuwe projecten voor het winnen van gas en olie meer te starten.. We zullen op korte termijn fors moeten gaan besparen en de overstap naar duurzame energiebronnen zo snel mogelijk moeten doorvoeren. 

De eerste hoopvolle stappen zijn al gezet. 

Alle lidstaten hebben afgesproken om vijftien procent gas te besparen en om de gasopslagen te vullen tot minimaal tachtig procent. In Duitsland neemt de overheid inmiddels steeds meer maatregelen; in sommige gebieden worden monumenten niet meer verlicht, het zwembadwater wordt minder verwarmd en in sportcentra kunnen mensen alleen koud douchen. 

Toch vraagt de klimaatcrisis om nóg meer urgentie. We moeten in Europa gezamenlijk het maximale gaan doen, om met elkaar zo veel mogelijk gas te besparen en dit zo goed mogelijk te verdelen. De Unie heeft een stevig plan nodig, en daarin mogen gas en kolen geen hoofdrol meer spelen. Dit om te voorkomen dat er de komende jaren nog veel grotere stukken van Frankrijk in brand staan, of dat oogsten op nog grotere schaal verschrompelen door droogte en hitte. Deze zomer toonde de natuur in Europa aan dat de tijd op is. Voor continenten als Afrika, Amerika, het Midden-Oosten, en Azië was dit al langer duidelijk. Daar toont opwarming al langer zijn grillige gevolgen. Maar na deze zomer, weet ook Europa het. 

Voor wie nog twijfelt aan de noodzaak van ingrijpende veranderingen, een aantal records van deze zomer die we al decennia of nooit eerder gezien hebben. En bedenk; de lijst is onvolledig! Klimaatverandering geeft ons op wereldwijde schaal een voorproefje van wat ons te wachten staat.

  • Nog nooit brandden er in Frankrijk zoveel hectaren land. 

  • Spanje, Portugal, Frankrijk, Italië, India, Tunesië (de lijst is nog veel langer) zien allemaal aanzienlijke delen van hun oogsten (tarwe, rijst olijven) verloren gaan.

  • De waterstand in sommige rivieren is zo laag dat de scheepvaart stopt en vissen sterven.

  • In Frankrijk en Engeland kampen gemeenten met drinkwatertekorten. 

  • Energiecentrales schalen af door watertekorten.  

  • In India, Pakistan en Irak steeg het kwik tot rond de vijftig graden.

  • In delen van de Verenigde Staten is het zo droog dat de drinkwatervoorzieningen van miljoenen Amerikanen onder druk staan. 

En dit is slechts wat er gebeurd bij gemiddeld één graad wereldwijde opwarming. 

Ook in Nederland is het veel te droog. We beleven alweer - voor de vierde keer in vijf jaar - een droge zomer. De Waterschappen voorspellen dat er uiteindelijk meer boeren zullen stoppen als gevolg van droogte dan door de stikstof maatregelen. Ook de industrie heeft er last van; achtendertig procent van al onze transporten gaan over de grote rivieren. De Rijn kan moeilijker bevaren worden, door de lage waterstand. De economische en ecologische schade van klimaatverandering is, kortom, enorm en dit is de zomer waarin die schade zich óók snoeihard aan Europa opdringt.

De klok heeft twaalf uur geslagen en tikt ondertussen door. De Europese Unie moet nog beter en intensiever gaan samenwerken, en wat Volt betreft wordt hiervoor een Europese Deltacommissaris aangesteld. We kunnen en moeten samen als één unie aan de slag.

https://voltnederland.org/blog/nieuwe-fossiele-brandstoffen-zijn-niet-het-antwoord-op-de-energiecrisis

De stand van zaken rond attributie van extreem weer (Klimaatverandering blog)

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2022/07/heatwave_across_india_pillars.jpg?w=768

Waargenomen temperaturen op 29 april 2022 tijdens hittegolf in India en Pakistan. Bron: ESA.

Attributie van extreme weersomstandigheden is een relatief nieuwe discipline in de klimaatwetenschap. De eerste attributiestudie dateert uit 2004, en pas vanaf ongeveer 2010 is dit type onderzoek echt op gang gekomen. Een overzichtsartikel dat vorige maand uitkwam laat zien dat er sindsdien aardig wat vorderingen zijn gemaakt, maar dat er ook de nodige problemen overblijven die niet eenvoudig op te lossen zijn.

Een aanzienlijk deel van die problemen is eenvoudig samen te vatten als: afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid. Om iets te kunnen zeggen over factoren die invloed hebben gehad op specifieke weersomstandigheden op een bepaald moment en een bepaalde plaats, is er veel informatie nodig. Meteorologische metingen natuurlijk, maar ook gegevens over de gevolgen van weersextremen. In welvarende of politiek stabiele landen – overbodig te zeggen dat daar een flinke overlap in zit – is er meestal aardig wat voorhanden. In andere landen is dat vaak niet zo. Terwijl daar natuurlijk ook extreme omstandigheden voorkomen, en het is al zeker niet zo dat de gevolgen er minder ernstig zijn.

Het grote verschil tussen diverse delen van de wereld wordt in het artikel duidelijk gemaakt aan de hand over gegevens over hittegolven in de internationale rampen-database EM-DAT. Die vermeldt in totaal 147 voorvallen van hitte voor de periode van 2000 tot 2020, waarvan maar 58 uit Azië, Afrika, Zuid- en Midden-Amerika en de Caraïben bij elkaar. En van de in totaal 157.000 geregistreerde hittedoden zijn er maar 10.000 uit die gebieden. Terwijl er 85% van de wereldbevolking woont en de warmste en meest vochtige regio’s ter wereld daar liggen. Het werkelijke aantal hittegolven en slachtoffers daarvan zal dus veel hoger zijn.

Het is nauwelijks denkbaar dat er nu nog hittegolven zijn die niet ernstiger en waarschijnlijker zijn geworden door de opwarming van het klimaat, zegt Friederike Otto, een van de auteurs van het artikel en vooraanstaande specialist op dit onderwerp, in New Scientist. Dat lijkt me geen heel gewaagde uitspraak, nu de aarde inmiddels ongeveer 1,2°C is opgewarmd en de 30% van het aardoppervlak die uit land bestaat nog meer. Land warmt immers een stuk sneller op dan de oceanen, zoals te zien is in de afbeelding hieronder van Berkeley Earth.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2022/07/opwarming-land-en-oceaan.jpg?w=900

Tegenover een toename van extreme hitte staat een afname van extreme kou. Het aantal doden door kou zal daardoor afnemen, maar het is onwaarschijnlijk dat dat opweegt tegen de extra doden door extreme hitte. De correlatie tussen temperatuur en mortaliteit is veel sterker bij extreme hitte dan bij extreme kou. Uit onderzoek blijkt dat er ‘s winters weliswaar meer mensen overlijden dan in de zomer, maar dat extreme kou daar niet veel invloed op heeft. Bij extreme hitte is er wel meer sterfte. Vooral de combinatie van hitte en hoge luchtvochtigheid is gevaarlijk. Een zogenaamde natteboltemperatuur van 35°C is binnen enkele uren dodelijk voor gezonde mensen. Voor kwetsbare mensen kan die grens aanzienlijk lager liggen. In enkele kustgebieden in warme delen van de wereld zijn extremen gemeten die die waarde van 35°C benaderen en in een enkel geval zelfs overschrijden.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2022/07/extremen-natte-bol.jpeg?w=1024

Waargenomen extremen van de natteboltemperatuur. Bron: Raymond et al. 2020.

Er is ook een duidelijk verband tussen opwarming en extreme neerslag. Neerslagpatronen kunnen verschuiven in een veranderend klimaat, maar in de meeste delen van de wereld is er een duidelijke toename van zowel de intensiteit als de frequentie van extreme neerslag. De vertaling daarvan naar overstromingsrisico’s is niet zo eenvoudig, omdat er tal van andere factoren meespelen. Maar een toename van die risico’s in verschillende delen van de wereld is aannemelijk.

De situatie is ook complex voor de andere typen extremen die het artikel bespreekt: droogte, natuurbranden en tropische cyclonen. In sommige gevallen heeft de opwarming aantoonbaar invloed, in sommige aantoonbaar niet, maar vaak blijft het onzeker. De complexiteit wordt geïllustreerd aan de hand van de regelmatig terugkerende droogte in Oost-Afrika. Natuurlijke variabiliteit van het weer maakt dat gebied kwetsbaar voor droogte en lokale omstandigheden, zoals het waterbeheer, kunnen die kwetsbaarheid verminderen of juist verergeren. Ook in het veranderende klimaat blijven dit dominante factoren. Een mogelijk effect van klimaatverandering is daar niet zo makkelijk uit te filteren, ook omdat de periode waarvoor goede meteorologische waarnemingen beschikbaar zijn vrij kort is. Maar juist in een gebied dat al zo kwetsbaar is, waar elk beetje water dat er nog is een verschil kan maken, kan een relatief kleine invloed van klimaatverandering dramatische consequenties hebben. Aan de andere kant benadrukt het artikel dat de kwetsbaarheid van de bevolking hier in belangrijke mate samenhangt met de sociaaleconomische situatie. Verbetering van die situatie zou de risico’s dus aanzienlijk kunnen verminderen, ongeacht te vraag of droogte volledig ‘natuurlijk’ is, of juist gerelateerd aan klimaatverandering.

In sommige andere delen van de wereld is een toename van droogte wel met grote waarschijnlijkheid te relateren aan de opwarming van het klimaat. In het zuidwesten van de Verenigde Staten is het een combinatie van factoren: een afname van de sneeuwbedekking en daardoor de hoeveelheid smeltwater die beschikbaar komt, samen met warmere droge periodes. Rond de Middellandse Zee is de hoeveelheid neerslag duidelijk afgenomen.

Het belangrijkste nieuws over tropische cyclonen (meer bekend als orkanen of tyfonen) komt van een ander artikel. Volgens dit onderzoek komen deze stormen minder voor in het warmere klimaat. Sinds de jaren ‘70 kunnen satellieten cyclonen waarnemen en over de periode daarvoor zijn de cijfers onzeker. Het onderzoek maakt gebruik van een zogenaamde heranalyse om stormen op te sporen die niet zijn waargenomen. Dat is een dataset die is gebaseerd op meteorologische waarnemingen, die worden aangevuld met berekeningen met weermodellen. In die gegevensreeks zijn bepaalde meteorologische karakteristieken te vinden die wijzen op een cycloon, ook als de cycloon zelf niet is waargenomen. Aanvullend hierop zijn er simulaties uitgevoerd met klimaatmodellen met een hoge resolutie, die een vergelijkbaar resultaat opleveren.

De onzekerheden in de analyse zijn aanzienlijk, maar vooral omdat de verschillende methoden een vergelijkbaar resultaat opleveren vinden de onderzoekers het aannemelijk dat er werkelijk een afname is. Ze vermoeden dat de afname van het aantal stormen te maken heeft met de verzwakking twee belangrijke circulatiepatronen in de tropische atmosfeer: de Walker en de Hadley circulatie. Het hoeft overigens niet te betekenen dat er ook de risico’s afnemen. Klimaatverandering heeft ook op andere manieren invloed op deze stormen: de hoeveelheid neerslag neemt toe, ze worden gemiddeld zwaarder, mogelijk bewegen ze trager en de gebieden waar ze zich voordoen veranderen.

https://klimaatveranda.nl/2022/07/31/de-stand-van-zaken-rond-attributie-van-extreem-weer/

Reactie op Klimaatverandering maakte extreme hittegolf in India & Pakistan 30 keer waarschijnlijker door frank (Klimaatverandering reacties)

Zojuist( weer een staaltje van relatief extreme hitte gehad in ZW-Frankrijk: alweer de tweede canicule (hittegolf ‘hors categorie’), die nu ook zijn effect tot in Nederland had en nog heeft. In Nl alweer zeer hoge temperaturen, na 2019, dat kon toch ook mét klimaatverandering nog nauwelijks weer zo zijn?
Veel aandacht voor een zgn koudeput ten westen van Portugal, die de hitte zou hebben aangewakkerd……maarruh, vroeger had je toch ook al die systemen?
De landbouw heeft een grote klap gehad met al die hitte. Mais kwam niet op in mei (was door een fikse warmtegolf). Men heeft hier de aanpassing, lees adaptatie, dat men de mais besproeit met water uit de dordogne, daar is een heel systeem voor, oa met watertorens. Dat kost allemaal geld en energie, en energie is nu ook veel duurder geworden.
En wat als de dordogne minder water gaat aanvoeren, zoals met de Po nu het geval is? Voor de dordogne zijn grote bassins aangelegd, maar wat als die niet aangevuld worden?
Je kan je wel aanpassen, maar ik krijg steeds meer de indruk dat we ons aanpassen richting de uitgang.
De natuur past zich hier ook aan: bomen krijgen nu, 20 juli, al herfsttinten. Kwam vroeger wel eens voor, nu is het regel aan het worden. In 2019, of was het daarvoor, heb ik meegemaakt dat bomen een groot deel van hun blad verloren hadden, toen er eind augustus een late hittegolf overheen kwam: 36°C op de kale takken. Het aanpassen zal een keer ophouden.
Voor de bosbranden die nu woeden: kost middelen en inzet. Ik was verrast door de melding dat Frankrijk niet genoeg blusvliegtuigen had. Ook hier: als het steeds droger en heter wordt, wat dan? 19 juli werd de lucht hier gevuld met smog en een brandlucht, van de ‘brasier’ in les Landes, wel hier 300 km vandaan. Net zoals in grote gebieden in de VS, Australie, Rusland.
Ik sluit af met de opmerking van een klimaatkundige: we hobbelen achter een klimaat aan dat snel verandert.

https://klimaatveranda.nl/2022/06/01/klimaatverandering-maakte-extreme-hittegolf-in-india-pakistan-30-keer-waarschijnlijker/#comment-73602

Klimaatverandering maakte extreme hittegolf in India & Pakistan 30 keer waarschijnlijker (Klimaatverandering blog)

Gastblog van Carolina Pereira Marghidan

Sinds begin maart hebben meer dan een miljard mensen in India en Pakistan te maken gehad met een extreme hittegolf. In India was dit de warmste maart ooit gemeten; in Pakistan de warmste maart in 61 jaar en daar werden meerdere all-time records gemeten. Temperaturen in maart en april kwamen op veel dagen boven de 45 °C uit en liepen zelfs op tot de 51 °C. Ook was het ontzettend droog, in maart er viel in India 71% en in Pakistan 62% minder regen dan normaal. Hoewel India en Pakistan regelmatig hoge temperaturen ervaren voorafgaand aan het moessonseizoen, kwam deze hittegolf ongewoon vroeg, strekte zich uit over een enorm oppervlak (bijna 70% van India en 30% van Pakistan), en duurde extreem lang (nog steeds bezig in sommige delen) – wat zorgde voor verreikende en ingewikkelde maatschappelijke effecten.

Door klimaatverandering nam de kans op deze hittegolf toe met een factor 30, volgens een nieuwe attributiestudie van het World Weather Attribution (WWA) initiatief, waar het KNMI onderdeel van is. Daarnaast zou een dergelijke hittegolf ongeveer 1 °C koeler geweest zijn in een pre-industrieel klimaat. De klimaatwetenschappers hebben beschikbare data vergeleken met 20 klimaatmodellen met temperatuurgegevens van de afgelopen decennia. Resultaten laten zien dat bij een wereldgemiddelde opwarming van +2 °C, hittegolven zoals deze 2 tot 20 keer waarschijnlijker, en 0.5 tot 1.5 °C heter zullen zijn vergeleken met 2022. Dat betekent dat bij een opwarming van +2 °C, de kans van deze hittegolf (nu geschat op eens in de honderd jaar) stijgt naar een kans van eens in de 5 tot 50 jaar. Deze resultaten zijn waarschijnlijk conservatief omdat temperatuurdata maar beschikbaar zijn voor een relatief korte periode. De meeste data komen van KNMI Climate Explorer.

Complexe gevolgen en samengestelde risico’s
De extreme hittegolf die over India en Pakistan strekte raakte vele verschillende sectoren van de maatschappij. De visualisatie in Figuur 1 laat al deze relaties zien en geeft ook weer dat de effecten van een hittegolf ingewikkeld en onderling verbonden met elkaar kunnen zijn, waardoor de volledige omvang moeilijk te bevatten is.

Figuur 1. Conceptueel diagram van de complexe interacties en gevolgen van de hittegolf in India & Pakistan, 2022 (Bron: Figuur 9 van WWA, 2022, door Carolina Pereira Marghidan)


Er zijn in totaal minstens 90 hitte-gerelateerde sterfgevallen gemeld, maar de daadwerkelijke cijfers zullen ongetwijfeld vele malen hoger liggen. Dat komt door de vertraging tussen de gebeurtenis en het moment waarop sterftecijfers beschikbaar zijn, die vervolgens moeten worden vergeleken met de verwachte sterfte voor die periode van het jaar (zonder hittegolf). Daarnaast leidde deze hittegolf tot overbelaste ziekenhuizen, inkomensverlies, verminderde werkuren, gemiste schooldagen, bosbranden en overstromingen door smeltende gletsjers. De vraag naar stroom nam aanzienlijk toe (o.a. door gebruik van airconditioning), waardoor er grote elektriciteitstekorten ontstonden – India’s grootste elektriciteitstekort in 60 jaar. Dit zorgde er bijvoorbeeld voor dat ziekenhuizen en bewoners op kritische momenten beperkt gebruik konden maken van koelsystemen. De hitte verwoestte ook grote hoeveelheden van de tarwe-oogsten (geschat op 10-35% vermindering in gewasopbrengsten), wat ervoor zorgde dat India geen graan meer kon exporteren maar dit nodig had voor zichzelf – precies op het moment dat de mondiale tarwemarkt onder druk staat door de Russische invasie in Oekraïne. De volledige omvang van de gevolgen van deze hittegolf zullen pas in de komende maanden beter worden begrepen.

Het is niet alleen de hitte; ook blootstelling en kwetsbaarheid spelen een rol
De risico’s en effecten van een hittegolf zijn niet alleen het gevolg van een bepaalde hoge temperatuur. Ook de blootstelling aan die extreme hitte en de kwetsbaarheid van mensen en systemen (en al het andere wat risico loopt, bijvoorbeeld dieren, infrastructuur) spelen hierbij een belangrijke rol.

Tijdens deze hittegolf was de blootstelling enorm groot: India en Pakistan zijn bij elkaar ongeveer 100 keer het oppervlak van Nederland. Bovendien bevat de metropool Delhi in India al bijna 2 keer zo veel mensen als heel Nederland (maar liefst 32 miljoen). Daarnaast zijn kwetsbare groepen onevenredig benadeeld. Dit zijn mensen die minder vermogen hebben om met hitte om te gaan (bijvoorbeeld door makkelijk toegang te hebben tot koele ruimtes, schaduw, en water). Dit zijn onder andere dagloners zoals straatverkopers, constructie- en landbouwarbeiders, riksja-chauffeurs, huishoudens met een laag inkomen en daklozen. Fysiologische factoren spelen ook een rol in kwetsbaarheid: ouderen, jonge kinderen en mensen met chronische of psychische aandoeningen lopen meer risico.

Als ik het over kwetsbare groepen heb, klinkt het misschien alsof ik het heb over een soort kleine minderheid van mensen. Maar eigenlijk gaat dit over een héle grote groep mensen. Wereldwijd wordt de groep die zeer kwetsbaar is voor klimaatverandering geschat op ongeveer 3.3 – 3.6 miljard mensen, oftewel bijna de helft van de wereldbevolking. In India en Pakistan werkt 80% en 71% respectievelijk in de informele economie, en ongeveer de helft van de arbeiders in India werkt buiten. Deze mensen hebben vaak geen andere keuze dan te werken in de ondraaglijke hitte. Daarbovenop zijn dit vaak dezelfde groepen mensen die ook door de Coronapandemie onevenredig benadeeld zijn.

Warmte-gelijkheid (ofwel “heat equity”) verwijst naar het recht op een thermisch-veilige binnen- en buitenomgeving. Verschillen in blootstelling en kwetsbaarheid zorgen ervoor dat sommige mensen zoals dagloners en boeren, verhoogde nadelige effecten ervaren vergeleken met anderen in dezelfde regio. Het is daarom belangrijk om beleid en praktijken te ontwikkelen om het risico van hitte te verminderen, die gefocust zijn op de ongelijke verdeling van hitte risico’s over groepen in dezelfde gemeenschap of stad.

Figuur 2. Een Edhi-vrijwilliger giet water op een voetganger langs een straat in Karachi, Pakistan op 16 mei 2022. (Foto door Rizwan Tabassum/AFP via Getty Images) (Voor meer foto’s: de hittegolf in foto’s)

Attributiestudies: een snel groeiende tak in de klimaatwetenschap
De WWA bestaat uit een internationale groep klimaatwetenschappers. De samenwerking binnen deze groep is absoluut essentieel voor het uitvoeren van dergelijke snelle attributie studies. Tijdens zo’n snelle studie delen we data, simulaties, media berichten, wetenschappelijke artikelen, en ideeën met elkaar. We lezen meerdere keren over elkaars werk, zodat potentiële onjuistheden worden gesignaleerd. Daarnaast delen we veel perspectieven en beslissen we over de belangrijkste conclusies van de studie.

Door gebruik te maken van peer-reviewed methoden, proberen we op een systematische en herleidbare manier de vraag te beantwoorden: was deze recente, impactvolle ramp beïnvloed door klimaatverandering? Zo ja, hoe groot was de rol van klimaatverandering in het versterken van de waarschijnlijkheid of intensiteit van de extreme weersomstandigheid? (Dat de resultaten zo snel beschikbaar worden gesteld (binnen enkele weken na zo’n ramp) is erg van belang. Dat is nuttig voor het publiek en overheden om klimaatextremen en risico’s beter te begrijpen en vervolgens weloverwogen keuzes te maken over klimaatplannen en strategieën, wanneer de ramp nog relevant en onder de aandacht is (Zie ook eerdere blogposts over de hittgolf in Europa van 2019 en die van Noord-Amerika van 2021, en over attributiestudies in het algemeen).

Kunnen we ons (beter) voorbereiden op extreme hitte?
Hitte-actieplannen worden steeds vaker opgezet in landen en steden wereldwijd, vaak als gevolg van een impactvolle hittegolf in een bepaald gebied (zoals veel Europese landen deden na de dodelijke hittegolf in 2003). Dit zijn belangrijke en effectieve plannen die verschillende korte- en lange-termijn acties vastleggen om de risico’s van hittegolven te verminderen. De stad Ahmedabad in India was de eerste stad in India die zo’n plan heeft opgezet in 2013, dat geschat wordt jaarlijks 1,190 hitte-gerelateerde sterfgevallen te vermijden. Inmiddels hebben 130 steden in India en Pakistan vergelijkbare hitteplannen ontwikkeld.

Desalniettemin is het zorgwekkend dat hitte en de gevolgen ervan nog steeds nauwelijks onderzocht en/of gerapporteerd worden in lage- en midden-inkomenslanden. Zonder zulke basisinformatie is het erg moeilijk om de kenmerken en omvang van een hittegolf in lokale context te begrijpen, en dus om passende maatregelen te nemen. We weten dat hittegolven wereldwijd extremer worden en steeds vaker voorkomen, en dat die zullen leiden tot menselijk lijden en economische schade. Hoe langer we doorgaan met het uitstoten van broeikasgassen, hoe moeilijker het zal zijn, én hoe meer geld het zal kosten om ons aan te passen.Wie zullen deze verliezen lijden? Hoeveel adaptatie is mogelijk? Hoe ambitieus willen we zijn in het beperken van mondiale opwarming?

Carolina is een MSc student aan de faculteit Geo-Information Science and Earth Observation (ITC), Universiteit van Twente en co-auteur van WWA studie (V&E Sectie).

https://klimaatveranda.nl/2022/06/01/klimaatverandering-maakte-extreme-hittegolf-in-india-pakistan-30-keer-waarschijnlijker/