Categorie: rotterdam gemeente gebied

In het Erasmus MC en op campus Woudestein stonden studenten en medewerkers donderdagmiddag stil bij de schietpartij bij Geneeskunde, precies een week geleden.

Donderdagmiddag kwamen honderden mensen bijeen in de passage van het Erasmus MC om samen de schokkende gebeurtenis van precies een week geleden te herdenken. Omringd door bloemen en een zee van mensen opende Joke Boonstra van de Raad van Bestuur de bijeenkomst.

Zij stond stil bij de dood van drie slachtoffers die vorige week donderdag vielen en de traumatische gebeurtenis die studenten en medewerkers van het Erasmus MC hebben moeten meemaken. “Onze lieve en vreugdevolle collega werd vermoord terwijl hij lesgaf. Studenten, sommigen nog maar net begonnen, hebben dingen gezien waarvan je hoopt dat niemand die ooit meemaakt. En al die verschrikkingen vonden plaats in ons Erasmus MC, dat voor patiënten, medewerkers en studenten een veilige plek moet zijn. Daarna was er ongeloof, verslagenheid en verdriet. Maar er was ook een enorme verbondenheid met elkaar en een grote behoefte om elkaar vast te houden.”

Gedicht over gevoel van veiligheid

Na de toespraak van Boonstra speelde Lluisa Paredes, masterstudent aan Codarts, een stuk op de cello. De muziek weergalmde door de passage van het Erasmus MC en wekte emoties op bij de aanwezigen. Voor het podium veegde een patiënt aan het infuus wat tranen weg. Achter haar stond een docent die vorige week donderdag in het onderwijscentrum studenten in veiligheid probeerde te brengen. Ook hij moest opnieuw huilen en vond steun in de mensen die om hem heen stonden.

Halverwege het muziekstuk droeg geneeskundestudent Noor de Wijs een gedicht voor dat ze schreef over de gebeurtenis. Het gedicht ging afgelopen week veel rond op sociale media. “Donderdagnacht kon ik niet slapen, toen heb ik het geschreven om de dag van me af te schrijven”, vertelde ze na de bijeenkomst. “Afgelopen zomer was ik met mijn familie op vakantie in Hawaii, daar moesten we vluchten voor de bosbranden. Na die shock wilde ik me weer graag thuis en veilig voelen. Het EMC voelde drie jaar als thuis, ik ben er sommige weken ook vaker dan in mijn huis. Dat gevoel van veiligheid is nu weg, en daar gaat het gedicht over.”

Stilte

Een minuut voor half drie stond muzikant Hans de Munnik op en liet de klanken van de trompet horen. En daarna was het stil. Het was precies een week na dat verschrikkelijke moment waarop de geliefde Jurgen Damen werd vermoord. Tranen vloeiden en er was af en toe gesnik te horen.  Collega’s hielden elkaars hand vast, legden het hoofd op elkaars schouder en omhelsden elkaar. Anderen stonden met hun handen over elkaar, staarden naar beneden of naar de grote Duna. Om een minuut over half drie waren opnieuw de scherpe klanken van de trompet te horen. Af en toe verscheen er een glimlach op een gezicht.

Ook op campus Woudestein werd om half drie stilgestaan bij de schietpartij van vorige week. In aanwezigheid van rector Annelien Bredenoord en vicevoorzitter Ellen van Schoten hield een groep van ruim twintig medewerkers van de universiteit een minuut stilte. Het bestuur had docenten gevraagd om colleges te onderbreken. Beiaardier Mathieu Polak bespeelde vervolgens het carillon.

Na afloop keek Van Schoten terug op de afgelopen week, waarin de donderdagmiddag ineens in crisismodus ging na de berichten over de schietpartij bij het Erasmus MC. Heel even was er de vrees dat ook campus Woudestein een doelwit kon zijn, maar dat was snel uit de wereld. De universiteit bood praktische hulp aan in de vorm van extra inzet van de studentpsychologen en aanbieden van onderwijsruimtes waar nodig.

Veerkracht

Bredenoord was vorige week donderdag bij een bijeenkomst van alle Nederlandse universiteiten toen ze het nieuws hoorde over de schietpartij. “En het gekke is dat koningin Máxima die ochtend nog had gesproken over het welzijn van studenten en dat we daar open over moeten communiceren. Toen ik het hoorde ben ik meteen in een taxi gestapt en naar Rotterdam teruggereden.”

De rector was onder de indruk van de veerkracht en de solidariteit tussen de universiteit en het Erasmus MC. “Het is echt fantastisch om te zien hoe iedereen elkaar bijstaat.” Verder wilde ze benadrukken dat de universiteit een open instelling is en ook zal blijven. “We moeten ervoor zorgen dat angst wegebt en iedereen zich weer veilig voelt. Wat gebeurd is, is zo extreem. Daar kun je je niet tegen wapenen.”

Ook tijdens de open dag aanstaande zaterdag is de Living Room geopend en zijn er student-hosts aanwezig die antwoord kunnen geven als er vragen zijn over het schietincident.

Ferayed Hok, Wieneke Gunneweg, Tessa Hofland