Hoogleraar Thea Hilhorst: ‘Niet alles is de schuld van het klimaat’ (OneWorld)

Bosbranden, overstromingen, droogte, we konden er deze zomer niet om heen dat het klimaat verandert. Wereldwijd waren juni, juli én augustus de warmste maanden ooit gemeten. Klimaatverandering wordt een steeds grotere factor in de verklaring van natuurrampen en extreem weer. Maar juist om de crisis te beteugelen, is het belangrijk ‘klimaatverandering’ niet als enige oorzaak aan te voeren voor rampspoed.

 

Menselijk handelen

Klimaatverandering uit zich niet alleen in een scherpe toename van extreem weer, maar ook in de permanente vernietiging van steeds meer leefgebieden. En dat leidt weer tot allerlei sociale problemen die zich kunnen opstapelen. In Bangladesh zijn nu al gezinnen meerdere keren hun huis kwijtgeraakt. Eerst woonden ze aan de oever van een rivier die weggeslagen werd. Eenmaal op drift hebben ze weinig keuze waar ze zich kunnen vestigen; omdat veilige plekken al bewoond zijn, komen ze op een onveilige plek terecht, zoals in een ander overstromingsgebied bijvoorbeeld, waar ze binnen de kortste keren opnieuw ontheemd raken.

 

De tragiek van klimaatverandering is dat de armste mensen de hoogste prijs betalen. Mensen die zelf nog nooit gevlogen hebben, niet meelopen met de laatste mode, maar af en toe vlees op tafel zetten. Juist zij zijn het meest kwetsbaar voor klimaatverandering. Hoewel klimaatverandering is veroorzaakt door de mensheid, dient het zich aan als een proces dat gemeenschappen overkomt.

 

Het antwoord op de negatieve effecten van klimaatverandering is ‘adaptatie’ oftewel aanpassing en proberen de allerergste gevolgen te voorkomen. We weten we dat klimaatverandering al ecosystemen heeft aangetast, en dat is niet meer om te draaien. Uiteindelijk is de vraag hoe wij mensen, onze bestuurders en politici omgaan met de gevolgen. Hoewel het verleidelijk en deels terecht is om bij een ramp de vinger te wijzen naar het klimaat, moeten we oppassen het klimaat te snel de schuld te geven.

 

Een treffend voorbeeld daarvan zijn de bosbranden die deze zomer Europa teisterden. Experts zeggen dat het probleem is dat brandweerlieden te weinig bekend zijn met het fenomeen en vooral dat er te weinig aan preventie wordt gedaan. Brandgangen en gecontroleerde preventieve branden kunnen bijvoorbeeld veel van de ellende en schade voorkomen.

Tweet dit

Klimaatverandering kan gezien worden als een versterker van risico’s

Tweet dit

Dreiging versus ramp

Ik heb jarenlang onderzoek gedaan naar rampen als gevolg van een natuurlijke dreiging, zoals overstromingen en aardbevingen. Bij rampenstudies maken we een onderscheid tussen de dreiging en de ramp. Een stormwind is een dreiging maar staat niet gelijk aan de ramp. Of zo’n dreiging rampzalige gevolgen aanneemt, hangt af van de kwetsbaarheid van de mensen die er bloot aan staan en van de mate van preventieve acties, zoals effectieve waarschuwingssystemen. Een stormwind die bij ons of in de Verenigde Staten een leuk avontuur is voor kitesurfers kan elders enorme schade aanrichten, ook als de windkracht precies even sterk is.

 

Dat bleek bijvoorbeeld in de jaren 90, toen zo’n relatief milde stormwind in El Salvador in Midden-Amerika aankwam. Veel burgers waren – op de vlucht voor geweld in hun dorpen door een burgeroorlog – uitgeweken naar de stad, waar ze alleen konden wonen in een zelfgebouwd hutje op een berghelling die te steil was voor bewoning, wat echter niet gecontroleerd werd. Doordat door de bewoning bomen waren gekapt en de grondlaag te dun was geworden, kon de wind boven aan de berg een aardverschuiving veroorzaken. Op weg naar beneden nam de verschuiving de slecht gebouwde huisjes mee, en hun bewoners. Onder aan de berg werden meer dan 80 doden geteld.

 

Om deze dynamiek te duiden gebruiken we in rampenstudies de volgende pseudoformule:
R = D * K/M: de kans op een ramp (R) is de dreiging (D) maal de kwetsbaarheid (K) gedeeld door maatregelen (M). Dit zouden we voor klimaatverandering ook kunnen doen: KS = KV * K/M, waarbij KS staat voor klimaatschade en KV voor klimaatverandering.

 

Het is goed te beseffen dat de uiteindelijke klimaatschade ook wordt bepaald door andere dreigingen. Klimaatverandering is bijvoorbeeld een versterker van het risico op conflict. Andersom kunnen conflicten ook de effecten van klimaatverandering verergeren. Bijvoorbeeld bij de watersnoodramp in Libië, waar een combinatie van klimaatverandering en extreem weer tot een dodelijke ramp kon leiden vanwege de langdurende verwaarlozing van infrastructuur als gevolg van conflict en fragiliteit.

 

Mijn collega’s Nico Caso, Rodrigo Mena en ik hebben in een aangetoond dat de kans om te overlijden bij een ramp als gevolg van een natuurlijke dreiging aanzienlijk groter is in een conflictgebied dan in een niet-conflictgebied. Conflicten hebben negatieve effecten op alle elementen die de kans op een ramp vergroten, zoals kwetsbaarheid en het uitblijven van maatregelen. En ook de hulp is moeilijker als er een conflict gaande is.

 

Klimaatverandering is mensenwerk

Waarom is het eigenlijk belangrijk om zo’n punt te maken van het feit dat klimaat(verandering) niet rechtstreeks de schuld is van alles? Op de eerste plaats helpt het om te begrijpen wie de slachtoffers zijn: wie er het meest last van heeft zijn de allerarmsten en meest kwetsbare mensen.

 

Tweet dit

Door klimaatverandering als enige oorzaak aan te wijzen, duiken politici weg van maatregelen

Tweet dit

Op de tweede plaats is het een groot gevaar als politici zich verschuilen achter ‘het klimaat’. In de Filipijnen werden bijvoorbeeld overstromingen in de hoofdstad door de regering toegeschreven aan de zeespiegelstijging terwijl de grootste bijdrage kwam van mismanagement van de ondergrondse watervoorraad, waardoor het getroffen gebied tot wel 30 centimeter was ingezakt. Door klimaatverandering als enige oorzaak aan te wijzen, duiken politici weg van maatregelen.

 

Tot slot mogen we nooit vergeten dat niet alleen klimaatverandering mensenwerk is door uitstoot van broeikasgassen, maar de gevolgen van klimaatverandering ook. Mitigatie, oftewel: het beperken van gevolgen, blijft prioriteit, maar we moeten onder ogen zien dat de adaptatie, oftewel: aanpassing aan klimaatverandering, onontkoombaar is. Dat juist kwetsbare mensen de prijs betalen komt niet door het klimaat maar door beleidsfalen en onrechtvaardigheid. Om die reden moeten we actievoeren – niet alleen voor afschaffing van fossiele subsidies, zoals dagelijks op de A12 wordt geëist, maar ook voor andere klimaatrechtvaardige maatregelen.

 

Het bericht Hoogleraar Thea Hilhorst: ‘Niet alles is de schuld van het klimaat’ verscheen eerst op OneWorld.

https://www.oneworld.nl/klimaat/hoogleraar-thea-hilhorst-niet-alles-is-de-schuld-van-het-klimaat/

Catch-22. Milieueisen voorkomen klimaatacties (GeenStijl)

Allemaal de schuld van vleermuizen.


We zijn er eindelijk achter wie er verantwoordelijk zijn voor de klimaatverandering en het zijn vleermuizen. De duistere fladderaars zijn de reden dat over een paar jaar Appelscha overstroomt, een bosbrand het centrum van Amsterdam verwoest en we allemaal een pijnlijke klimaatdood sterven omdat de thermometer twee graden hoger uitslaat. Een wereldwijde ramp die wij als het kleine Nederland eigenhandig kunnen voorkomen, ware het niet dat die vuile vleermuizen roet in het eten gooien. Die nestelen heel soms in uw spouwmuren en daarom moeten van de Raad van State alle spouwmuren nu een ecologisch onderzoek ondergaan voordat u ze kunt isoleren. Een onderzoek dat zo'n 5.000 tot 6.000 euro kost en meer dan een jaar kan duren en daarmee voorkomt dat ieder weldenkend mens ooit nog spouwmuurisolatie overweegt. Met als gevolg dat er onnodig veel energie verbruikt wordt, de aarde opwarmt en we binnenkort allemaal sterven zoals staat geschreven in de A12-profetieën. En dat is dus de schuld van de vleermuizen. En misschien een heel klein beetje de schuld van de groene brigades die zo veel milieumaatregelen in het leven riepen dat deze regelbrij inmiddels de eigen doelen tegenwerkt en de normale burger door het aangeplante bureaucratische bos de echte bomen niet meer ziet. Maar laten we vooral de vleermuizen de schuld geven, dat is veel makkelijker. 

https://www.geenstijl.nl/5172536/catch-22-milieueisen-voorkomen-klimaatacties/

Feynman en/of Feiten – Stikstofslot definitief (GeenStijl)

Alsof je een glas water op een bosbrand gooit...

https://image.gscdn.nl/image/4952a7ac5d_plaatje2.jpg?h=True&w=880&s=518b468835780e69c0eb42f283792d6a

https://image.gscdn.nl/image/f8e7d2aaef_Nitrogen_dioxide_over_Europe_pillars.jpg?h=True&w=880&s=6a0b61547cde0c844029860b7311c2be

Onze natuur blijkt volgens de VN nog gevoeliger voor stikstof. De kritische depositiewaarden moeten nog verder omlaag. Vorig jaar legde het Planbureau voor de Leefomgeving al een vernietigend rapport neer dat zelf het uitkopen van ALLE boeren in 95% van Nederland niet zal leiden tot een oplossing van de stikstofcrisis. (PDF p4) Die beschouwing mag opnieuw, en zal dus nog slechter uitvallen.

Alleen rond Breskens, Hoogkarspel, Franeker, Delfzijl en Ravenstein zou wat ruimte ontstaan om nieuwe steden te bouwen voor een miljoen woningen. De rest van Nederland houdt zelfs na het uitkopen van alle boeren en het behalen van alle doelen uit het klimaatakkoord in alle andere sectoren haar fatale bouwstop. De uitzichtloosheid van deze impasse is nog nergens doorgedrongen.

Tegen die achtergrond is het uitkopen van 500 boeren nogal beperkt. Alsof je een glas water op een bosbrand gooit. Alleen kost dat glas water tientallen miljarden euro's en verdampt gelijk. Het maakt niet meer uit of je dit financieel of vanuit milieubelang bekijkt, het slaat nergens meer op. Het milieueffect is verwaarloosbaar op het geheel, de kennis- en kapitaalvernietiging is extreem.

https://image.gscdn.nl/image/840a0f8d38_plaatje2.jpg?h=True&w=880&s=fecc515bd3977728c9a3eef1a21e2e6c

Die berekeningen zijn behoorlijk incompleet. Van industrie wordt maar een klein deel van de uitstoot meegenomen, meer dan driekwart van stikstofoxiden slaat pas na de afkapgrens van 25 kilometer neer. Alle verkeersvluchten boven de 914 meter hoogte worden niet meegenomen. Daarvoor is geen wetenschappelijke basis, want die uitstoot vormt salpeterzuur en komt met regen naar beneden.

Dit is dus weer een stukje struisvogelpolitiek, waarbij er een peperduur ad-hoc beleid wordt gevoerd, waar iedereen van kan natellen dat het niet toereikend zal zijn. Het is wachten op een activistische Raad van State die besluit zulke fictieve afkapgrenzen weer eens te schrappen en we kunnen terug naar de tekentafel. Zonder stabiele regelgeving krijg je geen investeringen in de klimaattransitie.

Hier profileren politici zich dat ze “moeilijke” besluiten durven nemen en de geldkraan wagenwijd openzetten om zieltjes te winnen, maar wie het narekent, ziet de schatkist leegbloeden terwijl de natuur niet zal herstellen. De tijd dat we kunnen denken aan inspanningsverplichtingen is echt voorbij, we hebben keiharde resultaten nodig op een manier die op de lange termijn geld oplevert.

Politici delen liever geld uit aan armoedige kiezers om bijvoorbeeld hun energierekening te betalen. Dat is een indirecte fossiele subsidie, waarom hebben huurwoningen nog geen muurisolatie of dubbelglas!? Dat had de samenleving inmiddels terugverdiend. Waarom is dit klimaat- en armoedebeleid niet gelukt in de jaren zonder verkiezingscampagne? Was het controversieel?

Fossiele subsidies afbouwen klinkt leuk, het zal vooral geld kosten. Zware industrie wordt een fiscale vluchteling en zal elders herbouwen. Ondertussen stijgt de vraag naar hun producten tot in het onmogelijke, dezelfde industrie is nodig in de klimaattransitie om woningen voor anderhalve ton te verbouwen, het elektriciteitsnetwerk te verzwaren en ons wagenpark te vervangen.

Nederland heeft de meest milieuvriendelijke boeren ter wereld, die dankzij veel innovatie op de wereldmarkt goed mee kunnen komen. We kunnen kiezen tussen twee soorten natuurbeleid. De Nimby-variant waar we op onze postzegel alle boeren uitkopen en deze opgebouwde kennis verloren laten gaan, of onze kennis internationaal uitrollen en zo wereldwijd duurzamere landbouw uitrollen.

Boeren uitkopen, een Europees beroepsverbod geven en daarna 15% van hun oude stikstofruimte bieden om nieuwe activiteit te ontplooien begrijp ik niet. Dan eis je tegen enorme kosten 85% reductie, terwijl de eerste commerciële versie van de stikstofkraker al 80% reductie geeft, en geld oplevert. Over die winst gaan die boeren ook nog eens netjes belasting betalen...

Gaan we echt een bevolkingsgroep, levenswijze en gezonde sector van onze economie slopen om die laatste 5%-punt verschil? Er was ooit een visie dat we met innovatie een kenniseconomie gingen opbouwen en daarmee de wereld gingen verbeteren terwijl we een stevige boterham gingen verdienen. Waarom laten we die visie los in de klimaatdiscussie? Wat wordt ons verdienmodel?

Een Europees beroepsverbod is veel te breed. Binnen Portugal, Spanje, Zuid-Frankrijk, Zuid-Italië, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië. Bosnië, Servië, Albanië, Griekenland, Hongarije, Bulgarije, Roemenië, Letland, Litouwen, Estonia, Ierland, Schotland, Noorwegen, Zweden en Finland zijn grote gebieden waar stikstof geen probleem is. Waarom mogen onze boeren niet binnen Europa verhuizen!?

De Universiteit Wageningen kwam ook zelf met een “oplossing”. Kort samengevat: niet al te gedetailleerd te werk gaan, ongebruikte vergunningen direct vernietigen en het mes in de landbouw. Dan gaan we minder voedsel produceren, voedsel over een langere afstand transporteren (meer diesel- & stikstofoxiden-uitstoot) om daarna last te krijgen van extra buitenlandse stikstofuitstoot.

Het is nogal logisch dat de voedselconsumptie constant blijft, of meestijgt met de bevolkingsgroei. Dan kan je hier wel afscheid nemen van onze landbouw, maar dat geeft binnen de Europese markt louter een waterbedeffect, waarbij dezelfde productie vlak over de grens door een andere boer en onder minder milieuregels alsnog komt en tot meer uitstoot leidt. Dat beleid werkt averechts.

Volgens het Planbureau voor de Leefomgeving komt het merendeel van onze stikstofdepositie uit het buitenland. Satellietbeelden van stikstofoxiden in de lucht laten keurig de bijdrage van het Ruhrgebied en Antwerpse haven zien. De VN kan haar rapport beter aan Brussel en Berlijn sturen, dat Nederland hulp nodig heeft, en geen open riool is voor gebrekkige handhaving elders.

Deze uitdaging wacht al jaren op de eerste valide oplossing.

https://www.geenstijl.nl/5172470/feynman-en-of-feiten-stikstofslot-definitief/

Almere – Protestmars tegen de klimaatcrisis van Almere naar Den Haag (Omroep Flevoland)

Een groep van ruim vijftig demonstranten liep zondag het eerste deel van de A12-mars. De wandeling is georganiseerd door actiegroep Extinction Rebellion met als doel om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis. De stoet vertrok rond tien uur 's ochtends vanaf station Oostvaarders in Almere Buiten en liep naar het station van Almere Poort.

"We gaan met z'n allen naar de A12 om te demonstreren tegen de fossiele subsidies", vertelt Coba Beugeling. "Deze mars is echt het lieve zusje van de klimaatacties. We houden ons helemaal aan de regels en we gaan gewoon een gezellig feestje vieren."

Op verschillende plekken in Nederland vertrokken zondag groepen demonstranten om uiteindelijk allemaal samen te komen op 9 september bij de A12 in Den Haag. "We lopen deze hele week ongeveer 20 kilometer per dag. Iedereen kan instappen en uitstappen wanneer ze willen. Er zijn mensen die maar vijf kilometer meelopen maar er zijn ook deelnemers die helemaal meegaan naar Den Haag."

Blokkade op A12
Dat veel mensen, die naar hun werk moeten, last krijgen van de actie op de A12, is volgens de organisatie het waard. "Als we doorgaan en het klimaat gaat zoals het nu gaat met bosbranden, overstromingen en dergelijke dan hebben veel meer mensen daar last van. Dus ja, het is het zeker waard", zegt één van de deelnemers.

Ook Chris Soebroto, klimaatburgemeester van Almere, loopt een stuk mee. "Het is heel belangrijk, zoals minister van Klimaat Rob Jetten zegt, dat iedereen iets doet tegen de klimaatverandering. Het is belangrijk om bewust te worden van de grote problemen die er zijn. En dat we daar al jarenlang te weinig tegen doen."

"Ik loop mee voor mezelf maar vooral voor onze kleinkinderen", vertelt een deelnemer. "We moeten echt nu veranderingen bewerkstelligen want het is vijf over twaalf."

De groep loopt morgen van Almere Poort naar het Mediapark in Hilversum. Daarna gaat de mars via Utrecht naar Den Haag om te eindigen op de A12.

https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/347416/protestmars-tegen-de-klimaatcrisis-van-almere-naar-den-haag