De Natuurherstelwet is aangenomen door het Europees Parlement, en nu? (Mr. Online)

Met een nipte meerderheid heeft het Europees Parlement ingestemd met de veelbesproken natuurherstelwet, die de Europese politiek lange tijd in tweeën spleet. Het wetsvoorstel van eurocommissaris Frans Timmermans kreeg 336 stemmen voor, 300 tegen, en 13 onthoudingen. Dit betreft wel een afgezwakte versie van zijn oorspronkelijke voorstel, omdat een meerderheid van EU-ministers vorige maand niet akkoord zijn gegaan met de beoogde resultaatsverplichting om natuurgebieden te herstellen, maar met een inspanningsverplichting.

Toch is de wet ambitieus te noemen. Het doel is om de ecosystemen van Europa’s natuurgebieden te herstellen om verlies van biodiversiteit en de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan. Lidstaten nemen voor 2030 maatregelen om natuurgebieden te herstellen, en wijzen deze gebieden zelf aan. Natura 2000 gebieden gelden sowieso als beschermde natuurgebieden waar lidstaten biodiversiteit moeten behouden en herstellen, maar deze wet wil ook natuur buiten deze gebieden beschermen. Buiten de Natura 2000 gebieden komt er echter een uitzondering op de herstelverplichtingen te gelden voor projecten van openbaar belang waarvoor geen minder schadelijke alternatieven zijn. 

Met de wet wordt dus beoogd om vervuiling en ontbossing zoveel mogelijk ongedaan te maken, waardoor bedreigde plant- en diersoorten meer ruimte krijgen. Daarnaast is er ook aandacht voor maritieme ecosystemen, rivieren, en stedelijk groen. Zo is het de bedoeling dat er voor 2030 geen stedelijke groene ruimten verloren gaan en dat er tegen 2040 en 2050 meer worden aangelegd.

Verdeeldheid in het Parlement

Zoals blijkt uit de stemming was het Parlement erg verdeeld over de wet, en het leek er dan ook lange tijd op dat het tegenkamp het voorstel van tafel zou vegen. Verschillende parlementaire commissies brachten een negatief stemadvies uit, en het wetsvoorstel kreeg veel weerstand vanuit de Europese Volkspartij (EVP), de grootste fractie in het EP waar ook het CDA deel van uitmaakt. EVP-voorzitter Manfred Weber leidde het verzet tegen de wet, en betoogde dat het zou leiden tot voedseltekorten, hogere voedselprijzen, en druk op boerenbedrijven. De EVP ziet de wet als “een aanval op de Europese landbouw, bosbouw en visserij” omdat natuurbescherming beperkingen voor landbouw met zich mee kan brengen. Ook LTO, de belangenorganisatie voor Nederlandse boeren en tuinders, vreest dat de wet de stikstofcrisis in Nederland zal doen verergeren.

Voorstanders bepleiten dat gezonde ecosystemen juist essentieel zijn voor zowel voedselvoorziening als het tegengaan van klimaatverandering. Klimaatverandering leidt namelijk tot extremere weersomstandigheden, zoals overstromingen of juist extreme droogte en bosbranden, met alle risico’s voor onze voedsel- en watervoorziening van dien. Al sinds de jaren 90 weten we dat ruim 80 procent van de Europese natuurgebieden er slecht aan toe is, dus is de klimaatherstelwet hard nodig. Bovendien schept de wet zoals gezegd alleen een inspanningsverplichting voor de lidstaten.

Fit for 55

https://www.mr-online.nl/wp-content/uploads/2023/07/Depositphotos_377366704_S-400x267.jpg

Frans Timmermans (beeld: Depositphotos)

De natuurherstelwet is een belangrijk onderdeel van de Green Deal: een reeks beleidsinitiatieven met als overkoepelend doel om Europa tegen 2050 klimaatneutraal te maken door de uitstoot van broeikasgassen zoveel mogelijk terug te dringen naar net zero. Ook hangt de natuurherstelwet samen met het ‘Fit for 55’ plan om uitstoot tegen 2030 met 55 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Frans Timmermans is dan ook opgelucht dat het Europees Parlement, zij het in afgezwakte vorm, heeft ingestemd met zijn wetsvoorstel. Deze overkoepelende doelen zouden immers in gevaar komen als de wet was verworpen door het EP, en voor Timmermans een enorme nederlaag betekenen.

De definitieve versie van de wet kan nu worden vastgesteld. Nu zowel het Parlement als de Raad over het voorstel hebben gestemd is het aan vertegenwoordigers van de instituties om daarover de komende weken in triloog te onderhandelen. Gezien de gekozen posities van de Raad en het Parlement ligt het voor de hand dat de wet zal strekken tot een afgezwakte versie van het oorspronkelijke voorstel, maar dit maakt de spanning voor de betrokken partijen er niet minder op. 

 

Het bericht De Natuurherstelwet is aangenomen door het Europees Parlement, en nu? verscheen eerst op Mr. Online.

https://www.mr-online.nl/de-natuurherstelwet-is-aangenomen-door-het-europees-parlement-en-nu/

Rechtenstudenten VU dienen klacht in tegen reclamecampagne Shell bij de RCC (Mr. Online)

Ten eerste is het compenseren van CO2 via bosbeplanting of bosbescherming nooit een volwaardige compensatie. Immers, opslag van CO2 in bomen is tijdelijk en wisselend (bomen ‘ademen’ CO2 in en uit). Bovendien is het onmogelijk meetbaar. Daarbij komt nog dat bij het planten van een nieuwe boom de opslag pas na gemiddeld 20 jaar rendeert. Het kan zich daarmee niet meten met vrijgekomen CO2 in de atmosfeer door benzine, die direct, permanent en meetbaar is.

Bovendien zorgt klimaatverandering ervoor dat bomen steeds minder goed in staat zijn CO2 op te nemen. En door opwarming van de aarde lijden bossen steeds vaker onder droogte, bosbranden of ziektes: verstoringen die elkaar bovendien versterken. Daaruit volgt al de conclusie dat alleen wanneer een boom een meetbare en constante hoeveelheid CO2 bevat en permanent blijft staan en nooit doodgaat of afbrandt, er daadwerkelijk gesproken kan worden over iets dat lijkt op CO2-compensatie.

REDD+

Als we kijken naar wat Shell doet, dan prijzen zij twee REDD+-projecten aan: het Cordillera Azulproject in Peru en het Katingan Mentayaproject in Indonesië. Deze REDD+-projecten hebben betrekking op het genereren van voluntary carbon credits die vervolgens verkocht kunnen worden om het ‘compenseren’ van CO2 te bewijzen. REDD+-projecten zijn mogelijk gemaakt onder het United Nations Collaborative Programme on Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation in Developing Countries, en sindsdien ontvangen ze geregeld kritiek. In de eerste plaats omdat die slechts staan voor het voorkomen van ontbossing. Er is dus geen actieve compensatie van CO2.

De compensatie berust op de aanname dat het bos zonder het REDD+-project gekapt zou worden. Dat is natuurlijk op zijn zachtst gezegd al een frappante aanname, zeker bij het Cordillera Azulproject. Dit bos is reeds een beschermd natuurgebied. Er wordt uitgegaan van de hypothese dat het bos zou worden gekapt, wat uiteindelijk onmogelijk te bewijzen is. Daarbij komt dat op locaties waar REDD+-projecten ontbossing moeten voorkomen, ontbossing vaak alsnog gebeurt, zij het er net naast. In de ergste gevallen vindt het binnen het beschermde gebied zelf plaats!

Moeilijk te controleren

Toch worden deze projecten gebruikt ter compensatie van CO2. Hoewel er accountantscontroles hebben plaatsgevonden, lijken deze in de verste verte niet op de gereguleerde financiële accountantscontroles die bij menig groot bedrijf jaarlijks gebeuren. Zo berusten berekeningen van de hoeveelheid opgeslagen CO2 op wetenschappelijk compleet onnavolgbare aannames. Ook is er een wildgroei aan bedrijven die REDD+-projecten verifiëren en aan daarbij gepaarde keurmerken.

Problemen met controle van projecten komen vaak pas aan het licht na journalistiek onderzoek. Veel REDD+-projecten hebben een slechte afloop en veroorzaken soms juist zelfs schade en ontbossing. Uiteindelijk is de impliciete boodschap, de mogelijkheid van het compenseren van CO2, dat emissievermindering niet nodig zou zijn. Onze afhankelijkheid van auto’s en de goedkope prijs van vliegtickets maken in feite niets uit: de uitstoot valt immers te compenseren, toch? Ik zou willen dat het zo makkelijk was.

Fantasie?

Met de ‘Rij CO2-neutraal’-campagne promoot Shell helaas een fantasie aan de consument. Als je je daarbij bedenkt dat de luttele prijs van 1 cent extra per liter bij lange na niet voldoende is om de daarbij gepaarde uitstoot te compenseren via de reeds dubieuze REDD+ projecten, staat het beloofde in schril contrast met de werkelijkheid. Hoe sneller de problematiek van CO2-compensatie aan het licht komt, hoe beter. Het is nu aan de Reclame Code Commissie om daarover te oordelen. De volledige klacht is hier te vinden.

Het bericht Rechtenstudenten VU dienen klacht in tegen reclamecampagne Shell bij de RCC verscheen eerst op Mr. Online.

https://www.mr-online.nl/rechtenstudenten-vu-dienen-klacht-in-tegen-reclamecampagne-shell-bij-de-rcc/