Herfst! Hier in Rotterdam kom je wél in tropische sferen (indebuurt Rotterdam)

Ben je ook zo lamlendig door alle grijze, regenachtige dagen? De Rotterdamse zomer lijkt op dit moment ver weg. Gelukkig zijn er een paar plekken in de stad waar je altijd in tropische sferen verkeerd. Zonnebril op en gaan!

’s Zomers

Alleen de naam van deze prachtige bloemenzaak in de Hofbogen brengt al warmte. Het kleurrijke assortiment van ’s Zomers nog meer. Dus pak de fiets (tram mag ook) richting de Boekhorststraat en kies alle bloemen die je mooi vindt. Hoe groter het boeket, hoe beter.

Zoek meteen een geurig huisparfum uit, dan voelt jouw appartement bijna als een mediterraanse vakantiewoning.

Embed niet geladen. Accepteer eventueel de cookies om deze te kunnen zien. Cookie-instellingen

’s Zomers

4,8
(104)

Boekhorststraat 44-54, 3032 AB Rotterdam

Nu geopend

Meer informatie
Advertentie wordt geladen…

Spikizi

Is je vakantie naar Griekenland gecanceld vanwege de bosbranden? Dan moet je op zoek naar cocktailbar Spikizi (hint: je vindt hem in een zijstraatje van de Witte de With). Op het menu staat een Trip to Greece: een cocktail op basis van de Griekse likeur Skinos, gin, komkommersiroop en limoen. Na een paar van die drankjes ben je die hele vakantie vergeten joh!

Spikizi Bar

5,0
(90)

zwarte paardenstraat 91a, 3012VK Rotterdam

Nu gesloten

Meer informatie
Advertentie wordt geladen…

Salon Tropica

Warm je stembanden op en boek a ticket to the tropics! Op de Noordmolenstraat zit de gezelligste karaokebar van Rotterdam: Salon Tropica. Je krijgt het hier warm van het heerlijke interieur, de shotjes tequila en het zingen. Een paar zomerse nummertjes om aan te vragen: The Piña Colada Song, Sex on the Beach van T-Spoon of Toppertje van Guillermo & Tropical Danny.

Open Up promo Salon Tropica Rotterdam Noord 2021

Posted by Salon Tropica Rotterdam on Saturday, May 8, 2021
Embed niet geladen. Accepteer eventueel de cookies om deze te kunnen zien. Cookie-instellingen

Karaokebar Salon Tropica

4,2
(228)

Noordmolenstraat 84, 3035RM Rotterdam

Nu geopend

Meer informatie
Advertentie wordt geladen…

Cactuskas in Trompenburg

Ben je wel eens in de woestijnkas van Trompenburg Arboretum geweest? Probeer daar maar eens niet te zweten! Met een beetje inlevingsvermogen is het net alsof je in de Sahara bent. De enorme cactussen die hier groeien zijn ook nog eens mega indrukwekkend.

https://media.indebuurt.nl/rotterdam/2022/03/14092443/cactuskas1trompenburg-768x1024.jpg

Foto: Trompenburg Tuinen & Arboretum

Trompenburg Tuinen en Arboretum

4,5
(1,7k)

Honingerdijk 86, 3062NX Rotterdam

Nu geopend

Meer informatie
Advertentie wordt geladen…

Coconuts

“Het tropische hart van Rotterdam”, staat op de website van Coconuts. De club op het Stadhuisplein is aangekleed met palmbomen en de cocktails kunnen zo van een strandtent op Curaçao zijn. Ga je voor een klassieke piña colada of een felblauwe swimming pool? Iedere dinsdag kun je op het plein salsa- en bachatadansen, dus gooi de heupen los en dans tot de zon zich weer laat zien.

Nog meer Rotterdamse clubs om de warmte op te zoeken? Probeer de kelders van THOMS en NRC eens. Daar loopt het zweet al snel over je rug!

Embed niet geladen. Accepteer eventueel de cookies om deze te kunnen zien. Cookie-instellingen

Coconuts

4,1
(1,0k)

Stadhuisplein 19, 3012AR Rotterdam

Nu geopend

Meer informatie
Advertentie wordt geladen…

Amazonica in Blijdorp

In vlindertuin Amazonica van Diergaarde Blijdorp is het altijd lekker klam. Onder de glazen koepel leeft een groot aantal Zuid-Amerikaanse vlinders. Ook alle levende wezens in het water zijn indrukwekkend. Wat denk je van de reuzenwaterlelie of de gevaarlijke piranha’s? Genoeg vermaak voor een middagje Zuid-Amerika in Rotterdam!

Heb je honger gekregen van het vlinders spotten? Op het chill & grill-plein geniet je deze zomer van Surinaamse bara’s. Onder de palmbomen!

Advertentie wordt geladen…

Advertentie wordt geladen…

Het bericht Herfst! Hier in Rotterdam kom je wél in tropische sferen verscheen eerst op indebuurt Rotterdam.

https://indebuurt.nl/rotterdam/genieten-van/herfst-hier-in-rotterdam-kom-je-wel-in-tropische-sferen~314345/

Deze temperatuur is ideaal voor ons mensen (dus nee, zo koud is het niet nu) (Welingelichte Kringen)

We gaan nog liever met een smeulende bosbrand op de achtergrond bij 42 graden in de brandende zon op Rhodos zitten dan dat we nog langer de duistere druilerigheid in Nederland moeten meemaken. En toch: ons lichaam vaart wel bij die koele zomertemperaturen.

“In het menselijk paradijs is het 22 graden”, stelt professor emeritus Evert van de Vliert die onderzoek deed naar de effecten van seizoenen en klimaten, in De Telegraaf. “We hoeven dan niet te veel en niet te weinig kleren aan, waardoor het lichamelijk thermisch comfort optimaal is. Ons lichaam verliest geen energie om ons af te koelen of op te warmen. En om ons heen gedijen flora en fauna het beste bij die temperatuur, waarmee onze voedselvoorziening niet in gevaar komt.”

Zowel extreme hitte als extreme kou zijn niet goed voor de gezondheid. Het milde zeeklimaat hier is dus ideaal. Al maakt het wel uit hoeveel geld je hebt. Van de Vliert: “Zowel arme als rijke mensen houden van niet te koude en niet te warme omgevingen. Maar armere bevolkingen en individuen functioneren slechter bij meer koude- of hittestress.” De reden is simpel: ze hebben geen geld voor een airco en er is geen verkoelend zwembad in de buurt. Bij kou kunnen ze hun huis niet zo makkelijk verwarmen.

https://www.welingelichtekringen.nl/natuur-en-milieu/4197272/deze-temperatuur-is-ideaal-voor-ons-mensen-dus-nee-zo-koud-is-het-niet-nu.html

StamCafé Kloosried. Oervervelend klimaatstuk in de Volkskrant over regen op de camping (GeenStijl)

Geen leuk verhaal

https://image.gscdn.nl/image/ce11052172_ANP-448824001.jpg?h=True&w=880&s=4b6d30f238897a9ec7a82ea33e7b9872

https://image.gscdn.nl/image/8718488b5b_ANP-448824001.jpg?h=True&txt=%C2%A9ANP&txtalign=bottom%2Cright&txtclr=%23FFFFFF&txtshad=10&w=880&s=193497f50e5d9224b501cc5a0d984ab7

De Volkskrant heeft sterreporters broodje belegen (Iva en Irene) naar de camping gestuurd voor een regendans ('doe maar iets met klimaat ofzo') en dat is zó'n strontvervelend stuk geworden, dat we het even moeten KLOOSRIEDEN.

VK: Vanwege de klimaatverandering klinkt de roep om vakantie in eigen land te vieren steeds luider, maar wat nou als je op een druilerige camping belandt? De gasten van Klein Hemelrijk houden de moed erin. ‘Met boeken lezen kom je pas echt tot rust.’

GS: Hoezo? Bij wie klinkt die roep steeds luider? Bij de Volkskrant? Hier niet hoor. Bij de Volkskrant klinkt op de voorpagina juist de roep om vakantie aan de andere kant van de wereld te vieren. En als je daar niet voor kiest en op een druilerige poldercamping belandt heb je gewoon pech, want in Nederland is het in de zomer nou eenmaal heel vaak regenachtig schijtweer. Had je maar naar het buitenland moeten gaan. 'Met boeken lezen kom je pas echt tot rust' is een ontkenning. Wat namelijk echt leuk is: boeken lezen op het strand. Daarover later meer.

VK: Vorig jaar was het nog heerlijk toeven, tijdens de hittegolf op de camping op loopafstand van het strand. Maar nu er over Klein Hemelrijk in Heemskerk een grijze deken van wolken drijft waaruit komende week ruim 70 millimeter regen gaat vallen, is het voor Nina (39) en Allie de Klerk (42) een ander verhaal. Terwijl de druppels op hun caravanluifel beuken, bellen ze maandagochtend het reisbureau voor een lastminutetrip naar de zon. Nina: ‘Je denkt toch: ik heb het hele jaar gewerkt, in mijn vakantie wil ik even ontspannen.’

GS: Uit niks blijkt dat de familie De Klerk in Nederland is gebleven om de, in de eerste alinea aangehaalde, 'klimaatverandering'. En als dat al wel zo is, dan is het hartstikke typisch. Wel de klimaatwarrior uithangen, dat mogelijk ook uitdragen op de verjaardag van je oom, behalve als het even tegenzit, want dan zijn principes even wat minder belangrijk dan het eigenbelang. Rob Jetten is daar ook heel goed in. Smalend het gedrag van anderen onder de loep nemen maar zelf wel de halve wereld over vliegen om met je reet in de zon te gaan liggen. Overigens is de Volkskrant er weer prachtig in geslaagd de Volkskrantigste jongvolwassenen van Nederland te vinden. Deze vroegbejaarde pseudoboomers bellen een REISBUREAU. Hebben ze nooit gehoord van Google Flights?

VK: Niet alleen de familie De Klerk denkt daar zo over: touroperators zien sinds een aantal dagen een flinke toename in het aantal lastminuteboekingen. ‘Vooral naar zonniger oorden’, zegt Hanita van der Meer, woordvoerder van reisbrancheorganisatie ANVR. Die trend staat echter op gespannen voet met de vliegschaamte die steeds meer mensen zeggen te voelen. De cocktail aan bosbranden, noodweer en hitterecords die momenteel in het zuiden van Europa wordt geserveerd, maakt de gevolgen van de klimaatverandering tastbaarder.

GS: Nou die 'trend' staat helemaal niet op gespannen voet met het aangekleuterde schuldbegrip 'vliegschaamte', want het PUILT UIT op Schiphol. Vliegen is me-ga populair. En KIJK NOU EENS: "In 2019 gaf nog 18 procent van de Nederlanders aan zich schuldig te voelen na een vliegtuigreis, inmiddels is dat 15 procent." Feitenvrij gelul dus, meer is het niet waar de Volkskrant zich hier schuldig aan maakt. Klimaatverandering is hier trouwens helemaal niet tastbaar, want het is al de hele zomer kutweer. Klimaatverandering wordt tastbaar gemaakt door de voortdurende angstpurno van de Volkskrant, door Carice van Houten DIE WEL WAT ZON KAN GEBRUIKEN en allemaal van die lijkbleke maandverbandmannetjes die zich (nog net voor hun wintersportvakantie) met veel bombarie op de A12 hebben vastgelijmd. Het is zo ontzettend lui om een paar keer 'ZUID-EUROPA' te roepen, alles op een klimaathoop te schuiven, daar een heel verdienmodel aan op te hangen (want waar staat de Volkskrant eigenlijk verder nog voor) en iedereen die daar dan iets van zegt of vindt af te fakkelen als klimaatontkenner. De Godwin van onze tijd. De Klimaatwin!

https://image.gscdn.nl/image/aee9018264_volks.jpg?h=True&w=880&s=f67cc9a2178b9edc978a79003c110c5f

VK: Een vakantie in eigen land is dan een duurzaam alternatief. Maar het spenderen van je welverdiende vrije dagen op een druilerige camping, blijkt niet voor iedereen zo’n aantrekkelijke optie. ‘Mensen willen graag rekening houden met het klimaat’, zegt Van der Meer. ‘Alleen: als het hier zo hard regent, gaat ook het eigenbelang meespelen. Je wil toch van een fijne vakantie genieten.’

GS: Lol het is voor helemaal fucking NIEMAND een aantrekkelijke optie. We springen nog liever in een glasbak dan tien dagen in een stacaravan op Ameland in de regen te moeten zitten

VK: Opmerkelijk is dat veel Nederlanders wel wíllen veranderen, maar hier niet naar handelen. Vier op de vijf Nederlanders zijn bereid om dicht bij huis op vakantie te gaan, staat in een recent gepubliceerd rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). Maar net als bij het voornemen om duurzame kleding of biologische voedselproducten te kopen, voegen ze niet altijd de daad bij het woord.

GS: Ja heel OPMERKELIJK als er een miljoen studies zijn geschreven over waarom dat is of zou kunnen zijn: kortetermijndenken, geld, gedoe, egoïsme, eigenbelang, ver-van-mn-bedshow, GEWOON KLAAR MET HET GEZEIK

VK: Belangrijke ‘barrières’ die in het onderzoek worden genoemd, zijn moeite en prijs. ‘Stel: je wilt met de trein naar Barcelona, maar je moet dan wel eerst drie landen doorkruisen, met treinen die niet op elkaar aansluiten en kans op vertraging’, zegt onderzoeker Kees Vringer. ‘Dan kun je het een consument niet kwalijk nemen dat hij uiteindelijk toch kiest voor het vliegtuig, zeker als de trein drie tot vijf keer duurder blijkt te zijn.’

GS: GOEDEMORGEN BEGINT HET TE DAGEN? 

VK: De familie De Klerk besloot vanwege die kosten om tóch de komende twee weken op de camping in Heemskerk te blijven. Tijdens een zeldzaam droog uurtje zitten ze met z’n vijven rondom de opklapbare tafel, waar ze net een broodje ei en een croissant hebben verorberd. Toen vader Allie vanochtend het reisbureau belde, bleken de prijzen door de toegenomen vraag enorm te zijn gestegen. ‘Vlucht en verblijf kosten nu zo’n vijf- tot zevenduizend euro voor vijf personen’, zegt hij. En dat vond het gezin het beetje zon nu ook weer niet waard.

GS: Deze vroegboomende dude belt weer z'n REISBUREAU. Mosterd zoekt 1 seconde op Google Flights en vindt een retourvluchtje Barcelona 5 personen voor 590 euro en vindt bij Vacansoleil een lading stacaravans op campings in de buurt voor iets meer dan 100 euro per nacht. Totaalprijs komt op € 1.810 maar vertel ons nog meer over ZEVENDUIZEND EURO?

VK: Uit onderzoek van Trends&Tourism, een onafhankelijk bureau dat reistrends in kaart brengt, laten Nederlanders zich bij het boeken van hun vakantie veel meer leiden door kosten en de aantrekkelijkheid van de bestemming dan door de impact op het klimaat. ‘Thuis vertonen Nederlanders steeds duurzamer gedrag, maar op vakantie willen ze zorgeloos zijn. Dan zijn ze dus minder milieubewust bezig.’

GS: Als jullie deze conclusie al kenden, hadden jullie dit zeurpietenstuk helemaal niet hoeven te schrijven

[blabla oninteressante en nietszeggende passage over ene Joris de Koning en zijn zoons]

VK: De familie De Klerk heeft zich ondertussen neergelegd bij de weersvoorspellingen en probeert er het beste van te maken onder de caravanluifel. Als de jongste (2) zo wakker is, gaan ze – voor de tweede keer deze week – naar een binnenzwembad in de buurt. 

GS: Ja leuk man! Kijk je hád natuurlijk in de Algarve aan zee kunnen liggen, glaasje medronho halen bij Tuur (hij drinkt 'm zelf toch niet meer), de vissersboten tuffen de haven in, de kakelverse en spotgoedkope sardine gaat meteen de grill op, de rook van de verse vis vermengt zich met de zoete geur van Toscaanse jasmijn, eucalyptus en fruitbomen, je dommelt rozig van de vinho verde weg op een terras en met een kilo kakelvers fruit in de mand (gehaald op een levendige markt) zak je na een frisse duik in de zee neer onder een palmboom, met een goed boek... maarrrrrrr je kunt natuurlijk ook VOOR DE TWEEDE KEER voor een godsvermogen kaartjes kopen voor de Waterakkers, een veredeld pierenbad dat meurt naar slappe friet en stront omdat schreeuwblaag Jeremy (3) uit Purmerend in het water heeft zitten schijten.

VK: Nu ze er even over nadenken, is het eigenlijk zo slecht nog niet, een vakantie in de regen. ‘We kunnen alleen maar boeken lezen, dus we komen echt tot rust’, zegt Nina. ‘Als we nu naar Portugal waren gegaan’, zegt Allie, ‘waren de kinderen overdag levend verbrand.’ In één adem vervolgt hij: ‘En vliegen is ook niet alles. Dan sta je op Schiphol met vertraging. Of dan raken je koffers zoek. Eigenlijk gaat reizen om tevreden zijn. Want wat je ook kiest, er is altijd wel iets.’

GS: Dit is een lachwekkende combinatie van drogreden, ontkenning, wegkijken en zelfmedelijden.

Einde.

https://www.geenstijl.nl/5171825/sorry/

Welke sukkel koopt nog een huis in Zuid-Europa? (Dagblad 070)

Waar zullen we volgend jaar zomer vakantie vieren? Zelfs de grootste klimaatontkenners moeten toch voelen dat er echt iets aan het veranderen is op aarde. Deze maand waren de hittegolven weer erger dan in dezelfde periode een jaar terug en toen kenden we al de warmste zomer sinds 1950. Dit keer mochten we kiezen voor rond de veertig graden aan de Côte d’Azur, Costa del Sol of aan het Gardameer dan wel de Adriatische Zee. In Zwitserland, Oostenrijk en Slovenië kon je ook windstormen met een kracht van 200 kilometer per uur ervaren, in Noord-Italië vielen hagelkorrels zo groot als tennisballen uit de lucht. Je zal er maar zitten in je tent, vouwwagen of caravan.

Wie het niet alleen verzengend heet, maar ook nog spannend wilde, kon terecht op het Canarische Eiland Palma, op Sicilië of de Griekse zonbestemmingen Rhodos, Evia en Corfu. Daar werd je namelijk dankzij droogte en hitte getrakteerd op nauwelijks te bedwingen bosbranden. Hotels en appartementen, ja complete dorpen, lagen binnen no time in de vuurlinie. Met bussen en boten vluchtten tienduizenden vakantiegangers weg. Extra vliegtuigen werden ingezet om de vakantieparadijzen snel te verlaten.

Vakantieleed

Mijn leven lang bestond vakantieleed vooral uit files, autopech, dan wel vertraagde vluchten en zoekgeraakte koffers. Maar sinds ik niet meer werk en ook mijn vrouw een streep onder haar loopbaan zette, reizen wij niet meer tijdens de schoolvakanties. Niets bindt ons aan die periodes. Dus waarom zouden we kiezen voor weken waarin alles drukker en duurder is? Bovendien is ’t hier in de zomermaanden ook vaak mooi weer. We hebben dit jaar zelfs de warmste junimaand ooit genoteerd. En juli blijkt nu in Nederland een stuk aangenamer dan in Frankrijk, Italië, Kroatië, Griekenland, Spanje of Portugal.

Ook de verre bestemmingen Azië, Caribisch gebied en Amerika zijn niet aan te raden. Daar gaat het kwik zelf richting 50 graden. Bovendien rekenen ze in de VS met Fahrenheit en dan klinkt ’t nog veel erger. Nee, heerlijk thuis onder de pergola vol druivenranken waan ik me nu aan de Mediterranee. Alleen ben ik geen vermogen kwijt voor een drankje of kop koffie, ik slaap ’s nachts comfortabel in mijn boxspring en de douche heeft altijd voldoende waterdruk. Zo half oktober, als het hier wat killetjes wordt, gaan we eens kijken of we ergens anders nog wat zonnestralen mee willen pakken.

Fantasieën

Zo vanaf mijn 20ste heb ik fantasieën over vakantiehuizen in Italië gehad. Als ik weer eens in de waan verkeerde dat de Staatsloterij mij met de jackpot zou verrassen, stond een riante villa met zwembad aan het Lago Trasimeno bovenaan de wensenlijst. Hoe vaak heb ik niet staan kwijlen voor de vitrines van makelaars in pittoreske dorpjes op het platteland. Sterker, we zijn nog op pad geweest met ene Francesca uit Castello del Lago om te koop staande woningen in de omgeving te bezichtigen. Als die Engelse weduwe in San Feliciano niet plots was afgehaakt - het huis wegdoen waar ze gelukkig was geweest met haar gezin bleek toch te zwaar - hadden we nu voor veel geld vastgezeten aan een plek waar de temperatuur de afgelopen weken ook opliep tot 39 graden.

Een vakantiehuis is bovendien vaak meer ellende dan vreugd. Als er geen inbrekers de tent leegroven, dan blaast de plaatselijke mistral wel pannen van je dak. Wie merkt op dat je een lekkage of verstopte afvoer hebt, wanneer je zelf 1500 kilometer verder op de bank hangt? Oh ja, je kan afspraken maken met de buren aldaar om een oogje in het zeil te houden. Of ene Gianni inhuren om het gras te maaien en een paar dagen voor Pasen alvast de CV aan te zetten opdat je huis behaaglijk is als je arriveert. Makkelijk toch? 

Maar tijdens die storm hadden de buren hun eigen besognes. En Gianni was druk, druk, druk en helemaal vergeten langs te gaan. Oh, het gras daar had hij inderdaad ook geen tijd voor gehad. Bleek bij aankomst bovendien de ketel kapot en kan de monteur pas over vier dagen langs komen Moet het defecte onderdeel in Rome worden besteld en Is alles pas gerepareerd als je alweer op weg terug naar Nederland bent. Ik ken al die verhalen uit eigen kring. Er zit geen druppel fantasie bij. 

Logeeradres

Een andere plaag van een huis in het buitenland is dat je je vriendenkring meteen ongelooflijk ziet groeien. Want je bent ineens een gratis logeeradres geworden. Ik ken wel van die types die hun route naar het zuiden plannen langs de vakantiehuizen van familie, vrienden en collega’s. Eerst twee, drie nachten bij die en dan nog twee nachtjes daar. Dat scheelt al snel vijf-, zeshonderd euro hotelkosten. 

Als je niet oppast, zit je een deel van je zomer met gasten.  Voor je het weet ben je een soort onbetaalde B&B geworden, zuipen ze ook nog je wijnvoorraad op en vreten je koelkast leeg. Je moet dus aanleren om heel bot uit te dragen dat je géén bezoek wilt. Dat je naar rust en privacy snakt. Maar de brutaalsten duiken zelfs zonder aankondiging op. “Hallo, we waren in de buurt en dachten we wippen even langs. Kijk eens, we hebben lekker stroopwafels en drop meegebracht, want dat kennen ze hier niet hè”.

Ervaringen in brede kring hebben me er al lang geleden toe gebracht het vakantiehuis uit mijn dromen te verbannen. Een lekker hotel of mooi appartement is veel relaxter. Kost een paar centen, maar geen zorgen over dingen die kapot kunnen gaan. Geen eindeloos onderhoud aan tuin of slapeloze nachten van een lekkend zwembad. Geen ergernis over een flat die onverwacht vlak voor jouw uitzicht op zee wordt gebouwd. Geen discotheek in de buurt die tot diep in de nacht pestherrie produceert. Als de huuraccommodatie je niet (meer) zint, kies je gewoon iets anders. 

Maar nu speelt dus iets nieuws. Ik hoor reeds over de eerste pensionado’s aan de Spaanse costa’s die de hitte niet meer verdragen. Dat huis is met loeiende airco’s nog wel koel te krijgen, maar je bent niet naar Spanje verhuisd om de hele zomer binnen te zitten. De eerste borden met ‘En Venta’ ofwel ‘Te Koop’ verschijnen al in het gazon. Een soort omgekeerd ‘Ik Vertrek’. Je zult zien dat de markt voor vakantiehuizen in Zuid-Europa de komende jaren in een neerwaartse spiraal belandt. Iedereen die nog iets wil kopen ten zuiden van de Belgische Ardennen is een sukkel. Tenzij je er uitsluitend wilt overwinteren.

Deze zomer is er - ondanks de buitensporige temperaturen - nog massaal naar het Zuiden gereisd. Maar onderzoekers van toeristenstromen houden nu al rekening met een afname van tien procent ten opzichte van 2022. Op Radio1 werd een woordvoerder van TUI gevraagd of deze reisorganisatie meer vakanties naar Denemarken, Noorwegen en Zweden gaat aanbieden? Het strategisch antwoord luidde dat hun aanbod nu al heel breed was. Dat mensen bij TUI zelfs vakanties naar IJsland kunnen boeken. Ik weet niet of die mevrouw de concurrentie niet wijzer wil maken. Ofdat ze zich realiseerde wat een kop koffie, glas bier of wijn, laat staan een accommodatie in de Scandinavische landen kost. Daar zal het massatoerisme niet storm voor lopen.

Nee, de EuroParcs, Landals, Roompots en CenterParcs in Nederland, België en Duitsland gaan de komende jaren gouden hoogseizoenen tegemoet. Nog even en er groeien daar ook sinaasappels en citroenen aan de boom.      

 

https://dagblad070.nl/columns/welke-sukkel-koopt-nogeen-huis-in-zuid-europa-

Welke sukkel koopt nog een huis in Zuid-Europa? (Dagblad 010)

Waar zullen we volgend jaar zomer vakantie vieren? Zelfs de grootste klimaatontkenners moeten toch voelen dat er echt iets aan het veranderen is op aarde. Deze maand waren de hittegolven weer erger dan in dezelfde periode een jaar terug en toen kenden we al de warmste zomer sinds 1950. Dit keer mochten we kiezen voor rond de veertig graden aan de Côte d’Azur, Costa del Sol of aan het Gardameer dan wel de Adriatische Zee. In Zwitserland, Oostenrijk en Slovenië kon je ook windstormen met een kracht van 200 kilometer per uur ervaren, in Noord-Italië vielen hagelkorrels zo groot als tennisballen uit de lucht. Je zal er maar zitten in je tent, vouwwagen of caravan.

Wie het niet alleen verzengend heet, maar ook nog spannend wilde, kon terecht op het Canarische Eiland Palma, op Sicilië of de Griekse zonbestemmingen Rhodos, Evia en Corfu. Daar werd je namelijk dankzij droogte en hitte getrakteerd op nauwelijks te bedwingen bosbranden. Hotels en appartementen, ja complete dorpen, lagen binnen no time in de vuurlinie. Met bussen en boten vluchtten tienduizenden vakantiegangers weg. Extra vliegtuigen werden ingezet om de vakantieparadijzen snel te verlaten.

Vakantieleed

Mijn leven lang bestond vakantieleed vooral uit files, autopech, dan wel vertraagde vluchten en zoekgeraakte koffers. Maar sinds ik niet meer werk en ook mijn vrouw een streep onder haar loopbaan zette, reizen wij niet meer tijdens de schoolvakanties. Niets bindt ons aan die periodes. Dus waarom zouden we kiezen voor weken waarin alles drukker en duurder is? Bovendien is ’t hier in de zomermaanden ook vaak mooi weer. We hebben dit jaar zelfs de warmste junimaand ooit genoteerd. En juli blijkt nu in Nederland een stuk aangenamer dan in Frankrijk, Italië, Kroatië, Griekenland, Spanje of Portugal.

Ook de verre bestemmingen Azië, Caribisch gebied en Amerika zijn niet aan te raden. Daar gaat het kwik zelf richting 50 graden. Bovendien rekenen ze in de VS met Fahrenheit en dan klinkt ’t nog veel erger. Nee, heerlijk thuis onder de pergola vol druivenranken waan ik me nu aan de Mediterranee. Alleen ben ik geen vermogen kwijt voor een drankje of kop koffie, ik slaap ’s nachts comfortabel in mijn boxspring en de douche heeft altijd voldoende waterdruk. Zo half oktober, als het hier wat killetjes wordt, gaan we eens kijken of we ergens anders nog wat zonnestralen mee willen pakken.

Fantasieën

Zo vanaf mijn 20ste heb ik fantasieën over vakantiehuizen in Italië gehad. Als ik weer eens in de waan verkeerde dat de Staatsloterij mij met de jackpot zou verrassen, stond een riante villa met zwembad aan het Lago Trasimeno bovenaan de wensenlijst. Hoe vaak heb ik niet staan kwijlen voor de vitrines van makelaars in pittoreske dorpjes op het platteland. Sterker, we zijn nog op pad geweest met ene Francesca uit Castello del Lago om te koop staande woningen in de omgeving te bezichtigen. Als die Engelse weduwe in San Feliciano niet plots was afgehaakt - het huis wegdoen waar ze gelukkig was geweest met haar gezin bleek toch te zwaar - hadden we nu voor veel geld vastgezeten aan een plek waar de temperatuur de afgelopen weken ook opliep tot 39 graden.

Een vakantiehuis is bovendien vaak meer ellende dan vreugd. Als er geen inbrekers de tent leegroven, dan blaast de plaatselijke mistral wel pannen van je dak. Wie merkt op dat je een lekkage of verstopte afvoer hebt, wanneer je zelf 1500 kilometer verder op de bank hangt? Oh ja, je kan afspraken maken met de buren aldaar om een oogje in het zeil te houden. Of ene Gianni inhuren om het gras te maaien en een paar dagen voor Pasen alvast de CV aan te zetten opdat je huis behaaglijk is als je arriveert. Makkelijk toch? 

Maar tijdens die storm hadden de buren hun eigen besognes. En Gianni was druk, druk, druk en helemaal vergeten langs te gaan. Oh, het gras daar had hij inderdaad ook geen tijd voor gehad. Bleek bij aankomst bovendien de ketel kapot en kan de monteur pas over vier dagen langs komen Moet het defecte onderdeel in Rome worden besteld en Is alles pas gerepareerd als je alweer op weg terug naar Nederland bent. Ik ken al die verhalen uit eigen kring. Er zit geen druppel fantasie bij. 

Logeeradres

Een andere plaag van een huis in het buitenland is dat je je vriendenkring meteen ongelooflijk ziet groeien. Want je bent ineens een gratis logeeradres geworden. Ik ken wel van die types die hun route naar het zuiden plannen langs de vakantiehuizen van familie, vrienden en collega’s. Eerst twee, drie nachten bij die en dan nog twee nachtjes daar. Dat scheelt al snel vijf-, zeshonderd euro hotelkosten. 

Als je niet oppast, zit je een deel van je zomer met gasten.  Voor je het weet ben je een soort onbetaalde B&B geworden, zuipen ze ook nog je wijnvoorraad op en vreten je koelkast leeg. Je moet dus aanleren om heel bot uit te dragen dat je géén bezoek wilt. Dat je naar rust en privacy snakt. Maar de brutaalsten duiken zelfs zonder aankondiging op. “Hallo, we waren in de buurt en dachten we wippen even langs. Kijk eens, we hebben lekker stroopwafels en drop meegebracht, want dat kennen ze hier niet hè”.

Ervaringen in brede kring hebben me er al lang geleden toe gebracht het vakantiehuis uit mijn dromen te verbannen. Een lekker hotel of mooi appartement is veel relaxter. Kost een paar centen, maar geen zorgen over dingen die kapot kunnen gaan. Geen eindeloos onderhoud aan tuin of slapeloze nachten van een lekkend zwembad. Geen ergernis over een flat die onverwacht vlak voor jouw uitzicht op zee wordt gebouwd. Geen discotheek in de buurt die tot diep in de nacht pestherrie produceert. Als de huuraccommodatie je niet (meer) zint, kies je gewoon iets anders. 

Maar nu speelt dus iets nieuws. Ik hoor reeds over de eerste pensionado’s aan de Spaanse costa’s die de hitte niet meer verdragen. Dat huis is met loeiende airco’s nog wel koel te krijgen, maar je bent niet naar Spanje verhuisd om de hele zomer binnen te zitten. De eerste borden met ‘En Venta’ ofwel ‘Te Koop’ verschijnen al in het gazon. Een soort omgekeerd ‘Ik Vertrek’. Je zult zien dat de markt voor vakantiehuizen in Zuid-Europa de komende jaren in een neerwaartse spiraal belandt. Iedereen die nog iets wil kopen ten zuiden van de Belgische Ardennen is een sukkel. Tenzij je er uitsluitend wilt overwinteren.

Deze zomer is er - ondanks de buitensporige temperaturen - nog massaal naar het Zuiden gereisd. Maar onderzoekers van toeristenstromen houden nu al rekening met een afname van tien procent ten opzichte van 2022. Op Radio1 werd een woordvoerder van TUI gevraagd of deze reisorganisatie meer vakanties naar Denemarken, Noorwegen en Zweden gaat aanbieden? Het strategisch antwoord luidde dat hun aanbod nu al heel breed was. Dat mensen bij TUI zelfs vakanties naar IJsland kunnen boeken. Ik weet niet of die mevrouw de concurrentie niet wijzer wil maken. Ofdat ze zich realiseerde wat een kop koffie, glas bier of wijn, laat staan een accommodatie in de Scandinavische landen kost. Daar zal het massatoerisme niet storm voor lopen.

Nee, de EuroParcs, Landals, Roompots en CenterParcs in Nederland, België en Duitsland gaan de komende jaren gouden hoogseizoenen tegemoet. Nog even en er groeien daar ook sinaasappels en citroenen aan de boom.      

 

https://dagblad010.nl/columns/welke-sukkel-koopt-nogeen-huis-in-zuid-europa-