MAARN De Maarnse bevolking is al weken in opschudding vanwege de afsluiting van het doorgaande wandelpad over landgoed Peppel Enk. Het dorp ziet dit als een inbreuk op een in het verleden verworven recht. De afsluiting valt het publiek extra zwaar, gezien het al eerder niet meer als vrij recreatiegebied te betreden Henschotermeer en de opgelegde, beperkte bewegingsvrijheid in coronatijd.
Hanny van Eerden
Vele wandelaars en hardlopers zijn nu de dupe van incidenten waarvoor enkelen verantwoordelijk zijn. Landgoedeigenaar Hans van der Pluijm laat weten dat voor hem de maat vol was. ,,Ondanks tal van waarschuwingen verwondde toch een loslopende hond één van onze schapen, terwijl er de afgelopen jaren al drie zijn doodgebeten”, zegt hij. Daarvan is niet bekend of een hond, vos of ander wild de boosdoener was, volgens lokale wandelaar Lenie Kooij. „Ik liep hier 26 jaar met een aangelijnde hond, zoals voorgeschreven op de borden”, zegt zij. ,,Begin april, dus vóór dit incident sloot Van der Pluijm het pad al af als coronamaatregel. Dit met rood-witte linten en een verbodspamflet met het gemeentelijk logo. De politie heeft toen alles verwijderd.”
VEILIGHEID Het wandelpad over Peppel Enk is privé-eigendom, volgens de kadastrale kaarten. Niet bekend is of het historisch recht van overpad ooit is vastgelegd. Zo niet, dan beslist doorgaans de rechter of, bij publiek gebruik gedurende minstens dertig jaar, een grondeigenaar een weg al dan niet kan afsluiten. Soms is dat nodig, als er gevaar dreigt voor de mens. „Dat is hier niet het geval,” zegt dagelijkse wandelaar Ed van den Burg. „Met de afsluiting is wel gevaar voor de veiligheid van omwonenden ontstaan. Zo is bij het uitbreken van een bosbrand in tegenovergestelde richting de vluchtweg via de Hoekenkamp nu onbereikbaar.”
Ook de slagboomafsluiting met prikkeldraad langs de Amersfoortseweg lijkt niet wenselijk voor zowel kinderhandjes, als overspringend wild. De schapen op Peppel Enk grazen echter zonder toezicht. Van den Burg: „Het schaap in kwestie was nog letselvrij geweest, als Van der Pluijm zijn landgoed had onderhouden. Veel palen langs het pad zijn vermolmd en het kippengaas is oud. Aanlijnen moet, maar na herstel kan geen hond de wei in rennen.”
Enkele inwoners wandelden al ruim veertig jaar over Peppel Enk, volgens Van den Burg. „Het pad verbindt meer populaire bos- en heidegebieden met elkaar en is onderdeel van een wandelroute voor inwoners uit Driebergen en Woudenberg van en naar het Maarnse station", zegt hij. „Zij zijn nu steeds de weg kwijt en stellen vragen. Van der Pluijm heeft alle palen en bordjes van Staatsbosbeheer, die de route aangeven, verwijderd.” Na de afsluiting is een hekje vernield. Van den Burg: „Dát keuren wij ook af. De nieuwe metalen afrastering is steviger, maar geen sociale oplossing.”
GEDULD Het gebeten schaap is niet geheel te genezen en moet anders leren drinken, volgens de betrokken dierenarts. Van der Pluijm denkt voorlopig na over te handhaven voorwaarden voor een gedeeltelijke openstelling en weegt de kosten af. „Een lokale boa gaf aan dat ook wild op de aangrenzende Koeheuvels vaak het slachtoffer is van loslopende honden”, zegt hij.
„Ik moet de veiligheid van onze uitgedunde, kleine kudde schapen, waaraan ik weer nieuwe dieren wil toevoegen, waarborgen. Dat kan met fysieke aanpassingen aan de omheining. Aanvullende maatregelen stem ik af met de gemeente. Dorpsbewoners moeten onze gastvrijheid niet zomaar kunnen belonen met niet aangelijnde honden en vernielingen. De gemeente en Staatsbosbeheer nemen een afwachtende houding aan. Het dorp moet geduld hebben."
https://nieuwsbladdekaap.nl/lokaal/recreatie/oplossing-wandelpad-conflict-vergt-tijd-701822
