NAVO-troepen oefenen bij Russische grens, maar de echte oorlog woedt online (NOS Buitenland)

De Franse president Emmanuel Macron noemt de NAVO 'hersendood' en ook president Donald Trump uit stevige kritiek op het 70-jarige verbond. Toch bereiden de Amerikanen zich voor op de grootste militaire NAVO-oefening in Europa sinds 25 jaar.

Met operatie Defender Europe 2020 wil de NAVO in Litouwen aan de grens met Rusland dit voorjaar laten zien dat ze springlevend is. Ondertussen moet Litouwen zich online al daadwerkelijk verdedigen tegen Russische aanvallen.

Pantserhouwitser

Waar het enthousiasme voor de NAVO onder de bevolking in West-Europa en de VS tanende is, is dat in Litouwen omgekeerd. De angst voor de Russen zit er diep. Het leven onder Russische bezetting tijdens de Koude Oorlog heeft diepe wonden geslagen.

Litouwers zijn dan ook erg blij met de NAVO-troepen - onder wie ook Nederlanders - die in het kader van de operatie Enhanced Forward Presence (EFP) sinds 2016 in Litouwen permanent aanwezig zijn. EFP is het antwoord van de NAVO op de annexatie van de Krim door Rusland.

Commandant Jeroen laat zien welke rol zijn Pantserhouwitser speelt bij de grote NAVO-oefening in Litouwen:

Hoewel er op dit moment geen reële militaire dreiging van de Russen uitgaat, woedt er wel degelijk al langer een oorlog. Een cyberoorlog, welteverstaan.

Op de strategische afdeling van het Litouwse ministerie van Defensie worden dagelijks aanvallen van nepnieuws gesignaleerd en waar mogelijk afgeweerd. "Ik denk dat fake news in heus geweld kan uitmonden", zegt Eugenijus Lastauskas, directeur van de strategische afdeling. "En we behandelen het daarom net als een echte oorlog. We behandelen het als een aanval die bedoeld is om ons aan te vallen en we reageren zoals we ook in een normale oorlog zouden reageren."

De meeste online aanvallen komen vanuit Rusland, dat er verdeeldheid mee wil zaaien onder de Litouwse bevolking over de NAVO, zegt Lastauskas. Rusland zelf zegt dat het berichten in Litouwen verspreid om de ongeveer 140.000 Russen in dat land te informeren.

Lastauskas laat in zijn controlekamer zien met welke nepnieuws-aanvallen zijn land te maken kreeg. "De aanvallen waren gericht op de NAVO. Twee weken geleden werd een bericht verspreid dat de Amerikaanse soldaten het coronavirus in Litouwen verspreiden. Al eerder verschenen berichten dat Amerikaanse soldaten auto's stelen en dat Duitse militairen een joodse begraafplaats besmeuren met hakenkruisen. Deze verhalen hebben één ding gemeen. Ze zijn allemaal verzonnen."

Fysieke aanwezigheid 'blijft belangrijk'

Lastauskas en zijn team proberen de desinformatie dagelijks zo snel mogelijk te neutraliseren door zelf het nieuws te weerleggen en door de herkomst van het nieuws prijs te geven. "Nepnieuws verspreidt zich zo snel als de bosbranden in Australië. Je moet erg snel reageren."

Toch vindt Lastauskas het belangrijk dat er niet alleen tegen nepnieuws en cyberaanvallen wordt gestreden. Ook de fysieke aanwezigheid van de NAVO-troepen in Litouwen is volgens hem cruciaal. "Het laat de Litouwers ook zien dat het land beschermd is. Tanks - en nog belangrijker - toegewijde soldaten zoals Nederlanders en Amerikanen die bij weer en wind laten zien dat ze Litouwen willen beschermen en daarmee heel Europa. Dat is en blijft belangrijk."

http://feeds.feedburner.com/~r/nosnieuwsbuitenland/~4/g_QFu2-4POA

http://feeds.nos.nl/~r/nosnieuwsbuitenland/~3/g_QFu2-4POA/2323193

Hannie van Leeuwen-lezing door Ank Bijleveld (CDA)

Zojuist gaf minister van Defensie Ank Bijleveld de jaarlijkse Hannie van Leeuwenlezing van het CDJA. Lees te tekst van haar toespraak hier terug. Beste CDJA-ers. Dank jullie wel voor de uitnodiging om hier vandaag de Hannie van Leeuwen-lezing te houden. Ik vind het een eer om in haar nagedachtenis vandaag met jullie te spreken.  Hannie stond ook wel bekend als “straaljager” Hannie. In een artikel van het AD stond hierover het volgende: “ In de jaren zeventig profileerde ze zich als defensiespecialiste, waarbij ze zich een groot voorstander toonde van de F16 als opvolger van de Starfighter. Het was in die tijd dat CPN-leider Marcus Bakker haar spottend ‘Straaljager-Hannie’ noemde, vooral ook vanwege haar doortastende tred.”  Ik zie deze benaming als geuzennaam. Hannie kende ik als CDA-er pur sang, met het hart op de juiste plaats en een onverschrokkenheid die menig hedendaags politicus zou sieren. In de oorlog was ze koerierster voor Albrecht Hollands Glorie, een militaire spionagegroep. Zij was niet bang om haar mening te geven, waarbij ze er altijd in slaagde haar tegenstander respectvol te blijven behandelen. Voor mij gold en geldt zij als een inspiratiebron als politicus, minister en als dienaar van de publieke zaak. Een citaat: “Je bent op deze wereld om voor anderen wat te betekenen.” De reden waarom ik haar Geuzennaam heb aangehaald is natuurlijk de reden waarom ik hier vandaag ben. Zij had een hart voor Defensie, zoals ik ook. En hier vandaag te spreken op deze bijzondere dag, 11 september. Een datum die nooit zal worden vergeten. Een datum waarvan de meeste mensen nog weten wat ze aan het doen waren toen het nieuws bekend werd. De dag in 2001 dat het instorten van de Twin Towers een trilling door de hele wereld voortbracht die nog steeds voortduurt.  Een trilling die laat zien dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is en dat je altijd voorbereid moet zijn om je waarden te verdedigen. Een notie die juist dit jaar extra onder de aandacht moet worden gebracht, het jaar waarin we vieren dat we 75 jaar geleden bevrijd zijn.  We zijn anderhalve week begonnen met de herdenking van de Slag om de Schelde, waarbij de opmars is gemaakt voor de verdere bevrijding van Nederland. Een hele generatie heeft het geluk gehad om zonder oorlog op te groeien. Dat is aan de ene kant natuurlijk fantastisch, maar aan de andere kant heeft het ons wel gemakzuchtig gemaakt in de afgelopen tijden. Door opvolgende kabinetten in de afgelopen decennia is bezuinigd op Defensie en hebben we geleefd op vredesdividend. We konden schuilen achter de militaire macht van de Verenigde Staten en och, het zou zo’n vaart niet lopen.  Maar de vraag waarmee ik geconfronteerd werd toen ik aantrad is of die houding houdbaar is. Ik denk van niet. We zien allemaal dat de verhoudingen in de wereld aan het veranderen zijn. In de afgelopen jaren heeft Rusland zich de Krim toegeëigend, waren er schermutselingen in Oekraïne, met voor Nederland het neerhalen van de MH17 als absoluut dieptepunt. Zijn spionnen betrapt die de OPCW wilden hacken en heeft Rusland het INF-verdrag opgeblazen. Het risico op een nieuwe wapenwedloop is hierdoor exponentieel vergroot.  Maar ik spreek helaas niet alleen over Rusland. Omstreeks diezelfde periode werd in Irak en Syrië het Kalifaat uitgeroepen en werden de waardigheid en menselijkheid van hen die in de ogen van IS ongelovigen waren met voeten getreden. Even daarvoor dreigde Mali in handen te vallen van Islamisten.  Europa kreeg te maken met de grootste migratiestroom in de recente geschiedenis. Ondertussen groeit de macht van China. Ondertussen maken de Caribische delen van het Koninkrijk zich grote zorgen over de situatie in Venezuela. En zeker niet het onbelangrijkste: ondertussen is er in de Verenigde Staten een president die een andere toon aanslaat richting de wereld dan zijn voorgangers deden.  Los van de geopolitieke ontwikkelingen verandert de aard van de dreiging. Oorlogen worden niet meer gevoerd met massale veldslagen maar krijgen een veel meer hybride karakter. Denk aan aanvallen op vitale infrastructuur, het dreigen met stopzetten van gasleveranties en cyberaanvallen op overheidsinstellingen. En de technologische ontwikkelingen gaan razendsnel. Nu al gebruiken we onbemande vliegtuigen voor verkenningsmissies. In de nabije toekomst zal het ook gaan over artificial intelligence en de vraag waar de betrokkenheid van de militair bij acties ophoudt en het wapen het overneemt. Ook zal het in de nabije toekomst gaan over de militarisering van de ruimte en de Noordpool. Ik vond toen ik aantrad dat Defensie zijn zelfbewustzijn moest terugvinden. Om die reden ben ik teruggegaan naar het antwoord op de vraag waarvoor Defensie op aard is. In de Staatsregeling voor het Bataafsche Volk uit 1798 staat het als volgt verwoord : “Het oogmerk der maatschappelijke vereeniging is beveiliging van persoon, leven, eer en goederen, en beschaaving van verstand en zeden.” Met andere woorden: Het is de taak van de overheid om het volk beschermen. In de huidige Grondwet is dit uitgangspunt nog steeds actueel. In artikel 97, eerste lid, is hierover het volgende opgenomen: “Ten behoeve van de verdediging en ter bescherming van de belangen van het Koninkrijk, alsmede ten behoeve van de handhaving en de bevordering van de internationale rechtsorde, is er een krijgsmacht.” De kernvraag die ik mij de afgelopen periode heb gesteld is: kunnen we deze taken nu adequaat en zonder voorbehoud uitvoeren?  Het antwoord is niet eenduidig:  -      Ja, er staan duizenden militairen paraat om bijstand te verlenen in Nederland, de explosievenopruimingsdienst rukt per week tientallen keren uit om potentieel gevaarlijke situaties te verhelpen. Er staan continue F-16’s paraat om ons luchtruim te verdedigen. We helpen bij de strijd tegen ondermijning, helpen bij het bestrijden van natuurbranden en verlenen hulp bij dreigende watersnood en orkanen.  -      Ja, we doen mee aan missies, zoals nu in Afghanistan, Irak en Syrië en we leveren kleine bijdragen aan andere missies. Maar: we kunnen deze missies maar voor een beperkte tijd volhouden en kunnen dit alleen samen met andere landen. Ik heb de missie in Mali om die reden moeten stoppen.  -      Maar de hamvraag: Is Nederland op dit moment in staat om zichzelf te verdedigen als het er op aan komt: nee.   Nieuw materieel en voorraden stromen in dankzij de investeringen van dit kabinet. Militairen hebben kortgezegd kogels om mee te schieten, krijgen een nieuwe uitrusting, helikopters worden gemoderniseerd. Fregatten en mijnenjagers worden vervangen. De eerste F-35-vliegtuigen komen dit jaar aan in Nederland. Er zijn besluiten in voorbereiding over vervanging van de onderzeeboten en andere belangrijke wapensystemen. We investeren daarnaast in het personeel. We hebben een nieuwe cao en gaan een moderner personeelsbeleid voeren.  We gaan zo snel als we kunnen, maar het voelt alsof we niet snel genoeg gaan. Het zal even duren voor Defensie is hersteld van de afgelopen periode.  Natuurlijk staan we niet alleen. Nederland werkt samen met vele landen en in vele verbanden. Iedereen kent natuurlijk de NAVO. Dit jaar vierden we onze 70everjaardag. Daarnaast is ook de EU zich bewust van de veranderde veiligheidssituatie en is de Europese defensiesamenwerking in een hogere versnelling gekomen. Samenwerking in de Europese Unie wordt nu de norm en niet langer de uitzondering. De lidstaten van de Europese Unie geven daar vanaf begin 2018 concrete invulling aan met de eerste 17 projecten. Vanuit het Europees Defensiefonds komt in 2020 13 miljard beschikbaar voor de ontwikkeling van nieuwe technologieën.  Nederland trekt bijvoorbeeld de kar op het gebied van militaire mobiliteit. Hoe krijg je Amerikaanse tanks en troepen van de haven van Rotterdam het snelst naar Litouwen? Tegen welke hindernissen loop je op? Kunnen spoorbruggen wel een trein met jeeps dragen?  De huidige veiligheidssituatie vereist dat militair materieel en personeel snel door de EU verplaatst moet kunnen worden, bijvoorbeeld als er een dreiging is in de Baltische Staten. Er zijn nu nog te veel obstakels: van de bureaucratische rompslomp tot infrastructuur die niet bestand is tegen zware transporten. Het duurt nu bij sommige grenzen dagen voordat de benodigde vergunningen rond zijn en militaire voertuigen staan letterlijk stil aan de grens. Daar moet dus verandering in komen en dat zijn we nu in kaart aan het brengen.  Al deze Europese ontwikkelingen staan wat mij betreft in het teken van en ten dienste van de NAVO. De Europese Unie moet geen vervanging voor de NAVO worden. En laat ik duidelijk zijn: Er moet zeker niet gestreefd worden naar een Europese krijgsmacht. Het kabinet en de Kamer zijn en blijven ten alle tijden en  bij uitsluiting bevoegd om Nederlandse mannen en vrouwen uit te zenden.  Gelet op de veranderde veiligheidssituatie hebben de regeringsleiders en staatshoofden in 2014 in Wales met elkaar vastgesteld dat we meer mensen en middelen nodig hebben voor onze collectieve veiligheid. Hierbij is afgesproken om onze defensie-uitgaven in tien jaar tijd (2014 – 2024) te bewegen naar de NAVO-norm van 2% van ons bruto binnenlands product (bbp).  Feit is dat we extra investeren in Defensie, maar het zal geen geheim zijn dat Nederland nog bij lange na niet voldoet aan deze 2%. President Trump en zijn ambassadeur in Nederland laten ook geen gelegenheid onbenut om Nederland aan te sporen om het been bij te trekken. En ik begrijp die aansporing. Betrouwbaarheid richting onze bondgenoten is een groot goed, maar dat is voor mij niet het belangrijkste. Voor mij staat voorop dat onze krijgsmacht moet kunnen voldoen aan de grondwettelijke taak die aan de krijgsmacht is gesteld. En dat doen we nu stap voor stap. Ik spreek hier nadrukkelijk over herstel van de bestaande krijgsmacht. We moeten ons ook op de toekomst van overmorgen voorbereiden en de nieuwe dreigingen die dit met zich mee brengt. Deze toekomst ligt binnen de NAVO. Niet alleen omdat we het niet alleen kunnen maar ook omdat we dezelfde waarden delen. Dit geldt ook zo voor de Europese Unie. Dat houdt in dat wij moeten blijven werken aan de verhoudingen binnen de NAVO en dat wij onze afspraken moeten nakomen. Ook moeten wij ons blijven inzetten om brandhaarden in de wereld te stoppen. Nederland is te klein om zich achter de dijken terug te trekken en te hopen dat de storm zal overwaaien. We kunnen ons land alleen verdedigen als we dat collectief doen, met onze NAVO- en EU-partners. Daarbij zal het nodige gevraagd worden van Nederland, als het gaat om investeringen, maar ook om handjes. We moeten daar onze ogen niet voor sluiten en ons steentje bijdragen. Vrijheid is vanzelfsprekend noch vrijblijvend. Ik ben blij dat ook jullie, politici van de toekomst, dit onderkennen. Ik was ook blij dat ik onlangs dit manifest van de jongerenorganisaties van het CDA, SGP, CU en VVD in ontvangst mocht nemen, waarin expliciet wordt opgeroepen om als Nederland binnen afzienbare tijd de belofte na te komen om 2 procent van het BBP te investeren. Ik nodig het CDJA en de andere organisaties graag uit om dit ook onder de aandacht van de moederpartijen te brengen in aanloop naar de volgende verkiezingen.  Ik vertel jullie het eerlijke verhaal, maar wel een eerlijk verhaal met toekomstperspectief.  Het is werk in uitvoering. En laat ik dit zeggen. Ik ben enorm trots op de medewerkers van Defensie. Zij verdienen het dat Defensie van de samenleving de erkenning en waardering krijgt die zij verdient. Zoals eerder gezegd: Militairen staan rond de klok paraat voor de veiligheid van ons land. Zij beschermen ons luchtruim, onze grenzen, onze belangrijke gebouwen. Zij beschermen onze vrijheid en helpen mensen over de hele wereld vrijheid te krijgen en te behouden. Zodat we in ook in 2044 100 jaar bevrijding kunnen vieren. In ieder geval jullie, en naar ik hoop ik zelf ook J.  Ik dank jullie voor jullie aandacht. 

https://www.cda.nl/actueel/nieuws/hannie-van-leeuwen-lezing-door-ank-bijleveld/

Forbes: Amerikaanse cyberattack tegen Venezuela elektriciteitsnet zeer goed mogelijk (Stop de Bankiers)

Forbes Magazine publiceerde een nieuws- en analysestuk op 9 maart,speculeerend over de mogland het product is van een cyberaanval uitgevoerd door de Verenigdeelijkheid dat de beschuldigingen van de Venezolaanse president Nicolas Maduro dat de verlammende stroomuitval in zijn Staten.

De schrijver van het artikel, Kalev Leetaru, zegt veel in een rapport, met name voorzichtig met het beweren dat dit  is  wat er in feite plaatsvindt, maar hij geeft een aantal zeer goede uitleg over  hoe het zo zou kunnen zijn .

Alvorens de gedachten van de heer Leetaru grondig te verkennen, is het vermeldenswaard dat tot nu toe noch de persbureaus van de VS noch de Russische Federatie veel over dit thema hebben gezegd. Het is zeker een bekende hoeveelheid dat Venezuela de huidige focus is van een groot touwtrekken tussen de twee machten. Venezuela heeft de rijkste bekende oliereserves ter wereld en het relatief dicht bij de Verenigde Staten maakt het strategisch belangrijk voor de belangen van die natie. Toch heeft het land al lang veel van zijn steun ontvangen van de Russische Federatie.

Na een nog steeds fel bestreden verkiezing waarin de twee partijen het conflict verdiepten door hun eigen retoriek, met president Trump een luid en trots standpunt innam met Juan Guaido en de Russische president Vladimir Putin die de heer Maduro ondersteunden, leek een groot deel van de retoriek te plateau zijn.

En toen gingen de lichten uit in Venezuela. Niet alleen sporadische stroomuitval, maar een verbazingwekkende gebeurtenis, die de hoofdstad Caracas en 20 van de 23 regio’s van de natie zonder kracht verlaat, vanaf 7 maart. Andere statistieken bepalen het getroffen gebied als 70 procent van het land van 31,6 miljoen mensen.

Venezuela, ondanks zijn rijkdom aan olie, haalt het grootste deel van zijn elektriciteit uit hydro-elektrische bronnen, met als belangrijkste bron de krachtcentrale in Guri, in Bolivar, een van de zuidelijke staten van Venezuela. Dit ene station is verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van de energie van het land.

Volgens een CNN-rapport was de storing bij de energiecentrale waarschijnlijk het gevolg van oude apparatuur en slecht onderhoud.

Dit mag duidelijk zijn, maar de redenen waarom dit niet werd geregeld, zijn minder duidelijk. Het standpunt van de Amerikaanse media over  waarom deze situatie is zoals die is, is corruptie en vreselijk leiderschap en management, beginnend bij de socialistische president Hugo Chavez en voortgezet via Nicolas Maduro. De diepte en reikwijdte van de economische – en nu nut – crisis van het land is echter verbazingwekkend, gezien de hulpbronnen van het land en het vermogen van zijn bevolking. Het is gemakkelijk om te speculeren, en sommigen zijn veel verder gegaan dan louter speculatie, dat de Verenigde Staten proberen de regering te verzwakken door een burgeropstand. Als dat zo is, lijkt die opstand een addertje onder het gras te zijn geraakt, omdat de vermeende pro-Amerikaanse kandidaat Guaido geen overwinning wist te behalen die beslissend genoeg was om de macht te grijpen zonder controverse.

Deze crisis lijkt voor velen een technische, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom, de indirecte dominostenen op een rij zetten. Nu komen we bij de schrijver van Forbes, die hier uitlegt hoe het mogelijk is dat wat we bekijken een echte live cyberaanval aan de gang is. We hebben de nadruk gelegd.

Toen Venezuela deze week een van zijn ergste stroomuitval in de recente herinnering doormaakte, beweerde de regering herhaaldelijk dat de macht op grote schaal was uitgevallen, dat telefoon en internet te wijten waren aan een buitenlandse cyberaanval die probeerde zijn president te ontzetten. Hoewel de realiteit is dat de stroomuitval van Venezuela hoogstwaarschijnlijk te wijten was aan chronische onderfinanciering van de elektrische infrastructuur en uitgesteld onderhoud, is het idee van een buitenlandse natie die het elektriciteitsnet van een tegenstander manipuleert om een ​​overgang door de overheid te forceren, zeer reëel.

In 2015 heb ik het concept van ” cyber first strike ” verkend, waarin regeringen in toenemende mate cyberwarfare op eigen kracht of als onderdeel van hybride oorlogsvoering zouden gebruiken om een ​​tegenstander voorafgaand aan een conventionele invasie te verzwakken of om met geweld een verandering in een buitenlandse regering te bewerkstelligen. .

Stroom- en watervoorzieningen onderbreken, verkeerspatronen verstoren, internettoegang vertragen of interfereren, slimme huizen in de war sturen en zelfs afsmeltende kringlopen bij kerncentrales veroorzaken, werden alle onderwerpen die indertijd in toenemende mate in de nationale veiligheidsgemeenschap werden besproken als legitiem en wettig tactieken om een ​​buitenlandse staat te ondermijnen.

In het geval van Venezuela is het idee van een regering als de Verenigde Staten die zich op afstand met haar elektriciteitsnet bemoeit eigenlijk best realistisch. Cyberoperaties op afstand vereisen zelden een aanzienlijke aanwezigheid op de grond, waardoor ze de ideale deniable invloedshandeling zijn. Gezien de aloude bezorgdheid van de Amerikaanse regering over de regering van Venezuela, is het aannemelijk dat de VS reeds een sterke aanwezigheid bezit binnen het nationale infrastructuurnetwerk van het land, waardoor het relatief eenvoudig is om de netwerkactiviteiten te verstoren. De verouderde internet- en stroominfrastructuur van het land biedt enkele enorme uitdagingen voor dergelijke operaties en maakt het relatief eenvoudig om sporen van buitenlandse tussenkomst te verwijderen.

Wijdverbreide stroom- en connectiviteitsstoringen zoals die van Venezuela vorige week komen ook rechtstreeks uit het moderne cyber-playbook. Snijdend vermogen tijdens de spits, maximale impact op de burgermaatschappij en tal van mediagenieke post-apocalyptische beelden, past precies in de gietvorm van een traditionele beïnvloedingsoperatie. De timing van zo’n uitval die optreedt op een moment van maatschappelijke beroering op een manier die de huidige regering delegeert, precies zoals een wachtende overheid zichzelf heeft voorgesteld als een kant-en-klaar alternatief, is eigenlijk een van de tactieken die ik in mijn samenvatting van 2015 heb geschetst .

Maar hier doet de heer Leetaru wel een momentopname, waarbij hij opmerkt dat, hoewel de omstandigheden zich wel voordoen  , dit niet noodzakelijk zo is …

Aan de andere kant zijn stroomuitval in Venezuela gemeengoed door jarenlang netbeheer. Het elektriciteitsnet van het land heeft de hulp van de NSA niet nodig om opnieuw een shutdown te ervaren. De stroomstoring van vorige week was veel waarschijnlijker dan het natuurlijke resultaat van slecht onderhouden productie- en distributieapparatuur dan dat het een gerichte Amerikaanse cyberaanval was.

Maar hij lijkt op zijn minst enigszins overtuigd omdat het patroon en de resultaten zo goed overeenkomen:

Toch is dit precies waarom cyberwarfare zo krachtig is als een invloedstool. De meeste landen, inclusief de VS, hebben hun zorgen over hun ouder wordende en steeds meer overbelaste infrastructuur van nutsbedrijven ervaren. Een elektriciteitscentrale die uitvalt als gevolg van een defect apparaat of een overbelaste transmissielijn die niet wordt gebruikt, heeft meer kans op te weinig investeringen dan een buitenlandse cyberaanval. Een mislukte elektriciteitsleiding die een massale bosbrand zou veroorzaken, zou afgedaan worden als slecht preventief onderhoud in plaats van opzettelijke buitenlandse sabotage.

Invloedoperaties zijn ontworpen om een ​​land stil te duwen naar een bepaald resultaat. Infrastructuren van verouderde nutsbedrijven bieden een perfect voertuig voor dergelijke operaties, aangezien de schuld voor netstoringen meestal bij overheidsfunctionarissen ligt omdat ze niet adequaat toezicht houden op die infrastructuur, zelfs als het eigendom is van en beheerd wordt door privébedrijven. Cyberaanvallen tegen nutsbedrijven hebben de mogelijkheid om alle facetten van het moderne leven te verstoren en mediagenieke beelden te genereren zonder onnodig risico voor het initiërende land, waardoor ze een bijna perfect wapen worden.

Alles bij elkaar opgeteld, is het zeer waarschijnlijk dat de stroomstoring van afgelopen week in Venezuela het simpele resultaat was van de eigen infrastructuurproblemen in het land in plaats van een gerichte cyberactie door de Verenigde Staten, ontworpen om president Maduro te verdrijven. Maar het onvermogen om de Amerikaanse of andere buitenlandse interventie, hetzij opzettelijk of per ongeluk, definitief af te wijzen, toont de ongelooflijke kracht van het gebruik van cyberaanvallen om op nutsbedrijven te richten. Dergelijke uitval kan een bevolking snel tegen zijn regering keren, terwijl het bijna onmogelijk wordt om buitenlandse interventies definitief te bewijzen.

Nogmaals, Rusland lijkt te zijn opgehouden met schaamteloos beschuldigen van de Amerikanen van het uitvoeren van deze aanval. Echter, het persbureau TASS, dat is een van de minst mening zware nieuws verkooppunten overal, in een persoverzicht gemaakt nota van de  Izvestia persbureau’s artikel dat precies doet de schuld van de VS voor deze situatie. Het persoverzicht van TASS maakt de volgende punten uit het Izvestia- stuk:

Een cyberaanval op de elektriciteitscentrales van Venezuela, die Caracas de schuld heeft gegeven van de VS, was bedoeld om onverdraaglijke levensomstandigheden te creëren in het hele Latijns-Amerikaanse land, schrijft Izvestia . Volgens de strategen van Washington was de stroomuitval bedoeld om het protestensitisme op te slokken om Venezuela’s legitieme president Nicolas Maduro ten val te brengen. Op 7 maart meldde het Amerikaanse staatsbedrijf Corpoelec een sabotagedaad in de belangrijkste waterkrachtcentrale van Guri, die de hoofdstad en 70% van Venezuela van stroom voorziet. Sinds donderdagmiddag zijn 21 van de 23 staten in het hele land zonder elektriciteit.

Volgens een expert van het Russisch Instituut voor Strategische Studies, Igor Pshenichnikov, probeert Washington de verduistering van Venezuela te schilderen alsof absolute chaos heerst in het hele land en alle Venezolaanse economische sectoren, waaronder kritische sectoren zoals stroomvoorziening, zijn geschud de kern door de crisis. Het tv-kanaal van het land, Telesur, meldde dat de VS deze plot van “economische crisis” gebruiken als een ander voorwendsel voor de geplande militaire interventie in het land onder de slogans van “het vestigen van democratie en orde”.

Blijkbaar wilden de meesterbreinen van deze aanval gevoelige, sociale infrastructuurfaciliteiten, met name ziekenhuizen, richten op het verstoren van levensondersteunende apparatuur die een ononderbroken stroomvoorziening vereist. Het belangrijkste doel was om massale publieke ontevredenheid aan te wakkeren. Ondertussen maakten de organisatoren van deze cyberaanval en die in de massamedia die erover handelden een blunder, merkte de expert op. Al deze ‘dramatische’ artikelen en Twitter-berichten over stroomuitval in ziekenhuizen en zelfs de dood van 79 patiënten bleken nepnieuws te zijn, schrijft de krant.De Venezolaanse informatieminister Jorge Rodriguez zei dat de meesterbreinen van deze cyberaanval en hun handlangers in Venezuela geen rekening hielden met het feit dat op initiatief van president Maduro alle ziekenhuizen in het hele land waren uitgerust met reserve-stroomgeneratoren en geen enkel ziekenhuis stroomuitval ondervond en niemand dood gaan. Volgens lokale mediaberichten wordt de stroomvoorziening over het hele land hersteld en heerst “vrede en kalmte in Venezuela”.

Izvestia of TASS maken vervolgens een fout door Mike Pompeo te noemen als ‘vice-president’ van de VS. (Hij is staatssecretaris.)

Dit wil niet zeggen dat de informatie die uit TASS en Izvestia komt verkeerd is, maar het is waarschijnlijk dat het potentieel dat deze situatie heeft om te escaleren naar een belangrijke ruzie tussen de VS en de Russische Federatie een beetje voorzichtigheid heeft gewekt. Het indirecte bewijs lijkt aanwezig te zijn, maar het is eigenlijk buitengewoon moeilijk om echte solide en onafhankelijk verifieerbare informatie te krijgen wanneer er zoveel politiek op het spel staat.

Je kunt alleen maar kijken, bidden en hopen.

Het bericht Forbes: Amerikaanse cyberattack tegen Venezuela elektriciteitsnet zeer goed mogelijk verscheen eerst op Stop de Bankiers.

https://www.stopdebankiers.com/forbes-amerikaanse-cyberattack-tegen-venezuela-elektriciteitsnet-zeer-goed-mogelijk/

18 januari 2019 Nieuwjaarsreceptie Hart voor Den Haag/Groep de Mos spreek tekst Richard de Mos (Groep de Mos)

Vrienden,

Kennen jullie deze nog?

(Plaatje Balster werkt niet met Groep de Mos samen)

Wij zijn zeker doorgegaan, beste heer Balster, en zijn de grootste partij van de stad geworden. En we hebben een einde gemaakt aan 80 jaar pappen en nathouden; aan 80 jaar PvdA-beleid.

Bye, bye zurigheid,
hallo optimisme!

Bijna 33.000 mensen gaven onze partij op 21 maart het vertrouwen en maakte Hart voor Den Haag / Groep de Mos de grootste partij in een sterk versplinterd politiek landschap.

Hiermee begon ook direct de uitdaging om – in sommige gevallen sterk verschillende – partijen bijeen te brengen voor de vorming van een coalitie.
En wij hebben bewezen die uitdaging aan te kunnen. We verrasten vriend en vijand dat we voor die coalitievorming hebben kunnen leunen op de nationale politieke zwaargewichten Hans Wiegel en Edith Schippers.

Het coalitieakkoord is een feest der herkenning geworden voor onze achterban.

De kernthema’s uit ons verkiezingsprogramma waren gericht op vier pijlers:
• Een leefbare stad;
• Een bereikbare stad;
• Een ondernemende stad;
• En een veilige stad.
Qua leefbaarheid gaan we in investeringsgebieden samen met bewoners en ondernemers experimenteren hoe we de leefbaarheidseffectenrapportage kunnen inzetten; zodat er in wijken voldoende groen-, speel- en parkeervoorzieningen blijven.

Als wethouder Buitenruimte mag ik werk maken van het heropenen van de gracht bij het Piet Heinplein, zodat er een mooie looproute en ruimte voor terrassen ontstaat richting het Zeeheldenkwartier. Na het opknappen van de wijken Bezuidenhout-Oost en Kraayenstein gaan we gefaseerd door met het opknappen van Nieuw-Waldeck, Houtwijk en Mariahoeve.

Qua bereikbaarheid heeft Groep de Mos gezorgd voor keiharde investeringen in het wegennet; een ongelijkvloerse kruising Lozerlaan – Erasmusweg; een onderdoorgang bij het altijd drukke Hildebrandplein; het verbeteren van de verkeersstroom bij de zevensprong. Allemaal plannen die in de nabije toekomst worden gerealiseerd.

Ook kennen we revolutionaire ontwikkelingen op het gebied van betaald parkeren:
• Geen betaald parkeren zonder draagvlak; het bestaande vergunningenbeleid wordt geëvalueerd op basis van effectiviteit en draagvlak;
• Binnenkort met je bewonersvergunning parkeren in een groter gebied;
• 20% meer bezoekersuren en bijkopen wordt goedkoper;
• Langer parkeren in de Keizerstraat en op de Denneweg;
• Pilot dubbeltje parkeren wordt voortgezet en bij positieve beoordeling uitgebreid;
• En we gaan gewoon betaald parkeren terugdraaien; de uitbreiding van vergunningparkeren op niet-marktdagen in delen van Transvaal en de Schilderswijk is al teruggedraaid – afgelopen weekend hebben partijgenoten dat met een flyeractie gevierd met bewoners en ondernemers; Scheveningen mag binnenkort middels een draagvlakonderzoek kiezen of vergunningparkeren in Haven- Geuzen- en Statenkwartier wordt teruggedraaid. Reken maar dat we daar stevig campagne op zullen voeren.

Qua ondernemen zal het ook makkelijker gaan in deze stad. Het aanvragen van vergunningen wordt zo simpel mogelijk gemaakt. Er komt een vast aanspreekpunt bij de gemeente hiervoor. Ook vragen we de gemeentelijke ombudsman om zich explicieter voor het ondernemersbelang in te zetten.
Ook op dat andere speerpunt van Hart voor Den Haag / Groep de Mos, veiligheid, zetten we woorden om in daden: het strafbaar stellen van straatintimidatie, het opleggen van gebiedsverboden, het opleggen van huisverboden bij huiselijk geweld, aandacht voor het bestrijden van loverboys, meer handhavers, het vereenvoudigen van het doen van aangifte, het zomaar wat zaken die we hebben geregeld en de komende tijd in beleid zullen worden omgezet.

Ook werd de subsidie aan de radicale As Soennah-moskee door ons toedoen stopgezet.
Wij hebben als partij niets op met gekkies die vrouwenbesnijdenis aanbevelen en de gewapende jihad in Syrië goedpraten. We staan vooraan om haatbaarden uit onze stad weg te jagen. Zeker ook omdat zij de integratie blokkeren en ervoor zorgen dat er een wij-zij-denken blijft bestaan.

Uit de dikke ambitiebundel dat coalitieakkoord heet, hebben we ook voor de minderbedeelden veel goeds: de armoedevoorzieningen blijven kaarsrecht overeind staan en er komt een actieplan tegen eenzaamheid.
We zijn inmiddels druk aan het werk om het coalitieakkoord verder uit te werken.

Vrienden,

Natuurlijk ondervinden we als bestuurderspartij ook oppositie.
Zowel constructief als zuur.

Het zuurgehalte ligt bovengemiddeld hoog bij de PvdA, die nog steeds denkt dat ‘gratis geld’ bestaat. De partij maakte tijdens de begrotingsbehandeling in haar tegenbegroting een rekenfoutje van maar liefst 260 miljoen euro. De betaalbare huizen die ze daarmee zeggen te creëren zijn dus gebakken lucht.

In gelul met rekenfouten kun je niet wonen; daarom gaat dit college keihard aan de slag om wel voldoende woningen te creëren. Vorige maand werd bekend dat alleen al in de Binckhorst 300 sociale woningen verschijnen. Met dat aantal hebben in een paar maanden tijd al twee keer zoveel woningen gerealiseerd dan die rode rakkers over heel 2017.

Vrienden,

Ik hoor u denken: is het gehele verkiezingsprogramma van Hart voor Den Haag bij de coalitie-onderhandelingen door het kopieerapparaat gehaald?

Toegegeven, dat had beter geweest voor de stad; maar zo is het niet gegaan. We werken samen met drie andere partijen en krijgen dus niet altijd wat we willen.

Het nieuwe fractieteam is ook druk aan de slag. De acht raadsleden, twee fractievertegenwoordigers en drie medewerkers hebben hun draai gevonden en zorgen dat de ombudsmanpolitiek van onze partij blijft doorklinken in de wijken en straten van onze stad.
Elk raadslid heeft daarbij – naast een eigen portefeuille – een stadsdeel toebedeeld gekregen. Dit jaar zal er nog meer werk gemaakt worden van wijkschouwen, buurtbezoeken, contact met winkeliers en andere betrokken ten einde de belangen van onze stadsdelen te vuur en te zwaard te behartigen.

We blijven de partij die opkomt voor mensen die het om wat voor reden dan ook wat moeilijker hebben of mensen die in eenzaamheid leven. Hoe mooi was daarbij het Kerstdiner dat we op 27 december hier in deze zaal voor bijna 800 mensen gehouden hebben.

Met het aantrekken van oud-raadslid Lex Kraft van Ermel als verenigingscoördinator hebben we een ervaren rot die onze oren en ogen in de wijken – zijnde de stadsdeelvoorzitters en wijkvertegenwoordigers – aanstuurt en het oliemannetje is tussen de vereniging en de fractie.

De vereniging heeft zich ten doel gesteld om de komende jaren qua ledenaantal flink te groeien. U kunt daarbij helpen om vanavond gewoon even lid te worden. Daarbij ondersteunt u het werk van onze partij.
Ook onze jongerentak – u heeft het net gehoord – wordt nieuw leven ingeblazen. Ik wens het nieuwe bestuur heel veel wijsheid, een kritische geest en een heel veel hart voor Haagse jongeren. Tip de fractie – gevraagd en ongevraagd – beleg jongerenbijeenkomsten en geef de toekomst van morgen een lokale stem in het stadhuis. Wie weet zien we een van jullie wel terug als kandidaat op de kieslijst van 2022.

Vrienden,

2018 was een zwaar, maar schitterend jaar. We hebben een mooie campagne gevoerd met veel vrolijke en betrokken vrijwilligers. Dankbaar ben ik voor al die mensen die onze partij met hun stem hun vertrouwen hebben gegeven. Grandioos was de steun die onze partij heeft mogen ontvangen van mensen die uit liefde voor onze stad altijd en overal waren om ons verder te helpen. Voor de tienduizenden kiezers en voor de stad moeten we dag in, dag uit aan de slag. Zij verdienen bloed, zweet en tranen om hun belangen te dienen. Daarbij passen soms ook keuzes die haaks kunnen staan op persoonlijke belangen van mensen die via onze partij carrière willen maken.

Ik ben vandaag precies 32 weken en één dag wethouder Economie, Sport en Buitenruimte en stadsdeelwethouder Escamp van ons mooie Den Haag. De kiezer mag mij – en Hart voor Den Haag / Groep de Mos – bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen afrekenen op onze daden. Maar ik ben trots op wat we voor elkaar hebben gekregen in de korte tijd dat onze lokale partij voor het eerst in het gemeentebestuur zit.

En dat straal ik graag uit: de trots op mijn partij en de trots op onze stad.

De mooiste stad van Nederland verdient stadstrots – verdient nieuw elan – verdient een optimistische en opgewekte houding van wij regelen het! Wij regelen het voor de stad en haar inwoners!

De binnenstad krijgt meer allure en wordt steeds aantrekkelijker voor het winkelend publiek. Want Hart voor Den Haag / Groep de Mos is voor een bruisend Den Haag, met ruimte voor ondernemers en horeca. Geregeld is dat winkels langer open mogen op zondag, o.a. om de strijd aan te gaan met het online winkelen en concurrerende steden zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Er komen geweldige evenementen die zorgen voor economische spin-off voor lokale ondernemers: Cirque du Soleil komt naar het Malieveld, net als P!NK.

De schop gaat in de grond in het gebied tussen het Lange Voorhout, de Kneuterdijk en Plaats. We maken het gebied voetgangersvriendelijk én groener. Tegelijk knappen we de kleine, mooie tussendoorstraatjes op. We hebben fantastische winkels en gelukkig weinig leegstand. Ik wil dat er euro’s worden uitgegeven in de stad – en dat lukt goed; de binnenstad is door het hoogwaardig gezinstoerisme een echte banenmotor. Daarbij vergeten we unieke en creatieve winkelgebieden als de Schoolstraat niet.

Voor de ondernemer rollen we de rode loper uit in de stad. Zo is er bijvoorbeeld een apart vergunningsloket gekomen in het Haags Ondernemershuis. En heb ik tussen de bedrijven door promotie gemaakt voor Scheveningse vis, want die is erg lekker kan ik je vertellen. We regelen ook voor de komende zomerperiode parkeerterrassen in de Reinkenstraat, als het met het parkeren vanwege de vakantiemaanden wat minder druk is.

In december was ik een kleine week in China. Niet voor het Chinese eten – eendentong is echt niet zo lekker als Scheveningse vis – maar voor Den Haag. Voor het regelen van méér banen, méér bedrijven en méér hoogwaardig familietoerisme. Dat is gelukt, en daar ben ik erg trots op.

Ook ben ik samen met Mattijs Manders van ADO Den Haag naar de Chinese eigenaar van de club geweest. Dat was de eerste keer dat een Haagse bestuurder die kant op ging.

Met alvast een mooi resultaat: het vermaarde internationaal jeugdvoetbaltoernooi komt terug naar Den Haag!

En op het sportvlak is er nog veel meer moois: ADO-icoon Lex Schoenmaker kreeg een nieuwe Sportpenning, omdat hij de oude was kwijtgeraakt. Tijdens het afgelopen Haags Sportgala kondigden voormalig toptennisprof Richard Kraijcek en ik aan dat we dit jaar voor het eerst de Richard Krajicek Award uitreiken voor het beste Haags Sportinitiatief. Te gek!

Afgelopen zomer was de finish van de Volvo Ocean Race welkom Den Haag. Dat was ge-wel-dig. Samen met de organisator van deze race maken we nu flinke stappen om zo snel mogelijk weer een nieuwe editie naar Scheveningen te halen. Dat levert onze stad – naast een mooi event – keiharde banen op!

Net als de Red Bull Knock Out op het strand van Scheveningen. Wat een spektakel! En de start van een grote wielerronde zou ook goed zijn voor onze stad. We werken er keihard aan. Daarnaast onderzoeken we nu of we de Premier League Darts naar Den Haag kunnen halen, als eerbetoon aan onze Groep de Mosser Raymond van Barneveld.
Ik ben niet alleen wethouder Economie en Sport, maar ook wethouder Buitenruimte. In die hoedanigheid heb ik een rattenoffensief gelanceerd om het nare, stinkende en ziektes dragende beest met pek en veren de stad uit te jagen. Woningcorporaties en gemeente werken voortaan beter samen bij rattenoverlast. Er komen broodbakken. En wie tóch onverbeterlijk brood op straat gooit, wordt keihard op de bon geslingerd.

Binnenkort lanceer ik een stadsbrede aanpak zwerfafval voor een schone en leefbare stad. Die kom je straks overal tegen. Je kan de campagne niet missen: sámen houden we Den Haag schoon. Ik ging vorig jaar ook op pad met onze handhavers – waarvan we er 25 bij krijgen deze Collegeperiode. Handhavers zorgen voor een schone en leefbare stad door erop toe te zien dat mensen zich netjes aan de regels houden. Zij zijn goud waard. Daar kun je alleen maar respect voor hebben. De meesten van jullie weten het wel. Groen is mijn ding. Bomen, planten, het kan mij niet groen genoeg zijn. De Dreef is een stuk groener geworden, de Varkenmarkt in het centrum ook, net als de Toussaintkade en ga zo maar door.
Gevaarlijke populieren vervangen we voor bomen die niet gevaarlijk maar wel net zo groen zijn. Samen met Staatsbosbeheer hebben we geregeld dat er maar liefst 3.000 m2 groen bijkomt in de Koekamp. Dat is toch mooi? In 2019 gaan we hiermee door! Ook mooi: er komen meer openbare toiletten in de stad.

Wat ik zo leuk vind aan mijn nieuwe baan, is dat ik veel geweldige en inspirerende ondernemers, organisaties en betrokken bewoners ontmoet. Tijdens mijn spreekuren in de stad of tijdens mijn vele bezoeken aan tal van organisaties.

Richting het Rijk heeft dit nieuwe Hart voor Den Haag college flink gelobbyd voor meer geld voor Den Haag Zuidwest. Dat is gelukt. Dat betekent dat we nu minstens 15 miljoen euro hebben om te investeren in woningen, de openbare ruimte, winkelcentra en banen. De komende maanden gaan we aan de slag om ZuidWest weer op de kaart te zetten!

En – beste groengele vrienden – dat is nog lang niet alles. Want met Rachid hebben we uiteraard nóg een stadsbestuurder van Hart voor Den Haag / Groep de Mos in het college.
Onze wethouder van Financiën, Integratie en Stadsdelen.

Om maar meteen met die financiën in huis te vallen: Den Haag blijft ook in 2019 de stad met de laagste woonlasten. 563 euro om precies te zijn. Het laagst van alle 37 Nederlandse gemeenten met ten minste 90.000 inwoners. Degelijk financieel beleid, en scherpe financiële keuzes in de allereerste begroting die Rachid een tijdje terug heeft gepresenteerd. Goed gedaan, man!

En weten jullie wat nou zo mooi is? Raad eens wat de duurste gemeente is…? Enschede. Jazeker, Enschede. De stad waar Rachid is opgegroeid. Daar heeft hij zijn Twentse accent aan te danken. Goed dat hij voor Den Haag heeft gekozen. Hebben we ook iemand in ons midden die alles weet over het voetbal in de Eerste Divisie.

Maar Rachid heeft meer successen geboekt. Op grote én op kleine onderwerpen. Ook veel in Loosduinen natuurlijk, zijn stadsdeel.

Zoals eindelijk een kerstboom met verlichting op het Loosduinse Hoofdplein.
Ook zet hij in op nog betere gemeentelijke dienstverlening – zo heeft Rachid tijdens zijn maandelijkse spreekuur in Loosduinen tientallen en nog eens tientallen vragen en kwesties naar tevredenheid kunnen afhandelen.

Wat te denken van het Buurtbudget Houtwijk. Dat gaat over enkele dagen van start. Maar liefst 100.000 euro. Een bedrag waarmee bewoners hun buurt mooier en socialer kunnen maken. Het is een nieuw experiment naar het model van de Antwerpse burgerbegroting.

Als onze man voor de stadsdelen heeft Rachid ook met de kleinere wijkbudgetten mooie dingen gedaan. Een van de hoogtepunten is ‘Minder Grijs, Meer Groen’ op Scheveningen. Met om te beginnen 3.000 nieuwe planten en bomen in de tuin van de Oude Kerk. Of de wijkbudget-actie Winterlicht in Laak: van metershoge kerstbomen op het Lorentzplein, Goeverneurplein en Jonckbloetplein tot lampjes in de bomen voor de bibliotheek aan de Linnaeusstraat. Samen zorgden we – naast de kerstverlichting – voor gratis WiFi op de Haagse markt.

En ook nog de unieke hackwedstrijd ‘Hâck Den Haag’. Waarbij 45 hackers in het atrium van het Stadhuis de digitale omgeving van de gemeente hebben getest. Veiligheid is een stokpaardje van ons, en dus ook cyber security – digitale veiligheid.

Wat nou dure onderzoeken door grote software-bedrijven? Gewoon 45 hackers naar je stadhuis halen! Typisch Rachid – niet duur doen als het betaalbaar ook kan.

En als we het dan toch weer over financiën hebben… Ondertussen doet Rachid het Eneco-dossier er ook nog bij. Met succes. Want in 2020 zouden we als gemeente wel eens prachtig nieuws kunnen hebben voor de hele stad!
Ook maakte hij een einde aan de grootschalige opvanglocaties voor statushouders – want dat bevordert de integratie niet. Lekker meedoen met alle andere Hagenaars en Hagenezen: dat blijft toch altijd de beste manier om je thuis te gaan voelen in een nieuwe stad.

Vrienden, de lijst met successen is lang. En we zijn nog maar acht maanden bezig.
Onlangs presenteerde Rachid – samen met een andere Richard (Richard Moti, wethouder in Rotterdam) – het nieuwe online matchings-platform HalloWerk voor werkgevers en werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het is een nieuwe manier van denken en doen.

En HalloWerk is weer onderdeel van het Actieplan Plus500 – met als doel om 500 mensen per jaar extra uit de bijstand te halen en structureel aan een baan te helpen. Bovenop de bestaande doelstelling van 4.000 mensen per jaar. Goed voor de mensen, goed voor de stad en helemaal Groep de Mos. Hierbij zijn we ook streng: mensen die niet meewerken zullen worden gekort op hun uitkering. Dit staat in het coalitieakkoord en is een trendbreuk die fair is. De bijstand is namelijk een vangnet voor mensen die het echt nodig hebben en geen hangmat voor mensen die houden van lanterfanten en de hele dag in de bedstee tussen de zure lappen willen liggen.

Vrienden,

We zijn het nieuwe jaar niet goed begonnen. Op Scheveningen liep het vreugdevuur uit de hand.

Uiteraard leven wij als Hart voor Den Haag / Groep de Mos mee met door schade getroffen bewoners en ondernemers. Goed ook dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid een onderzoek gaat doen naar hoe dit heeft kunnen gebeuren.

Wat mij verbaasd en ook teleurgesteld heeft is de wijze en het gemak waarop ineens stelling werd genomen tegen de vreugdevuren. Waren het voor het ongeluk onze vreugdevuren die door iedereen – ook door andere politieke partijen en door de media – werden omarmd, waren het na het voorval de vuren van een ander waartegen stelling genomen moest worden.

Wij weigeren om zo te handelen. Wij vonden en vinden de vreugdevuren een mooie traditie; een traditie die ook rust bracht in de wijken van Scheveningen en Duindorp; hetgeen fijn was voor de bewoners. Daarom zijn wij voor behoud van deze vuren; uiteraard wel op een veilige en verantwoorde manier.

Vrienden,

We hebben tot 2022 afspraken gemaakt met de drie andere coalitiepartijen VVD, D66 en GroenLinks. En die afspraken gaan wij nakomen. Wij zijn een betrouwbare coalitiepartner en zijn goed voor onze handtekening.

We doen wat we zeggen. Dat is ons DNA! We willen daarbij een volkspartij zijn die met de poten in de modder staat. Als wij dat doel voor ogen houden, zijn bij de volgende verkiezingen 12 tot 15 zetels haalbaar en dan kunnen we nog meer van onze idealen kwijt in het gemeentelijk beleid.

Vrienden,

We kunnen dit niet zonder de mensen waar we het allemaal voor doen. De mensen in onze mooie stad Den Haag. De mensen op Scheveningen en in Loosduinen. Van de Schilderswijk tot het Benoordenhout willen we een nieuwe wind laten waaien. De stad teruggeven aan de mensen van deze stad. Ik roep u dan ook met klem op om met ons mee te doen. Door uw ideeën te delen met ons. Door lid te worden. Door onze boodschap te verspreiden. Zodat we een beweging in gang kunnen zetten die onomkeerbaar is. Een beweging die goed is voor Den Haag. Ik hoop daarbij op steun de komende jaren en wil u tegelijkertijd bedanken voor het vertrouwen tot nu toe.

Ik wil deze toespraak eindigen met het toewensen van een gelukkig, gezond en liefdevol 2019!

Probeer ook dit jaar naar elkaar om te kijken; zeker als het bij één van uw medemensen even tegenzit of niet zo lekker loopt. Een vriendelijk woord, een opbeurend gebaar – het kost niets en kan veel betekenen! Dank u wel.

Het bericht 18 januari 2019 Nieuwjaarsreceptie Hart voor Den Haag/Groep de Mos spreek tekst Richard de Mos verscheen eerst op Groep de Mos.

https://www.hartvoordenhaag.nl/18-januari-2019-nieuwjaarsreceptie-hart-voor-den-haag-groep-de-mos-spreek-tekst-richard-de-mos/