Moet de directeur van Shell straks de gevangenis in voor ‘ecocide’? (OneWorld)

https://www.oneworld.nl/app/uploads/2020/10/136226_Bodo-Nigeria--875x492.jpg

Burgers gaan steeds vaker bij de rechter de strijd aan met overheden en bedrijven die het milieu beschadigen. En de Stop Ecocide Foundation wil dat ‘milieumisdaden’ internationaal erkend worden. ‘Wie bij vervuilende bedrijven aan de knoppen draait, kan dan persoonlijk worden vervolgd.’

In Nigeria lekt al zestig jaar lang, elke dag olie op het land en in de rivieren: de grootste olieramp ter wereld. Shell en andere oliebedrijven die deze vervuiling hebben veroorzaakt, hebben tot op de dag van vandaag niets opgeruimd. Daarom moest Shell vandaag voor de rechter verschijnen. De oliegigant is – in hoger beroep – veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan verschillende Nigeriaanse boeren. Zou zo’n grootschalige milieubeschadiging strafbaar zijn, dan zaten de bazen van Shell allang achter slot en grendel.

Medewerkers van bedrijven die ecocide plegen kunnen nu niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld

Dat is precies waar de Stop Ecocide Foundation voor pleit: misdaden tegen het milieu strafbaar stellen onder de term ‘ecocide’. Volgens Katy Olivia van Tergouw, directeur bij de stichting, is de wereldwijde wetgeving er op dit moment niet op gericht de natuur en de ecosystemen effectief te beschermen. “Het is mijn doel om van ecocide een internationale misdaad te maken en de aarde, en al haar bewoners, te beschermen”, zegt Van Tergouw.

De vijfde misdaad

Een grote natuurramp veroorzaakt door de mens, zoals de olieramp in Nigeria, wordt op dit moment niet gezien als een internationaal misdrijf – in tegenstelling tot genocide, oorlogsmisdrijven, misdrijven tegen de menselijkheid en het misdrijf agressie, allen wél internationale misdrijven. Medewerkers van bedrijven die ecocide plegen kunnen dus niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld. Als het aan de Stop Ecocide Foundation ligt verandert dat, en wordt ecocide als vijfde internationale misdaad aan dat rijtje toegevoegd. “De mensen die binnen die vervuilende bedrijven op knopjes drukken en verantwoordelijk zijn, kunnen dan persoonlijk worden vervolgd”, legt Van Tergouw uit.

De totstandkoming van het internationaal strafrecht (1998)

Waarom valt ecocide niet al onder het strafrecht? Toen begin jaren 90 de verdragspartijen van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof binnen het kader van de Verenigde Naties onderhandelden, werd ecocide wel degelijk overwogen. Uiteindelijk werd het uit het concept geschrapt. De misdaden die nu in het internationale verdrag staan, gelden voor 123 landen. Om ecocide als misdrijf toe te voegen, moet een van deze landen eerst een amendement indienen bij het Internationaal Strafhof. De Stop Ecocide Foundation bekijkt momenteel hoe de wet het beste kan worden vormgegeven.

De sneeuwbal blijft rollen

De Stop Ecocide Foundation staat niet alleen in hun missie; van verschillende kanten komt bijval. Vorig jaar riep Paus Franciscus uit dat het vernietigen van de aarde een zonde is en een misdaad zou moeten zijn. Ook hij vindt dat ecocide moet worden opgenomen in het Statuut van Rome. Andere invloedrijke personen als Paul McCartney sloten zich als Aardebeschermer aan bij Stop Ecocide, om de campagne te steunen. Topmodel Cara Delevingne moedigt mensen in een video aan om zich aan te melden bij de campagne.

En al die aandacht werpt z’n vruchten af, vertelt Van Tergouw. “Het proces gaat nu heel hard. Er rolt een gigantische sneeuwbal van de berg die we bijna niet meer hoeven te duwen.” Ze is optimistisch over de weg naar nieuwe wetgeving en verwacht dat de ecocide-wetgeving er over drie tot vijf jaar zal zijn.

De overheid doet gewoon te weinig en komt haar verplichtingen niet na

Ondertussen zijn ook andere organisaties bezig om ecologische misdaden via de juridische weg te bestrijden. Belangrijk, vindt ‘klimaatjurist’ Dennis van Berkel; we moeten niet achteroverleunen totdat de ecocidewetgeving er is. Zelf werkt hij aan de klimaatzaak van Urgenda, met als doel om Nederland duurzamer te maken. In juni 2015 won Urgenda, samen met 900 mede-eisers, de zaak tegen de Nederlandse staat. Nederland moet daarom dit jaar 25 procent minder broeikasgassen hebben uitgestoten dan in 1990. Zo’n zaak was nodig, zegt Van Berkel. “De overheid doet gewoon te weinig en komt haar verplichtingen niet na.”

Het succes van de klimaatzaak heeft volgens Van Berkel drie oorzaken. Allereerst legden de advocaten precies uit hoe groot de gevaren van klimaatverandering zijn wanneer er geen verdere maatregelen genomen zouden worden. Daarnaast stelden ze dat het een schending van de mensenrechten is, wanneer de overheid de verplichtingen niet nakomt om de inwoners te beschermen. “Dat argument had nog nooit eerder iemand in de rechtbank gemaakt.” Tot slot benadrukte Urgenda dat de overheid zelf had erkend dat de uitstoot met minimaal 25 procent moest worden verminderd om de opwarming van de aarde tegen te gaan. “Inmiddels weten we dat de gevaarlijke grens veel meer richting de 1,5 graden Celsius ligt. We moeten dus eigenlijk nog sneller naar beneden dan we toen wisten.”

Jongeren

Ook burgers staan niet stil. Zes Portugese jongeren tussen de 8 en 21 jaar oud stapten begin september naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens met een aanklacht tegen 33 landen, waaronder Nederland. Een bijzondere stap, omdat veel klimaatzaken bij de rechter in eigen land beginnen en niet meteen bij het Europees Hof.

De jongeren vinden dat de 33 Europese landen hun toekomst in gevaar brengen en zich te weinig aan het Parijs-akkoord houden. Daarin staat dat landen de opwarming van de temperatuur op aarde moeten beperken tot 2 graden Celsius en daarvoor hun CO2-uitstoot moeten terugdringen.

De jongere generatie ervaart de grootste impact van klimaatverandering

De jongeren begonnen zich te verdiepen in het klimaat na dodelijke bosbranden die Portugal in 2017 teisterden, veroorzaakt door hoge temperaturen. Ze vinden dat landen hun recht op leven schenden door te weinig te doen tegen de klimaatcrisis. Logisch dat jongeren nu naar de rechter stappen, vindt Van Berkel.

“Vooral de jongere generatie ervaart de grootste impact van klimaatverandering.” De politiek wordt bovendien gedreven door kortetermijnbelangen en de belangen en rechten van jongeren worden te weinig behartigd, voegt hij toe. “Maar die rechten hébben ze wel, dat maakt dit een ontzettend krachtige beweging.”

Kolencentrales sluiten

Wat kunnen dergelijke klimaatzaken concreet opleveren? In het geval van het Urgenda-vonnis is het duidelijk: nog dit jaar heeft de staat extra maatregelen doorgevoerd om aan de uitspraak te voldoen. De overheid maakt daarvoor gebruik van het maatregelenpakket dat Urgenda voorlegde; 30 van de 54 maatregelen worden overgenomen en geïmplementeerd.

Als de Portugese jongeren hun zaak winnen, moeten de 33 aangeklaagde landen verplicht actie ondernemen tegen klimaatverandering

Zo worden onder meer kolencentrales gesloten en gaat er meer geld naar hernieuwbare energie. “Hiermee zou het doel gehaald moeten kunnen worden”, zegt Van Berkel. Toch zijn we er nog niet, vindt hij. “Steken we het geld om de economie na de coronacrisis te verbeteren in KLM of in de duurzame economie? De overheid heeft de macht en de middelen om de verandering door te voeren die noodzakelijk is.”

In de Portugese klimaatzaak doen de jongeren een beroep op de mensenrechten en de plicht van het Europees Hof om die na te streven. Dat is nog nooit eerder voorgekomen: een klimaatzaak op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Als de jongeren deze zaak winnen, zullen alle 33 landen verplicht worden om actie te ondernemen tegen klimaatverandering.

Troep opruimen

Met de olieramp in Nigeria als hoofdreden is Shell in december voor de rechter verschenen. Volgens aanklager Milieudefensie is Shell de grootste vervuiler van Nederland; ze eist daarom dat Shell de olie opruimt en een schadevergoeding betaalt aan de vele getroffen boeren. Het lek heeft namelijk verwoestende effecten gehad op de voedselvoorziening, maar ook de huisvesting en het drinkwater van veel Nigerianen. Naast de schade aan het milieu wordt hier dus ook het mensenrecht geschonden.

De uitspraak in dit proces volgde op 29 januari. Milieudefensie heeft de zaak gewonnen, wat betekent dat Shell een schadevergoeding zal moeten betalen die de boeren compenseert voor de schade. De hoogte van deze schadevergoeding wordt later bekendgemaakt. Het hof eist ook dat Shell in een van de gebieden een olielekdetectiesysteem aanlegt, waardoor toekomstige lekkages eerder worden ontdekt. ‘Shell moet zelf zijn troep in Nigeria opruimen’, aldus Milieudefensie.

Het nieuwe normaal

Volgens Van Tergouw is het hoog tijd voor de overstap van het huidige systeem naar een groen systeem. “Mensen zijn bang dat de economie zal instorten door grote veranderingen op het gebied van klimaatmaatregelen. Maar het tegendeel is waar”, zegt ze. Het zou juist een enorme positieve impact hebben als alle subsidies die nu nog naar de fossiele industrie gaan (ruim 8 miljard euro per jaar), naar groene energie zouden stromen. Het zal overheden en ceo’s dwingen om beter te handelen. “Als er niet meer op grote schaal ontbost mag worden, dan moeten we wel op zoek gaan naar andere manieren om geld te verdienen.”

Weinig plastic gebruiken, minder lang douchen: daar gaan we het niet mee redden

We zullen moeten wennen aan dat ‘nieuwe normaal’, zegt Van Tergouw. En een nieuw systeem dwingt overheden om hun verantwoordelijkheid te nemen. “De focus ligt nu nog erg op de consument: weinig plastic gebruiken, minder lang douchen. Daar gaan we het niet mee redden, want de echte grote vervuiler is de industrie.”

Van Berkel is het daarmee eens; de coronacrisis laat zien dat er ontzettend veel maatregelen genomen kunnen worden als de urgentie maar groot genoeg is, ziet hij. “De overheid heeft de middelen. Het probleem is veel te groot om zomaar bij de burgers neer te leggen. Ze kunnen dit zelf nooit helemaal oplossen. Vanaf nu moeten we elk jaar zeggen: hoe kunnen we nog een stapje verder?”

De oorspronkelijke versie van dit artikel verscheen in oktober 2020.

‘De natuur vernietigen moet strafbaar worden’

Vandaag in de rechtbank: het klimaat vs de Staat

Nienke Taalman

Het bericht Moet de directeur van Shell straks de gevangenis in voor ‘ecocide’? verscheen eerst op OneWorld.

https://www.oneworld.nl/lezen/klimaat/klimaatonrecht/moet-de-directeur-van-shell-straks-de-gevangenis-in-voor-ecocide/

Het jaar in vogelvlucht: dit was 2020 van bovenaf (NOS Buitenland)

Grote branden, enorme volksmassa's of juist het volledig ontbreken van mensen: het nieuws van 2020 zat vol met grote momenten. Zo groot, dat ze vaak vanuit de ruimte te zien waren. Satellieten en drones legden veel nieuwsgebeurtenissen van dit jaar vast.

De gevolgen van de coronapandemie waren ook vanuit de ruimte te zien. Allereerst in Wuhan, waar het virus voor het eerst opdook. Daar werd in tien dagen tijd een ziekenhuis gebouwd.

Toen het virus ook buiten China opdook viel het vliegverkeer bijna stil. Dat leverde grote milieuwinst op rondom Schiphol: de uitstoot van CO2, fijnstof en stikstof liep met meer dan 75 procent terug.

Nederlanders in het buitenland moesten door het gebrek aan vluchten soms weken wachten om te worden gerepatrieerd.

Het toerisme kreeg grote klappen te verduren: attracties die gewoonlijk miljoenen toeristen per jaar trekken, waren nu nagenoeg leeg.

Veel mensen gingen de straat op. In Teheran kwamen miljoenen mensen bijeen voor de rouwstoet van Qassem Soleimani. De dood van George Floyd leidde wereldwijd en ook in Nederland tot demonstraties tegen racisme.

In Nederland demonstreerden ook duizenden boeren tegen de stikstofplannen van het kabinet: op het Malieveld, bij het RIVM bij De Bilt, en op de snelwegen ernaartoe.

Beiroet

De ontploffing van zo'n 2750 ton aan ammoniumnitraat sloeg op 4 augustus een gat in de hoofdstad van Libanon. In het havengebied van Beiroet stond, afgezien van de kenmerkende silo's, nauwelijks meer iets overeind. Op de satellietbeelden is duidelijk te zien in welke loods het ammoniumnitraat lag opgeslagen.

Hete vuren, zware stormen

Meteorologisch gezien was 2020 een jaar van extremen. Volgens de VN was het voor Europa het heetste jaar ooit gemeten. In Californië werd de hoogste temperatuur op aarde ooit (54,4 graden) aangetikt. Tegelijk was het ook het jaar met de meeste tropische stormen in de Atlantische oceaan: dertig kregen een naam, en dertien groeiden uit tot orkanen.

Door het hete, droge weer konden natuurbranden enorm worden. In de eerste maanden van 2020 bereikte het bushbrandseizoen in Australië zijn hoogtepunt: aan de oostkust ging naar schatting een stuk natuur groter dan Syrië in vlammen op. Op satellietbeelden lijkt het gebied intussen groener terug te komen: het verloren bos wordt snel vervangen door laag, snelgroeiend struikgewas.

In september werd de westkust van de VS geteisterd door branden. In steden als Los Angeles en San Francisco kleurde de lucht feloranje door het vuur en de rookdeeltjes in de lucht. De meeste branden waren veroorzaakt door blikseminslag, maar in sommige gevallen ook door menselijk handelen - zoals door een mislukte gender reveal. De vlammen konden snel groter worden door het droge weer, maar ook door het achterstallige onderhoud van de bossen.

Ook het Brabants-Limburgse natuurgebied de Deurnese Peel stond in het voorjaar in brand. Door het droge weer en de harde wind kon het zich uitbreiden tot een van de grootste natuurbranden die Nederland heeft gekend. Het duurde drie dagen om het vuur onder controle te krijgen, bijna honderd mensen moesten worden geëvacueerd.

De ingebruikname van een dam in Ethiopië leidde bijna tot een militair conflict. De Grand Ethiopian Renaissance Dam, een enorme waterkrachtcentrale in de Blauwe Nijl, zou genoeg energie moeten leveren om Ethiopië er economisch bovenop te helpen. Door de stuwdam zou er minder water doorstromen naar Egypte, wat voor drinkwater bijna volledig afhankelijk is van de rivier.

In juli nam Ethiopië de dam in gebruik. De spanningen liepen hoog op: beide landen dreigden met militair ingrijpen om hun belangen te beschermen. De twee landen en Soedan onderhandelen nog over hoeveel water er door de dam moet stromen, maar geen van de partijen lijkt toe te willen geven.

http://feeds.feedburner.com/~r/nosnieuwsbinnenland/~4/GZ1SdxrzUNo

http://feeds.nos.nl/~r/nosnieuwsbuitenland/~3/GZ1SdxrzUNo/2362445

Arjen van der Horst blikt terug op correspondentschap in roerige periode VS (NOS Buitenland)

"Neem de Spaanse grieppandemie van 1918", zei een collega eerder dit jaar. "Voeg daar de Grote Depressie van 1929 aan toe en de sociale onrust van 1968. Dat is 2020."

Het is onmogelijk om het afgelopen jaar in één artikel samen te vatten, laat staan een correspondentschap van zes jaar. Ik arriveerde in 2014 in de nadagen van Obama's presidentschap, maar mijn tijd in Amerika kwam grotendeels in het teken te staan van zijn opvolger Donald Trump.

Het is ongetwijfeld een van de roerigste periodes uit de Amerikaanse geschiedenis. De afgelopen zes jaar kenmerkten zich niet alleen door Trumpisme en groeiende verdeeldheid, maar ook door Black Lives Matter, de vrouwenbeweging, #MeToo en de verwoestende effecten van klimaatverandering.

Bekijk een compilatie van het correspondentschap van Arjen:

Naast het vuurwapengeweld (ik heb de top vijf van grootste shootings meegemaakt), de daarop volgende March for Our Lives, het extreemrechtse geweld, aanslagen op Charlotsville en op synagoges en joden, zijn onder meer deze verhalen me het meeste bijgebleven:

De opkomst van Black Lives Matter

Op de tweede dag van mijn correspondentschap, eind 2014, stapten we op het vliegtuig richting Ferguson. In tal van Amerikaanse steden waren protesten uitgebroken nadat een onderzoeksjury besloten had om agent Darren Wilson niet te vervolgen. Eerder in de zomer had hij de zwarte tiener Michael Brown doodgeschoten in Ferguson. Het zou mijn eerste reportage worden vanuit Amerika.

Zo maakten we van dichtbij de opkomst van Black Lives Matter mee. In de zomer van 2015 gingen we terug naar St. Louis en het aangrenzende Ferguson voor een portret van Black Lives Matter. We belandden onbedoeld in een confrontatie tussen politie en activisten.

Wat volgde was een escalatie van geweld waarin een aantal grote problemen van Amerika samenkwamen: de extreme armoede van de zwarte getto's, het diepe wantrouwen van Afro-Amerikanen jegens de politie en het buitensporige geweld van een gemilitariseerde politiemacht.

Een nieuwe beweging: Trumpisme

Black Lives Matter werd in 2016 volledig overschaduwd door een nieuwe beweging: Trumpisme. Aanvankelijk namen weinig mensen de zakenman uit New York serieus, maar tot verrassing van velen (inclusief hemzelf) won Donald Trump de presidentsverkiezingen. We zijn de afgelopen jaren vaak op zoek gegaan naar de oorzaken van zijn electorale succes.

Een deel van dat antwoord vonden we in de dichtbeboste bergen van West Virginia. Vlak voor de verkiezingen van 2016 bezochten we het mijnwerkersdorp Rhodell. Ooit vormden plaatsjes als Rhodell het kloppende hart van de Amerikaanse economie, maar de afgelopen decennia sloten de mijnen en fabrieken. West Virginia staat nu te boek als de armste staat van Amerika. De America First-boodschap van Trump raakte dan ook een gevoelige snaar bij de inwoners van Rhodell. Zij waren de "vergeten mannen en vrouwen" waar de president het vaak over had.

De Snelweg der Tranen

Het ongebruikelijke presidentschap van Trump slokte een groot deel de journalistieke aandacht op en dat leidde ook geregeld tot frustraties. We kwamen soms niet toe aan andere belangrijke thema's. Een van de verhalen die me al sinds 2016 intrigeerden, was de Highway of Tears, een verhaal dat we uiteindelijk in 2018 zouden maken.

Langs een snelweg in het afgelegen gebergte van de Canadese provincie British Columbia verdwenen de afgelopen jaren tientallen meisjes en jonge vrouwen. De meesten waren afkomstig uit de First Nations, de oorspronkelijke bewoners van Canada. Niemand wist met zekerheid wat er met ze gebeurd was.

Klimaatverandering: geen abstract fenomeen meer

Van langdurige overstromingen tot periodes van extreme droogte, hitte en verwoestende natuurbranden. Steeds meer zijn de gevolgen van klimaatverandering voelbaar. Nergens gaat de opwarming van de aarde zo hard als in het Noordpoolgebied. Een van de bijzonderste reizen die we maakten, was naar het Arctic National Wildlife Refuge, het grootste natuurreservaat van de VS.

Trump wil dit gebied in Alaska zijn beschermde status ontnemen om olie- en gasboringen mogelijk te maken. Voor de Gwich'in-stam, die al eeuwen leeft in het gebied, is dit een nachtmerriescenario. Ze hebben al te kampen met de gevolgen van klimaatverandering en vrezen dat boringen de doodsklap betekenen voor hun manier van leven.

De orkaan die Puerto Rico platwalste

Klimaatverandering leidt volgens wetenschappers ook tot steeds krachtigere orkanen. Vooral 2017 was een uitzonderlijk jaar met meerdere zware orkanen. In september legde orkaan Maria Puerto Rico grotendeels plat. De hulp van de Amerikaanse regering kwam traag op gang en dat heeft ongetwijfeld bijgedragen aan het hoge dodental (bijna 3000).

In Puerto Rico kwam de ramp extra hard aan. Het eiland zucht al jaren onder wanbestuur en een diepe schuldencrisis. Veel inwoners waren op zichzelf aangewezen, zo merkten we toen we de afgelegen binnenlanden introkken. Toen we een jaar later terugkwamen zaten nog steeds delen van het eiland zonder stroom en schoon drinkwater.

De pandemie bepaalde alles in 2020

In het laatste jaar van mijn correspondentschap kwamen veel van die grote thema's weer terug. Er waren massale protesten tegen racisme en buitensporig politiegeweld na de dood van George Floyd en Breonna Taylor. In het westen van het land waren kolossale natuurbranden. Het land leek verdeelder dan ooit in een uniek verkiezingsjaar. Maar uiteraard stond 2020 vooral in het teken van de pandemie die op alles haar stempel drukte.

De coronacrisis landde in maart en aanvankelijk was New York het epicentrum. Dat leverde surreële en unieke beelden op. De city that never sleeps was een spookstad geworden waarin het dagelijkse leven volledig was lamgeslagen.

Wat staat Amerika te wachten?

Een maand geleden eindigde ik mijn laatste bijdrage vanuit Washington DC voor het NOS Journaal met de conclusie dat Amerika als het ware twee presidenten heeft. We zijn inmiddels een maand verder en Trump heeft nog steeds de overwinning van Joe Biden niet erkend. Dagelijks verspreidt hij leugens en ongefundeerde beschuldigingen dat de Democraten de verkiezingen hebben gestolen.

Hoewel Trump geen enkel bewijs heeft voor grootschalige kiezersfraude en nog geen rechter heeft weten te overtuigen, gelooft een groot deel van zijn aanhang dat hij de rechtmatige winnaar is. Amerikaanse media melden dat Trump niet aanwezig zal zijn bij de inauguratie van Joe Biden op 20 januari. Daarmee breekt de president met een eeuwenoude traditie van een vreedzame overdracht van de macht.

Ik verlaat dit land dan ook met een mengeling van verwondering en pessimisme. Ik heb intens genoten van de natuurpracht van dit onmetelijke land en de enorme diversiteit van zijn inwoners, die ons vaak met open armen ontvingen. Maar ik ben somber gestemd over hun toekomst.

De problemen van het land zijn gigantisch. De ongelijkheid is extreem, de middenklasse holt uit en de economie staat vooral in dienst van de allerrijksten. De infrastructuur is hopeloos verouderd en brokkelt steeds verder af. De Verenigde Staten kampen nog altijd met systematisch en institutioneel racisme. Klimaatverandering begint een steeds grotere tol te eisen, terwijl miljoenen Amerikanen dit probleem niet serieus nemen.

De ruimte voor consensus en compromis om deze kolossale uitdagingen aan te pakken is alleen maar afgenomen de afgelopen jaren. Zo is Amerika vooral in worsteling met zichzelf. Het land gaat een onzekere toekomst tegemoet waarbij zijn leidende rol op het wereldtoneel niet meer vanzelfsprekend is.

http://feeds.feedburner.com/~r/nosnieuwsbuitenland/~4/jXIWtJU5DvM

http://feeds.nos.nl/~r/nosnieuwsbuitenland/~3/jXIWtJU5DvM/2360284

Moet de directeur van Shell straks de gevangenis in voor ‘ecocide’? (OneWorld)

https://www.oneworld.nl/app/uploads/2020/10/136226_Bodo-Nigeria--875x492.jpg

Burgers gaan steeds vaker bij de rechter de strijd aan met overheden en bedrijven die het milieu beschadigen. En de Stop Ecocide Foundation wil dat ‘milieumisdaden’ internationaal erkend worden. ‘Wie bij vervuilende bedrijven aan de knoppen draait, kan dan persoonlijk worden vervolgd.’

In Nigeria lekt al zestig jaar lang, elke dag olie op het land en in de rivieren: de grootste olieramp ter wereld. Shell en andere oliebedrijven die deze vervuiling hebben veroorzaakt, hebben tot op de dag van vandaag niets opgeruimd. Van de aanbevelingen voor schadeherstel die de VN negen jaar geleden aan Shell deed, is weinig terecht gekomen. Zou zo’n grootschalige milieubeschadiging strafbaar zijn, dan zaten de bazen van Shell allang achter slot en grendel.

Medewerkers van bedrijven die ecocide plegen kunnen nu niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld

Dat is precies waar de Stop Ecocide Foundation voor pleit: misdaden tegen het milieu strafbaar stellen onder de term ‘ecocide’. Volgens Katy Olivia van Tergouw, waarnemend directeur bij de stichting, is de wereldwijde wetgeving er op dit moment niet op gericht de natuur en de ecosystemen effectief te beschermen. “Het is mijn doel om van ecocide een internationale misdaad te maken en de aarde, en al haar bewoners, te beschermen”, zegt Van Tergouw.

De vijfde misdaad

Een grote natuurramp veroorzaakt door de mens, zoals de olieramp in Nigeria, wordt op dit moment niet gezien als een internationaal misdrijf – in tegenstelling tot genocide, oorlogsmisdrijven, misdrijven tegen de menselijkheid en het misdrijf agressie, allen wél internationale misdrijven. Medewerkers van bedrijven die ecocide plegen kunnen dus niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld. Als het aan de Stop Ecocide Foundation ligt verandert dat, en wordt ecocide als vijfde internationale misdaad aan dat rijtje toegevoegd. “De mensen die binnen die vervuilende bedrijven op knopjes drukken en verantwoordelijk zijn, kunnen dan persoonlijk worden vervolgd”, legt Van Tergouw uit.

De totstandkoming van het internationaal strafrecht (1998)

Waarom valt ecocide niet al onder het strafrecht? Toen begin jaren 90 de verdragspartijen van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof binnen het kader van de Verenigde Naties onderhandelden, werd ecocide wel degelijk overwogen. Uiteindelijk werd het uit het concept geschrapt. De misdaden die nu in het internationale verdrag staan, gelden voor 123 landen. Om ecocide als misdrijf toe te voeren, moet een van deze landen eerst een amendement indienen bij het internationaal strafrecht. De Stop Ecocide Foundation bekijkt momenteel hoe de wet het beste kan worden vormgegeven.

De sneeuwbal blijft rollen

De Stop Ecocide Foundation staat niet alleen in hun missie; van verschillende kanten komt bijval. Vorig jaar riep Paus Franciscus uit dat het vernietigen van de aarde een zonde is en een misdaad zou moeten zijn. Ook hij vindt dat ecocide moet worden opgenomen in het Statuut van Rome. Andere invloedrijke personen als Paul McCartney sloten zich als ‘Aardebeschermer’ aan bij Stop Ecocide, om de campagne te steunen. Topmodel Cara Delevingne moedigt mensen in een video aan om zich aan te melden bij de campagne.

En al die aandacht werpt z’n vruchten af, vertelt Van Tergouw. “Het proces gaat nu heel hard. Er rolt een gigantische sneeuwbal van de berg die we bijna niet meer hoeven te duwen.” Ze is optimistisch over de weg naar nieuwe wetgeving en verwacht dat de ecocide-wetgeving er over drie tot vijf jaar zal zijn.

De overheid doet gewoon te weinig en komt haar verplichtingen niet na

Ondertussen zijn ook andere organisaties bezig om ecologische misdaden via de juridische weg te bestrijden. Belangrijk, vindt ‘klimaatjurist’ Dennis van Berkel; we moeten niet achteroverleunen totdat de ecocidewetgeving er is. Zelf werkt hij aan de klimaatzaak van Urgenda, met als doel om Nederland duurzamer te maken. In juni 2015 won Urgenda, samen met 900 mede-eisers, de zaak tegen de Nederlandse staat. Nederland moet daarom dit jaar 25 procent minder broeikasgassen hebben uitgestoten dan in 1990. Zo’n zaak was nodig, zegt Van Berkel. “De overheid doet gewoon te weinig en komt haar verplichtingen niet na.”

Het succes van de klimaatzaak heeft volgens Van Berkel drie oorzaken. Allereerst legden de advocaten precies uit hoe groot de gevaren van klimaatverandering zijn wanneer er geen verdere maatregelen genomen zouden worden. Daarnaast stelden ze dat het een schending van de mensenrechten is, wanneer de overheid de verplichtingen niet nakomt om de inwoners te beschermen. “Dat argument had nog nooit eerder iemand in de rechtbank gemaakt.” Tot slot benadrukte Urgenda dat de overheid zelf had erkend dat de uitstoot met minimaal 25 procent moest worden verminderd om de opwarming van de aarde tegen te gaan. “Inmiddels weten we dat de gevaarlijke grens veel meer richting de 1,5 graden Celsius ligt. We moeten dus eigenlijk nog sneller naar beneden dan we toen wisten.”

Jongeren

Ook burgers staan niet stil. Zes Portugese jongeren tussen de 8 en 21 jaar oud stapten begin september naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens met een aanklacht tegen 33 landen, waaronder Nederland. Een bijzondere stap, omdat veel klimaatzaken bij de rechter in eigen land beginnen en niet meteen bij het Europees Hof.

De jongeren vinden dat de 33 Europese landen hun toekomst in gevaar brengen en zich te weinig aan het Parijs-akkoord houden. Daarin staat dat landen de opwarming van de temperatuur op aarde moeten beperken tot 2 graden Celsius en daarvoor hun CO2-uitstoot moeten terugdringen.

De jongere generatie ervaart de grootste impact van klimaatverandering

De jongeren begonnen zich te verdiepen in het klimaat na dodelijke bosbranden die Portugal in 2017 teisterden, veroorzaakt door hoge temperaturen. Ze vinden dat landen hun recht op leven schenden door te weinig te doen tegen de klimaatcrisis. Logisch dat jongeren nu naar de rechter stappen, vindt Van Berkel.

“Vooral de jongere generatie ervaart de grootste impact van klimaatverandering.” De politiek wordt bovendien gedreven door kortetermijnbelangen en de belangen en rechten van jongeren worden te weinig behartigd, voegt hij toe. “Maar die rechten hébben ze wel, dat maakt dit een ontzettend krachtige beweging.”

Kolencentrales sluiten

Wat kunnen dergelijke klimaatzaken concreet opleveren? In het geval van het Urgenda-vonnis is het duidelijk: nog dit jaar heeft de staat extra maatregelen doorgevoerd om aan de uitspraak te voldoen. De overheid maakt daarvoor gebruik van het maatregelenpakket dat Urgenda voorlegde; 30 van de 54 maatregelen worden overgenomen en geïmplementeerd.

Als de Portugese jongeren hun zaak winnen, moeten de 33 aangeklaagde landen verplicht actie ondernemen tegen klimaatverandering

Zo worden onder meer kolencentrales gesloten en gaat er meer geld naar hernieuwbare energie. “Hiermee zou het doel gehaald moeten kunnen worden”, zegt Van Berkel. Toch zijn we er nog niet, vindt hij. “Steken we het geld om de economie na de coronacrisis te verbeteren in KLM of in de duurzame economie? De overheid heeft de macht en de middelen om de verandering door te voeren die noodzakelijk is.”

In de Portugese klimaatzaak doen de jongeren een beroep op de mensenrechten en de plicht van het Europees Hof om die na te streven. Dat is nog nooit eerder voorgekomen: een klimaatzaak op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Als de jongeren deze zaak winnen, zullen alle 33 landen verplicht worden om actie te ondernemen tegen klimaatverandering.

Troep opruimen

Met de olieramp in Nigeria als hoofdreden zal ook Shell in december voor de rechter verschijnen. Volgens aanklager Milieudefensie is Shell de grootste vervuiler van Nederland; ze eist daarom dat Shell de olie opruimt en een schadevergoeding betaalt aan de vele getroffen boeren. Het lek heeft namelijk verwoestende effecten gehad op de voedselvoorziening, maar ook de huisvesting en het drinkwater van veel Nigerianen. Naast de schade aan het milieu wordt hier dus ook het mensenrecht geschonden.

De uitspraak in dit proces zal naar verwachting begin 2021 volgen. Als Milieudefensie de zaak wint, zal Shell een schadevergoeding moeten betalen die de boeren compenseert voor de schade. Ook wil Milieudefensie dat Shell haar pijpleidingen beter onderhoudt en de verantwoordelijkheid niet langer afschuift op anderen. ‘Shell moet zelf zijn troep in Nigeria opruimen’, aldus Milieudefensie.

Het nieuwe normaal

Volgens Van Tergouw is het hoog tijd voor de overstap van het huidige systeem naar een groen systeem. “Mensen zijn bang dat de economie zal instorten door grote veranderingen op het gebied van klimaatmaatregelen. Maar het tegendeel is waar”, zegt ze. Het zou juist een enorme positieve impact hebben als alle subsidies die nu nog naar de fossiele industrie gaan (ruim 8 miljard euro per jaar), naar groene energie zouden stromen. Het zal overheden en ceo’s dwingen om beter te handelen. “Als er niet meer op grote schaal ontbost mag worden, dan moeten we wel op zoek gaan naar andere manieren om geld te verdienen.”

Weinig plastic gebruiken, minder lang douchen: daar gaan we het niet mee redden

We zullen moeten wennen aan dat ‘nieuwe normaal’, zegt Van Tergouw. En een nieuw systeem dwingt overheden om hun verantwoordelijkheid te nemen. “De focus ligt nu nog erg op de consument: weinig plastic gebruiken, minder lang douchen. Daar gaan we het niet mee redden, want de echte grote vervuiler is de industrie.”

Van Berkel is het daarmee eens; de coronacrisis laat zien dat er ontzettend veel maatregelen genomen kunnen worden als de urgentie maar groot genoeg is, ziet hij. “De overheid heeft de middelen. Het probleem is veel te groot om zomaar bij de burgers neer te leggen. Ze kunnen dit zelf nooit helemaal oplossen. Vanaf nu moeten we elk jaar zeggen: hoe kunnen we nog een stapje verder?”

‘De natuur vernietigen moet strafbaar worden’

Vandaag in de rechtbank: het klimaat vs de Staat

Nienke Taalman

Het bericht Moet de directeur van Shell straks de gevangenis in voor ‘ecocide’? verscheen eerst op OneWorld.

https://www.oneworld.nl/lezen/klimaat/moet-de-directeur-van-shell-straks-de-gevangenis-in-voor-ecocide/

Feynman en/of Feiten – Ferd bedankt (GeenStijl)

Hoe verwacht het kabinet een complete bevolking mee te krijgen als ze het verkeerde voorbeeld geven?

https://image.gscdn.nl/image/06989e75cb_1clown.jpeg?h=True&w=880&s=1c81d26d814bf7a7a2d622694c2f5886

https://image.gscdn.nl/image/bf55512b4c_1lalala.jpg?h=True&w=880&s=09faad6b73f74a1502535380230ac8be

Het aantal positief geteste personen en het geschatte aantal besmettelijke mensen was al drie weken stabiel. Het effect van net iets beter naleven was zichtbaar. Net toen de IC opnames en ziekenhuisopnames terugkeerden op de rustigere niveaus van eind juli laat de minister van Justitie en Veiligheid Ferd Grapperhaus een groepsfoto maken.

De nonchalance op dat moment, van die complete verzameling hotemetoten, is gebaseerd op een hele giftige elitaire gedachtekronkel. Als iedereen behalve ik zich aan de regels houdt, dooft het virus alsnog uit. Ze praten het goed, houden de hand boven elkaars hoofd en denken daarna dat hun slechte voorbeeld niet gekopieerd wordt.

Het is helaas nog wachten op de effecten van de scholen die in regio noord en zuid zijn open gegaan, sommige zijn al weer dicht. Deze week gaat regio midden als laatste open. Dat geeft extra contacten en verspreiding. Kinderen en pubers verspreiden het niet zo snel als volwassenen, maar het is onlogisch om aan te nemen dat ze helemaal geen rol spelen.

De ontwikkeling van de jeugd anderhalf jaar verwaarlozen is geen optie. Evenals we de economie niet nogmaals kunnen dichtgooien. Al onze contactmomenten bepalen samen het reproductiecijfer, zien we elkaar vaker, langer of dichterbij, dan stijgt deze. We hoeven elkaar alleen ietsje minder, ietsje korter te zien en een metertje extra afstand te houden om dit op te lossen.

https://image.gscdn.nl/image/7f68e7a566_1clown.jpeg?h=True&w=880&s=32c134e6816a26e03e54147ec63d207d

Het effect van terugkerende vakantiegangers is nog onbekend. Anderhalf procent bleek besmet, maar na 18:00 uur is de teststraat dicht, daarvoor alleen op uitnodiging van de GGD. Terwijl er nog weinig aan de hand is, loopt het bron- en contactonderzoek al vast op capaciteitsproblemen, en lopen mensen onwetend door.

De goedkoopste en minst ingrijpende manieren om dit virus af te remmen wordt uiterst knullig manieren weggegeven. Hoe verwacht het kabinet een complete bevolking mee te krijgen als ze het verkeerde voorbeeld geven, nog steeds te weinig testen, en de testresultaten die er wel zijn niet adequaat kunnen doorgeven?!

Er zijn naar schatting 34 duizend mensen besmettelijk, hoeveel zitten er in quarantaine? Er is een gezegde dat iedere bosbrand ooit te blussen was met een kopje water. Gewoon een kwestie van op tijd reageren. We hebben op de eerste kleine ongunstige getallen van eind juli op tijd gereageerd. Zonder vrijheden in te leveren.

Voor tientallen miljarden wordt voor Sinterklaas gespeeld, maar of je nu 90% of 60% brutoloon vergoed, werkgevers blijven zitten met de huur, de rest van de personeelslasten en gaan gewoon achter elkaar helemaal kapot. Mensen met de rug tegen de muur of enig historisch besef gaan zoals in Berlijn met gigantische aantallen demonstreren. Niet voor corona, maar voor vrijheid.

Ons open handelsland zal altijd een abonnement houden op alle wereldwijde ellende zoals recessies, oorlogen en virussen. Het is niet nodig alle nieuwe besmettingen tegen te houden, zo lang het reproductiecijfer maar net beneden de 1 blijft. We moeten al het laaghangende fruit plukken, omdat we de ladder niet willen betalen.

Het Zweedse model heeft hier de voorkeur, die legde uit welke risico's er waren, hoe je die kan voorkomen en dat leverde een scherpe vrijwillige lockdown. Alles staat of valt bij naleving, niet bij regelgeving of noodwetgeving. Hoe meer supermarkten en horeca je beboet of sluit, hoe drukker het op andere plekken, hoe meer thuisfeestjes. Het moet vanuit de bezoekers zelf komen.

Het is de kunst onze welvaart en welzijn te behouden door wel te leren, werken en samen te zijn, maar dat soms net even anders te doen, zodat we minder overdragen. We hoeven niet iedere besmetting te voorkomen door ons als een kluizenaar af te zonderen, alleen even minder in elkaars persoonlijke zone te komen.

De mensheid heeft in het verleden ook stappen moeten maken qua hygiëne. Eten verhitten, toiletten, riolen, waterleidingen, drinkwaterzuivering, badkamers in huizen, afvalwaterzuivering, het zijn allemaal ingrijpende stappen geweest om een steeds hogere bevolkingsdichtheid mogelijk te maken. Een beetje afstand is een kleinere stap. Eentje die werk of een goed gesprek niet uitsluit.

Als 1 op de 8 werknemers anderhalve dag per week thuiswerkt, scheelt dat 3 miljard kilometer per jaar. Dat scheelt 78 miljoen uur reistijd, koolstofdioxide, files, stikstof en zo verder. Eigenlijk is voor veel werknemers tweemaal daags in de heilige koe bidden voor een beetje extra doorstroom een ontkenning van 35 jaar technische vooruitgang.

Afrika heeft polio uitgeroeid, het kan wel.

Video

https://www.geenstijl.nl/5155113/feynman-en-of-feiten-ferd-bedankt/