Windpark Goyerbrug: standpunt GroenLinks Houten (GroenLinks Houten)

Inleiding
We zitten in een ernstige klimaatcrisis. We zien nu al veel te warme en te droge zomers (records van meer dan 40 0C dit jaar), slechtere fruitoogsten, bosbranden en overstromin-gen. Om de wereld ook voor onze kinderen leefbaar te houden, moeten we de uitstoot van broeikasgassen zo snel mogelijk naar nul te brengen. Dat betekent dat we nú actie moeten ondernemen: uitstel is niet meer mogelijk. Eén van de belangrijke dingen die we moeten doen is de elektriciteitsopwekking verduurzamen. Helaas gaat dat nog niet hard: Nederland staat op de één-na-laatste plaats in de Europese Unie met 7% duurzame energie. 

 

Geschiedenis
De gemeente Houten heeft dit probleem vroegtijdig onderkend en rond de eeuwwisseling is er een locatie-onderzoek gedaan voor windenergie, waaronder de locatie bij de Goyerbrug. In 2011 heeft de gemeente bij het opstellen van de structuurvisie Eiland van Schalkwijk de-ze locatie met omwonenden besproken. De locatie is op verzoek van o.a. inwoners uit ’t Goy ingekort en verder opgeschoven richting de Goyerbrug. Vervolgens is de locatie vastgelegd als zoekgebied in de structuurvisie. De provincie Utrecht heeft de locatie daarna overgeno-men in haar provinciale structuurvisie. 

Geen van de Houtense politieke partijen, noch de colleges, hebben in de afgelopen jaren deze locatie betwist of gepoogd te wijzigen. Ook is er geen beleid opgesteld met kaders voor eigenaarschap, participatie of inpassing. Zowel gemeente als gemeenteraad kenden het initiatief van de huidige aanvrager. Deze is gevraagd de aanvraag ‘in de ijskast’ te zet-ten, omdat de gemeente druk was met Windpark Houten (ons eerste windpark). Na een laatste proef in 2018, oordeelde de gemeenteraad in 2019 dat dat dossier Windpark Houten gesloten kon worden. Op basis hiervan kwam de aanvraag voor het tweede windpark bin-nen. GroenLinks vindt overigens dat een langgerekt proces als dit verre van ideaal is. 

Gesprekken met omwonenden
Het plaatsen van windmolens op land is lastig. Omwonenden ervaren doorgaans overlast. De mate van overlast die toelaatbaar is, is geregeld in het Activiteitenbesluit. Elk windpark moet daaraan voldoen. Maar ook dan blijft de bouw van hoge windmolens een grote in-greep in het landschap van het Eiland van Schalkwijk, met impact op direct omwonenden. 

Er is daarom het afgelopen jaar met veel mensen uitgebreid gesproken over Windpark Goy-erbrug. GroenLinks wethouder Hilde de Groot heeft aan vele keukentafels gezeten om te luisteren naar de mensen die rondom het geplande windpark wonen. Zij hebben verschil-lende geluiden laten horen, die allemaal zijn meegewogen in het oordeel van het college. Veel mensen gaven aan dat ze weliswaar niet gelukkig waren met plaatsing vlakbij hun dorp(en), maar dat ze snappen ‘dat er iets moet gebeuren’. Ook gaven velen aan dat finan-ciële compensatie gewenst is. Tenslotte zeiden inwoners, net als in 2011, dat men liever een paar hoge molens heeft dan vele kleinere. Sommige tegenstanders gingen helaas niet in op de uitnodigingen tot gesprek.

Op basis van de gesprekken heeft de gemeente ontmoetingen tussen omwonenden en de initiatiefnemer georganiseerd. Ook heeft de gemeente op verzoek van omwonenden inhou-delijke sessies over handhaving en planschade belegd, en regelmatig contact onderhouden met de dorpsraad en een actiegroep. Het college heeft, mede door opmerkingen van om-wonenden, de toetsing van de aanvraag niet zelf gedaan, maar extern laten uitvoeren. Het onderzoeksbureau Pondera heeft tevens op verzoek van omwonenden drie avonden gespro-ken over hun toetsing van de aanvraag. Hun hoofdconclusie: de plannen voor het windpark voldoen aan alle regels op het gebied van geluid, slagschaduw, veiligheid en natuurbe-scherming (o.a. vogels en vleermuizen; zie kader).

 

Vergunningaanvraag en zienswijzen
Het college kan een vergunningaanvraag die aan de voorwaarden voldoet juridisch alleen weigeren op ruimtelijke gronden. De raad kan wel ‘nee’ zeggen om andere redenen, maar dan gaat de beslissingsbevoegdheid naar de provincie, die aangegeven heeft dan de Elektri-citeitswet te moeten toepassen en een inpassingsplan te maken. 

In de zomer zijn 23 zienswijzen ingediend door 86 partijen. Deze zienswijzen hebben geleid tot kleine aanpassingen in het plan (zo is bijvoorbeeld ijsdetectie als eis toegevoegd), en (soms indirect) tot het opzoeken van extra informatie. Zo hebben we nu ook een GGD-advies over windmolens en gezondheid, een advies over landschappelijke inpasbaarheid, en een brief over zekerheid en financiële robuustheid van het project.

Er is kritiek geuit op de beantwoording van de zienswijzen: dat die zijn afgedaan op for-meel-juridische gronden. WIj kunnen ons voorstellen dat het voor indieners van een ziens-wijze teleurstellend is als een bezwaar wordt afgewezen. De gemeente moet zich echter aan de wet houden, en bij elke zienswijze moet dus juridisch gekeken worden. Ook is het zo dat bijna alle zienswijzen gaan over kwesties die al eerder zijn ingebracht, en waarvan in de eerdere beoordeling door Pondera is vastgesteld dat deze geen wettelijk probleem vormen. 

De afweging van GroenLinks Houten
Enerzijds: duurzame energie is noodzakelijk

Het is noodzakelijk dat we de kans om Windpark Goyerbrug te bouwen grijpen. Dat is een belangrijke stap op weg naar de Houtense ambitie én de noodzaak om in 2040 energie- en klimaatneutraal te zijn. GroenLinks vindt dat iedere gemeente in Nederland zijn deel moet doen. Sterker nog: de urgentie vraagt van ons om nog veel meer te doen: én wind op zee, én wind op land, én zonnepanelen, én minder vliegen, én meer energie besparen, én min-der vlees eten, enzovoort. We hebben niet meer de luxe om iets niet te doen. 

Anderzijds: wordt overlast voldoende beperkt en gecompenseerd?
De windmolens van maximaal 241 m hoog zullen het landschap veranderen. Een deel van de omwonenden is daar ongelukkig mee. Dat begrijpen we, zeker als je dichtbij woont. In het college-akkoord is ‘het belang van draagvlak onder direct omwonenden’ opgenomen. Achteraf gezien vinden wij dat een ongelukkig gekozen begrip: het heeft geen wettelijke status, en hoe meet en weeg je zoiets? Wie is ‘direct’ omwonend? En hoe weeg je draag-vlak onder alle Houtenaren mee? GroenLinks zet daarom in op het beperken van overlast en het bieden van voldoende compensatie.

Compensatiemaatregelen
In de wetgeving voor windmolens zit geen verplichting tot het bieden van compensatie. In dit park wordt een zeer ruime, bovenwettelijke compensatie geboden:

  1. Met 14 van de 15 direct omwonenden (binnen 500 m) zijn afspraken gemaakt voor een directe financiële vergoeding;
  2. Eén van de vier molens wordt coöperatief: dit betekent dat een kwart van de winst van het park naar aandeelhouders in de omgeving gaat;
  3. Als onderdeel van de aandelen-constructie komt er een fonds van € 50.000 zodat men-sen met minder inkomen ook aandeelhouder kunnen worden;
  4. Mensen die dichterbij wonen dan 1000 m krijgen 3000 kWh gratis stroom (bij de huidige prijs ca. € 650 per jaar), tot 1667 m afstand loopt het bedrag aan gratis stroom lineair af naar nul;
  5. Tenslotte wordt er door de initiatiefnemer € 50.000 in het wind-omgevingsfonds ge-stort; de gemeente legt € 100.000 in. 

Onderdelen (3), (4) en (5) hebben in de zomermaanden de huidige vorm gekregen na over-leg tussen de initiatiefnemer, de omwonenden en de raad. Alles bij elkaar worden er mil-joenen in de omgeving geinvesteerd.

Beperken overlast

Ieder windpark in Nederland moet voldoen aan de regels op het gebied van veiligheid, na-tuurbescherming, slagschaduw en geluid. De hoeveelheid geluid ’s nachts aan de gevel van een woning mag wettelijk niet meer zijn dan 41 dB (’s nachts in huis is het niveau ongeveer 35 dB). Alleen de 15 huizen tot ca. 500 m staan zo dichtbij dat geluid kritisch is: de molens zullen dan ook ’s nachts langzamer draaien om de hoeveelheid geluid te verminderen. Ver-der weg dan 500 m speelt geluid geen rol.

De visuele impact kent geen wettelijke kaders. Onze wethouder heeft een rapport laten opstellen door een bureau van landschapsarchitecten, dat in 2013 al eerder over deze loca-tie schreef in het boekje Turbulente Combinaties.  De conclusie was dat het landschap deze molens kan dragen. Het bureau maakt een driedeling bij de beoordeling: micro-, meso- en macroniveau. Op mesoniveau, dus op een paar kilometer afstand, is plaatsing in het land-schap het lastigste. Het bureau heeft aangegeven dat er altijd kansen zijn om zichtlijnen verder te breken door houtopstanden (d.w.z. bos planten om de molens uit het zicht te hou-den).

 

Conclusie
De bouw van Windpark Goyerbrug heeft nadelen voor de omgeving, en er zal overlast zijn voor omwonenden. Tegelijkertijd is de urgentie voor het bouwen van windmolens groot: we kunnen en moeten nu stappen zetten als het gaat om het vertragen van klimaatverande-ring. Vele inwoners vragen de politiek ook om actie te ondernemen. We zullen dus altijd een groep teleurstellen.

Gezien de forse compensatie die de ondernemer en gemeente bieden aan omwonenden voor de ervaren overlast vindt GroenLinks dat de verklaring van geen bezwaar kan worden afgegeven. Wij zeggen ‘ja’ en stemmen daarmee in met de bouw van Windpark Goyerbrug.

 

Categorie 
nieuws zondag, 29 september, 2019

https://houten.groenlinks.nl/sites/groenlinks.nl/files/styles/video_image/public/downloads/newsarticle/Beantwoording%20vragen%20Kinderkledingbank.pdf?itok=joOpzqEG

 

Vogels en windmolens

Windmolens worden wel afgeschilderd als ‘gehaktmolens voor vogels’. Dat is onterecht.

  • Windmolens zijn verantwoordelijk voor naar schatting 1% van alle vogelslachtoffers. Snelwegen, hoogspanningsmasten en katten zijn de hoofdoorzaak van onnatuurlijke vogelsterfte. (bron: Alles over Windenergie (p133) en Altenbrug & Wijmenga, zie referentie 141).
  • Vogelbescherming Nederland is voor windenergie, mits je bij plaatsing rekening houdt met vogels en hun vliegroutes. Dit is ook het standpunt van de Milieuwerkgroep Houten.
  • Als de energievoorziening niet verduurzaamt, zal klimaatverandering veel ernstiger gevolgen hebben voor de vogelstand: dan is er straks geen leefgebied meer over.

 

https://houten.groenlinks.nl/nieuws/windpark-goyerbrug-standpunt-groenlinks-houten

Feynman en/of Feiten – Klimaatreligie (GeenStijl)

Remkes vergat in zijn verhaal wel twee heilige huisjes. We kregen er in 2018 ruim honderdduizend vervuilers bij.

https://images.gscdn.nl/image/1f06ef0fa4_EFgL-P1W4AITeDd.jpeg?w=880&s=b65aa728dbd5d1373ac8ecf445051b18

https://images.gscdn.nl/image/386ebbd6b1_1NIET.jpg?w=880&s=c94bcc3e4d24b116e3e3cfef6dfccfee

Het grootste probleem van het klimaatdebat is dat er geen argumenten meer worden uitgewisseld. Oprechte kritiek wordt verward met volledige ontkenning. De emotie van een puber is leidend, zoals wederom succesvol was voorspeld in The Simpsons.

De meest effectieve en betaalbare maatregel is wereldwijd bomen planten. Die methode is helaas niet sexy genoeg, niet draconisch genoeg om op een protestbordje te landen. Brazilië weigerde een fooitje om haar bosbranden te bestrijden, ze zien liever dat we hier ook een bos aanleggen. De longen van de aarde staan in brand, worden illegaal gekapt en nooit vervangen of hersteld.

De discussie gaat soms om zinloze punten. Of deze klimaatverandering door ons veroorzaakt wordt, is irrelevant. Don't play the blame game, be the solution. De vraag is wanneer die plaats kan & zal vinden. Zijn we voorbereid? Zijn onze dijken hoog genoeg? Weten we welke groente goed groeit bij meer of minder neerslag? Weten we welk fruit gaat gedijen bij hogere of latere temperaturen?

https://images.gscdn.nl/image/78eb94a3f6_EFeEmurX4AEfLyJ.jpeg?w=880&s=7c7a08e4fd453ef499f0f164406c1223

Stevig lobbywerk bepaalt dat geïmporteerde windmolens & windenergie stevig wordt gesubsidieerd, terwijl onze eigen betere & innovatievere duurzame technologie wordt verstikt. Toen zonnepanelen te rendabel werden, ging de subsidiekraan dicht en de salderingsregeling de deur uit. Het fiscale klimaat is te onzeker om een investeringsbeslissing te nemen.

De milieuwinst moest niet te groot worden, slechtere alternatieven werden kunstmatig goedkoop gehouden. Daarmee wordt de vrije markt verziekt, en is de meest milieuvriendelijke oplossing niet de meest prijsbewuste. Waarom mag het milieu niet echt winstgevend zijn?

Nee, de aandacht gaat uit naar koeien die een vergunning nodig hebben om in de wei te lopen. Hier gaan we gasloos bouwen, terwijl in Duitsland aardgas met subsidie wordt ingevoerd. Of we gaan helemaal niet meer bouwen voor mensen die hier wel zijn en mogen zijn, omdat een gasloos huis met een tuintje wellicht via de auto of potgrond toch een effect heeft op een natuurgebied.

Toen in 1979 zwavelhoudende diesel nog uit de pomp kwam had de neerslag een zuurgraad van ruim 4 (PDF). Vergelijkbaar met yoghurt, tomaten(sap), bier en de menselijke huid. Dat was goed meetbaar, gaf ernstige effecten zoals vissterfte en dode bomen. Zweden moest toen kalk uit helikopters over natuurgebieden gooien, om het Duitse Ruhrgebied te compenseren.

Zoals de premier gisteren al aangaf op Radio1, hij zag andere planten in de duinen, niet de juiste biotoop, maar wel een biotoop. Hij deed alsof de natuur was verslechterd in een periode waarin de uitstoot van stikstofoxiden in Nederland meer dan gehalveerd is, terwijl de bevolking groeide van 15 naar 17 miljoen mensen.

Rutte accepteert de stikstofallergie van Remkes & de Raad van State en de klimaatprotesten op straat en is klaar om van het dichtstbevolkte land ook het schoonste land te maken. Remkes vergat in zijn verhaal wel twee heilige huisjes. Immigratie en bevolkingsgroei. We kregen er in 2018 ruim honderdduizend vervuilers bij.

Social

We moeten de uitstoot niet alleen per (heilige) koe bekijken en praten over elektrische auto's, geïmporteerd vlees en nieuwe woningbouw zonder uitstoot. Laten we eerlijk zijn, al die milieuschade is te koppelen aan het aantal mensen. Het klopt dat de veestapel moet worden gehalveerd, we vergeten voor het gemak dat we zelf het vee zijn. Myself included.

Dit probleem wordt versterkt als de Westerse levensstijl de norm wordt. (Extreme mobiliteit per luxe auto, voedselverspilling, vetzucht, grote huizen, elektronica, enzovoorts.) Waar de gemiddelde Amerikaan 12071 kWh nodig heeft om het jaar door te komen, zitten wij op de helft. Het wereldwijde gemiddelde is 2674 kWh en een Nigeriaan zit nog op 128 kWh.

De meest pijnlijke en onoverkomelijke stap om de natuur te ontlasten is geboortebeperking. China was daar met de 1-kind politiek voorloper. De Westerse wereld zag na de wereldoorlogen een stevige bevolkingsgroei, maar zit inmiddels onder de twee kinderen per moeder. Brazilië en China krimpen op dezelfde rustige manier.

Zo lang Indonesië, India en het Midden-Oosten boven de twee zitten, groeit hun bevolking nog iets door. Toch verwachten de VN dat hun groei zal stagneren. De meeste Afrikaanse landen kennen nog 4 tot 7 kinderen per moeder. Rond 2050 wordt de bevolking van Nigeria groter dan de Verenigde Staten. Afrika zal vanuit anderhalf miljard mensen doorgroeien naar drie tot zes miljard in 2100.

Angst voor kindersterfte en oorlogen motiveert grote gezinnen, zoals dat vroeger in Nederland ook normaal was. Geboortecijfers dalen pas lang na gedaalde sterftecijfers, tijdens deze demografische transitie vindt een bevolkingsexplosie plaats. Allemaal mensen die via lokale industrialisatie en immigratie naar het Westen hun impact op het milieu proberen te maximaliseren.

Nu hebben moeders in de EU gemiddeld 1,6 kinderen. Dat is niet genoeg de bevolking te vervangen, daarmee zet de EU in op bevolkingsreductie. Slechtere economische verwachtingen samen met late financiële onafhankelijkheid van aanstaande ouders leidt tot het uitstellen van trouwen, een eigen huis en kinderen. Alleen is die reductie verwaarloosbaar bij de groei elders.

De focus moet van de meest populistische pijnlijke maatregelen, naar de meest effectieve, en dat zijn emigratie en bosbouw.

https://images.gscdn.nl/image/193af5b09d_EFgL-P1W4AITeDd.jpeg?w=880&s=b341528afb384369ab8cba4ae54da360

https://www.geenstijl.nl/5149786/feynman-en-of-feiten-klimaatreligie/

25.000 Greta’s (WI ChristenUnie)

http://wi.christenunie.nl/l/library/download/urn:uuid:767eb8fe-13f2-483e-9106-5d1fdc9fe834/column_bas+de+jong.jpg?color=ffffff&scaleType=5&width=168&height=168&ext=.jpg

Inmiddels dagelijks in het nieuws: alarmerende berichten over klimaatverandering. Van bosbranden in de Amazone tot wetenschappelijke rapporten die aangeven dat we als mensheid voor een ongekende opgave staan om binnen de komende tien jaar het klimaat te kunnen redden. Om in 2030 de mondiale uitstoot gehalveerd te hebben.

Het was CU-leider Gertjan Segers die in dit kader tijdens een CU-informatieavond over het Klimaatakkoord sprak over een nieuw ‘voorhoedegevecht’ voor de ChristenUnie. Terecht, lijkt me. Klimaatverandering raakt de schepping en de meest kwetsbare mensen op aarde, dus ook het hart van de christelijke politiek.

Wel vraag ik mij af hoe dat voorhoedegevecht eruit komt te zien. Op inhoudelijk vlak heeft de ChristenUnie op dit thema al jaren een prima trackrecord, daar zijn vriend en vijand het over eens. Bovendien zijn het vaak CU-politici op verschillende bestuurlijke niveaus die worden erkend om hun inzet voor het klimaat.

Dat klimaat in het DNA van de partij zit, blijkt ook uit de beginselverklaring die vorig jaar de door de leden is vastgesteld. Daarin wordt gesproken over de noodzaak om krachtig te kiezen voor duurzaam handelen. Waar dat collectief niet lukt, ‘dient de overheid dringend en dwingend op te treden’. 

Misschien is dit wel het voorhoede gevecht dat we moeten voeren. Enerzijds CU-politici die zorgen dat de overheid dwingend optreedt, anderzijds de 25.000 leden die van onderop het verschil maken door gedragsverandering in hun eigen omgeving te bewerkstelligen. Dat laatste hoeft niet zo groots als Greta Thunberg die met een CO2-neutrale boot naar een VN-top vaart. Nee, elk lid kan in bescheidenheid en zonder morele verhevenheid een bijdrage leveren.

Hoe ziet die ledenbijdrage er concreet uit? Mogelijk is interne kennisdeling over de urgentie van klimaatverandering en het delen van praktische quick wins een startpunt. Zullen we die CU-informatieavond over het klimaat structureel maken? Daarnaast kunnen CU-leden zich aansluiten bij lokale duurzaamheidsinitiatieven en als een liaison fungeren richting lokale of landelijk CU-politici. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken.

Is een dergelijke ietwat activistische houding passend bij lidmaatschap van een politieke partij? Daar kun je over twisten. Is het een kans om de uitdaging waarvoor we staan om te zetten in een politiek van hoop? Ja. Of, om af te sluiten met een franciscaanse zegenbede: “moge God ons zegenen met zoveel dwaasheid dat we geloven een verschil te maken in de wereld. Zodat we kunnen doen waarvan anderen zeggen dat het onmogelijk is.”

Bas de Groot houdt zich bezig met privacy en data protectie, schrijft op persoonlijke titel en was in 2014 lijsttrekker voor ChristenUnie Amsterdam.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column van één van onze columnisten. Vorige week schreef Laurens Wijmenga de column 'De lijdende Groninger'. Tot volgende week!

https://wi.christenunie.nl/k/n32076/news/view/1279443/170241/25-000-greta-s.html

Bescherm uw bedrijf tegen cybercrime en doe mee met de gratis training ‘Digitaal veilig’ (Gemeente Woudenberg)

Cybercriminelen hebben het steeds vaker gemunt op ondernemers. Bijvoorbeeld via phishing mail, het hacken van systemen, identiteitsfraude of gijzelsoftware. Om u te helpen uw bedrijf te beschermen tegen cybercrime, organiseert de gemeente Woudenberg samen met het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid en het Platform Veilig Ondernemen de gratis training ‘Digitaal veilig’. Een ervaren trainer van Sertified Sercure neemt u mee in de wereld van digitale bedreigingen en geeft u bruikbare tips waarmee u zelf mee aan de slag kunt.

https://www.woudenberg.nl/nieuwsoverzicht

Brazilië toont weer aan: maak inheemse volken prioriteit (Joop)

“De Braziliaanse regering zorgt ervoor dat de indianen in de jungle van Brazilië uitsterven,” aldus de Sunday Times.

Deze zomer is de wereld geschokt door wat zich afspeelt in het Amazonegebied van Brazilië. Door het beleid van de Braziliaanse president Bolsonaro verdwijnt in rap tempo regenwoud om plaats te maken voor landbouwgrond en mijnbouw. Grote delen van het bos staan in brand. Inheemse bewoners die hun leefgebied proberen te beschermen worden bedreigd, verjaagd of vermoord.

https://joop.bnnvara.nl/content/uploads/2016/07/AmazoneBrazil.jpg

cc-foto: CIFOR

Maar het citaat uit de Sunday Times is niet van dit jaar. Precies vijftig jaar geleden was de wereld ook geschokt door wat zich afspeelde in het Braziliaanse Amazonewoud. De Britse krant publiceerde toen een onderzoek en concludeerde dat de indianen daar systematisch werden uitgeroeid om plaats te maken voor commerciële belangen. De verontwaardiging leidde in Nederland tot oprichting van de WIZA, Werkgroep Indianen Zuid-Amerika, later omgevormd tot NCIV, Nederlands Centrum voor Inheemse Volken.

Is er in die vijftig jaar eigenlijk wel wat veranderd? Heeft de Nederlandse verontwaardiging en solidariteit zin gehad? Wat is de rol van de Nederlandse overheid?

Vijftig jaar geleden dachten velen dat indianen en andere oorspronkelijke volken waren uitgestorven en hooguit in een etnologisch museum te zien waren. Dat was eigenlijk vreemd, in een tijd dat juist veel volken zich losmaakten van hun Europese koloniale overheersers en zichzelf gingen besturen. Het universele recht op zelfbeschikking ging echter aan een groot deel van de volken voorbij: de inheemse volken.

Begin jaren zeventig groeide het bewustzijn dat ook indianen, Aboriginals, Maori’s en anderen, volken vormen die net zo goed rechten hebben: op land, cultuur en zelfbestuur. Vanuit Nederland kwam steun hiervoor: van de WIZA, maar bijvoorbeeld ook van de NANAI, Nederlandse Actiegroep Noord-Amerikaanse Indianen. Nederland steunde de eerste conferentie van de Verenigde Naties over discriminatie van indiaanse volken in 1977. WIZA en NANAI organiseerden vervolgens samen met anderen in 1980 het Vierde Russell Tribunaal over de Rechten van Indianen in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika in Rotterdam. Ook toen waren er spanningen met Brazilië. De Braziliaanse regering weigerde aanvankelijk de indiaanse juryvoorzitter Mario Juruna naar Nederland te laten reizen. Juruna arriveerde pas op de laatste dag van het Tribunaal. Brazilië, de Verenigde Staten en andere landen werden veroordeeld voor grove mensenrechtenschendingen jegens indiaanse volken.

In Braziliaanse bossen waar indianen nog wonen, vinden geen bosbranden plaats
Binnen de VN ging vervolgens een werkgroep aan de slag waar inheemse vertegenwoordigers mee konden werken aan een verklaring die hun rechten zou gaan erkennen. Daarmee groeide de aandacht voor inheemse volken. In 1993 werden inheemse volken een prioriteit in het Nederlandse ontwikkelingssamenwerkingsbeleid. Ons land was daarmee voorloper in Europa. Nederland ratificeerde ook als één van de weinigen ILO Conventie 169, het enige multilaterale verdrag dat rechten van inheemse volken erkent. Na veel duwen en trekken door inheemse vertegenwoordigers – gesteund door NCIV – nam de VN uiteindelijk in 2007 de Verklaring over de Rechten van Inheemse Volken aan (UNDRIP). Hoewel daarmee een hoogtepunt werd bereikt in de strijd voor inheemse rechten, was het ook een dieptepunt voor de betrokkenheid van de Nederlandse regering. Nederland stemde nog wel voor de verklaring, maar voerde inheemse volken vervolgens af van de beleidsagenda en stopte de subsidie aan het NCIV.

Dat is een vreemde en onverstandige keuze, om verschillende redenen.

Ten eerste vanuit mensenrechtenperspectief. De VN-verklaring is van groot belang, maar zelfs na tien jaar staat de implementatie in de kinderschoenen. Op veel plaatsen in de wereld worden inheemse leiders die hun land en de natuur verdedigen met grof geweld geconfronteerd, zoals bijvoorbeeld in de VS en Canada bij de aanleg van oliepijpleidingen door hun heilige gebieden, in Brazilië bij het kappen en verbranden van regenwoud, maar ook in West-Papua en de Filipijnen. Hoe kan Nederland zich sterk maken voor SDG 16 (de duurzame ontwikkelingsdoelstelling van de VN over toegang tot rechtvaardigheid die door minister Kaag als prioriteit is gekozen) en tegelijkertijd rechten van zo’n vijfduizend gemarginaliseerde inheemse volken verspreid over de hele wereld niet belangrijk vinden?

Ten tweede kunnen wij veel leren van inheemse volken. In ons ‘westerse’ model lopen we tegen grenzen van duurzaamheid aan met de klimaatcrisis, uitputting van grondstoffen en vruchtbare gebieden, sterk afnemende biodiversiteit, en plastic soep in de oceanen. Inheemse volken zorgen voor de natuur, vanuit hun filosofie dat Moeder Aarde niet van ons is maar wij verantwoordelijk zijn haar te beheren voor toekomstige generaties. In die Braziliaanse bossen waar indianen nog wonen, vinden geen bosbranden plaats. Ruim 80% van de biodiversiteit op de aarde is te vinden in inheemse gebieden. Het recente VN-biodiversiteitsrapport concludeerde “dat alles met elkaar is verbonden”. Laat dat nu precies zijn wat inheemse volken ons al eeuwen proberen duidelijk te maken. Deze zomer erkende ook het VN-klimaatpanel de belangrijke rol van inheemse volken bij het bestrijden van de klimaatcrisis.

Steun aan inheemse volken is dus urgent, en betekent tegelijkertijd steun voor duurzaamheid en tegen klimaatverandering. Daarmee is iets cruciaals veranderd in de afgelopen vijftig jaar. Het begon vijftig jaar geleden met solidariteit; nu is het wederkerig. Wij moeten gelijkwaardige partnerschappen aangaan met inheemse volken en bereid zijn te leren van hun manier van omgaan met de aarde willen we als mensen overleven. Deze partnerschappen met inheemse volken zijn noodzakelijk voor hen en voor ons. Zo zijn een aantal maatschappelijke organisaties waaronder Greenpeace gestart met de ‘Alle ogen op de Amazone’-campagne om samen met inheemse volken het bos, haar bewoners en de rijke biodiversiteit te beschermen. Laten we hopen dat in de komende vijftig jaar de rechten van de VN-verklaring worden waargemaakt, de klimaatcrisis een halt is toegeroepen en de Braziliaanse indianen en andere inheemse volken hun leefgebieden in vrede kunnen beheren. Nederland kan en moet bijdragen door inheemse volken weer hoog op de prioriteitenlijst te zetten en bijvoorbeeld waarborging van hun rechten en bescherming van de Amazone een harde voorwaarde maken voor ratificatie van het Mercosur-handelsverdrag. Brazilië toont weer aan: maak inheemse volken prioriteit.

Leo van der Vlist, directeur NCIV, Anna Schoemakers, directeur Greenpeace Nederland, Serv Wiemers, auteur van het boek ‘Veerkracht, Indianen van nu over de wereld van morgen’

https://joop.bnnvara.nl/opinies/brazilie-toont-weer-aan-maak-inheemse-volken-prioriteit