Categorie: gemeente nijmegen

Een groot gedeelte van de bossen rondom de populaire badplaats Marmaris is afgebrand. Het vuur kwam angstaanjagend dichtbij grote hotels, vele toeristen moesten geëvacueerd worden. Een klap voor de toeristische sector, maar niks vergeleken met de gevolgen van corona.MarmarisAan de linkerkant van de Atatürkstraat staan groene bomen, aan de rechterkant vooral zwartgeblakerde stammen. Was deze weg er niet geweest, hadden de vlammen grote schade aangericht in Içmeler, net buiten Marmaris. Zafer Toker, beveiliger bij een groot resort aan de goede kant van de weg, zag het allemaal gebeuren. Een deel van het hotel vatte vlam, maar een week later is het grootste gedeelte weer in gebruik. Langzaam komen de gasten terug.‘Als je wil dat Marmaris dit overleeft, annuleer dan niet je reservering.’De regio Marmaris is zwaar getroffen door de bosbranden, die langs de hele zuidwestelijke kust van Turkije de natuur in lichterlaaie zetten. Op video’s en foto’s is te zien hoe metershoge vlammen boven de hotels uittorenden en de lucht zwart kleurde van de rook. Rondom Marmaris is ongeveer 13.000 hectare bos afgebrand waarbij een vijfentwintigjarige vrijwilliger om het leven is gekomen.alleen nog asDe slingerende weg van Içmeler naar Turunç loopt dwars door iets wat ooit een dennenbos was. Van de hectometerpaaltjes is alleen nog as over. Om de paar meter staan jerrycans en flessen met water die werden gebruikt in een poging de branden te blussen. Toeristen en inwoners moesten worden geëvacueerd met bootjes, omdat het vuur de weg blokkeerde.Reisbureaueigenaar Mustafa Rumeli: ‘Huilen helpt niks.’ - beeld Ingrid WoudwijkMustafa Rumeli (48) is druk aan het werk. Niet voor zijn reisbureau, want er is amper een toerist te bekennen in Turunç. In plaats daarvan verzamelt hij donaties en spullen voor mensen uit het nabijgelegen dorp, waar huizen in vlammen op gingen. ‘Dankzij de jongeren van Turunç staan er hier nog huizen’, vertelt Mustafa. ‘Zij zijn helden, ze hebben met hun eigen materiaal, en dat was niet veel, ervoor gezorgd dat het vuur ons niet heeft bereikt. Dat was voordat de regering ons kwam helpen. Zij hebben zij ons dorp gered.’Toch hebben de inwoners nog steeds grote zorgen. ‘Toen de branden uitbraken vluchtte iedereen, dezelfde dag waren alle toeristen weg’, vertelt Azat Calas (34). Midden in een toch al slecht seizoen moest zijn hotel tien dagen dicht; een verlies van 3000 euro, bovenop de schulden die ze al hadden. Op de vraag wat de gevolgen van de branden zijn voor de toeristische sector halen de meesten hun schouders op. Er zijn wel een aantal afzeggingen en annuleringen, maar er kwamen toch al amper mensen. Het seizoen was al voorbij voordat het überhaupt begonnen was.pijnboomhoning De schade aan de natuur is groot. De regio rondom Marmaris staat bekend om pijnboomhoning. Maar de bijen, de kevers, de pijnbomen, alles wat nodig is om deze honing te produceren is dood. Het doet de inwoners pijn. Ze hopen dat de bossen en groene natuur snel hersteld wordt, maar de meesten maken zich vooral zorgen over de reisrestricties van Europese landen en dan met name Groot-Brittannië. In het hoogseizoen liggen de strandbedjes hier vol met Britten, maar die komen niet, omdat ze bij terugkomst uit Turkije verplicht tien dagen in een quarantainehotel moeten doorbrengen.Alles draait hier om buitenlandse toeristen. In 2019 bracht de toeristenindustrie in heel Turkije nog 30 miljard dollar in het laatje, toen ongeveer 5 procent van de hele economie. Minister van Cultuur en Toerisme Mehmet Nuri Ersoy houdt ook na de branden vast aan het doel om 25 miljoen toeristen te verwelkomen, goed voor 20 miljard dollar aan inkomsten. In de eerste helft van het jaar stond de teller nog maar op 5,7 miljoen toeristen en 5,5 miljard dollar aan inkomsten.Lees ookBoze Turken helpen de vele bosbranden te blussen. ‘We worden in de steek gelaten’In een wanhopige poging toch toeristen te trekken, doen toerismeorganisaties en gemeentes een oproep aan om nu juist op vakantie te gaan naar Turkije, om zo de mensen hier te steunen. Bülent Bülbüloğlu, voorzitter van de Zuidelijke Egeïsche vereniging van hotels: ‘Als je wil dat Marmaris dit overleeft, annuleer dan niet je reservering.’Dit is namelijk al het tweede jaar op rij dat het hoogseizoen weinig oplevert. Mustafa heeft twee van zijn bussen moeten verkopen. Hij kon een lening met lage rente krijgen, maar verder zijn er geen economische steunpakken zoals in Nederland. Op dit moment verdient hij nog maar 10 procent van zijn normale inkomsten. ‘Misschien moeten we dit jaar nog eens twee bussen verkopen.’Er zijn geen klanten in zijn reisbureau in Marmaris, dus speelt Suat Okumuş (37) nog maar een potje backgammon. ‘Onze problemen hebben niet te maken met de branden, we konden onze rekeningen daarvoor ook al niet betalen.’ Iedereen hier rekent op de Engelsen, de enkele Turkse en Russische toeristen kunnen het seizoen niet redden. ‘We wachten op volgend jaar.’Selim Ozpolat heeft op sommige dagen geen enkele klant in zijn winkel. - beeld Ingrid Woudwijkgeen één klantHet zijn niet alleen eigenaars van hotels of reisbureaus die de klappen voelen. Selim Özpolat (40) heeft een schoenen- en tassenwinkel. Of het wel echte designertassen zijn is moeilijk te zien, want het is donker. ‘Als er geen klanten zijn doen we het licht en de airco uit om geld te besparen.’ De branden hebben daar niet veel mee te maken, door corona lag de handel al volledig op zijn gat. ‘Sommige dagen gaan we dicht zonder maar één klant te hebben gehad.’ Özpolat, vader van vijf kinderen, betaalt de ene lening met de andere en heeft dit jaar zijn huur nog niet kunnen betalen. ‘We hebben nog geen enkele hulp gekregen dit jaar. Als ik de regering om hulp vraag zeggen ze dat ik mijn verzekering nog moet betalen en krijg ik niks.’De bar Anfield, vernoemd naar het stadion van de Britse voetbalclub Liverpool, ziet er treurig uit. Ook dit café, met aan de muur een grote foto van de Nederlandse voetballer Virgil van Dijk, is duidelijk gericht op de Britse toeristen. Eigenaar Kasim Yogurtcuoğlu (35) laat een filmpje op zijn telefoon zien hoe het hier tot de nok toe vol zat met Britten, tot buiten op het parkeerterrein aan toe. Het waren er wel tweeduizend. Nu hebben ze soms twee tafeltjes op een avond bezet maar ze eigenlijk vooral open voor hun vrienden. Op de muur staat ‘geef nooit op’, maar Kasim zit er verslagen bij. ‘We kunnen zo niet overleven, onze hoop is op.’Tegen het vuur konden de mensen vechten, tegen reisrestricties zijn ze machteloos. Eigenaar van het reisbureau Mustafa is de enige die nog probeert positief te zijn. ‘Wij zijn blij dat ons dorp er nog is. Huilen helpt niks. We moeten de situatie accepteren en proberen door te gaan.’ <Lees ookWaarom de bosbranden in Europa dit jaar erger zijn dan andere jare...