Dieren spelen onverwachte rol bij bosbranden (New Scientist)

Dieren hebben invloed op het ontstaan en verspreiden van bosbranden. Grote grazers zorgen ervoor dat er minder brandstof is door planten te eten, zo was al bekend. Maar ook vogels, bevers, olifanten en zelfs termieten kunnen een groot verschil maken.

Als je denkt aan bosbranden, dan denk je al gauw aan Australië. Onderzoekers van de Australische Nationale Universiteit in Canberra hebben alle invloeden van dieren op bosbranden op een rijtje gezet. En daar zitten verrassende vondsten tussen.

Brandbare planten

Het verwijderen van grote grazers, zoals neushoorns, lijdt vaak tot heter vuur en een groter verbrand gebied. Dit geldt voornamelijk voor omgevingen met veel gras, zoals de savanne.

In andere gebieden, zoals bossen, is dit echter niet altijd het geval. ‘De lekkerste delen van de plant zijn vaak ook het minst brandbaar’, zegt conservatiebioloog Claire Foster, die het onderzoek leidde, in een persbericht. ‘Door de grazers blijven er alleen brandbare planten over.’

Indammen

In Nederlandse bossen leggen we brandgangen aan om te voorkomen dat het vuur zich verspreidt. In Afrika doen de olifanten dat: door in een grote groep door het gebied te lopen, stampen ze alles plat en ontstaat er een kale strook.

‘Plekken zonder brandstof kunnen heel belangrijk zijn bij het stoppen van de verspreiding van vuur’, zegt Foster. ‘Open ruimtes kunnen zelfs een volledig vuurfront uitdoven.’

De dammen van bevers kunnen een heel stuk bos minder brandbaar maken. Doordat de dam water tegenhoudt, is de bodem in de omgeving vochtiger.

Termieteneiland

Maar er zijn nog veel meer dieren die een onverwachte rol spelen tijdens bosbranden. ‘Dieren die we niet gelijk in verband brengen met bosbranden, zijn bijvoorbeeld insecten’, zegt Foster. ‘Planten verdedigen zich tegen plantenetende insecten. Ze doen dit door chemische stoffen te produceren. Die jaagt niet alleen insecten weg, maar hebben ook invloed op de brandbaarheid van de planten.’

Andere insecten eten dode bladeren die op de bodem liggen. Daardoor neemt de hoeveelheid brandbaar materiaal af. Dit kan echter ook bosbranden versterken, doordat de insecten vooral vochtige bladeren eten. Dit is te vergelijken met het effect dat grote grazers hebben.

Maar de meest bijzondere krioelende beestjes zijn toch wel de termieten in de savanne. ‘Termieten bouwen gigantische heuvels’, vertelt Foster. ‘Rond die heuvels is de grond vruchtbaarder en het gras daardoor voedzamer. Veel grote grazers komen hierop af en eten alles kaal, waardoor er een veilig eilandje ontstaat in niet al te zware bosbranden.’

Brandstichters

Ook vogels kunnen helpen met het verminderen van brandbaar materiaal op de bodem. Deze dieren gebruiken bladeren en takjes om nestjes te bouwen, waarbij ze al dat materiaal op één plek verzamelen.

Maar niet alle vogels helpen. Onderzoekers hebben in het noorden van Australië gezien hoe de zwarte wouw smeulende takken uit het brandende gebied pakt, om deze vervolgens ergens anders neer te gooien. Zo kan de brand bijvoorbeeld een beek oversteken of zich tegen de richting van de wind in verspreiden.

Waarom het dier dat doet? De zwarte wouw vliegt vaak langs de randen van een bosbrand, waar hij vluchtende dieren als prooi kan grijpen. Deze soort profiteert dus van een bosbrand en wakkert daarom graag het vuur aan.

https://newscientist.nl/assets/special-dieren-1-228x300.jpg

LEESTIP: intelligent gedrag van dieren staat centraal in deze special. Bestel hem in onze webshop.

Het bericht Dieren spelen onverwachte rol bij bosbranden verscheen eerst op New Scientist.

https://newscientist.nl/nieuws/dieren-spelen-onverwachte-rol-bij-bosbranden/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=dieren-spelen-onverwachte-rol-bij-bosbranden

West-Brabanders in Australië: ‘Door de bosbranden is ademen soms moeilijk’ (PZC Roosendaal)

WEST-BRABANT/AUSTRALIË - Bosbranden teisteren al maanden Zuidoost-Australië. Zaterdag zijn opnieuw twee mensen om het leven gekomen. Inmiddels zijn zo'n 1.500 huizen verwoest en naar schatting vijf miljoen hectare grond verwoest. Drie West-Brabanders in Australië vertellen over de gevolgen.

https://www.pzc.nl/roosendaal/west-brabanders-in-australie-door-de-bosbranden-is-ademen-soms-moeilijk~adb6f921/

West-Brabanders in Australië: ‘Door de bosbranden is ademen soms moeilijk’ (AD Roosendaal)

WEST-BRABANT/AUSTRALIË - Bosbranden teisteren al maanden Zuidoost-Australië. Zaterdag zijn opnieuw twee mensen om het leven gekomen. Inmiddels zijn zo'n 1.500 huizen verwoest en naar schatting vijf miljoen hectare grond verwoest. Drie West-Brabanders in Australië vertellen over de gevolgen.

https://www.ad.nl/roosendaal/west-brabanders-in-australie-door-de-bosbranden-is-ademen-soms-moeilijk~adb6f921/

Succes SP: Geen Europese brandweer (SP)

De SP heeft een stokje gestoken voor de oprichting van een Europese brandweer. Een motie van SP-Kamerlid Michiel van Nispen die de minister van Justitie en Veiligheid de opdracht geeft niet in te stemmen met de oprichting van een Europese brandweer is in de Tweede Kamer aangenomen. Hard nodig want de bemoeizucht van Europa dendert maar door. Nadat Nederland eerst in een Europees Openbaar Ministerie is gerommeld, wil de EU nu dat er een EU-rampenteam (RescEU) wordt opgericht dat overal in de EU, maar ook daarbuiten als het moet, kan bijspringen bij grote rampen. Van Nispen: 'Dit prestigeproject kost meer dan 200 miljoen euro aan belastinggeld. Van dat geld zouden dan blusvliegtuigen, waterpompen, reddingsteams, veldhospitalen en medische noodteams bekostigd worden, die dan ergens in Europa geplaatst worden. En dat alles terwijl nut en noodzaak hiervan totaal niet is aangetoond.'

Van Nispen beseft dat een bosbrand, aardbeving of overstroming soms zo ernstig kan zijn dat een land het niet of nauwelijks zelf aan kan in de eerste periode na de ramp. 'Het is dan echter zaak dat met name de omringende landen bijspringen, wat nu ook gewoon gebeurt in de praktijk, de oprichting van een Europese brandweer is dan ook totaal overbodig en een verspilling van ons belastinggeld.' De Minister van Justitie en Veiligheid probeerde te Kamer nog over te halen om in te stemmen met de oprichting van de Europese brandweer, omdat hij de toezegging had gekregen dat landen écht eerst zelf er álles aan gaan doen om hun eigen capaciteit op te bouwen. 'Dat is niet overtuigend. In de eerste plaats, hoe zeker zijn we dat bepaalde landen niet toch een beetje achterover gaan leunen als ze ook een beroep kunnen doen op de vliegende hulptroepen van de EU? Maar vooral ook, er is geen begin van bewijs dat dit beter op Europees niveau geregeld kan worden. Wat de SP betreft heeft dit erg weinig met solidariteit te maken, maar veel met Europese bemoeizucht en verspilling.'

https://www.sp.nl/nieuws/2019/02/succes-sp-geen-europese-brandweer

Europees OM, Europese brandweer, what’s next? (SP)

Criminelen en natuurrampen houden zich niet aan landsgrenzen. Daarom moeten lidstaten samenwerken om boeven te vangen en om elkaar te helpen bij grote bosbranden en overstromingen. Dat betekent niet dat we zeggenschap uit handen moeten geven en vervolging en rampenbestrijding aan de Brussel moeten overlaten. Want na het nieuw opgerichte Europese Openbaar Ministerie dreigt er meer Brusselse bemoeizucht. Nu door de oprichting van een Europese brandweer.

Eerder werd Nederland al tegen de zin in van een meerderheid van de Tweede Kamer in een Europees Openbaar Ministerie gerommeld. Omdat fraude met Europees geld te vaak voorkomt en in een aantal lidstaten niet goed wordt aangepakt moest hiervoor een nieuw Europese instelling opgericht worden. Hierdoor raakt Nederland zeggenschap kwijt over vervolging. Een logische en veel betere oplossing hiervoor was geweest om subsidies waarmee gefraudeerd werd in te trekken en terug te vorderen. Maar in de denkwereld van Brusselse ambtenaren is er echter altijd maar één soort oplossing voor een probleem: meer Europa.

En dat zien we nu ook gebeuren bij rampenbestrijding. Soms kan een bosbrand, aardbeving of overstroming zo ernstig zijn dat een land het niet of nauwelijks zelf aan kan in de eerste periode na de ramp. Dan moeten met name de omringende landen bijspringen, wat nu ook gebeurt in de praktijk. Toch is ook hiervoor een centrale Europese oplossing bedacht: 'RescEU', het aanhouden van reservecapaciteit. Met meer dan 200 miljoen euro van de Europese belastingbetaler worden blusvliegtuigen, waterpompen, reddingsteams, veldhospitalen en medische noodteams achter de hand gehouden. Ergens in Europa. Om bij te kunnen springen bij grote rampen. Dat klinkt sympathiek maar als je er heel even over nadenkt kan dit nooit tot efficiënte inzet van middelen leiden. Veel beter is het natuurlijk als directe buurlanden elkaar helpen. Zo veel als maar nodig is. Misschien moeten we daar nog betere afspraken over maken, prima. Maar hoe kan een Europese brandweer nou het antwoord zijn op rampen in lidstaten?

Minister Grapperhaus toonde zich eerder nog kritisch. Inmiddels is hij overstag, want, hij heeft de toezegging dat landen écht eerst zelf er álles aan gaan doen om hun eigen capaciteit op te bouwen. Dat is niet overtuigend. In de eerste plaats, hoe zeker zijn we dat bepaalde landen niet toch een beetje achterover gaan leunen als ze ook een beroep kunnen doen op de vliegende hulptroepen van de EU? Maar vooral ook, er is geen begin van bewijs dat dit beter op Europees niveau geregeld kan worden.

Wat de SP betreft stemt Nederland hier niet mee in. Dit heeft namelijk erg weinig met solidariteit te maken, maar veel met Europese bemoeizucht en verspilling.

https://www.sp.nl/column/michiel-van-nispen/2019/europees-om-europese-brandweer-whats-next