Er woeden ‘ongekende’ bosbranden op de poolcirkel (Motherboard Vice)

In het poolgebied zorgen meer dan honderd bosbranden voor een grote uitstoot van koolstofdioxide en andere schadelijke stoffen. De bosbranden woeden al weken op de Noordpool, in Siberië en in Alaska. De branden vormen op sommige Arctische plekken een natuurlijk onderdeel van het ecosysteem, maar vanwege de grootte en de hoeveelheid koolstofdioxide die vrijkomt, noemen wetenschappers deze bosbranden “ongehoord” voor de maand juni.

“Het zijn de grootste bosbranden op de planeet. Sommigen lijken groter dan 100.000 hectare te zijn,” vertelt Thomas Smith, hoogleraar Geografie aan de London School of Economics in een e-mail. “De hoeveelheid CO2 die nu wordt uitgestoten is groter dan die van alle bosbranden in die regio tussen 2010 en 2018 bij elkaar.”

Er zijn in Alaska alleen al 369 bosbranden geweest dit jaar, waarbij 648.489 hectare land verbrandde. Elke dag ontstaan er nieuwe branden. Vorige week waren het er in totaal 115. Door de hete en droge omstandigheden in Alaska is de verwachting dat er in juli nog meer branden zullen ontstaan. Om dat te voorkomen, heeft de overheid in Alaska een verbod ingesteld op vuurwerk en een interactieve kaart gelanceerd waarop huidige branden te zien zijn.

Mark Parrington houdt zich als wetenschapper aan het European Centre for Medium-Range Weather Forecasts (ECMWF) bezig met emissie van bosbranden. Hij schreef in een e-mail dat bosbranden afgelopen juni verantwoordelijk waren voor de productie van vijftig megaton koolstofdioxide. In de eerste dagen van juli heeft de poolcirkel al 4,5 tot 5 megaton CO2 uitgestoten.

“De data laat zien dat bosbranden op de poolcirkel doorgaans plaatsvinden in juli en augustus, dus zulke grote branden in deze tijd van het jaar zijn ongewoon,” zei Parrington.

Terwijl de klimaatcrisis extreme weersomstandigheden en natuurrampen blijft verergeren, raken we gewend aan nieuws over gigantische bosbranden in het westen van de VS. Maar dat ze ook het ijzige noorden bereiken klinkt vreemd. Een klein aantal bosbranden in het noordpoolgebied is normaal, maar extreme temperaturen en snelle opwarming zorgen voor voor bosbranden die oncontroleerbaar zijn.

“Brandbare materialen worden droger en makkelijker ontvlambaar naarmate het warmer wordt, en een toename van lage begroeiing zorgt ervoor dat het vuur makkelijk over kan slaan,” schrijft Merritt Turetsky, professor aan de Universiteit van Guelph op Twitter. “Deze ecosystemen kunnen onder extreme omstandigheden koolstof vrijgeven die al [honderden] tot [duizenden] jaren oud is.”

Dankzij warmere, drogere zomers ontstaan deze branden sneller – een blikseminslag of vonken van een kampvuur kunnen genoeg zijn. In Alaska kunnen deze branden soms bestreden worden door de brandweer, maar sommigen zijn te ver weg van de bewoonde wereld om effectief te bestrijden. Dat betekent dat ze geen bedreiging vormen voor mensen, maar ook ongelimiteerd kunnen blijven groeien, zei Smith.

Een bosbrand hoeft geen dorp plat te branden om effect te hebben op de mens. De rook blijft niet op één plek – wetenschappers van ECMWF hebben rook van Canadese bosbranden gevolgd tot de andere kant van de Atlantische Oceaan. De poolcirkelbranden branden koolstofrijke veengrond op, waardoor ze opgeslagen koolstof bevrijden, wat bijdraagt aan de opwarming van de aarde.

Dit maakt meer branden waarschijnlijker, aldus Smith, aangezien het poolgebied sneller opwarmt dan de rest van de aarde. Juni 2019 was de warmste juni ooit en dankzij klimaatverandering worden grote, dodelijke hittegolven vijf tot honderd keer waarschijnlijker.

“In dit afgelegen deel van de planeet zijn bosbranden veel meer het gevolg van klimaatverandering dan van wijzigingen in de manier waarop het land wordt beheerd, omdat er hier zo weinig mensen wonen,” zei Smith.

https://www.vice.com/nl/article/qv79b5/er-woeden-ongekende-bosbranden-op-de-poolcirkel

Utrechtse waterschappen maken zich nog geen zorgen over droogte (RTV Utrecht)

PROVINCIE UTRECHT - Landelijk wordt er veel gepraat en worden er zorgen geuit over hitte en droogte, maar hoe staat het ervoor in de provincie Utrecht? Volgens de vier waterschappen in Utrecht valt het allemaal nog mee. Er worden op dit moment amper maatregelen getroffen tegen eventuele droogte.

Alleen bij het waterschap Vallei en Veluwe is een onttrekkingsverbod van kracht sinds 5 juni. Dat houdt in dat boeren geen water mogen pompen uit sloten en beken. De Vallei en Veluwe is het waterschap waar de minste wateren doorheen lopen. Daarom is het vrijwel volledig afhankelijk van regenval. Dat is vorig jaar amper gevallen tussen de periode van half april tot half augustus.

Volgens Dirk-Siert Schoonman van Vallei en Veluwe zit er niet veel water in de grond. "En wat er wel zit, willen we graag op een verantwoorde manier behouden en verdelen. Vandaar dat we in een vroeg stadium het onttrekkingsverbod hebben ingesteld", aldus Schoonman.

WATERPEIL
Dit jaar is er tot dusver meer regenval geconstateerd in de provincie. Het is ook nog niet heel lange tijd echt warm geweest en dat werkt ook positief. Bij waterschap Stichtse Rijnlanden hebben ze een hoger waterpeil gemeten in de Rijn. Woordvoerster Astrid Russchen legt uit hoe dat kan. "Bij Lobith, aan de grens bij Duitsland, komt op het moment veel water de Rijn binnen. Dat water komt via Duitsland en Zwitserland binnen. Het afgelopen jaar heeft het daar veel gesneeuwd waardoor het waterpeil nu hoger is."

Dat is gunstig voor onze provincie en de stad Utrecht, vervolgt ze. Russchen: "Het water uit de Rijn en het water uit het Amsterdam-Rijnkanaal is namelijk de bron om het water in de provincie op peil te houden. En als je kijkt naar de stad Utrecht, dan wordt de Kromme Rijn gebruikt om het water in de grachten op goed niveau te houden. Met een hoger waterpeil in de Rijn gaat dat dus makkelijker."

AGRARIËRS
Hoewel de waterschappen zich nog geen grote zorgen maken, loopt bij agrariërs in de provincie de spanning wel enigszins op. Dat merkt provinciaal voorzitter van de Land- en Tuinbouw Organisatie Nederland (LTO) Bert van Donselaar op. Hij was kortgeleden nog in het oosten van het land om de situatie van de boeren aldaar te bekijken. "Dat ziet het er echt wel kritisch uit, de gewassen staan te verpieteren. Dat zie je in Utrecht nog helemaal niet, maar we naderen wel een bepaalde grens. De maand juli is statistisch altijd een droge maand dus het is gewoon afwachten hoe dat nu afloopt. Het water zit wel erg vast, vind je niet? Het dreigt wel en er vallen een paar druppels maar daar los je het probleem niet mee op."

Beregenen is een oplossing voor de droge akkers maar dat doen de boeren niet zomaar, legt Van Donselaar uit. Dat is namelijk erg kostbaar en bovendien is het nu nog te vroeg om daarmee te beginnen. "Daarnaast staan in de provincie niet echt veel duurdere gewassen, zoals maïs of biet dat veel water nodig heeft, dus is besproeien nog niet aan de orde", aldus Van Donselaar.

Grote zorgen zijn er in elk geval nog niet, zegt Van Donselaar. "Maar de groei loopt wel terug, dus het is belangrijk dat het gaat regenen. Als het nog een paar weken zo doorgaat, dan hoor je wel een andere mening in het gebied. Voor nu is het nog te vroeg om er veel paniek om te maken. Gelukkig is het momenteel nog aardig koel en wil de dauw in de ochtend nog weleens blijven hangen, dat scheelt ook. Dus, voorlopig doen we het er nog mee maar het is best een beetje spannend."

BEWUSTZIJN
Wat alle waterschappen opmerken is dat inwoners zich veel bewuster van de droogte en hitte lijken te zijn dan voorgaande jaren. Lotte Kaatee van Rivierenland merkt op dat niemand het nog heeft over een hoogwatergolf die vorig jaar in januari de gemoederen bezighield, maar dat iedereen zich nog erg bewust is van de hete zomer die Nederland te verduren kreeg. Kaatee: "Buiten de kantoormuren hoor ik vaak genoeg mensen praten over de droogte en ze beseffen zich maar al te goed dat die periodes nog vaker voor gaan komen. Er wordt dan ook gepraat over wat buurtbewoners samen kunnen doen om de droogte een stapje voor te zijn. Je ziet dat de buitenwereld steeds meer door heeft dat er iets verandert en ze vragen zich af wat dat voor hen betekent. Dat is ook belangrijk, dat men dit onderwerp echt naar zich toe trekt. Mensen hebben er letterlijk in hun achtertuin last van natuurlijk."

De waterschappen werken sinds vorig jaar met subsidies waar inwoners aanspraak op kunnen maken. Scholen kunnen zich bijvoorbeeld inschrijven om meer groen op het schoolplein te planten. Buurtgenoten kunnen een gezamenlijk plan indienen om meer watertappunten op een dorpsplein te realiseren. Op deze subsidies kan alleen aanspraak gemaakt worden als het gaat om groepen.

De waterschappen zijn zelf in samenwerking met gemeenten al een aantal jaren bezig met het vergroenen van de gehele provincie. Zo zijn er projecten op touw gezet waardoor er meer bomen worden gepland en er op meerdere plekken watertappunten worden gezet.

Voor de particuliere inwoner hebben de waterschappen ook nog wel wat tips klaarliggen. Koop een waterton en zorg voor groen in de tuin. Dat werkt namelijk hittebestendig en het opgevangen water kan voor het sproeien van de tuin in de zomer worden bewaard.



LEES OOK http://rtvu.nl/n/1940762/