De Kort fietst 616 donatiedollars bij elkaar (Telegraaf Sport)

Koen de Kort heeft uiteindelijk 616 Australische dollars (zo’n 380 euro) bij elkaar gefietst om te doneren aan de slachtoffers van de bosbranden Down Under.

De 37-jarige ploeggenoot van Richie Porte, die de Santos Tour Down Under op zijn naam schreef, eindigde zelf als 129e in het eindklassement. De Kort hield daarmee slechts drie renners achter zich, waarmee het aantal donatiedollars niet heel hard omhoog schoot.

De Kort besloot vooraf aan de Tour Down Under voor elke renner die hij in de zes etappes en het eindklassement achter zich zou houden een dollar te doneren. Toen na rit één bleek dat hij vooral een dagelijks gevecht in de achterhoede ging voeren, verdubbelde hij dat bedrag. „Maar het is een zware week voor me geweest, vandaar dat ik heb besloten om voor elke kilometer die ik in de slotetappe op kop heb gereden ook twee dollar te betalen. Daarmee is het totaal op 616 uitgekomen”, aldus De Kort, die daarmee een mooi gebaar maakt naar het getroffen Australië.

https://www.telegraaf.nl/sport/146869912/de-kort-fietst-616-donatiedollars-bij-elkaar

Eerste heuveletappe Tour Down Under prooi voor Porte (NOS Wielrennen)

De leiderstrui in de Tour Down Under is wederom van drager gewisseld. Richie Porte schreef op overtuigende wijze de derde etappe op zijn naam en nam de okergele trui over van Caleb Ewan.

Na twee sprintetappes was het in de derde rit de beurt aan de klimmers. Met 2.600 hoogtemeters was de 131 kilometers lange etappe van Unley naar Paracombe een pittige.

Porte sloeg zijn slag op de slotklim. Op de finish had de Australiër van Trek-Segafredo een voorsprong van vijf seconden op landgenoot Robert Power en onder meer Dylan van Baarle.

Van Baarle kwam als zevende over de eindstreep en was daarmee de beste Nederlander.

Koen de Kort werd 70ste van de 137 renners, waardoor het bedrag dat hij doneert aan slachtoffers van de bosbranden weer met 134 dollar steeg. De Kort maakt twee dollar over voor iedere concurrent die hij achter zich laat.

Porte lijkt op koers te liggen voor zijn tweede eindzege in de Tour Down Under. De Australiër, die in 2017 al eens de beste was, heeft zes seconden voorsprong op Daryl Impey in het algemeen klassement en de slotetappe van zondag is er wederom een voor de klimmers.

https://nos.nl/l/2319819

Rook bereikt Nederlandse sporters in Melbourne: ‘Ik kon niet goed ademen’ (NOS Wielrennen)

De hevige bosbranden in Australië domineren al weken het nieuws. Ook Nederlandse sporters die daar verblijven ondervinden dagelijks de gevolgen van de natuurramp. "De luchtkwaliteit staat gelijk aan het roken van acht sigaretten."

Aan het woord is atlete Susan Krumins. Ze woont een groot gedeelte van het jaar Down Under omdat ze een Australische man heeft. Ook is haar trainer van Australische komaf.

Krumins verblijft in Melbourne en heeft dagelijks last van de branden. "We trainen normaal altijd op hoogte buiten de stad, maar daar is het niet meer veilig. In Melbourne kunnen we wel trainen, maar daar is wel veel rook."

"Afgelopen maandag had ik daar echt keelpijn van. De luchtkwaliteit was zodanig dat het gelijk stond aan het roken van acht sigaretten. Dan vraag je je af of het wel verstandig is om daarin te trainen. Maar nu gaat het beter. We bekijken het per dag."

De Kort: 'Kon niet goed ademen'

Ook wielrenner Koen de Kort is in Australië. Hij verblijft bij familie in Melbourne en is in voorbereiding op de Tour Down Under die over twee weken begint in Adelaide. "De dichtstbijzijnde bosbrand is geloof ik tweehonderd kilometer hier vandaan. Maar er hangt echt heel veel rook in de stad. Vanochtend met trainen merkte ik het ook. Ik had er echt last van. Ik kon niet goed ademen."

"Een paar dagen geleden was het heel extreem. Het zicht was heel erg beperkt. Je kon van de ene wolkenkrabber de andere niet zien. En je ruikt het ook gewoon, er hangt een echte bosbrandgeur in de lucht."

De Kort komt al jarenlang in deze tijd van het jaar in Australië. Zijn vrouw komt er vandaan en sinds enkele jaren woont zijn broer er ook. "Ik denk dat dit het veertiende jaar is dat ik hier kom, maar dit heb ik niet eerder meegemaakt, zo extreem."

Qua slachtoffers maakte Australië al eens 'Black Saturday' mee. "Dat was elf jaar geleden. Toen zijn er heel veel mensen omgekomen. Er stond heel veel wind. Mensen die op de vlucht sloegen voor de branden, werden vaak in hun auto's door de wind en het vuur nog ingehaald. Als gevolg daarvan evacueren ze mensen nu veel sneller."

Eén van de zwaarst getroffen gebieden is Kangaroo Island, een eiland voor de kust van Adelaide. Rondom Adelaide wordt binnenkort de Tour Down Under gereden.

"Daar woont ook mijn schoonfamilie", zegt De Kort. "Men heeft er daar wel echt last van gehad. Gelukkig is er niemand in de problemen gekomen. Die branden die daar hebben gewoed, zijn nu geblust. Maar de verwachting in het land is dat het ergste nog moet komen. Dat dit nog maanden door zal gaan. Want de echte zomer moet nog beginnen."

'Fietsen door zwartgeblakerde gebieden'

"Of er wel gefietst kan worden? Ik begreep van Stuart O'Grady, die in de organisatie zit van de ronde, dat we door zwartgeblakerde gebieden heen zullen fietsen. Ik hoop wel dat de ronde doorgaat, want dan kunnen we er nog aandacht voor genereren. Dat is beter dan niet fietsen."

"Het moet wel verantwoord zijn natuurlijk, voor onze gezondheid. Ik weet van andere jaren dat er altijd een brandweerwagen achter het peloton aanrijdt, voor als er iets gebeurt. Het is altijd al heel warm als we daar fietsen en er hoeft maar iets te gebeuren of het begint weer."

Zowel De Kort als Krumins blijft Down Under, ondanks de omstandigheden. Krumins zou ook elders kunnen trainen. "We hebben met de andere Europese atleten overwogen om te vertrekken", bekent Krumins. "We zouden dan in Europa een mooie plek kunnen zoeken om te trainen, maar de luchtkwaliteit is nu weer iets beter. Daarom blijven we voorlopig."

Net als verschillende andere sporters is Krumins ook een actie gestart om geld op te halen voor de slachtoffers. "Je denkt er toch iedere dag aan en wilt toch iets doen. Daarom doneer ik samen met mijn loopgroep van ongeveer twintig man een euro voor elke kilometer dat wij lopen."

Duizenden euro's bij elkaar lopen

"Hoeveel we nu hebben opgehaald? Sinds afgelopen maandag heb ik ongeveer zestig kilometer gelopen. Dus zestig keer twintig ongeveer. Maar dat gaat nog zeker meer worden. Ook na deze week gaan we ermee verder."

De Kort denkt na over een actie. "Hopelijk wordt er veel geld opgehaald. Dat is ook wel een steun in de rug van de brandweermensen. Ik denk ook na om iets te doen, dus als mensen ideeën hebben, wees welkom. Ik hoorde van de tennissers inderdaad, honderd dollar per ace. Misschien kunnen wij iets per demarrage doen. Of per kilometer dat ik op kop rijd voor Richie Porte. Zoiets. Honderd euro per kilometer is wellicht wat veel, zo veel verdien ik niet. Maar ik verwacht ook wel een actie vanuit het peloton."

De Tour Down Under voor vrouwen begint op 16 januari, vijf dagen later stappen de mannen op.

https://nos.nl/l/2317803

Bosbranden, koala’s en de koning van Wilunga: waarom ik uitkijk naar de Summer of Cycling HET IS KOERS!

Australië staat momenteel in brand, dat zal niemand ontgaan zijn. Zelfs de buren in Nieuw-Zeeland, tweeduizend kilometer verderop, hebben last van de rook. Ontelbare bomen zijn verast, vele huizen verwoest, honderden miljoenen dieren levend verbrand. Possums, eekhoorns, reptielen, kangaroes en de überfotogenieke koala’s, allemaal het dodelijke slachtoffer van klimaatverandering, waardoor het ‘bosbrandseizoen’ in Australië langer duurt en gevaarlijker is: ook 23 mensen kwamen reeds om. De ogen van de wereld zijn dus op Australië gericht, juist op het moment dat daar de traditionele Summer of Cycling aanbreekt. De Bay Crits criteriumserie is al verreden, het Australisch kampioenschap (woensdag 8 januari tijdrit, zondag 12 de wegrit) komt eraan, en dan begint de World Tour alweer, met de Tour Down Under (TDU) en Cadel Evans Great Ocean Road Race, beide voor zowel de mannen als vrouwen. Tussendoor ook nog de nieuwe sprintkoers Race Torquay, en als afsluiter de Sun Tour, vorig jaar nog gewonnen door Dylan van Baarle. Een hoop koers dus, zeker voor een brandend land. Maar heeft het in deze omstandigheden zin om je druk te maken over of de koning van Wilunga – Richie Porte – na zes achtereenvolgende jaren (!) op Wilunga Hill gewonnen te hebben, in 2020 eindelijk onttroond zal worden? Verdient sportief geweld nog aandacht in een land dat ontwricht wordt door natuurgeweld? Ik hoop van wel.

Zonnesteken, overstromingen en aardverschuivingen

De grote kracht van sport – als kijker – ligt voor mij in de combinatie van spanning en ontspanning. We maken ons druk om welk team er wint, of een bal wel of niet een krijtlijn op een grasveld passeert, om wie er met zijn racefiets als eerste boven is op een berg. Zelf hoeven we alleen maar toe te kijken. Heerlijk.

Vaak lijken sport en maatschappij ook gescheiden werelden, maar steeds vaker is die scheiding niet meer houdbaar. Ajax en PSV worden bekritiseerd om hun keuze om in Qatar op trainingskamp te gaan, de speaker, trainer en communicatieafdeling van FC Den Bosch maakten zichzelf onsterfelijk belachelijk na de racistische bejegening van Ahmad Mendes Moreira, oud-voetballer Gary Neville sprak zich uit tegen premier Boris Johnson, tennister Kiki Bertens vestigde (ongewild) de aandacht op inkomensongelijkheid. En wielrennen, als sport die overal ter wereld plaatsvindt op gewone wegen en in gebergtes, ondervindt serieuze problemen door klimaatverandering.

Renners met zonnesteken, koersafgelastingen door overstromende wegen, aardbevingen, landverschuivingen en – zeker in landen als Australië en Portugal – bosbranden; wielrennen is kwetsbaar voor natuurgeweld, omdat het nu eenmaal vaak te midden van natuur plaatsvindt. De Alpen en Pyreneeën zijn geen stadion waar het dak dicht kan. De luchtkwaliteit in een land is moeilijker te controleren dan in een gymzaal.

Het wielrennen kan klimaatverandering niet negeren

Juist daarom is het mooi dat er nu gekoerst gaat worden in Australië. In plaats van de gebruikelijke schattige plaatjes van topwielrenners met koala’s en kangaroes zullen wielrenmedia er niet aan kunnen ontkomen aandacht te besteden (zoals CyclingTips al deed) aan een probleem dat door niemand genegeerd zou moeten worden, maar zeker niet door de wielrensport. Ook al weigeren sommigen – zoals de Australische premier – het in te zien: climate change is real.

Ik hoop van harte dat alle koersen in Australië door kunnen gaan de komende weken, want in tegenstelling tot sommige anderen begint voor mij het wielerseizoen steevast al met het Australisch kampioenschap. Wereldkampioen Rohan Dennis zal de tijdrit ongetwijfeld winnen, maar de wegrit is net als ieder jaar een open race op een prachtig parcours, met vaak een verrassende winnaar. Hetzelfde geldt voor de Tour Down Under, waar verschillende types renners kans maken – zoals blijkt uit de erelijst van de laatste vijf jaar: Impey (2x), Porte, Gerrans, Dennis. En in de Sun Tour steekt jaarlijks jong talent de neus aan het venster, zoals afgelopen seizoen Jumbo’s nieuwe recruut Chris Harper, latere Giro-revelaties Pavel Sivakov en Lucas Hamilton, en dus de eerdergenoemde eindwinnaar Dylan van Baarle. Dit jaar beginnen topklimmers Simon Yates en Romain Bardet hun seizoen in Australië. Zal een van hen Richie Porte verslaan en zich kronen tot nieuwe koning van Wilunga? Maar misschien nog wel spannender: heeft die koning dan nog een koninkrijk?

Het bericht Bosbranden, koala’s en de koning van Wilunga: waarom ik uitkijk naar de Summer of Cycling verscheen eerst op HET IS KOERS!.

http://hetiskoers.nl/bosbranden-koalas-en-de-koning-van-wilunga-waarom-ik-uitkijk-naar-de-summer-of-cycling/