Hannie van Leeuwen-lezing door Ank Bijleveld (CDA)

Zojuist gaf minister van Defensie Ank Bijleveld de jaarlijkse Hannie van Leeuwenlezing van het CDJA. Lees te tekst van haar toespraak hier terug. Beste CDJA-ers. Dank jullie wel voor de uitnodiging om hier vandaag de Hannie van Leeuwen-lezing te houden. Ik vind het een eer om in haar nagedachtenis vandaag met jullie te spreken.  Hannie stond ook wel bekend als “straaljager” Hannie. In een artikel van het AD stond hierover het volgende: “ In de jaren zeventig profileerde ze zich als defensiespecialiste, waarbij ze zich een groot voorstander toonde van de F16 als opvolger van de Starfighter. Het was in die tijd dat CPN-leider Marcus Bakker haar spottend ‘Straaljager-Hannie’ noemde, vooral ook vanwege haar doortastende tred.”  Ik zie deze benaming als geuzennaam. Hannie kende ik als CDA-er pur sang, met het hart op de juiste plaats en een onverschrokkenheid die menig hedendaags politicus zou sieren. In de oorlog was ze koerierster voor Albrecht Hollands Glorie, een militaire spionagegroep. Zij was niet bang om haar mening te geven, waarbij ze er altijd in slaagde haar tegenstander respectvol te blijven behandelen. Voor mij gold en geldt zij als een inspiratiebron als politicus, minister en als dienaar van de publieke zaak. Een citaat: “Je bent op deze wereld om voor anderen wat te betekenen.” De reden waarom ik haar Geuzennaam heb aangehaald is natuurlijk de reden waarom ik hier vandaag ben. Zij had een hart voor Defensie, zoals ik ook. En hier vandaag te spreken op deze bijzondere dag, 11 september. Een datum die nooit zal worden vergeten. Een datum waarvan de meeste mensen nog weten wat ze aan het doen waren toen het nieuws bekend werd. De dag in 2001 dat het instorten van de Twin Towers een trilling door de hele wereld voortbracht die nog steeds voortduurt.  Een trilling die laat zien dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is en dat je altijd voorbereid moet zijn om je waarden te verdedigen. Een notie die juist dit jaar extra onder de aandacht moet worden gebracht, het jaar waarin we vieren dat we 75 jaar geleden bevrijd zijn.  We zijn anderhalve week begonnen met de herdenking van de Slag om de Schelde, waarbij de opmars is gemaakt voor de verdere bevrijding van Nederland. Een hele generatie heeft het geluk gehad om zonder oorlog op te groeien. Dat is aan de ene kant natuurlijk fantastisch, maar aan de andere kant heeft het ons wel gemakzuchtig gemaakt in de afgelopen tijden. Door opvolgende kabinetten in de afgelopen decennia is bezuinigd op Defensie en hebben we geleefd op vredesdividend. We konden schuilen achter de militaire macht van de Verenigde Staten en och, het zou zo’n vaart niet lopen.  Maar de vraag waarmee ik geconfronteerd werd toen ik aantrad is of die houding houdbaar is. Ik denk van niet. We zien allemaal dat de verhoudingen in de wereld aan het veranderen zijn. In de afgelopen jaren heeft Rusland zich de Krim toegeëigend, waren er schermutselingen in Oekraïne, met voor Nederland het neerhalen van de MH17 als absoluut dieptepunt. Zijn spionnen betrapt die de OPCW wilden hacken en heeft Rusland het INF-verdrag opgeblazen. Het risico op een nieuwe wapenwedloop is hierdoor exponentieel vergroot.  Maar ik spreek helaas niet alleen over Rusland. Omstreeks diezelfde periode werd in Irak en Syrië het Kalifaat uitgeroepen en werden de waardigheid en menselijkheid van hen die in de ogen van IS ongelovigen waren met voeten getreden. Even daarvoor dreigde Mali in handen te vallen van Islamisten.  Europa kreeg te maken met de grootste migratiestroom in de recente geschiedenis. Ondertussen groeit de macht van China. Ondertussen maken de Caribische delen van het Koninkrijk zich grote zorgen over de situatie in Venezuela. En zeker niet het onbelangrijkste: ondertussen is er in de Verenigde Staten een president die een andere toon aanslaat richting de wereld dan zijn voorgangers deden.  Los van de geopolitieke ontwikkelingen verandert de aard van de dreiging. Oorlogen worden niet meer gevoerd met massale veldslagen maar krijgen een veel meer hybride karakter. Denk aan aanvallen op vitale infrastructuur, het dreigen met stopzetten van gasleveranties en cyberaanvallen op overheidsinstellingen. En de technologische ontwikkelingen gaan razendsnel. Nu al gebruiken we onbemande vliegtuigen voor verkenningsmissies. In de nabije toekomst zal het ook gaan over artificial intelligence en de vraag waar de betrokkenheid van de militair bij acties ophoudt en het wapen het overneemt. Ook zal het in de nabije toekomst gaan over de militarisering van de ruimte en de Noordpool. Ik vond toen ik aantrad dat Defensie zijn zelfbewustzijn moest terugvinden. Om die reden ben ik teruggegaan naar het antwoord op de vraag waarvoor Defensie op aard is. In de Staatsregeling voor het Bataafsche Volk uit 1798 staat het als volgt verwoord : “Het oogmerk der maatschappelijke vereeniging is beveiliging van persoon, leven, eer en goederen, en beschaaving van verstand en zeden.” Met andere woorden: Het is de taak van de overheid om het volk beschermen. In de huidige Grondwet is dit uitgangspunt nog steeds actueel. In artikel 97, eerste lid, is hierover het volgende opgenomen: “Ten behoeve van de verdediging en ter bescherming van de belangen van het Koninkrijk, alsmede ten behoeve van de handhaving en de bevordering van de internationale rechtsorde, is er een krijgsmacht.” De kernvraag die ik mij de afgelopen periode heb gesteld is: kunnen we deze taken nu adequaat en zonder voorbehoud uitvoeren?  Het antwoord is niet eenduidig:  -      Ja, er staan duizenden militairen paraat om bijstand te verlenen in Nederland, de explosievenopruimingsdienst rukt per week tientallen keren uit om potentieel gevaarlijke situaties te verhelpen. Er staan continue F-16’s paraat om ons luchtruim te verdedigen. We helpen bij de strijd tegen ondermijning, helpen bij het bestrijden van natuurbranden en verlenen hulp bij dreigende watersnood en orkanen.  -      Ja, we doen mee aan missies, zoals nu in Afghanistan, Irak en Syrië en we leveren kleine bijdragen aan andere missies. Maar: we kunnen deze missies maar voor een beperkte tijd volhouden en kunnen dit alleen samen met andere landen. Ik heb de missie in Mali om die reden moeten stoppen.  -      Maar de hamvraag: Is Nederland op dit moment in staat om zichzelf te verdedigen als het er op aan komt: nee.   Nieuw materieel en voorraden stromen in dankzij de investeringen van dit kabinet. Militairen hebben kortgezegd kogels om mee te schieten, krijgen een nieuwe uitrusting, helikopters worden gemoderniseerd. Fregatten en mijnenjagers worden vervangen. De eerste F-35-vliegtuigen komen dit jaar aan in Nederland. Er zijn besluiten in voorbereiding over vervanging van de onderzeeboten en andere belangrijke wapensystemen. We investeren daarnaast in het personeel. We hebben een nieuwe cao en gaan een moderner personeelsbeleid voeren.  We gaan zo snel als we kunnen, maar het voelt alsof we niet snel genoeg gaan. Het zal even duren voor Defensie is hersteld van de afgelopen periode.  Natuurlijk staan we niet alleen. Nederland werkt samen met vele landen en in vele verbanden. Iedereen kent natuurlijk de NAVO. Dit jaar vierden we onze 70everjaardag. Daarnaast is ook de EU zich bewust van de veranderde veiligheidssituatie en is de Europese defensiesamenwerking in een hogere versnelling gekomen. Samenwerking in de Europese Unie wordt nu de norm en niet langer de uitzondering. De lidstaten van de Europese Unie geven daar vanaf begin 2018 concrete invulling aan met de eerste 17 projecten. Vanuit het Europees Defensiefonds komt in 2020 13 miljard beschikbaar voor de ontwikkeling van nieuwe technologieën.  Nederland trekt bijvoorbeeld de kar op het gebied van militaire mobiliteit. Hoe krijg je Amerikaanse tanks en troepen van de haven van Rotterdam het snelst naar Litouwen? Tegen welke hindernissen loop je op? Kunnen spoorbruggen wel een trein met jeeps dragen?  De huidige veiligheidssituatie vereist dat militair materieel en personeel snel door de EU verplaatst moet kunnen worden, bijvoorbeeld als er een dreiging is in de Baltische Staten. Er zijn nu nog te veel obstakels: van de bureaucratische rompslomp tot infrastructuur die niet bestand is tegen zware transporten. Het duurt nu bij sommige grenzen dagen voordat de benodigde vergunningen rond zijn en militaire voertuigen staan letterlijk stil aan de grens. Daar moet dus verandering in komen en dat zijn we nu in kaart aan het brengen.  Al deze Europese ontwikkelingen staan wat mij betreft in het teken van en ten dienste van de NAVO. De Europese Unie moet geen vervanging voor de NAVO worden. En laat ik duidelijk zijn: Er moet zeker niet gestreefd worden naar een Europese krijgsmacht. Het kabinet en de Kamer zijn en blijven ten alle tijden en  bij uitsluiting bevoegd om Nederlandse mannen en vrouwen uit te zenden.  Gelet op de veranderde veiligheidssituatie hebben de regeringsleiders en staatshoofden in 2014 in Wales met elkaar vastgesteld dat we meer mensen en middelen nodig hebben voor onze collectieve veiligheid. Hierbij is afgesproken om onze defensie-uitgaven in tien jaar tijd (2014 – 2024) te bewegen naar de NAVO-norm van 2% van ons bruto binnenlands product (bbp).  Feit is dat we extra investeren in Defensie, maar het zal geen geheim zijn dat Nederland nog bij lange na niet voldoet aan deze 2%. President Trump en zijn ambassadeur in Nederland laten ook geen gelegenheid onbenut om Nederland aan te sporen om het been bij te trekken. En ik begrijp die aansporing. Betrouwbaarheid richting onze bondgenoten is een groot goed, maar dat is voor mij niet het belangrijkste. Voor mij staat voorop dat onze krijgsmacht moet kunnen voldoen aan de grondwettelijke taak die aan de krijgsmacht is gesteld. En dat doen we nu stap voor stap. Ik spreek hier nadrukkelijk over herstel van de bestaande krijgsmacht. We moeten ons ook op de toekomst van overmorgen voorbereiden en de nieuwe dreigingen die dit met zich mee brengt. Deze toekomst ligt binnen de NAVO. Niet alleen omdat we het niet alleen kunnen maar ook omdat we dezelfde waarden delen. Dit geldt ook zo voor de Europese Unie. Dat houdt in dat wij moeten blijven werken aan de verhoudingen binnen de NAVO en dat wij onze afspraken moeten nakomen. Ook moeten wij ons blijven inzetten om brandhaarden in de wereld te stoppen. Nederland is te klein om zich achter de dijken terug te trekken en te hopen dat de storm zal overwaaien. We kunnen ons land alleen verdedigen als we dat collectief doen, met onze NAVO- en EU-partners. Daarbij zal het nodige gevraagd worden van Nederland, als het gaat om investeringen, maar ook om handjes. We moeten daar onze ogen niet voor sluiten en ons steentje bijdragen. Vrijheid is vanzelfsprekend noch vrijblijvend. Ik ben blij dat ook jullie, politici van de toekomst, dit onderkennen. Ik was ook blij dat ik onlangs dit manifest van de jongerenorganisaties van het CDA, SGP, CU en VVD in ontvangst mocht nemen, waarin expliciet wordt opgeroepen om als Nederland binnen afzienbare tijd de belofte na te komen om 2 procent van het BBP te investeren. Ik nodig het CDJA en de andere organisaties graag uit om dit ook onder de aandacht van de moederpartijen te brengen in aanloop naar de volgende verkiezingen.  Ik vertel jullie het eerlijke verhaal, maar wel een eerlijk verhaal met toekomstperspectief.  Het is werk in uitvoering. En laat ik dit zeggen. Ik ben enorm trots op de medewerkers van Defensie. Zij verdienen het dat Defensie van de samenleving de erkenning en waardering krijgt die zij verdient. Zoals eerder gezegd: Militairen staan rond de klok paraat voor de veiligheid van ons land. Zij beschermen ons luchtruim, onze grenzen, onze belangrijke gebouwen. Zij beschermen onze vrijheid en helpen mensen over de hele wereld vrijheid te krijgen en te behouden. Zodat we in ook in 2044 100 jaar bevrijding kunnen vieren. In ieder geval jullie, en naar ik hoop ik zelf ook J.  Ik dank jullie voor jullie aandacht. 

https://www.cda.nl/actueel/nieuws/hannie-van-leeuwen-lezing-door-ank-bijleveld/

#PrayforAmazonia gaat viral: “Amazonewoud staat al 3 weken in de fik!” (FunX)

{instagram https://www.instagram.com/p/B1ZrFgblqsx/ }

Het grootste regenwoud op aarde, het Amazoneregenwoud, staat in brand. En flink ook, want er zijn daar momenteel meer bosbranden dan ooit. In enkele delen van het Amazonegebied is inmiddels zelfs de noodtoestand afgekondigd. Op social media slaken veel mensen daarom een noodkreet onder #PrayforAmazonia.

"De longen van onze planeet staan al drie weken in brand en niemand in de media heeft ons er iets over verteld."

#PRAYFORAMAZONIA

Op Instagram en Twitter maken veel mensen zich zorgen. Ze vragen zich af hoe de branden al drie weken gaande kunnen zijn zonder dat ze er iets over gezien of gehoord hebben in de media.

{twitter https://twitter.com/HonDommy/status/1163772500217597954 }

{twitter https://twitter.com/LivaiWaqa/status/1164047998000799744 }

ILLEGALE ONTBOSSING

Vanaf januari zijn er al meer dan 72.000 bosbranden in het Amazonegebied gesignaleerd. Volgens onderzoeksinstituut INPE is dat een stijging van 83 procent ten opzichte van vorig jaar. Deze sterke toename heeft te maken met de boeren die grote delen van het woud ontbossen om het geschikt te maken voor veeteelt. Zo zou er alleen in juni al 920 vierkante kilometer van het woud verwoest zijn door illegale ontbossing.

DONKERE LUCHT

De donkere rookwolken wisten gisteren zelfs São Paulo te bereiken. Foto's laten zien dat het midden op de dag pikdonker was in de stad. Ook veroorzaakte de rook daar een stroomstoring.

{twitter https://twitter.com/shannongsims/status/1163632818221719558 }

Kritiek op de president

De president van Brazilië, Jair Bolsonaro, krijgt veel kritiek. Ondanks dat veel organisaties aantonen dat het slecht is voor het woud, is hij er juist een voorstander van om het Amazonewoud te gebruiken voor land- en mijnbouw. Daarnaast noemt hij de data van het INPE leugens en ontsloeg hij onlangs de topambtenaar die de ontbossing aantoonde.

We need it

Het verdwijnen van (grote delen van) het Amazonewoud heeft grote gevolgen. Zo zullen er tienduizenden dier- en plantensoorten verloren gaan, waaronder ook planten die zorgen voor belangrijke medicijnen. Bovendien is het enorme bos belangrijk voor de opwarming van de aarde. Het neemt namelijk CO2 op en geeft ons er grote hoeveelheden zuurstof voor terug. 

{twitter https://twitter.com/voxdotcom/status/1163903585563922432 }

https://www.funx.nl/news/up-2-date/43231-prayforamazonia-gaat-viral-amazonewoud-staat-al-3-weken-in-de-fik

Forbes: Amerikaanse cyberattack tegen Venezuela elektriciteitsnet zeer goed mogelijk (Stop de Bankiers)

Forbes Magazine publiceerde een nieuws- en analysestuk op 9 maart,speculeerend over de mogland het product is van een cyberaanval uitgevoerd door de Verenigdeelijkheid dat de beschuldigingen van de Venezolaanse president Nicolas Maduro dat de verlammende stroomuitval in zijn Staten.

De schrijver van het artikel, Kalev Leetaru, zegt veel in een rapport, met name voorzichtig met het beweren dat dit  is  wat er in feite plaatsvindt, maar hij geeft een aantal zeer goede uitleg over  hoe het zo zou kunnen zijn .

Alvorens de gedachten van de heer Leetaru grondig te verkennen, is het vermeldenswaard dat tot nu toe noch de persbureaus van de VS noch de Russische Federatie veel over dit thema hebben gezegd. Het is zeker een bekende hoeveelheid dat Venezuela de huidige focus is van een groot touwtrekken tussen de twee machten. Venezuela heeft de rijkste bekende oliereserves ter wereld en het relatief dicht bij de Verenigde Staten maakt het strategisch belangrijk voor de belangen van die natie. Toch heeft het land al lang veel van zijn steun ontvangen van de Russische Federatie.

Na een nog steeds fel bestreden verkiezing waarin de twee partijen het conflict verdiepten door hun eigen retoriek, met president Trump een luid en trots standpunt innam met Juan Guaido en de Russische president Vladimir Putin die de heer Maduro ondersteunden, leek een groot deel van de retoriek te plateau zijn.

En toen gingen de lichten uit in Venezuela. Niet alleen sporadische stroomuitval, maar een verbazingwekkende gebeurtenis, die de hoofdstad Caracas en 20 van de 23 regio’s van de natie zonder kracht verlaat, vanaf 7 maart. Andere statistieken bepalen het getroffen gebied als 70 procent van het land van 31,6 miljoen mensen.

Venezuela, ondanks zijn rijkdom aan olie, haalt het grootste deel van zijn elektriciteit uit hydro-elektrische bronnen, met als belangrijkste bron de krachtcentrale in Guri, in Bolivar, een van de zuidelijke staten van Venezuela. Dit ene station is verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van de energie van het land.

Volgens een CNN-rapport was de storing bij de energiecentrale waarschijnlijk het gevolg van oude apparatuur en slecht onderhoud.

Dit mag duidelijk zijn, maar de redenen waarom dit niet werd geregeld, zijn minder duidelijk. Het standpunt van de Amerikaanse media over  waarom deze situatie is zoals die is, is corruptie en vreselijk leiderschap en management, beginnend bij de socialistische president Hugo Chavez en voortgezet via Nicolas Maduro. De diepte en reikwijdte van de economische – en nu nut – crisis van het land is echter verbazingwekkend, gezien de hulpbronnen van het land en het vermogen van zijn bevolking. Het is gemakkelijk om te speculeren, en sommigen zijn veel verder gegaan dan louter speculatie, dat de Verenigde Staten proberen de regering te verzwakken door een burgeropstand. Als dat zo is, lijkt die opstand een addertje onder het gras te zijn geraakt, omdat de vermeende pro-Amerikaanse kandidaat Guaido geen overwinning wist te behalen die beslissend genoeg was om de macht te grijpen zonder controverse.

Deze crisis lijkt voor velen een technische, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom, de indirecte dominostenen op een rij zetten. Nu komen we bij de schrijver van Forbes, die hier uitlegt hoe het mogelijk is dat wat we bekijken een echte live cyberaanval aan de gang is. We hebben de nadruk gelegd.

Toen Venezuela deze week een van zijn ergste stroomuitval in de recente herinnering doormaakte, beweerde de regering herhaaldelijk dat de macht op grote schaal was uitgevallen, dat telefoon en internet te wijten waren aan een buitenlandse cyberaanval die probeerde zijn president te ontzetten. Hoewel de realiteit is dat de stroomuitval van Venezuela hoogstwaarschijnlijk te wijten was aan chronische onderfinanciering van de elektrische infrastructuur en uitgesteld onderhoud, is het idee van een buitenlandse natie die het elektriciteitsnet van een tegenstander manipuleert om een ​​overgang door de overheid te forceren, zeer reëel.

In 2015 heb ik het concept van ” cyber first strike ” verkend, waarin regeringen in toenemende mate cyberwarfare op eigen kracht of als onderdeel van hybride oorlogsvoering zouden gebruiken om een ​​tegenstander voorafgaand aan een conventionele invasie te verzwakken of om met geweld een verandering in een buitenlandse regering te bewerkstelligen. .

Stroom- en watervoorzieningen onderbreken, verkeerspatronen verstoren, internettoegang vertragen of interfereren, slimme huizen in de war sturen en zelfs afsmeltende kringlopen bij kerncentrales veroorzaken, werden alle onderwerpen die indertijd in toenemende mate in de nationale veiligheidsgemeenschap werden besproken als legitiem en wettig tactieken om een ​​buitenlandse staat te ondermijnen.

In het geval van Venezuela is het idee van een regering als de Verenigde Staten die zich op afstand met haar elektriciteitsnet bemoeit eigenlijk best realistisch. Cyberoperaties op afstand vereisen zelden een aanzienlijke aanwezigheid op de grond, waardoor ze de ideale deniable invloedshandeling zijn. Gezien de aloude bezorgdheid van de Amerikaanse regering over de regering van Venezuela, is het aannemelijk dat de VS reeds een sterke aanwezigheid bezit binnen het nationale infrastructuurnetwerk van het land, waardoor het relatief eenvoudig is om de netwerkactiviteiten te verstoren. De verouderde internet- en stroominfrastructuur van het land biedt enkele enorme uitdagingen voor dergelijke operaties en maakt het relatief eenvoudig om sporen van buitenlandse tussenkomst te verwijderen.

Wijdverbreide stroom- en connectiviteitsstoringen zoals die van Venezuela vorige week komen ook rechtstreeks uit het moderne cyber-playbook. Snijdend vermogen tijdens de spits, maximale impact op de burgermaatschappij en tal van mediagenieke post-apocalyptische beelden, past precies in de gietvorm van een traditionele beïnvloedingsoperatie. De timing van zo’n uitval die optreedt op een moment van maatschappelijke beroering op een manier die de huidige regering delegeert, precies zoals een wachtende overheid zichzelf heeft voorgesteld als een kant-en-klaar alternatief, is eigenlijk een van de tactieken die ik in mijn samenvatting van 2015 heb geschetst .

Maar hier doet de heer Leetaru wel een momentopname, waarbij hij opmerkt dat, hoewel de omstandigheden zich wel voordoen  , dit niet noodzakelijk zo is …

Aan de andere kant zijn stroomuitval in Venezuela gemeengoed door jarenlang netbeheer. Het elektriciteitsnet van het land heeft de hulp van de NSA niet nodig om opnieuw een shutdown te ervaren. De stroomstoring van vorige week was veel waarschijnlijker dan het natuurlijke resultaat van slecht onderhouden productie- en distributieapparatuur dan dat het een gerichte Amerikaanse cyberaanval was.

Maar hij lijkt op zijn minst enigszins overtuigd omdat het patroon en de resultaten zo goed overeenkomen:

Toch is dit precies waarom cyberwarfare zo krachtig is als een invloedstool. De meeste landen, inclusief de VS, hebben hun zorgen over hun ouder wordende en steeds meer overbelaste infrastructuur van nutsbedrijven ervaren. Een elektriciteitscentrale die uitvalt als gevolg van een defect apparaat of een overbelaste transmissielijn die niet wordt gebruikt, heeft meer kans op te weinig investeringen dan een buitenlandse cyberaanval. Een mislukte elektriciteitsleiding die een massale bosbrand zou veroorzaken, zou afgedaan worden als slecht preventief onderhoud in plaats van opzettelijke buitenlandse sabotage.

Invloedoperaties zijn ontworpen om een ​​land stil te duwen naar een bepaald resultaat. Infrastructuren van verouderde nutsbedrijven bieden een perfect voertuig voor dergelijke operaties, aangezien de schuld voor netstoringen meestal bij overheidsfunctionarissen ligt omdat ze niet adequaat toezicht houden op die infrastructuur, zelfs als het eigendom is van en beheerd wordt door privébedrijven. Cyberaanvallen tegen nutsbedrijven hebben de mogelijkheid om alle facetten van het moderne leven te verstoren en mediagenieke beelden te genereren zonder onnodig risico voor het initiërende land, waardoor ze een bijna perfect wapen worden.

Alles bij elkaar opgeteld, is het zeer waarschijnlijk dat de stroomstoring van afgelopen week in Venezuela het simpele resultaat was van de eigen infrastructuurproblemen in het land in plaats van een gerichte cyberactie door de Verenigde Staten, ontworpen om president Maduro te verdrijven. Maar het onvermogen om de Amerikaanse of andere buitenlandse interventie, hetzij opzettelijk of per ongeluk, definitief af te wijzen, toont de ongelooflijke kracht van het gebruik van cyberaanvallen om op nutsbedrijven te richten. Dergelijke uitval kan een bevolking snel tegen zijn regering keren, terwijl het bijna onmogelijk wordt om buitenlandse interventies definitief te bewijzen.

Nogmaals, Rusland lijkt te zijn opgehouden met schaamteloos beschuldigen van de Amerikanen van het uitvoeren van deze aanval. Echter, het persbureau TASS, dat is een van de minst mening zware nieuws verkooppunten overal, in een persoverzicht gemaakt nota van de  Izvestia persbureau’s artikel dat precies doet de schuld van de VS voor deze situatie. Het persoverzicht van TASS maakt de volgende punten uit het Izvestia- stuk:

Een cyberaanval op de elektriciteitscentrales van Venezuela, die Caracas de schuld heeft gegeven van de VS, was bedoeld om onverdraaglijke levensomstandigheden te creëren in het hele Latijns-Amerikaanse land, schrijft Izvestia . Volgens de strategen van Washington was de stroomuitval bedoeld om het protestensitisme op te slokken om Venezuela’s legitieme president Nicolas Maduro ten val te brengen. Op 7 maart meldde het Amerikaanse staatsbedrijf Corpoelec een sabotagedaad in de belangrijkste waterkrachtcentrale van Guri, die de hoofdstad en 70% van Venezuela van stroom voorziet. Sinds donderdagmiddag zijn 21 van de 23 staten in het hele land zonder elektriciteit.

Volgens een expert van het Russisch Instituut voor Strategische Studies, Igor Pshenichnikov, probeert Washington de verduistering van Venezuela te schilderen alsof absolute chaos heerst in het hele land en alle Venezolaanse economische sectoren, waaronder kritische sectoren zoals stroomvoorziening, zijn geschud de kern door de crisis. Het tv-kanaal van het land, Telesur, meldde dat de VS deze plot van “economische crisis” gebruiken als een ander voorwendsel voor de geplande militaire interventie in het land onder de slogans van “het vestigen van democratie en orde”.

Blijkbaar wilden de meesterbreinen van deze aanval gevoelige, sociale infrastructuurfaciliteiten, met name ziekenhuizen, richten op het verstoren van levensondersteunende apparatuur die een ononderbroken stroomvoorziening vereist. Het belangrijkste doel was om massale publieke ontevredenheid aan te wakkeren. Ondertussen maakten de organisatoren van deze cyberaanval en die in de massamedia die erover handelden een blunder, merkte de expert op. Al deze ‘dramatische’ artikelen en Twitter-berichten over stroomuitval in ziekenhuizen en zelfs de dood van 79 patiënten bleken nepnieuws te zijn, schrijft de krant.De Venezolaanse informatieminister Jorge Rodriguez zei dat de meesterbreinen van deze cyberaanval en hun handlangers in Venezuela geen rekening hielden met het feit dat op initiatief van president Maduro alle ziekenhuizen in het hele land waren uitgerust met reserve-stroomgeneratoren en geen enkel ziekenhuis stroomuitval ondervond en niemand dood gaan. Volgens lokale mediaberichten wordt de stroomvoorziening over het hele land hersteld en heerst “vrede en kalmte in Venezuela”.

Izvestia of TASS maken vervolgens een fout door Mike Pompeo te noemen als ‘vice-president’ van de VS. (Hij is staatssecretaris.)

Dit wil niet zeggen dat de informatie die uit TASS en Izvestia komt verkeerd is, maar het is waarschijnlijk dat het potentieel dat deze situatie heeft om te escaleren naar een belangrijke ruzie tussen de VS en de Russische Federatie een beetje voorzichtigheid heeft gewekt. Het indirecte bewijs lijkt aanwezig te zijn, maar het is eigenlijk buitengewoon moeilijk om echte solide en onafhankelijk verifieerbare informatie te krijgen wanneer er zoveel politiek op het spel staat.

Je kunt alleen maar kijken, bidden en hopen.

Het bericht Forbes: Amerikaanse cyberattack tegen Venezuela elektriciteitsnet zeer goed mogelijk verscheen eerst op Stop de Bankiers.

https://www.stopdebankiers.com/forbes-amerikaanse-cyberattack-tegen-venezuela-elektriciteitsnet-zeer-goed-mogelijk/

Stroomstoring station Tilburg Noord, Zuid en Boxtel (Gemeente Hof van Twente)

Om 8.08 uur zijn de 150 kV stations Tilburg Noord (100 MW), Tilburg Zuid (73 MW) en Boxtel (21 MW)  uitgevallen. Om 8.30 uur was de situatie op station Boxtel weer hersteld, om 9.05 uur op station Tilburg Zuid en om 9.17 uur op station Tilburg Noord. TenneT doet onderzoek naar de oorzaak.

https://www.hofvantwente.nl/actueel/nieuws-en-persberichten/archief/2020/04/artikel/paasvuren-gaan-niet-door-intrekking-overige-evenementenvergunningen-1585.html

Stroomstoring station Tilburg Noord, Zuid en Boxtel (TenneT stroomstoringen)

Om 8.08 uur zijn de 150 kV stations Tilburg Noord (100 MW), Tilburg Zuid (73 MW) en Boxtel (21 MW)  uitgevallen. Om 8.30 uur was de situatie op station Boxtel weer hersteld, om 9.05 uur op station Tilburg Zuid en om 9.17 uur op station Tilburg Noord. TenneT doet onderzoek naar de oorzaak.

https://www.tennet.eu/nl/nieuws/nieuws/stroomstoring-station-tilburg-noord-zuid-en-boxtel/