Nederlanders hebben veel vragen over het coronavirus, maar van paniek is geen sprake. Er wordt tot nu toe niet op grote schaal gehamsterd en mensen blijven ook niet massaal thuis. Het kabinet raadt het voorlopig af om evenementen af te gelasten, zoals in sommige andere landen gebeurt. Kinderen moeten gewoon naar school, vindt premier Rutte.
In andere landen is sprake van meer onrust. Dat laat een rondgang langs de buitenlandcorrespondenten van de NOS zien.
Italianen reageerden behoorlijk paniekerig op het coronavirus voordat er ook maar een geval was geconstateerd, vertelt Mustafa Marghadi. "De handgel en mondkapjes waren snel uitverkocht bij de apotheker. De Italianen zijn zeer gesteld op hun gezondheid en persoonlijke hygiëne. Dat past in de cultuur. Dat merk je in de voetbalkleedkamer, waar veel mannen na het douchen in hun badjas en slippers hun lichaam staan droog te föhnen. Waag het niet om te vragen een handdoek van iemand te lenen, want dat vinden ze walgelijk."
De regering nam verregaande maatregelen. Als eerste land weigerde Italië inkomende vluchten vanuit China. "Sommige politici eisten dat de grenzen potdicht gingen en het Schengenverdrag tijdelijk werd opgeschort. En toen de uitbraak er kwam, sloten de autoriteiten 11 dorpen van de buitenwereld af en deden ze alle scholen en universiteiten in het noorden van het land dicht," zegt Marghadi.
De Duitse overheid wil geen paniek of overtrokken maatregelen, vertelt Judith van de Hulsbeek. "Grenzen sluiten of hele dorpen in quarantaine doen zoals in Italië, daar willen ze hier niet aan beginnen."
Toch gaan bij de oosterburen de ingrepen wel wat verder dan in Nederland. In de regio Heinsberg in Noordrijn-Westfalen, dichtbij de Nederlandse grens, zijn de kinderopvang en scholen voor onbepaalde tijd gesloten. In Berlijn, waar één geval is geconstateerd, is de grootste toerismebeurs ter wereld, de ITB, uit voorzorg afgelast. Ook de boekenbeurs van Leipzig gaat niet door.
Ook de hygiëne-aanbevelingen gaan net een stapje verder. Er wordt bijvoorbeeld aangeraden voorlopig even geen handen meer te schudden.
Dat is even wennen, ook voor bondskanselier Merkel:
"Fransen zijn kussers." Zo schetst Frank Renout het probleem. Want: "afhankelijk van waar je woont, geef je vrienden en bekenden 1 tot zelfs 4 zoenen. Op elk moment van de dag. Neem een gemiddelde van 15 kussen per dag per persoon, vermenigvuldig dat met ruim 60 miljoen inwoners van Frankrijk en je snapt waarom het coronavirus zo snel om zich heen grijpt in het land."
De Franse regering kwam de afgelopen dagen met het advies zo min mogelijk te kussen en handen te schudden. Want naast zoenen is ook dat laatste heel gebruikelijk, zowel bij bekenden als onbekenden.
"In Libanon is de paniek enorm," vertelt Daisy Mohr. "Huizen worden schoongemaakt, scholen en universiteiten zijn dicht en er wordt geadviseerd zo min mogelijk naar openbare gelegenheden te gaan. Er wordt hier normaal veel gekust en omhelsd maar nu groeten mensen elkaar met een 'voet groet'."
De beroemde Libanese zander Ragheb Alama toont aan hoe dat moet:
"Hier in Libanon is iedereen altijd op zijn hoede voor de verspreiding van griep en verkoudheid," zegt Mohr. "Bij 15 graden krijg je al het advies om een muts en een warme sjaal te dragen. Met regen kan je beter binnen blijven want anders word je misschien ziek."
Mensen die recentelijk uit China, Iran, Korea en Italië zijn gekomen moeten twee weken thuisblijven. Samen met hun gezin.
"Veel Libanezen zijn bang dat de overheid niet adequaat zal reageren mocht er een grotere uitbraak komen," voegt Mohr toe. "Het land huisvest meer dan een miljoen vluchtelingen onder erbarmelijke omstandigheden. De hulpverlening schiet al jaren tekort, maar als het coronavirus deze kampen zou bereiken is het einde zoek, zo is de gedachte."
Ondertussen wordt er in Iran heel anders gereageerd, althans onder sommige gelovigen in de heilige stad Qom:
Australiërs zijn aan het hamsteren, vertelt Eva Gabeler. In Sydney is er bijvoorbeeld bijna geen wc-papier meer te krijgen. Het land maakt regelmatig natuurrampen mee, zoals overstromingen en extreme bosbranden. "Daardoor zijn mensen gewend om zich voor te bereiden op het ergste. Deskundigen raden het af om voedsel op grote schaal in te slaan, maar Australiërs hebben daar lak aan," zegt Gabeler.
Tot afgelopen weekend wist Australië het virus goed buiten de deur te houden met de duidelijke en strenge regels waar het land om bekend staat. Reizigers uit China en Iran werden geweerd, tenzij ze beschikten over een permanente Australische verblijfsvergunning.
Maar nu er toch tientallen gevallen bekend zijn, hangen er in universiteitsgebouwen posters bij de wc's met instructies voor handen wassen. Aan de muren hangen apparaten met desinfectiemiddel.
In Indonesië duurde het lang voordat een eerste coronabesmetting werd geconstateerd. Maandag werden de eerste twee gevallen bekend. Critici hebben daar vraagtekens bij en onderzoekers van Harvard stelden vast dat het statistisch heel onwaarschijnlijk was dat Indonesië geen besmettingen had.
"In de samenleving en op sociale media gingen hier allerlei theorieën over rond," vertelt Annemarie Kas. "De meerderheid van de bevolking is moslim en het vijf keer per dag wassen en bidden zou goed zijn voor de hygiëne, bijvoorbeeld. Zelfs de minister van Volksgezondheid heeft een sterker geloof in Allah dan in statistiek. Hij zei dat het allemaal "dankzij het gebed" was dat er nog geen besmettingsgevallen bekend waren."
Waarschijnlijker is dat het aan het lage aantal afgenomen tests lag. Ondanks het grote vertrouwen in Allah's bescherming, gingen veel Indonesiërs maandag toch de straat op om extra inkopen te doen: zakdoekjes, handgel en mondkapjes.
http://feeds.nos.nl/~r/nosjournaal/~3/O7uD-TGtCLY/2325717