De grote natuurbrand in de Deurnese Peel afgelopen voorjaar was qua schaal en intensiteit uitzonderlijk. Door de droge begroeiing en lastige weersomstandigheden kon de brand zich snel verspreiden. Om onbeheersbare branden als deze in de toekomst te voorkomen, moet meer aandacht, geld en mogelijk ook regelgeving komen voor natuurbrandveiligheid. Dat zijn de voornaamste conclusies uit twee onderzoeken naar aanleiding van de natuurbrand in de Deurnese Peel.
https://www.wur.nl/nl/nieuws/Onderzoeken-Peelbrand-meer-aandacht-nodig-voor-natuurbranden.htmColumn – Waterstof is niet ei van Columbus (Nieuwsblad Transport)
Soms lijkt het erop dat het klimaatprobleem snel en eenvoudig kan worden opgelost: gewoon overstappen op waterstof (H2). Maar is dit het ei van Columbus? Een waarschuwing is zeker op zijn plaats.
Ruim 25 jaar geleden promoveerde ik op een proefschrift dat handelde over mega-technologische innovaties die zouden kunnen bijdragen aan een duurzame transportsector. Eén van de behandelde cases betrof de introductie van de brandstofcel. Een brandstofcel zet waterstof om in elektriciteit voor bijvoorbeeld de aandrijving van elektrische auto’s, boten, treinen of heftrucks. Bij dit proces komt geen CO2 vrij. Wie wil dat niet?
Achteraf bezien, bleek waterstof en mobiliteit op dat moment geen gelukkige combinatie. De dreiging van klimaatverandering was al 10 jaar bekend, maar de dominantie van fossiele brandstoffen (ruim beschikbaar en goedkoop) maakte dat er bij zowel de overheid als het bedrijfsleven geen enkele belangstelling bestond voor een transitie naar elektrisch vervoer.
Hoe snel kan het tij keren? Zowel nationaal als internationaal is er momenteel ongekend veel aandacht voor de ontwikkelingen en verdere uitrol van waterstofinitiatieven. Het is ook inderdaad belangrijk om zo snel mogelijk een alternatief te introduceren voor fossiele brandstoffen als we zien welke effecten klimaatverandering teweegbrengt: bosbranden, uitstervende diersoorten, smeltende poolkappen en een stijgende zeespiegel. Iedereen is er inmiddels wel van overtuigd dat er wat moet gebeuren en waterstof kan daarbij een aantrekkelijk alternatief zijn. Waarom dan toch mijn voorzichtigheid?
Mijn eerste bedenking zit ’m in het feit dat waterstof een energiedrager is die eerst moet worden opgewekt. Er zijn twee soorten waterstof: groene waterstof, opgewekt met wind- of zonne-energie, en grijze waterstof. De grijze waterstof is opgewekt met aardgas en heeft als nadeel dat bij het inefficiënte omzettingsproces extra veel CO2 wordt uitgestoten. Het overgrote deel van de 8 miljard m³ waterstofgas die in Nederland wordt gebruikt in de chemische industrie, wordt op deze wijze geproduceerd. Wij willen nu de CO2 van grijze waterstof opvangen en in de bodem opslaan, maar dit is zeer kostbaar en nog nooit op grote schaal toegepast.
We moeten dus inzetten op groene waterstof. Nederland, koploper op het gebied van waterstofontwikkeling, legt daarom omvangrijke windmolenparken aan op zee. Afnemers van de groene energie zijn waterstoffabrieken van Nouryon (producent van chloor) of eindgebruikers als datacentra in de Eemshaven (Google) en de Kop van Noord-Holland (Microsoft) en de kunstmestfabriek Yara in Sluis. Dit zijn allen grootgebruikers die zogeheten PPA’s (inkoopovereenkomsten) hebben afgesloten met de windparken voor de afname van groene stroom. Voldoende beschikbaarheid van groene stroom (voor onder meer huishoudens) wordt daarmee een probleem. De productie die nu wordt voorbereid is lang niet genoeg om de huidige industriële vraag te dekken, laat staan voor nieuwe toepassingen. Verder liggen er nog grote uitdagingen in de leemtes in de wet- en regelgeving en in de vraag hoe de noodzakelijke schaalvergroting voor een significante kostenreductie te realiseren is.
De voordelen van groene waterstof zijn ook voor de transportsector evident. Gedacht moet worden aan zero-emissie transport in binnensteden of juist transport met een grote actieradius. Maar er zijn ook nadelen, want er zijn hoge kosten gemoeid met de aanschaf, de beschikbaarheid van vulpunten en de gebruikskosten omdat de energie-efficiëntie laag is. Onderzoek wijst uit dat de implementatie van waterstof daarom het meest kansrijk is als het in samenhang wordt geïntroduceerd met alternatieve energiedragers als batterijen, afgestemd op de specifieke toepassing.
Er moet dus nog een enorme slag worden gemaakt, waardoor het nog minstens 25 jaar zal duren voor waterstof grootschalig zal zijn ingevoerd in de industrie, het transport en bij huishoudens. Optimisme en hoop zijn altijd goed en ik onderschrijf het belang van (groene) waterstof. Maar de vraag is ook wat we tot die tijd gaan doen, want de klimaatdoelen voor 2030 raken steeds verder uit zicht. Nog eens 25 jaar wachten op waterstof als ei van Columbus (wat het niet is) kunnen we ons niet permitteren.
https://www.nieuwsbladtransport.nl/columns/2020/11/10/column-waterstof-is-niet-ei-van-columbus/Feynman en/of Feiten – Ferd bedankt (GeenStijl)
Hoe verwacht het kabinet een complete bevolking mee te krijgen als ze het verkeerde voorbeeld geven?
https://image.gscdn.nl/image/06989e75cb_1clown.jpeg?h=True&w=880&s=1c81d26d814bf7a7a2d622694c2f5886
https://image.gscdn.nl/image/bf55512b4c_1lalala.jpg?h=True&w=880&s=09faad6b73f74a1502535380230ac8be
Het aantal positief geteste personen en het geschatte aantal besmettelijke mensen was al drie weken stabiel. Het effect van net iets beter naleven was zichtbaar. Net toen de IC opnames en ziekenhuisopnames terugkeerden op de rustigere niveaus van eind juli laat de minister van Justitie en Veiligheid Ferd Grapperhaus een groepsfoto maken.
De nonchalance op dat moment, van die complete verzameling hotemetoten, is gebaseerd op een hele giftige elitaire gedachtekronkel. Als iedereen behalve ik zich aan de regels houdt, dooft het virus alsnog uit. Ze praten het goed, houden de hand boven elkaars hoofd en denken daarna dat hun slechte voorbeeld niet gekopieerd wordt.
Het is helaas nog wachten op de effecten van de scholen die in regio noord en zuid zijn open gegaan, sommige zijn al weer dicht. Deze week gaat regio midden als laatste open. Dat geeft extra contacten en verspreiding. Kinderen en pubers verspreiden het niet zo snel als volwassenen, maar het is onlogisch om aan te nemen dat ze helemaal geen rol spelen.
De ontwikkeling van de jeugd anderhalf jaar verwaarlozen is geen optie. Evenals we de economie niet nogmaals kunnen dichtgooien. Al onze contactmomenten bepalen samen het reproductiecijfer, zien we elkaar vaker, langer of dichterbij, dan stijgt deze. We hoeven elkaar alleen ietsje minder, ietsje korter te zien en een metertje extra afstand te houden om dit op te lossen.
https://image.gscdn.nl/image/7f68e7a566_1clown.jpeg?h=True&w=880&s=32c134e6816a26e03e54147ec63d207d
Het effect van terugkerende vakantiegangers is nog onbekend. Anderhalf procent bleek besmet, maar na 18:00 uur is de teststraat dicht, daarvoor alleen op uitnodiging van de GGD. Terwijl er nog weinig aan de hand is, loopt het bron- en contactonderzoek al vast op capaciteitsproblemen, en lopen mensen onwetend door.
De goedkoopste en minst ingrijpende manieren om dit virus af te remmen wordt uiterst knullig manieren weggegeven. Hoe verwacht het kabinet een complete bevolking mee te krijgen als ze het verkeerde voorbeeld geven, nog steeds te weinig testen, en de testresultaten die er wel zijn niet adequaat kunnen doorgeven?!
Er zijn naar schatting 34 duizend mensen besmettelijk, hoeveel zitten er in quarantaine? Er is een gezegde dat iedere bosbrand ooit te blussen was met een kopje water. Gewoon een kwestie van op tijd reageren. We hebben op de eerste kleine ongunstige getallen van eind juli op tijd gereageerd. Zonder vrijheden in te leveren.
Voor tientallen miljarden wordt voor Sinterklaas gespeeld, maar of je nu 90% of 60% brutoloon vergoed, werkgevers blijven zitten met de huur, de rest van de personeelslasten en gaan gewoon achter elkaar helemaal kapot. Mensen met de rug tegen de muur of enig historisch besef gaan zoals in Berlijn met gigantische aantallen demonstreren. Niet voor corona, maar voor vrijheid.
Ons open handelsland zal altijd een abonnement houden op alle wereldwijde ellende zoals recessies, oorlogen en virussen. Het is niet nodig alle nieuwe besmettingen tegen te houden, zo lang het reproductiecijfer maar net beneden de 1 blijft. We moeten al het laaghangende fruit plukken, omdat we de ladder niet willen betalen.
Het Zweedse model heeft hier de voorkeur, die legde uit welke risico's er waren, hoe je die kan voorkomen en dat leverde een scherpe vrijwillige lockdown. Alles staat of valt bij naleving, niet bij regelgeving of noodwetgeving. Hoe meer supermarkten en horeca je beboet of sluit, hoe drukker het op andere plekken, hoe meer thuisfeestjes. Het moet vanuit de bezoekers zelf komen.
Het is de kunst onze welvaart en welzijn te behouden door wel te leren, werken en samen te zijn, maar dat soms net even anders te doen, zodat we minder overdragen. We hoeven niet iedere besmetting te voorkomen door ons als een kluizenaar af te zonderen, alleen even minder in elkaars persoonlijke zone te komen.
De mensheid heeft in het verleden ook stappen moeten maken qua hygiëne. Eten verhitten, toiletten, riolen, waterleidingen, drinkwaterzuivering, badkamers in huizen, afvalwaterzuivering, het zijn allemaal ingrijpende stappen geweest om een steeds hogere bevolkingsdichtheid mogelijk te maken. Een beetje afstand is een kleinere stap. Eentje die werk of een goed gesprek niet uitsluit.
Als 1 op de 8 werknemers anderhalve dag per week thuiswerkt, scheelt dat 3 miljard kilometer per jaar. Dat scheelt 78 miljoen uur reistijd, koolstofdioxide, files, stikstof en zo verder. Eigenlijk is voor veel werknemers tweemaal daags in de heilige koe bidden voor een beetje extra doorstroom een ontkenning van 35 jaar technische vooruitgang.
Afrika heeft polio uitgeroeid, het kan wel.
https://www.geenstijl.nl/5155113/feynman-en-of-feiten-ferd-bedankt/Perspectiefnota 2020 vastgesteld (ChristenUnie Almelo)
Elk voorjaar stelt de Raad een zogenaamde Perspectiefnota vast waarin zowel inhoudelijk als financieel wordt vooruitgekeken. In het najaar wordt dit perspectief dan vertaald in een begroting voor 2021. Dit jaar was er ook een tussenbalans met een terugblik op twee jaar beleidsinspanningen van dit college. En er was een Corona-spiegel met een eerste inschatting van de impact van de Corona-crisis.
De Raad vergaderde een hele dag. De eerste zeven uur betroffen algemene beschouwingen van de fracties, en een reactie van het college. Pas daarna kwam het debat op gang dat zich hoofdzakelijk toespitste op de voorgestelde bezuinigingen op subsidies. Het college van burgemeester en wethouders wil met de betrokken organisaties zoeken naar oplossingen, maar wel aan de bezuinigingen vasthouden. Een groot deel van de oppositie wil eerst de toezegging dat de bezuiningen niet door gaan, en dan pas in gesprek. Het leidde tot een debat dat niet over inhoud ging, maar over proces. Na tien uur 's avonds stemden uiteindelijk de coalitiepartijen (CDA, VVD, Lokaal Almelo Same en ChristenUnie) en Democraten.nu voor de Perspectiefnota, en de rest van de oppostiepartijen tegen. Laast genoemden lieten hun frustratie regelmatig de vrije loop gaan, en enkelen gaven zelfs gaven vanaf nu niet meer bereid te zijn tot een constructieve houding, hetgeen wij betreuren. Al met al niet heel verheffend en zeker niet iets waar de stad op zit te wachten. Wij zullen ons echter ten alle tijden blijven inzetten voor het welzijn van de stad.
Onderstaand vind u onze algemene beschouwingen. Wij hadden het initiatief genomen tot twee voorstellen (moties), namelijk het stimuleren van regentonnen om hemelwater langer vast te houden, en een voorstel om de Bibliotheek te helpen met innovatieve ideeën rond de bezuiningen. Beide moties werden ruim aangenomen. daarnaast waren we mede-indiener van moties om oplossingen te verkrijgen rond Kaliber en rond het Stadsmuseum, om via een kernachtige visie op de stad het groen en blauw in de stad te versterken (o.a. bevaarbaarheid kanaal Almelo-Nordhorn), om signalen naar Den Haag te geven dat gemeenten voldoende geld moeten krijgen (herverdeling gemeentefonds) en dat er meer waardering moet komen voor verpleegkundigen, en dat Almelo zich moet aansluiten bij de Coalition of the Willing waar het gaat om de opvang van vluchtelingenkinderen. Al deze moties werden aangenomen.
Perspectiefnota 2020: Bijdrage ChristenUnie Almelo
30 juni 2020
Almelo zit financieel weer in de lift. Waar eind 2016 de gemeente Almelo nog beschikte over een eigen vermogen van 8,6 miljoen euro negatief hebben we exact drie jaar later eigen vermogen van 25,7 miljoen euro positief. Daarmee is een enorme stap gezet, een prestatie van formaat. Op basis van de begroting 2020 gaf het provinciebestuur in december 2019 al aan om het preventief toezicht om te zetten in normaal (repressief) toezicht. Het herstel is broos en kwetsbaar, maar er is vertrouwen in de aanpak van Almelo. De interne processen komen steeds beter op orde, wat zelfs leidt tot ongekende complimenten van de accountant over de IT-beheersingsmaatregelen: “De gemeente is in de sector hier vrij uniek in en wij willen u dan ook complimenteren hiermee. Hierdoor zijn wij in staat om in onze controle te steunen op de systemen in scope, te weten [...]”. Reden voor onze fractie om de jaarverantwoording 2019 voor te dragen voor raadsmeter. En ook de Perspectiefnota 2019 toont een rooskleurig meerjarenperspectief. Chapeau!
De inwoners merken dit ook. De waarderingscijfers stijgen. De binnenstad knapt zichtbaar op. Niet alles zal direct goed gaan en waar mensen werken worden fouten gemaakt, maar er is licht aan het einde van de tunnel. Almelo kijkt positief vooruit. Zelfs een TV-dramaserie als ‘Opstandelingen’ doet daar niets aan af. Het roept weliswaar buiten Almelo een bedenkelijk beeld van de stad op, en het doet ons aanzien in de regio geen goed, maar de Almeloër zelf herkent zich niet in het beeld dat wordt geschetst van de stad. De inwoners worden juist steeds positiever over de stad. Gegeven ons regenteske verleden worden vriendjespolitiek en ondermijning juist aangepakt als nooit tevoren. Neemt niet weg dat we als stad ons voordeel moeten doen met elk signaal dat wordt gegeven. Laten echter ook de politici in dit programma zelf behoedzaam zijn voor cliëntelisme in het afwegen van het algemeen belang tegen het deelbelang van de betrokken achterban. Voor ons als ChristenUnie geldt dat we een partij zijn van Christenen, voor iedereen. Om elke vorm van belangenverstrengeling te voorkomen kun je beter juist wat ‘strenger’ zijn voor de eigen achterban.
Dat brengt ons bij de Raad. Het programma Opstandeling brengt de raad tot ongekende eensgezindheid. Er lijkt een ‘gemeenschappelijke vijand’ te zijn gevonden. Voor je het weet is er een cordon sanitaire tegen een enkel raadslid. Is dat wat de stad van ons vraagt en wat de stad vooruit helpt? Dat kan niet de bedoeling zijn. Ondertussen worden op andere dossiers harde woorden gebruikt. “Geacht college, jullie zijn mijn stad aan het uitmoorden” twittert een gerespecteerd oud-raadslid van de PvdA. Het gaat om subsidies en we vliegen er weer keihard in, net als bij de Kolkschool, Soweco, de procedures binnen de raad, waar niet eigenlijk. De ChristenUnie wil een oproep doen om welles-nietes standpuntdiscussies te verruilen voor het zoeken naar gezamenlijke belangen. Wij denken dat het de raad hierbij zal helpen als de structuren wat worden ‘vereenvoudigd’ door de verordening op het Raadspresidium en/of het reglement van orde aan te passen. Wij zullen hier in het kader van het BOB-proces met concrete voorstellen op terugkomen.
Soweco is wat ons betreft een mooi voorbeeld waar het bestuur (de wethouders van de zes betrokken gemeenten) en de Raad van Commissarissen mijlenver uit elkaar lagen; maar niettemin –en al of niet knarsetandend– de stap is gezet naar een contourennota met gedeelde uitgangspunten waarin gezamenlijk vooruit wordt gekeken. Standpunten worden ingeruild voor belangen waarmee een ‘vechtscheiding’ voorkomen. Neemt niet weg dat ook in dit dossier vooraf onnodig veel onrust en schade is berokkend vanuit eigen profileringsdrang, door vele geledingen, zelfs door de OR.
En dan komt Corona. Wat de impact hiervan is op het beleid, op de stad, op armoede en financiën, we weten het niet. Zoals ook in de inmiddels verschenen voorjaarsrapportage verwoord (pag. 2 raadsvoorstel): “Maar één ding is zeker; er is veel onzekerheid.” Wij gaan onderstaand op Corona in op basis van onze eigen speerpunten.
Iedereen telt mee
Toen de coronacrisis uitbrak lag alle accent op corona en vooral de technische middelen (IC-capaciteit) om de coronapatiënten in leven te houden. Logisch, het was een onzekere situatie en niemand wist waar het heen ging. Patiënten, vooral ouderen, werden geïsoleerd. De familie mocht er hopelijk bij als ze overleden. Het crisisbeleid is achteraf gezien vreemd omdat vanuit de geriatrie al langer bekend is dat ouderen meer opzien tegen de manier waarop ze overlijden, dan tegen het overlijden zelf. Inmiddels weten we ook dat het stopzetten van de reguliere zorg circa tien keer zoveel gezonde levensjaren heeft gekost als dat de coronahulp heeft opgeleverd[1]. De meest kwetsbare groep, onze ouderen dus, sloten we op in verpleegtehuizen. Daar zagen ze vanuit hun raam dat de buurman, die het appartement huurt, gewoon in en uit kan lopen. Maar ouderen in de verzorging werden uit het maatschappelijk leven gesloten. Vanaf 15 juni mogen bewoners van verpleeghuizen weer bezoek ontvangen van meerdere bezoekers, indien het verpleeghuis vrij van corona-besmettingen is. Vanaf 1 juni kunnen ouderen ook weer naar de dagbesteding. Elk verpleeghuis maakt echter zelf een plan voor de aangepaste bezoekregeling, wat leidt tot heel veel maatwerk en/of verschillen. Het is een ingewikkelde puzzel, dat zien wij ook, maar de fractie van de ChristenUnie Almelo vindt dat er meer aandacht moet komen voor de kwaliteit van leven en het “waardig ouder worden”. Eenzaamheid is sowieso een groot probleem. Vrijwilligers die bezoekwerk doen zijn op dit moment niet welkom in het verpleeghuis. Wij roepen de politiek op hier meer aandacht voor te hebben. Gelukkig worden vanaf 1 juli de maatregelen verder versoepeld en lijkt de hoogste nood gelenigd.
Kinderen zijn de toekomst
Corona is ook een risico voor de vluchtelingenkampen in Griekenland. Kamp Moria op Lesbos is zwaar overbevolkt. Ruim twintigduizend mensen zitten in een kamp dat bedoeld is voor ongeveer drieduizend personen. Eén toilet wordt gedeeld door ruim tweehonderd mensen. In Nederland roepen de maatschappelijke organisaties Stichting Vluchteling, Vluchtelingenwerk Nederland en Defence for Children Nederlandse gemeenten op tot het vormen van een ‘Coalition of the Willing’ om in totaal 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen op te vangen. Vele gemeenten sluiten zich aan, waaronder Enschede, Hengelo en Hof van Twente. De fractie van de ChristenUnie heeft schriftelijke vragen gesteld over hoe Almelo hierin staat. De houding is afwachtend, ook omdat het kabinet opvang in Griekenland wil financieren. In middels is duidelijk dat die plannen vooral op papier bestaan[2]. Hoe groot is het draagvlak ik de raad om als Almelo aan te sluiten bij de Coalition of the Willing? Onderzoek toont aan dat tachtig procent van de Nederlanders mensen die vluchten voor oorlog of vervolging wil opvangen[3]. Dat is opvallend hoog. We mogen hopen dat de Almelose Raad een gezonde afspiegeling is van de samenleving. Op dit punt zullen we samen met GroenLinks met een motie komen. Onderzoek toont ook aan dat asielzoekers veel beter integreren dan de meeste Nederlanders denken. Dat asielzoekers als een groot probleem worden gezien is vooral de vrucht van de politiek. Wij betreuren dit ten zeerste en roepen op om anderen te behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden.
(Godsdienst)vrijheid
De fractie van de ChristenUnie vindt de aandacht voor kerken in coronatijd uit balans. Toen de eerste aandacht van de zorg af was, kreeg vooral de economie aandacht. Zeker, ondernemers hebben het heel zwaar en verdienen aandacht. Maar waar kappers weer mogen knippen, kan een dominee nauwelijks dopen. Waar de horeca weer volstroomt, zitten kerken met veel strengere restricties. In Amsterdam stroomt de dam vol en wordt niet ingegrepen omdat de demonstratie zo belangrijk is. Maar vrijheid van Godsdienst ligt nota bene in de grondwet vast terwijl kerkdiensten zelfs in de openlucht niet mogelijk bleken. Als er maatschappelijke druk wordt uitgeoefend vanuit sectoren die de samenleving belangrijk vindt, heeft dat duidelijk prioriteit. Kerken wordt geadviseerd het vooral rustig aan te doen. Daarmee wordt geen recht gedaan aan het belang van kerkdiensten. Religieuze gemeenschappen hebben maandenlang hun geloof niet actief met elkaar kunnen delen, terwijl samenkomst belangrijk is voor het bemoedigen en aansterken van elkanders en eenieders geloof. Vanaf 1 juni mogen diensten weer worden gehouden met 30 personen, vanaf 1 juli met 100 personen zonder registratie; of met meer als de omstandigheden dit toelaten en protocollen worden gevolgd. In Amsterdam is de vraag naar kerkdiensten in de openlucht gekomen, en ook in Almelo speelt deze vraag bij meerdere kerken. In Den Haag zijn onder de regelgeving van demonstratie, betoging en/of manifestatie al diensten buiten gehouden (Westbroekpark). Graag zien we dit ook in Almelo gebeuren opdat de gemeente weer kan samenkomen. Inmiddels lijkt dat met de nieuwe maatregelen per 1 juli ook te kunnen.
Droogte
Voor de Coronacrisis was er veel aandacht voor het milieu, denk aan het Programma Aanpak Stikstof en strenge normen rond PFAS. Nu lijkt het milieu ineens naar het tweede of derde plan verdrongen. Toch is met name de huidige droogte een groot probleem. Gelukkig zien ook steeds meer mensen dat. Behalve directe gevolgen voor de natuur (weidevogels, bosbranden) en landbouw (slechtere gewasgroei) geeft dit ook problemen als bodemdaling en zorgen over de hoeveelheid beschikbaar drinkwater. In de Almelose raad speelt een discussie om de afvalstoffenheffing en/of rioolheffing te relateren aan het aantal personen in een huishouden. Eerlijker zou eigenlijk zijn om te kijken naar het daadwerkelijke afval of waterverbruik. Inwoners die hun regenwaterafvoer afkoppelen van het riool en/of vasthouden in de tuin door zo min mogelijk betegeling zouden eigenlijk korting moeten krijgen op de rioolheffing. Daar gaat een positieve stimulans vanuit. Alle beetjes helpen. De fractie van de ChristenUnie wil in deze context een ander voorstel doen. Vergroening van tuinen moet uiteraard worden aangemoedigd (cq. het betegelen van tuinen kan worden ontmoedigd; gevoel van ‘steenschaamte’). We komen aanvullend met een motie om het vasthouden van water via regentonnen te stimuleren.
Subsidies
Er is veel te doen over kortingen op subsidies. Terecht wordt gezegd: Wat is effect van de bezuinigingen? Dat willen wij ook zien. De fractie van de ChristenUnie zou echter nog een stap verder willen gaan: Graag vernemen we niet alleen het effect van het schrappen van het bezuinigde deel; maar idem dito het maatschappelijk effect van het niet bezuinigde deel. Het is bij een subsidie absolute noodzaak dat vooraf heldere afspraken worden gemaakt over wat de gemeente wil bereiken met het verlenen van een subsidie; hoe het ook bijdraagt aan de doelstellingen van de gemeente; en hoe dit wordt gemeten in termen van direct resultaat (output) en maatschappelijke impact (outcome). Het is dan ook even noodzakelijk dat wordt geëvalueerd (1) of de prestatie is geleverd die is afgesproken, (2) of er het gewenste effect is geweest, (3) of het aannemelijk is dat de subsidie heeft bijgedragen aan dit effect, en (4) of er sprake is van doeltreffendheid: dat wil zeggen dat zonder subsidie het effect niet was bereikt. De Algemene wet bestuursrecht (Awb) biedt het wettelijk kader voor subsidiëring en verplicht bestuursorganen zelfs om eens in de vijf jaar verslag te doen van de doeltreffendheid van een subsidieregeling. Vorig jaar heeft onze fractie dit ook al aangekaart bij de behandeling van de Perspectiefnota 2019.
In opdracht van de raad is bijna 10% op de subsidies bezuinigd. Conform onze wens is hierbij niet geschraapt op kleine bedragen maar zijn de waarderingssubsidies in stand gehouden en zijn een aantal ‘grote posten’ bezuinigd conform ook de eerdere moties van de raad. Wij kunnen de haalbaarheid van alle bezuinigingen niet geheel overzien, en hebben ook wel zorgen rond de bibliotheek, de muziekschool, het welzijnswerk en het stadsmuseum, maar hebben vertrouwen in een goede en gedragen uitwerking, net als bij Soweco. Wel zouden we graag zien dat het hele subsidieproces een keer wordt doorgelicht, en dat zo nodig verordeningen worden aangepast. Uitgangspunt moet daarbij zijn de tijdelijkheid van subsidie, de doeltreffendheid (effectief) en de doelmatigheid (efficiënt). Een subsidie die niet doeltreffend is dient in zijn geheel te worden geschrapt. Doelmatigheid (het bereiken van het doel met gebruik van zo weinig mogelijk middelen) vereist dat er vooral wordt bezuinigd op overhead, directeuren en gebouwen. De door Avedan met subsidies opgebouwde algemene reserve van meer dan twee miljoen kan niet. Ons standpunt is hier hetzelfde als bij Regio Twente: terugbetalen! Cultuur, bibliotheek en welzijnswerk zouden ook nog meer in samenhang kunnen worden bekeken. We komen op dit punt met een motie rond de Bibliotheek.
Wijksturing
Het college wil de wijksturing door ontwikkelen. Prima, de ChristenUnie waardeert het eigene van wijken en buurten. De gemeente moet alle mogelijkheden benutten om bewoners van buurten (wijken) te betrekken bij zaken die hen raken. Daarmee gaat de ChristenUnie voor specifiek wijkenbeleid, niet alleen voor het Nieuwstraatkwartier, maar voor alle wijken. Een betrokken wijkenbeleid vraagt om het inzetten van ‘wijkambassadeurs’. Dit zijn inwoners die met beide benen in de buurt staan en een makkelijke toegang hebben tot ambtenaren, raadsleden en wethouders. De ChristenUnie wil wijken/buurten eigen verantwoordelijkheid geven, ondersteund met eigen budgetten. De kracht van de buurt is daarbij uitgangspunt. Buurtplatforms, wijkorganen en/of coöperaties worden gefaciliteerd om hun belangen-vertegenwoordigende rol te kunnen vervullen. Voorwaarde is wel dat er een duidelijk draagvlak voor de vereniging in de wijk moet worden aangetoond. Voor een degelijk beleid is het noodzakelijk beleidsvrijheid te geven om kleine projecten slagvaardig te kunnen aanpakken.
Tenslotte
De ChristenUnie fractie hoopt van harte dat er tussen raad, college en maatschappelijke partners een nieuwe samenwerking en rolverdeling ontstaat waarbij eigen profilering opzij wordt gezet voor het algemeen belang, die waarborgt dat het perspectief voor alle inwoners verbetert en dat er in ieder geval voor de kwetsbare inwoners van Almelo sprake is van sociale stijging.
De ChristenUnie fractie wenst raad, college en ambtelijke organisatie daarbij Gods zegen toe.
Fractie ChristenUnie
Wouter Teeuw & Jeanet Buikema
https://almelo.christenunie.nl/k/n5993/news/view/1317634/173756/perspectiefnota-2020-vastgesteld.htmlAmbassadeur: ’Ga gewoon naar Australië’ (Telegraaf)
De Nederlandse ambassadeur in Australië, Marion Derckx, heeft de nodige crises meegemaakt, maar zoiets als de bosbranden in Australië nog nooit. „Heel intens. Heftig.” Derckx is deze week in Nederland voor de jaarlijkse ambassadeursconferentie.
Derckx maakt de bosbranden mee op dezelfde manier als de Australiërs. Hoe dat is? „Australiërs zijn nuchtere mensen die in moeilijke situaties zeggen ’no worries, mate’, maar dit is anders. Hoewel men er aanvankelijk niet zo opkeek van bosbranden, beseft iedereen nu dat dit van een andere orde is.”
Twee Nederlanders meldden zich tot nu toe bij het consulaat omdat zij door de bosbranden in de problemen zaten. Derckx: „Gelukkig in beide gevallen slechts een verbrand paspoort. Een makkelijk op te lossen probleem.” Over de evacuatie van landgenoten hoefde Derckx zich geen zorgen te maken. „Dat doen de Australische autoriteiten, en dat doen ze bovendien uitstekend.”
Nederlanders doen ook wat terug, vertelt ze. „Maar omdat Nederlanders hier snel integreren doen ze dat vooral met de Australiërs. Ze gaan bijvoorbeeld bij de vrijwillige brandweer.”
’Niet bang zijn, ga gewoon!’
Derckx heeft nog een hartenkreet: „Als je van plan was naar Australië te gaan, ga dan. Het is veilig, en er zijn goede hulpmiddelen om te bekijken hoe de situatie zich plaatselijk ontwikkelt. Dat is ook een oproep van de Australiërs. ’Where are the tourists?’, vragen zij zich af.”
„Australiërs willen graag zo snel mogelijk terug naar ’business as usual’ en Nederlandse toeristen kunnen helpen om dat weer op gang te brengen.”
Twee handen op een buik
Voordat Derckx ongeveer een jaar geleden werd benoemd tot ambassadeur in Canberra, bekleedde ze dezelfde functie in de Filipijnen. „Een grotere tegenstelling is nauwelijks mogelijk. Maar dat houdt het werk ook zo interessant.”
Met de Australiërs is het volgens haar makkelijk schakelen. „We zitten vaak op een lijn. De samenwerking in de zaak MH17 is daar een goed en heel belangrijk voorbeeld van”, stelt ze desgevraagd. „Ook trekken we vaak samen op om de internationale wet- en regelgeving te versterken en leren we van elkaar in het omgaan met veranderende geopolitieke verhoudingen.”