Het jaar in vogelvlucht: dit was 2020 van bovenaf (NOS Buitenland)

Grote branden, enorme volksmassa's of juist het volledig ontbreken van mensen: het nieuws van 2020 zat vol met grote momenten. Zo groot, dat ze vaak vanuit de ruimte te zien waren. Satellieten en drones legden veel nieuwsgebeurtenissen van dit jaar vast.

De gevolgen van de coronapandemie waren ook vanuit de ruimte te zien. Allereerst in Wuhan, waar het virus voor het eerst opdook. Daar werd in tien dagen tijd een ziekenhuis gebouwd.

Toen het virus ook buiten China opdook viel het vliegverkeer bijna stil. Dat leverde grote milieuwinst op rondom Schiphol: de uitstoot van CO2, fijnstof en stikstof liep met meer dan 75 procent terug.

Nederlanders in het buitenland moesten door het gebrek aan vluchten soms weken wachten om te worden gerepatrieerd.

Het toerisme kreeg grote klappen te verduren: attracties die gewoonlijk miljoenen toeristen per jaar trekken, waren nu nagenoeg leeg.

Veel mensen gingen de straat op. In Teheran kwamen miljoenen mensen bijeen voor de rouwstoet van Qassem Soleimani. De dood van George Floyd leidde wereldwijd en ook in Nederland tot demonstraties tegen racisme.

In Nederland demonstreerden ook duizenden boeren tegen de stikstofplannen van het kabinet: op het Malieveld, bij het RIVM bij De Bilt, en op de snelwegen ernaartoe.

Beiroet

De ontploffing van zo'n 2750 ton aan ammoniumnitraat sloeg op 4 augustus een gat in de hoofdstad van Libanon. In het havengebied van Beiroet stond, afgezien van de kenmerkende silo's, nauwelijks meer iets overeind. Op de satellietbeelden is duidelijk te zien in welke loods het ammoniumnitraat lag opgeslagen.

Hete vuren, zware stormen

Meteorologisch gezien was 2020 een jaar van extremen. Volgens de VN was het voor Europa het heetste jaar ooit gemeten. In Californië werd de hoogste temperatuur op aarde ooit (54,4 graden) aangetikt. Tegelijk was het ook het jaar met de meeste tropische stormen in de Atlantische oceaan: dertig kregen een naam, en dertien groeiden uit tot orkanen.

Door het hete, droge weer konden natuurbranden enorm worden. In de eerste maanden van 2020 bereikte het bushbrandseizoen in Australië zijn hoogtepunt: aan de oostkust ging naar schatting een stuk natuur groter dan Syrië in vlammen op. Op satellietbeelden lijkt het gebied intussen groener terug te komen: het verloren bos wordt snel vervangen door laag, snelgroeiend struikgewas.

In september werd de westkust van de VS geteisterd door branden. In steden als Los Angeles en San Francisco kleurde de lucht feloranje door het vuur en de rookdeeltjes in de lucht. De meeste branden waren veroorzaakt door blikseminslag, maar in sommige gevallen ook door menselijk handelen - zoals door een mislukte gender reveal. De vlammen konden snel groter worden door het droge weer, maar ook door het achterstallige onderhoud van de bossen.

Ook het Brabants-Limburgse natuurgebied de Deurnese Peel stond in het voorjaar in brand. Door het droge weer en de harde wind kon het zich uitbreiden tot een van de grootste natuurbranden die Nederland heeft gekend. Het duurde drie dagen om het vuur onder controle te krijgen, bijna honderd mensen moesten worden geëvacueerd.

De ingebruikname van een dam in Ethiopië leidde bijna tot een militair conflict. De Grand Ethiopian Renaissance Dam, een enorme waterkrachtcentrale in de Blauwe Nijl, zou genoeg energie moeten leveren om Ethiopië er economisch bovenop te helpen. Door de stuwdam zou er minder water doorstromen naar Egypte, wat voor drinkwater bijna volledig afhankelijk is van de rivier.

In juli nam Ethiopië de dam in gebruik. De spanningen liepen hoog op: beide landen dreigden met militair ingrijpen om hun belangen te beschermen. De twee landen en Soedan onderhandelen nog over hoeveel water er door de dam moet stromen, maar geen van de partijen lijkt toe te willen geven.

http://feeds.feedburner.com/~r/nosnieuwsbinnenland/~4/GZ1SdxrzUNo

http://feeds.nos.nl/~r/nosnieuwsbuitenland/~3/GZ1SdxrzUNo/2362445

Reactie op Sargasso café door Hans Verbeek (Sargasso reacties)

In antwoord op Ronzhu.

een faillissement met doorstart

Die 150 miljoen euro aan schuld, die wordt afgeschreven, is ooit wel van iemand geleend. Misschien een pensioenfonds of een bank.
Er is een groot verschil tussen “willen optuigen” en daadwerkelijk fysiek met vliegtuigen geld gaan verdienen.

Verder is het een luxe om in bepaalde gevaarlijke gebieden te wonen, zoals in aan het strand of in de bossen. In sommige landen wordt dat nogal gesubsidieerd, de oplossing is vrij simpel, gewoon de verzekeringspremie ophoog gooien, dat compenseert voor hogere energiekosten en is een prikkel die er op termijn toe leidt dat men elders gaat wonen.

Op termijn verandert die situatie en dan gaan we inderdaad stoppen met het blussen van bosbranden. De bosbranden in Siberië en het Amazonegebied gaan we ook niet blussen omdat het enorm veel energie zou kosten.

https://sargasso.nl/sargasso-cafe/#comment-1065131

Reactie op Sargasso café door Hans Verbeek (Sargasso reacties)

Een long-read voor de zondag: https://ourfiniteworld.com/2020/12/23/2020-the-year-things-started-going-badly-wrong/
Gail Tverberg legt uit hoe “diminishing returns” op allerlei gebieden in de wereld werken. Bijvoorbeeld bij het blussen van bosbranden.

Today’s citizens have never been told that many of the services we take for granted today, such as suppression of forest fires, are really services provided by fossil fuels.
In fact, the amount of energy required to provide these services rises each year. We expect these services to continue indefinitely, but we should be aware that they cannot continue very long, unless the energy available to the economy as a whole is rising very rapidly.

Vroeger of later zullen we bepaalde activiteiten gaan schrappen omdat we de energie nodig hebben voor andere dingen (gezondheidszorg, ouderenzorg, entertainment (Netflix)). We zijn al gestopt met supersoon vliegen en vrijwel gestopt met bemande ruimtevaart. Wat zal er in de komende vijf jaar tot stilstand komen?

https://sargasso.nl/sargasso-cafe/#comment-1065117

Het jaar 2020 in klimaatnieuws (Motherboard Vice)

Het afgelopen jaar stond natuurlijk in het teken van corona, maar ondertussen zagen we het hele jaar de gevolgen van een ander probleem: klimaatverandering. Gelukkig waren er af en toe sprankjes hoop, in de vorm van grote bedrijven en regeringen die stappen zetten om wat tegen de klimaatcrisis te doen.

We hebben de belangrijkste gebeurtenissen op klimaatgebied van 2020 op een rijtje gezet die je ofwel hebt gemist, of expres hebt genegeerd omdat je al genoeg kopzorgen had.

Januari: de zwarte zomer van Australië 

Toen het nieuwe jaar begon, zat Australië midden in het meest desastreuze bosbrandseizoen ooit. Het leverde apocalyptische beelden op van rode luchten en vuurstormen, en natuurlijk enorm veel brandschade. Als gevolg van de ongekende hittegolf werd een stuk grond verschroeid ter grootte van Portugal, werden meer dan drieduizend huizen verwoest en kwamen bijna drie miljard dieren om of raakten ontheemd. 

Februari: regenrecords in het Verenigd Koninkrijk

Het Verenigd Koninkrijk staat bekend als plek waar het geregeld met bakken uit de lucht komt vallen, en die reputatie maakte het in februari meer dan waar: het was de natste februari sinds 1862, toen het voor het eerst werd bijgehouden. Er viel gemiddeld 209,1 millimeter regen, 237 procent boven het gemiddelde. En doordat er ook nog meerdere stormen uitbraken – Ciara, Dennis en Jorge – kwamen hele delen van Midlands en Yorkshire onder water te staan.

Maart: de Europese klimaatwet wordt gepresenteerd 

Frans Timmermans presenteerde namens de Europese Commissie de klimaatwet van de Europese Unie, als onderdeel van de Green Deal. Het doel is om in 2050 het eerste klimaatneutrale continent te zijn. Greta Thunberg vond het plan niet zo overtuigend, en schreef in een open brief dat het was alsof ze de handdoek in de ring hadden gegooid. “We moeten geen doelen stellen voor 2030 of 2050,” zei ze. “We hebben vooral doelen nodig voor 2020, en elke maand die ons nog te wachten staat.” De brief werd ondertekend door veel andere klimaatactivisten.

April: de wereld gaat in lockdown 

In april werden de gevolgen van de coronapandemie over de hele wereld voelbaar: ziekenhuizen raakten overvol en economieën kwamen tot stilstand. Het had ook zijn weerslag op het klimaat: doordat fabrieken moesten sluiten en er minder auto’s op de weg reden werd de stikstofvervuiling in Europa met 40 procent gereduceerd, waarmee alleen al in april 11.000 doden aan luchtvervuiling zouden zijn voorkomen.

Mei: de olieprijzen storten in 

Doordat we minder vaak de auto pakten, stortten de olieprijzen helemaal in – in de Verenigde Staten zakte de olieprijs zelfs voor het eerst in de geschiedenis onder de nul, tot bijna min 40 dollar. Netflix boerde wat dat betreft een stuk beter, met een aandelenkoers die naar een nieuw record steeg van 448 dollar. Wanneer het normale leven weer een beetje terugkeert zullen we pas weten welke gevolgen de opdonder die olie kreeg precies gaat hebben, maar volgens deskundigen is de kans groot dat energiebedrijven zich minder afhankelijk zullen opstellen van olie en meer in groenere alternatieven gaan investeren.

https://video-images.vice.com/_uncategorized/1607703746448-adobestock378752423editorialuseonly.jpeg

DE ARCTIC SUNRISE VAN GREENPEACE IN DE NOORDELIJKE IJSZEE. FOTO: NATALIE THOMAS / REUTERS

Juni: een hittegolf op de Noordpool

De afgelegen Siberische stad Verchojansk staat bekend om zijn extreme kou, maar op 20 juni steeg het kwik naar 38 graden. Helemaal nieuw is dat niet: de temperatuur op de Noordpool stijgt sneller dan waar dan ook. Dat is slecht nieuws voor het zeeijs en de dieren die daar afhankelijk van zijn, maar betekent ook nog eens dat het continent minder goed in staat is om de hitte van de zon terug te kaatsen en zo de wereldwijde temperatuur in toom te houden – ook wel bekend als het albedo-effect. Warmere temperaturen kunnen er ook toe leiden dat bevroren methaanafzettingen vrijkomen, wat een verwarmend effect heeft dat tachtig keer zo sterk is als kooldioxide, over een periode van twintig jaar.

Juli: Apple wil CO2-neutraal worden 

Apple maakte zijn plannen bekend om tegen 2030 “de hele bedrijfsvoering, productietoeleveringsketen en levenscyclus van producten” CO2-neutraal te maken. Een ambitieus doel, als je bedenkt dat de huidige voetafdruk van het bedrijf 25,1 miljoen ton CO2 bedraagt (wat ongeveer de helft is van de uitstoot van Portugal in 2019). Om het plan te laten slagen wil Apple onder andere zijn hele toeleveringsketen op 100 procent hernieuwbare energie te laten draaien, en alleen gerecyclede en duurzame materialen gebruiken.

Augustus: bosbranden in de meest biodiverse regio op aarde 

Terwijl er in Californië al bosbranden uitbraken van ongekende proporties, ging er elders een gebied in vlammen op dat tot de meest afgelegen en biodiverse ter aarde behoort. In het draslandgebied Pantanal, dat zich uitstrekt over Brazilië, Paraguay en Bolivia, waren twee keer zoveel branden als in 2019. De verwachting is dat dit vooral kwam door een combinatie van ontbossing, droogte en zeer brandbare ondergrondse turf.

Ongeveer een kwart van de uitgestrekte riviervlakte – wat twee keer zo groot is als het gebied van de bosbranden in Californië – is tot nu toe bezweken aan de branden. En daarmee ook een groot deel van het leefgebied van bedreigde diersoorten, zoals jaguars en reuzenotters.

September: de heetste september ooit 

Volgens de Copernicus Climate Change Service van de EU was afgelopen september de heetste september ooit. Wereldwijd was het 0,05 graden Celsius warmer dan in 2019, wat volgens de betrokken wetenschappers duidelijk te maken had met uitstoot van de mens.

Oktober: het Groot Barrièrerif verbleekt 

Omdat de zeeën vanwege klimaatverandering zijn opgewarmd, is het Groot Barrièrerif volgens een studie sinds 1995 de helft van zijn koraal verloren. Het grootste koraalrif ter wereld beleefde in de zomer zijn derde grote koraalverbleking in vijf jaar – het proces waarbij koraal zijn symbiotische algen kwijtraakt, als gevolg van veranderingen in de omgeving, waardoor ook de kleuren verloren gaan.

November: het orkaanseizoen slaat toe

Centraal-Amerika kreeg binnen nog geen twee weken twee orkanen uit de vierde categorie te verwerken: Eta en Iota. Dat leidde tot verwoestende overstromingen en een grote humanitaire crisis, want het coronavirus maakte de situatie er niet makkelijker op.

Diezelfde maand raasden er ook twee tyfonen over de Filipijnen en Vietnam: Vamco en Goni, die met windsnelheden van meer dan 285 kilometer per uur de zwaarste tyfoon van het jaar was. Uit onderzoek bleek dat dit soort stormen door klimaatverandering nog veel intenser en vernietigender zijn dan voorheen. En als de oceanen verder opwarmen zal die trend zich alleen maar voortzetten.

https://video-images.vice.com/_uncategorized/1607703965857-adobestock154451646editorialuseonly.jpeg

HET WINDPARK DANTYSK, AAN DE DEENSE KUST. FOTO: NIKOLAJ SKYDSGAARD / REUTERS

December: Denemarken doet fossiele brandstoffen in de ban

De Deense regering kondigde aan dat het zal stoppen met olie- en gaswinning in de Noordzee en in 2050 volledig af wil zijn gestapt van fossiele brandstoffen – een grote mijlpaal voor de grootste olieproducent van de EU (dus niet van Europa, want het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen hadden dan ook meegeteld).

“We maken een einde aan het fossiele tijdperk,” zei de Deense klimaatminister Dan Jørgensen in een verklaring. Hij noemde het besluit “noodzakelijk” als het land daadwerkelijk zijn klimaatdoelen wil behalen, om de uitstoot in 2030 met 70 procent te hebben verlaagd en in 2050 klimaatneutraal te zijn. Als onderdeel van het plan zullen er ook nieuwe banen komen in de Deense windenergiesector, die hard aan het groeien is.

Goed, dat was 2020. Wat kunnen we verwachten van de komende jaren? Als we zo door blijven gaan, zullen de jaaroverzichten er in ieder geval niet veel rooskleuriger op worden.

“De gemiddelde wereldwijde temperatuur ligt ongeveer 1,2 graden Celsius boven het pre-industriële niveau (1850-1900). Er is een kans van minstens een op de vijf dat het in 2024 tijdelijk boven de 1,5 graden uit zal stijgen,” zei secretaris-generaal Petteri Taalas van de Wereld Meteorologische Organisatie in juli in een verklaring. “We verwelkomen alle recente toezeggingen van regeringen om de broeikasgasuitstoot te verminderen, want we liggen momenteel niet op schema en er zijn meer inspanningen nodig.”

“Optimisme was een zeldzaam goed in 2020, maar er zijn genoeg redenen om hoop te houden,” zegt Doug Parr, beleidsman van de Britse tak van Greenpeace, tegen VICE. “De pandemie heeft het politieke tijdschema voor het klimaat dan wel vertraagd, met name de klimaattop in Glasgow, maar het heeft wel voor een versnelling gezorgd in ons collectieve bewustzijn. Veel mensen realiseren zich nu dat het beteugelen van de pandemie slechts de helft van het werk is – we moeten ook iets beters gaan opbouwen.”

“De belangrijkste les: als we te makkelijk denken over de bedreigingen die ons te wachten staan, krijgen we het nog zwaar te verduren.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE UK. 

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram

https://www.vice.com/nl/article/g5bj5b/2020-jaar-klimaat-nieuws-per-maand

Wat weten we over klimaatverandering (Klimaatverandering blog)

Wat weten we zoal over de huidige klimaatverandering, ondanks de complexiteit van het klimaatsysteem? De kortst mogelijke samenvatting komt hierop neer:

  • Het warmt op
  • Dat komt door de mens
  • Dat heeft verstrekkende gevolgen
  • Er zijn dingen die we kunnen doen om de risico’s te beperken

In het publieke debat lopen de meningen over klimaatverandering sterk uiteen, ook over feitelijke aspecten die wetenschappelijk gezien heel helder zijn. Voor een zinnige maatschappelijke discussie is het belangrijk om de wetenschappelijke inzichten goed in beeld te hebben. De basis van onze kennis is in de 19de eeuw gelegd door bekende en minder bekende natuurkundigen. Toen al werd voorspeld dat de uitstoot van CO2 tot opwarming van de aarde zou leiden, lang voordat dat door metingen zou worden bevestigd. Ook in het verre verleden blijkt CO2 vaak een sleutelrol te hebben vervuld in de forse klimaatveranderingen die de aarde heeft doorgemaakt. De huidige opwarming gaat naar verhouding pijlsnel en wordt hoofdzakelijk door menselijke activiteit veroorzaakt.

Dit is een korte samenvatting van wat in meer detail wordt besproken in het boek Wat iedereen zou moeten weten over klimaatverandering (verschenen bij Prometheus) en in het hoorcollege Kennis van klimaat (verschenen bij Home Academy).

Inhoudsopgave

  1. Het broeikaseffect
  2. De rol van CO2 in het klimaat
  3. Het klimaat verandert in hoog tempo
  4. Oorzaken van klimaatverandering
  5. Toekomstprojecties
  6. Gevolgen van klimaatverandering
  7. Er zijn dingen die we kunnen doen

En een uitgebreide opsomming van aanbevolen literatuur en websites.

Deze blogpost is ook te lezen op de statische pagina wat weten we en te downloaden als brochure (15 pagina’s) of (een verkorte versie) als factsheet factsheet. 

1 Het broeikaseffect

Al sinds de 19e eeuw weten we dat sommige gassen, zoals kooldioxide, methaan en waterdamp, warmtestraling absorberen. Als een soort ‘deken’ beperken broeikasgassen daardoor het warmteverlies van een planeet. Zonder broeikaseffect zou het aardoppervlak gemiddeld zo’n 33°C kouder zijn. Door meer broeikasgassen in de atmosfeer te brengen maken we die figuurlijke deken dikker, waardoor de aarde meer warmte vasthoudt. CO2 speelt hierbij de belangrijkste rol; de hoeveelheid waterdamp – eveneens een zeer sterk broeikasgas – fungeert als een versterkende factor, aangezien warme lucht meer waterdamp kan bevatten. Al in 1896 berekende Svante Arrhenius dat de uitstoot van CO2 als gevolg van de toenemende industrialisatie tot opwarming zou leiden. Die voorspelling bleek vele decennia later inderdaad uit te komen.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/tekening-1-temperatuur-van-de-aarde.png?w=1024

De drie factoren die de gemiddelde oppervlaktetemperatuur van een planeet bepalen: de inkomende zonnestraling; het aandeel daarvan dat gereflecteerd wordt; de warmtestraling van de planeet zelf. Broeikasgassen beïnvloeden hoeveel van de warmtestraling daadwerkelijk de planeet verlaat. Illustratie door Marije Mooren.

2 De rol van CO2 in het klimaat

De CO2-concentratie stijgt ongekend snel en is nu aanzienlijk hoger dan in de afgelopen paar miljoen jaar is voorgekomen. De koolstofatomen in de CO2 wijzen uit dat deze toename voornamelijk is veroorzaakt door het verbranden van fossiele brandstoffen zoals olie, gas en steenkool. Daarnaast komt het vrij bij ontbossing. De CO2 die we uitstoten wordt voor ongeveer de helft opgenomen door oceanen (die daardoor verzuren) en door extra plantengroei. De andere helft blijft voor lange tijd, een deel zelfs vele duizenden jaren, in de atmosfeer. Ook in het verre verleden hebben veranderingen in het CO2-gehalte van de atmosfeer grote invloed gehad op het klimaat.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/historie-co2-concentratie-in-de-atmosfeer-2019.png?w=500

De CO2-concentratie over de afgelopen 800.000 jaar op basis van luchtbelletjes in ijsboorkernen en recent op basis van directe observaties in de atmosfeer. Grafiek door Jos Hagelaars op basis van publiekelijk beschikbare data.

3 Het klimaat verandert in hoog tempo

Het aardoppervlak is nu ruim 1°C warmer dan in de tweede helft van de 19e eeuw, toen met systematische metingen is begonnen. Dat lijkt weinig, maar bedenk dat tijdens de laatste ijstijd het aardoppervlak ‘slechts’ een graad of vijf kouder was dan nu. Vanwege natuurlijke variatie gaat de opwarming niet monotoon, maar met ups en downs. Als gevolg van de opwarming krimpen gletsjers, neemt de hoeveelheid zee-ijs in het Noordpoolgebied af, smelt er steeds meer ijs van de grote ijskappen, stijgt de zeespiegel en treden er allerlei veranderingen op in ecosystemen.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/mondiale-temperatuur-2019.png?w=500

De geobserveerde opwarming van de aarde van 1850 tot 2019. De dikke, zwarte lijn is een lopend gemiddelde van de jaarlijkse waarden (dunne, gekleurde lijnen) van verschillende onderzoeksgroepen. Grafiek door Jos Hagelaars op basis van publiekelijk beschikbare data.

4 Oorzaken van klimaatverandering

Klimaatmodellen, waarin de kennis van het klimaatsysteem in wiskundige formules is gevat, kunnen het geobserveerde temperatuurverloop goed simuleren – maar alleen als zowel natuurlijke als menselijke factoren worden meegenomen. De klimaatmodellen bevestigen wat te verwachten is op basis van welbegrepen natuurkundige theorie. Ook zijn veel klimaatveranderingen uit het verre verleden alleen te verklaren door een aanzienlijke invloed van CO2. Daarnaast wordt de menselijke oorzaak van de huidige opwarming bevestigd door specifieke ‘vingerafdrukken’ van het versterkte broeikaseffect. Zo blijkt uit metingen vanaf satellieten en vanaf de grond dat de aarde inderdaad meer warmtestraling vasthoudt, precies in die golflengten waar CO2 en andere broeikasgassen de straling absorberen.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/vergelijking-observaties-klimaatmodellen-2019.png?w=500

De verandering in de mondiaal gemiddelde temperatuur sinds 1880 op basis van waarnemingen (dunne, zwarte lijn) en modellen (dikke, blauwe lijn is het modelgemiddelde; lichtblauwe gebied is de modelspreiding). Grafiek door Jos Hagelaars op basis van Lewandowsky et al.

Natuurlijk zijn er naast broeikasgassen ook andere factoren die het klimaat beïnvloeden. Zo zorgen vulkaanuitbarstingen voor een tijdelijke afkoeling doordat de uitgestoten zwaveldeeltjes zonlicht weerkaatsen. Ook bij veel menselijke activiteiten komen dergelijke aerosolen vrij, waardoor het opwarmende effect van broeikasgassen enigszins wordt getemperd. De zonneactiviteit varieert over een elfjarige cyclus, maar is sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw juist iets gedaald. Andere natuurlijke processen opereren veel te langzaam om de naar geologische maatstaven pijlsnelle opwarming te kunnen verklaren.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/opwarming-mens-natuur-carbonbrief-kleur.png?w=500

De invloed van de zon, vulkanen, broeikasgassen, en aerosolen op de temperatuurverandering van 1850 tot 2017, op basis van een statistische methode die de beste match bepaalt tussen die verschillende factoren en de observaties (zwarte cirkels). Grafiek door Jos Hagelaars op basis van Zeke Hausfather op CarbonBrief.

5 Toekomstprojecties

De opwarming die we in de toekomst kunnen verwachten hangt sterk af van de hoeveelheid broeikasgassen die wij met z’n allen nog gaan uitstoten. Daarom kunnen er alleen conditionele voorspellingen (als …, dan …) worden gedaan, gebaseerd op mogelijke emissiescenario’s. Als de emissies heel snel worden teruggeschroefd (zoals in het RCP2.6 scenario, blauw in de grafiek) kan de opwarming beperkt blijven tot onder twee graden ten opzichte van het pre-industriële niveau. Zonder enige vorm van klimaatbeleid (zoals in het RCP8.5 scenario, rood in de grafiek) zal de aarde aan het eind van deze eeuw zo’n drieënhalf tot zes graden zijn opgewarmd. Er is dus nog een behoorlijke onzekerheidsmarge voor de mate van opwarming. Dat komt omdat we niet precies weten hoe gevoelig het klimaat is voor veranderingen in bijvoorbeeld de CO2-concentratie. Niettemin is het duidelijk dat een heel forse emissiereductie nodig is om de opwarming tot maximaal twee graden te beperken.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/srocc-spm1-figuur-1a-oppervlakte-temperatuur-kleur.png?w=500

Toekomstprojecties van de opwarming na 2005 op basis van twee verschillende emissiescenario’s: RCP2.6 met ambitieus klimaatbeleid en RCP8.5 zonder klimaatbeleid. De grafiek begint in 1950, toen de aarde al een paar tienden van een graad warmer was dan eind 19de eeuw. Grafiek door Jos Hagelaars op basis van figuur 1a uit IPCC SROCC 2019.

6 Gevolgen van klimaatverandering

Elk aspect van het leven wordt direct of indirect door klimaatverandering beïnvloed. Door de hogere temperaturen neemt de verdamping toe, wat tot droogte kan leiden en daardoor bijvoorbeeld tot een grotere kans op bosbranden. Extreme neerslag neemt echter eveneens toe, met wateroverlast tot gevolg. Door het uitzetten van het warmere water en het smelten van ijs stijgt de zeespiegel. De natuur kan in veel gevallen de snelle veranderingen van het klimaat niet bijbenen. De meeste koraalriffen, ook wel bekend als de kraamkamer van de oceanen, zullen het einde van deze eeuw waarschijnlijk niet halen. De voedselproductie kan door klimaatverandering onder druk komen te staan, al is dat sterk afhankelijk van de regio. Door bijvoorbeeld ondervoeding, wateroverlast en een groter verspreidingsgebied van bepaalde infectieziekten beïnvloedt klimaatverandering ook de volksgezondheid. In sommige gebieden kan de hitte zelf levensbedreigend worden.

Veel bestaande problemen worden door klimaatverandering verergerd, bijvoorbeeld honger, armoede, gezondheid, natuurrampen, maatschappelijke ontwrichting, en dergelijke. De gevolgen hangen natuurlijk sterk af van de mate van opwarming. En die hebben we – gelukkig – grotendeels zelf in de hand.

7 Er zijn dingen die we kunnen doen

We zullen ons hoe dan ook moeten aanpassen aan een veranderend klimaat. Om de opwarming te beperken zullen we daarnaast de uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen fors moeten reduceren. Aangezien we nu nog voornamelijk van fossiele brandstoffen afhankelijk zijn is een energietransitie daarvoor van wezenlijk belang. Een belangrijke rol is daarbij weggelegd voor energie-efficiëntie, maar desondanks is de verwachting dat de mondiale vraag naar energie vooralsnog fors zal toenemen. Als onderdeel van de transitie zullen we een groter deel van de energievraag gaan afdekken met elektriciteit, en voor specifieke toepassingen wellicht met waterstof of biomassa. Windenergie en zonne-energie zijn bekende duurzame energiebronnen met een zeer lage CO2-uitstoot per kWh aan opgewekte elektriciteit. De snelle kostendaling hiervan heeft zelfs experts verrast.

De uitdaging is van een dusdanige omvang dat we ook minder populaire opties, zoals biomassa, CO2-opslag en kernenergie, zullen moeten overwegen, natuurlijk met open oog voor de voor- en nadelen die aan elke energiebron kleven. Hoe meer opties we uitsluiten van het palet aan oplossingen, hoe moeilijker het wordt om de CO2-uitstoot daadwerkelijk naar nul te brengen. Naast de energietransitie zullen we ook kritisch moeten kijken naar het landgebruik, en bijvoorbeeld ontbossing zoveel mogelijk tegengaan.

Technisch en economisch is er veel mogelijk, maar de politieke en maatschappelijke werkelijkheid blijkt weerbarstig: wereldwijd is de uitstoot nog nauwelijks gereduceerd (afgezien van de tijdelijke daling door de coronacrisis). Het tempo waarin we de omslag naar een CO2-neutrale economie maken beïnvloedt de mate van opwarming waarmee de mensheid voor vele duizenden jaren te maken zal hebben.

https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2020/12/wind-at-sea.jpg?w=500

Windturbines op zee. Illustratie CC Andreas Klinke Johannsen

Nawoord

Laten we, juist in tijden van crisis, het hoofd helder houden en vertrouwen op de wetenschap als methode bij uitstek om de werkelijkheid om ons heen te begrijpen. Vervolgens kunnen we, mede op basis van die wetenschappelijke informatie, bepalen hoe we met de crisis om willen gaan. In de politieke besluitvorming daarover kunnen we het natuurlijk hartgrondig met elkaar oneens zijn. Maar een gedeelde visie op de werkelijkheid, zoals de wetenschap die met enig voorbehoud en voortschrijdend inzicht verschaft, is daarbij onontbeerlijk. Complottheorieën en wetenschapsontkenning kunnen we missen als kiespijn.

Dit schreef ik in het kader van de coronacrisis, maar het is evenzeer van toepassing op klimaatverandering.

Aanbevolen literatuur

Overview rapporten van overkoepelende organisaties zoals het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) of Nationale Wetenschapsacademies geven een heel doorwrocht overzicht van de stand van de wetenschap.

Websites van overheidsinstanties geven doorgaans een goed en neutraal overzicht van de beschikbare kennis. Relevante Nederlandse instituutswebsites zijn bijvoorbeeld:

  • Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut, KNMI: uitleg over veranderingen in het klimaatsysteem. Wekelijks klimaatbericht.
  • Planbureau voor de Leefomgeving, PBL: uitleg over beleidsmaatregelen op het gebied van klimaat, leefomgeving en energie.
  • Compendium voor de Leefomgeving, CLO: feiten en cijfers over klimaatverandering en het energiesysteem.

Op internet is ontzettend veel informatie te vinden over klimaatverandering, maar met veel variatie in de betrouwbaarheid. Enkele websites die zich baseren op de wetenschappelijke inzichten zijn de volgende:

  • Klimaatverandering: context, reflectie & discussie. Dit is het blog dat ik samen met drie anderen onderhoud. Een lijst met blogposts, gerangschikt naar onderwerp, is hier te vinden.
  • Skeptical Science: getting skeptical about global warming skepticism. Met name de lijst met veelgehoorde misvattingen – en de wetenschappelijke context ervan – is heel handig.
  • Real Climate: climate science from climate scientists. Diepgravende artikelen over klimaatwetenschap.
  • Carbon Brief: clear on climate. Goed leesbare artikelen over alle aspecten van klimaatverandering.
  • Climate Feedback: a scientific reference to reliable information on climate change. Kritische beschouwing van Engelstalige media artikelen.
  • Milieucentraal: praktisch over duurzaam. Een schat aan informatie over de milieueffecten van zo ongeveer alles.
  • Klimaathelpdesk: Antwoorden van wetenschappers op al je vragen over klimaatverandering.

Nederlandstalige boeken:

Engelstalige tekstboeken:

 

https://klimaatveranda.nl/2020/12/15/wat-weten-we-over-klimaatverandering/