18 januari 2019 Nieuwjaarsreceptie Hart voor Den Haag/Groep de Mos spreek tekst Richard de Mos (Groep de Mos)

Vrienden,

Kennen jullie deze nog?

(Plaatje Balster werkt niet met Groep de Mos samen)

Wij zijn zeker doorgegaan, beste heer Balster, en zijn de grootste partij van de stad geworden. En we hebben een einde gemaakt aan 80 jaar pappen en nathouden; aan 80 jaar PvdA-beleid.

Bye, bye zurigheid,
hallo optimisme!

Bijna 33.000 mensen gaven onze partij op 21 maart het vertrouwen en maakte Hart voor Den Haag / Groep de Mos de grootste partij in een sterk versplinterd politiek landschap.

Hiermee begon ook direct de uitdaging om – in sommige gevallen sterk verschillende – partijen bijeen te brengen voor de vorming van een coalitie.
En wij hebben bewezen die uitdaging aan te kunnen. We verrasten vriend en vijand dat we voor die coalitievorming hebben kunnen leunen op de nationale politieke zwaargewichten Hans Wiegel en Edith Schippers.

Het coalitieakkoord is een feest der herkenning geworden voor onze achterban.

De kernthema’s uit ons verkiezingsprogramma waren gericht op vier pijlers:
• Een leefbare stad;
• Een bereikbare stad;
• Een ondernemende stad;
• En een veilige stad.
Qua leefbaarheid gaan we in investeringsgebieden samen met bewoners en ondernemers experimenteren hoe we de leefbaarheidseffectenrapportage kunnen inzetten; zodat er in wijken voldoende groen-, speel- en parkeervoorzieningen blijven.

Als wethouder Buitenruimte mag ik werk maken van het heropenen van de gracht bij het Piet Heinplein, zodat er een mooie looproute en ruimte voor terrassen ontstaat richting het Zeeheldenkwartier. Na het opknappen van de wijken Bezuidenhout-Oost en Kraayenstein gaan we gefaseerd door met het opknappen van Nieuw-Waldeck, Houtwijk en Mariahoeve.

Qua bereikbaarheid heeft Groep de Mos gezorgd voor keiharde investeringen in het wegennet; een ongelijkvloerse kruising Lozerlaan – Erasmusweg; een onderdoorgang bij het altijd drukke Hildebrandplein; het verbeteren van de verkeersstroom bij de zevensprong. Allemaal plannen die in de nabije toekomst worden gerealiseerd.

Ook kennen we revolutionaire ontwikkelingen op het gebied van betaald parkeren:
• Geen betaald parkeren zonder draagvlak; het bestaande vergunningenbeleid wordt geëvalueerd op basis van effectiviteit en draagvlak;
• Binnenkort met je bewonersvergunning parkeren in een groter gebied;
• 20% meer bezoekersuren en bijkopen wordt goedkoper;
• Langer parkeren in de Keizerstraat en op de Denneweg;
• Pilot dubbeltje parkeren wordt voortgezet en bij positieve beoordeling uitgebreid;
• En we gaan gewoon betaald parkeren terugdraaien; de uitbreiding van vergunningparkeren op niet-marktdagen in delen van Transvaal en de Schilderswijk is al teruggedraaid – afgelopen weekend hebben partijgenoten dat met een flyeractie gevierd met bewoners en ondernemers; Scheveningen mag binnenkort middels een draagvlakonderzoek kiezen of vergunningparkeren in Haven- Geuzen- en Statenkwartier wordt teruggedraaid. Reken maar dat we daar stevig campagne op zullen voeren.

Qua ondernemen zal het ook makkelijker gaan in deze stad. Het aanvragen van vergunningen wordt zo simpel mogelijk gemaakt. Er komt een vast aanspreekpunt bij de gemeente hiervoor. Ook vragen we de gemeentelijke ombudsman om zich explicieter voor het ondernemersbelang in te zetten.
Ook op dat andere speerpunt van Hart voor Den Haag / Groep de Mos, veiligheid, zetten we woorden om in daden: het strafbaar stellen van straatintimidatie, het opleggen van gebiedsverboden, het opleggen van huisverboden bij huiselijk geweld, aandacht voor het bestrijden van loverboys, meer handhavers, het vereenvoudigen van het doen van aangifte, het zomaar wat zaken die we hebben geregeld en de komende tijd in beleid zullen worden omgezet.

Ook werd de subsidie aan de radicale As Soennah-moskee door ons toedoen stopgezet.
Wij hebben als partij niets op met gekkies die vrouwenbesnijdenis aanbevelen en de gewapende jihad in Syrië goedpraten. We staan vooraan om haatbaarden uit onze stad weg te jagen. Zeker ook omdat zij de integratie blokkeren en ervoor zorgen dat er een wij-zij-denken blijft bestaan.

Uit de dikke ambitiebundel dat coalitieakkoord heet, hebben we ook voor de minderbedeelden veel goeds: de armoedevoorzieningen blijven kaarsrecht overeind staan en er komt een actieplan tegen eenzaamheid.
We zijn inmiddels druk aan het werk om het coalitieakkoord verder uit te werken.

Vrienden,

Natuurlijk ondervinden we als bestuurderspartij ook oppositie.
Zowel constructief als zuur.

Het zuurgehalte ligt bovengemiddeld hoog bij de PvdA, die nog steeds denkt dat ‘gratis geld’ bestaat. De partij maakte tijdens de begrotingsbehandeling in haar tegenbegroting een rekenfoutje van maar liefst 260 miljoen euro. De betaalbare huizen die ze daarmee zeggen te creëren zijn dus gebakken lucht.

In gelul met rekenfouten kun je niet wonen; daarom gaat dit college keihard aan de slag om wel voldoende woningen te creëren. Vorige maand werd bekend dat alleen al in de Binckhorst 300 sociale woningen verschijnen. Met dat aantal hebben in een paar maanden tijd al twee keer zoveel woningen gerealiseerd dan die rode rakkers over heel 2017.

Vrienden,

Ik hoor u denken: is het gehele verkiezingsprogramma van Hart voor Den Haag bij de coalitie-onderhandelingen door het kopieerapparaat gehaald?

Toegegeven, dat had beter geweest voor de stad; maar zo is het niet gegaan. We werken samen met drie andere partijen en krijgen dus niet altijd wat we willen.

Het nieuwe fractieteam is ook druk aan de slag. De acht raadsleden, twee fractievertegenwoordigers en drie medewerkers hebben hun draai gevonden en zorgen dat de ombudsmanpolitiek van onze partij blijft doorklinken in de wijken en straten van onze stad.
Elk raadslid heeft daarbij – naast een eigen portefeuille – een stadsdeel toebedeeld gekregen. Dit jaar zal er nog meer werk gemaakt worden van wijkschouwen, buurtbezoeken, contact met winkeliers en andere betrokken ten einde de belangen van onze stadsdelen te vuur en te zwaard te behartigen.

We blijven de partij die opkomt voor mensen die het om wat voor reden dan ook wat moeilijker hebben of mensen die in eenzaamheid leven. Hoe mooi was daarbij het Kerstdiner dat we op 27 december hier in deze zaal voor bijna 800 mensen gehouden hebben.

Met het aantrekken van oud-raadslid Lex Kraft van Ermel als verenigingscoördinator hebben we een ervaren rot die onze oren en ogen in de wijken – zijnde de stadsdeelvoorzitters en wijkvertegenwoordigers – aanstuurt en het oliemannetje is tussen de vereniging en de fractie.

De vereniging heeft zich ten doel gesteld om de komende jaren qua ledenaantal flink te groeien. U kunt daarbij helpen om vanavond gewoon even lid te worden. Daarbij ondersteunt u het werk van onze partij.
Ook onze jongerentak – u heeft het net gehoord – wordt nieuw leven ingeblazen. Ik wens het nieuwe bestuur heel veel wijsheid, een kritische geest en een heel veel hart voor Haagse jongeren. Tip de fractie – gevraagd en ongevraagd – beleg jongerenbijeenkomsten en geef de toekomst van morgen een lokale stem in het stadhuis. Wie weet zien we een van jullie wel terug als kandidaat op de kieslijst van 2022.

Vrienden,

2018 was een zwaar, maar schitterend jaar. We hebben een mooie campagne gevoerd met veel vrolijke en betrokken vrijwilligers. Dankbaar ben ik voor al die mensen die onze partij met hun stem hun vertrouwen hebben gegeven. Grandioos was de steun die onze partij heeft mogen ontvangen van mensen die uit liefde voor onze stad altijd en overal waren om ons verder te helpen. Voor de tienduizenden kiezers en voor de stad moeten we dag in, dag uit aan de slag. Zij verdienen bloed, zweet en tranen om hun belangen te dienen. Daarbij passen soms ook keuzes die haaks kunnen staan op persoonlijke belangen van mensen die via onze partij carrière willen maken.

Ik ben vandaag precies 32 weken en één dag wethouder Economie, Sport en Buitenruimte en stadsdeelwethouder Escamp van ons mooie Den Haag. De kiezer mag mij – en Hart voor Den Haag / Groep de Mos – bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen afrekenen op onze daden. Maar ik ben trots op wat we voor elkaar hebben gekregen in de korte tijd dat onze lokale partij voor het eerst in het gemeentebestuur zit.

En dat straal ik graag uit: de trots op mijn partij en de trots op onze stad.

De mooiste stad van Nederland verdient stadstrots – verdient nieuw elan – verdient een optimistische en opgewekte houding van wij regelen het! Wij regelen het voor de stad en haar inwoners!

De binnenstad krijgt meer allure en wordt steeds aantrekkelijker voor het winkelend publiek. Want Hart voor Den Haag / Groep de Mos is voor een bruisend Den Haag, met ruimte voor ondernemers en horeca. Geregeld is dat winkels langer open mogen op zondag, o.a. om de strijd aan te gaan met het online winkelen en concurrerende steden zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Er komen geweldige evenementen die zorgen voor economische spin-off voor lokale ondernemers: Cirque du Soleil komt naar het Malieveld, net als P!NK.

De schop gaat in de grond in het gebied tussen het Lange Voorhout, de Kneuterdijk en Plaats. We maken het gebied voetgangersvriendelijk én groener. Tegelijk knappen we de kleine, mooie tussendoorstraatjes op. We hebben fantastische winkels en gelukkig weinig leegstand. Ik wil dat er euro’s worden uitgegeven in de stad – en dat lukt goed; de binnenstad is door het hoogwaardig gezinstoerisme een echte banenmotor. Daarbij vergeten we unieke en creatieve winkelgebieden als de Schoolstraat niet.

Voor de ondernemer rollen we de rode loper uit in de stad. Zo is er bijvoorbeeld een apart vergunningsloket gekomen in het Haags Ondernemershuis. En heb ik tussen de bedrijven door promotie gemaakt voor Scheveningse vis, want die is erg lekker kan ik je vertellen. We regelen ook voor de komende zomerperiode parkeerterrassen in de Reinkenstraat, als het met het parkeren vanwege de vakantiemaanden wat minder druk is.

In december was ik een kleine week in China. Niet voor het Chinese eten – eendentong is echt niet zo lekker als Scheveningse vis – maar voor Den Haag. Voor het regelen van méér banen, méér bedrijven en méér hoogwaardig familietoerisme. Dat is gelukt, en daar ben ik erg trots op.

Ook ben ik samen met Mattijs Manders van ADO Den Haag naar de Chinese eigenaar van de club geweest. Dat was de eerste keer dat een Haagse bestuurder die kant op ging.

Met alvast een mooi resultaat: het vermaarde internationaal jeugdvoetbaltoernooi komt terug naar Den Haag!

En op het sportvlak is er nog veel meer moois: ADO-icoon Lex Schoenmaker kreeg een nieuwe Sportpenning, omdat hij de oude was kwijtgeraakt. Tijdens het afgelopen Haags Sportgala kondigden voormalig toptennisprof Richard Kraijcek en ik aan dat we dit jaar voor het eerst de Richard Krajicek Award uitreiken voor het beste Haags Sportinitiatief. Te gek!

Afgelopen zomer was de finish van de Volvo Ocean Race welkom Den Haag. Dat was ge-wel-dig. Samen met de organisator van deze race maken we nu flinke stappen om zo snel mogelijk weer een nieuwe editie naar Scheveningen te halen. Dat levert onze stad – naast een mooi event – keiharde banen op!

Net als de Red Bull Knock Out op het strand van Scheveningen. Wat een spektakel! En de start van een grote wielerronde zou ook goed zijn voor onze stad. We werken er keihard aan. Daarnaast onderzoeken we nu of we de Premier League Darts naar Den Haag kunnen halen, als eerbetoon aan onze Groep de Mosser Raymond van Barneveld.
Ik ben niet alleen wethouder Economie en Sport, maar ook wethouder Buitenruimte. In die hoedanigheid heb ik een rattenoffensief gelanceerd om het nare, stinkende en ziektes dragende beest met pek en veren de stad uit te jagen. Woningcorporaties en gemeente werken voortaan beter samen bij rattenoverlast. Er komen broodbakken. En wie tóch onverbeterlijk brood op straat gooit, wordt keihard op de bon geslingerd.

Binnenkort lanceer ik een stadsbrede aanpak zwerfafval voor een schone en leefbare stad. Die kom je straks overal tegen. Je kan de campagne niet missen: sámen houden we Den Haag schoon. Ik ging vorig jaar ook op pad met onze handhavers – waarvan we er 25 bij krijgen deze Collegeperiode. Handhavers zorgen voor een schone en leefbare stad door erop toe te zien dat mensen zich netjes aan de regels houden. Zij zijn goud waard. Daar kun je alleen maar respect voor hebben. De meesten van jullie weten het wel. Groen is mijn ding. Bomen, planten, het kan mij niet groen genoeg zijn. De Dreef is een stuk groener geworden, de Varkenmarkt in het centrum ook, net als de Toussaintkade en ga zo maar door.
Gevaarlijke populieren vervangen we voor bomen die niet gevaarlijk maar wel net zo groen zijn. Samen met Staatsbosbeheer hebben we geregeld dat er maar liefst 3.000 m2 groen bijkomt in de Koekamp. Dat is toch mooi? In 2019 gaan we hiermee door! Ook mooi: er komen meer openbare toiletten in de stad.

Wat ik zo leuk vind aan mijn nieuwe baan, is dat ik veel geweldige en inspirerende ondernemers, organisaties en betrokken bewoners ontmoet. Tijdens mijn spreekuren in de stad of tijdens mijn vele bezoeken aan tal van organisaties.

Richting het Rijk heeft dit nieuwe Hart voor Den Haag college flink gelobbyd voor meer geld voor Den Haag Zuidwest. Dat is gelukt. Dat betekent dat we nu minstens 15 miljoen euro hebben om te investeren in woningen, de openbare ruimte, winkelcentra en banen. De komende maanden gaan we aan de slag om ZuidWest weer op de kaart te zetten!

En – beste groengele vrienden – dat is nog lang niet alles. Want met Rachid hebben we uiteraard nóg een stadsbestuurder van Hart voor Den Haag / Groep de Mos in het college.
Onze wethouder van Financiën, Integratie en Stadsdelen.

Om maar meteen met die financiën in huis te vallen: Den Haag blijft ook in 2019 de stad met de laagste woonlasten. 563 euro om precies te zijn. Het laagst van alle 37 Nederlandse gemeenten met ten minste 90.000 inwoners. Degelijk financieel beleid, en scherpe financiële keuzes in de allereerste begroting die Rachid een tijdje terug heeft gepresenteerd. Goed gedaan, man!

En weten jullie wat nou zo mooi is? Raad eens wat de duurste gemeente is…? Enschede. Jazeker, Enschede. De stad waar Rachid is opgegroeid. Daar heeft hij zijn Twentse accent aan te danken. Goed dat hij voor Den Haag heeft gekozen. Hebben we ook iemand in ons midden die alles weet over het voetbal in de Eerste Divisie.

Maar Rachid heeft meer successen geboekt. Op grote én op kleine onderwerpen. Ook veel in Loosduinen natuurlijk, zijn stadsdeel.

Zoals eindelijk een kerstboom met verlichting op het Loosduinse Hoofdplein.
Ook zet hij in op nog betere gemeentelijke dienstverlening – zo heeft Rachid tijdens zijn maandelijkse spreekuur in Loosduinen tientallen en nog eens tientallen vragen en kwesties naar tevredenheid kunnen afhandelen.

Wat te denken van het Buurtbudget Houtwijk. Dat gaat over enkele dagen van start. Maar liefst 100.000 euro. Een bedrag waarmee bewoners hun buurt mooier en socialer kunnen maken. Het is een nieuw experiment naar het model van de Antwerpse burgerbegroting.

Als onze man voor de stadsdelen heeft Rachid ook met de kleinere wijkbudgetten mooie dingen gedaan. Een van de hoogtepunten is ‘Minder Grijs, Meer Groen’ op Scheveningen. Met om te beginnen 3.000 nieuwe planten en bomen in de tuin van de Oude Kerk. Of de wijkbudget-actie Winterlicht in Laak: van metershoge kerstbomen op het Lorentzplein, Goeverneurplein en Jonckbloetplein tot lampjes in de bomen voor de bibliotheek aan de Linnaeusstraat. Samen zorgden we – naast de kerstverlichting – voor gratis WiFi op de Haagse markt.

En ook nog de unieke hackwedstrijd ‘Hâck Den Haag’. Waarbij 45 hackers in het atrium van het Stadhuis de digitale omgeving van de gemeente hebben getest. Veiligheid is een stokpaardje van ons, en dus ook cyber security – digitale veiligheid.

Wat nou dure onderzoeken door grote software-bedrijven? Gewoon 45 hackers naar je stadhuis halen! Typisch Rachid – niet duur doen als het betaalbaar ook kan.

En als we het dan toch weer over financiën hebben… Ondertussen doet Rachid het Eneco-dossier er ook nog bij. Met succes. Want in 2020 zouden we als gemeente wel eens prachtig nieuws kunnen hebben voor de hele stad!
Ook maakte hij een einde aan de grootschalige opvanglocaties voor statushouders – want dat bevordert de integratie niet. Lekker meedoen met alle andere Hagenaars en Hagenezen: dat blijft toch altijd de beste manier om je thuis te gaan voelen in een nieuwe stad.

Vrienden, de lijst met successen is lang. En we zijn nog maar acht maanden bezig.
Onlangs presenteerde Rachid – samen met een andere Richard (Richard Moti, wethouder in Rotterdam) – het nieuwe online matchings-platform HalloWerk voor werkgevers en werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het is een nieuwe manier van denken en doen.

En HalloWerk is weer onderdeel van het Actieplan Plus500 – met als doel om 500 mensen per jaar extra uit de bijstand te halen en structureel aan een baan te helpen. Bovenop de bestaande doelstelling van 4.000 mensen per jaar. Goed voor de mensen, goed voor de stad en helemaal Groep de Mos. Hierbij zijn we ook streng: mensen die niet meewerken zullen worden gekort op hun uitkering. Dit staat in het coalitieakkoord en is een trendbreuk die fair is. De bijstand is namelijk een vangnet voor mensen die het echt nodig hebben en geen hangmat voor mensen die houden van lanterfanten en de hele dag in de bedstee tussen de zure lappen willen liggen.

Vrienden,

We zijn het nieuwe jaar niet goed begonnen. Op Scheveningen liep het vreugdevuur uit de hand.

Uiteraard leven wij als Hart voor Den Haag / Groep de Mos mee met door schade getroffen bewoners en ondernemers. Goed ook dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid een onderzoek gaat doen naar hoe dit heeft kunnen gebeuren.

Wat mij verbaasd en ook teleurgesteld heeft is de wijze en het gemak waarop ineens stelling werd genomen tegen de vreugdevuren. Waren het voor het ongeluk onze vreugdevuren die door iedereen – ook door andere politieke partijen en door de media – werden omarmd, waren het na het voorval de vuren van een ander waartegen stelling genomen moest worden.

Wij weigeren om zo te handelen. Wij vonden en vinden de vreugdevuren een mooie traditie; een traditie die ook rust bracht in de wijken van Scheveningen en Duindorp; hetgeen fijn was voor de bewoners. Daarom zijn wij voor behoud van deze vuren; uiteraard wel op een veilige en verantwoorde manier.

Vrienden,

We hebben tot 2022 afspraken gemaakt met de drie andere coalitiepartijen VVD, D66 en GroenLinks. En die afspraken gaan wij nakomen. Wij zijn een betrouwbare coalitiepartner en zijn goed voor onze handtekening.

We doen wat we zeggen. Dat is ons DNA! We willen daarbij een volkspartij zijn die met de poten in de modder staat. Als wij dat doel voor ogen houden, zijn bij de volgende verkiezingen 12 tot 15 zetels haalbaar en dan kunnen we nog meer van onze idealen kwijt in het gemeentelijk beleid.

Vrienden,

We kunnen dit niet zonder de mensen waar we het allemaal voor doen. De mensen in onze mooie stad Den Haag. De mensen op Scheveningen en in Loosduinen. Van de Schilderswijk tot het Benoordenhout willen we een nieuwe wind laten waaien. De stad teruggeven aan de mensen van deze stad. Ik roep u dan ook met klem op om met ons mee te doen. Door uw ideeën te delen met ons. Door lid te worden. Door onze boodschap te verspreiden. Zodat we een beweging in gang kunnen zetten die onomkeerbaar is. Een beweging die goed is voor Den Haag. Ik hoop daarbij op steun de komende jaren en wil u tegelijkertijd bedanken voor het vertrouwen tot nu toe.

Ik wil deze toespraak eindigen met het toewensen van een gelukkig, gezond en liefdevol 2019!

Probeer ook dit jaar naar elkaar om te kijken; zeker als het bij één van uw medemensen even tegenzit of niet zo lekker loopt. Een vriendelijk woord, een opbeurend gebaar – het kost niets en kan veel betekenen! Dank u wel.

Het bericht 18 januari 2019 Nieuwjaarsreceptie Hart voor Den Haag/Groep de Mos spreek tekst Richard de Mos verscheen eerst op Groep de Mos.

https://www.hartvoordenhaag.nl/18-januari-2019-nieuwjaarsreceptie-hart-voor-den-haag-groep-de-mos-spreek-tekst-richard-de-mos/

Varen van Rotterdam naar Maxau; veiliger en met minder brandstof (Deltares)

Tot voor kort moesten binnenvaartschippers op deze route de optimale reis bepalen door informatie over waterstanden te gebruiken. Maar om te bepalen hoeveel lading je mee kunt nemen, hoeveel brandstof er nodig is en welke traject je daarmee vaart is actuele en toekomstige informatie over de waterdiepte op de rivier nodig. Doordat schepen die de route nu varen een kastje aan boord hebben waarmee ze die diepte doorgeven wordt na een snelle berekening met Delft FEWS-software van Deltares een kaart met actuele waterdieptes geleverd. De diepte op de rivier wordt zes dagen vooruit voorspeld en werkt ook in een app op de mobiele telefoon.
CoVadem is een initiatief van MARIN, Deltares, Autena Marine en Bureau Telematica Binnenvaart . Het initiatief heeft geleid tot de oprichting van de CoVadem B.V. die de techniek verder exploiteert. De data blijven altijd eigendom van de scheepseigenaar en zijn alleen door hem in te zien. De geanonimiseerde data worden door kennisinstituten MARIN en Deltares gebruikt om processen beter te begrijpen en daarmee de dienstverlening verder te verbeteren.

Van Rotterdam naar Maxau een eerste traject

Rolien van der Mark, expert rivieren en binnenvaart, presenteerde vanochtend samen met het gehele ontwikkelteam aan deelnemers van het eerste uur de resultaten van dit eerste traject van Rotterdam naar Maxau. Van der Mark; ‘Er is nu al veel data verzameld die niet alleen belangrijk zijn voor schippers maar uiteindelijk ook voor het rivierbeheer. De bedrijfseconomische en milieuvoordelen van een zuinigere, beter beladen reis voor de schippers zijn evident, maar ook het moeilijk voorspelbare riviersysteem wordt nu beter in kaart gebracht. In plaats van eens in de zoveel tijd te meten op een bepaalde plek, hebben we nu dagelijks, en op een langer traject de rivierbodem in zicht. We leren zo steeds meer over de bodemontwikkeling. Over het effect van de rivierduinen onder water die op hun beurt stroming en waterstanden beïnvloeden. Het levert kennis en data op waar we in de toekomst onze modellen mee kunnen verbeteren. Als het gaat om hoogwaters maar juist ook voor lage waterstanden. Met de droogte en lage waterstanden van afgelopen maanden nog in het achterhoofd hebben voorspellingen op basis van actuele data grote meerwaarde’.

Milieuvriendelijk onderhoud

Met de CoVadem data die van de binnenvaart binnenkomt kunnen we ook zien of en waar de rivier moet verdiept. De inzet van baggerschepen kan zo bijvoorbeeld effectiever en milieuvriendelijker. En ook in havenbekkens kan het sedimentbeheer met de data wellicht doelmatiger, maar dan moet de data worden verrijkt met aanvullende gegevens. Van der Mark; ‘dichter naar de kust toe krijg je namelijk te maken met getijde en zout. Aspecten die nu nog onvoldoende meegenomen worden in de verwerking van de data tot betrouwbare informatie. Met Havenbedrijf Rotterdam onderzoeken we dit verder.’

Toekomstige ontwikkelingen

Als Van der Mark naar de toekomst kijkt dan ziet ze meer toepassingen dan een slimme routeplanner voor de binnenvaart. ‘CoVadem kan onze riviermodellen verbeteren en daarmee ook het dynamisch en integraal rivierbeheer. Genoeg reden in ieder geval om als kennisinstituut betrokken te blijven bij CoVadem. Rijkswaterstaat heeft inmiddels besloten dat 22 patrouilleschepen worden uitgerust met de CoVadem box. Dat geldt ook voor vijf schepen van het Gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam. De CoVadem BV die deze technologie exploiteert zoekt overigens meer schippers die willen meedoen. Hoe dat werkt is te lezen op hun website

 

The post Varen van Rotterdam naar Maxau; veiliger en met minder brandstof appeared first on Deltares.

https://www.deltares.nl/nl/nieuws/varen-van-rotterdam-naar-maxau-veiliger-en-met-minder-brandstof

Klimaatjournalist Bernice Notenboom: ‘De Noordpool en ik zijn door de jaren heen verweerd’ (Vrij Nederland)

De temperatuur loopt op deze herfstdag toepasselijk hoog op in de Climate Planet-tent – een twintig meter hoge wereldbol op het Utrechtse Jaarbeursplein, met daarbinnen nóg een metershoge globe. Rondom planeet aarde luisteren een paar honderd mensen naar Bernice Notenboom, Noordpoolreizigster en klimaatkruisvaarder.

Dit interview komt uit onze ecospecial 'Zo verbeteren we de wereld'. Bestel 'm hier. Lees verder

Haar chique witte jurk contrasteert met de foto’s tegen de tentwand waarop ze dik ingepakt en zo te zien halfbevroren in de camera blikt. Behalve naar haar kijken we, vanuit ruimtevaardersperspectief, naar planeet aarde midden in de zaal. Die bol is kwetsbaar, is de onuitgesproken boodschap, en er is voor zover we weten geen tweede van. Uit de documentaire die in 360 graden op de globe is geprojecteerd, bleek al overduidelijk dat we bezig om de aarde naar de gallemiezen te helpen.

‘Hoe mooi gedaan ook, zo’n depressieve film zou ik zelf nooit maken,’ zegt Notenboom er later over. ‘De plaatjes zijn prachtig, maar het is te veel. Al is er, met de klimaatconferentie in Katowice in het vooruitzicht, reden tot somberheid. Wat een gebrek aan ambitie. Maar wat wil je, Polen is geheel afhankelijk van kolen.’

Na afloop staan vertegenwoordigers van grote Nederlandse bedrijven op om in woord en beeld te getuigen van hun bekering tot de missie van een duurzamere samenleving. CEO’s zijn een week met haar op expeditie geweest naar Spitsbergen en hebben daar van wetenschappers gehoord en met eigen ogen gezien wat de desastreuze gevolgen zijn van de opwarming van de atmosfeer.

‘Na hun terugkeer formuleerden banken en verzekeraars samen de Spitsbergenambitie,’ zegt Bernice Notenboom een paar dagen later in de Amsterdamse Pijp, waar ze kantoor houdt. Dat convenant komt erop neer dat de financiële instellingen de CO2-uitstoot zullen meten van hun investeringen, en ernaar streven dat die assets CO2-neutraal zijn. ‘Het zal nog wel even duren voor ze echt zover zijn,’ zegt Notenboom. ‘Ze zitten nog veel te diep in de fossiele industrie.’

https://www.vn.nl/wp-content/uploads/sites/3/2018/11/BerniceNotenboom_VrijNederland_2018_cDesirévandenBerg__87A2164_preview-640x896.jpg

Fulltime ontdekkingsreizigster

Bernice Notenboom (1962) groeide op als stadskind in Rotterdam, de natuur leerde ze kennen door wandelvakanties in de Alpen. Ze studeerde in Amsterdam en later in Denver, Colorado. ‘Daar woonde ik vlakbij de ruige natuur van de Rocky Mountains en ging ik om met mensen die net als ik van extreme sporten hielden.’

Na een korte carrière bij Microsoft en een tijdje als raftinggids in de Grand Canyon werd ze fulltime ontdekkingsreizigster en avonturierster. Sinds het begin van deze eeuw trok ze met nomaden door Pakistan en Mongolië, ging ze in Jemen op zoek naar sporen van de koningin van Sheba, beklom ze de Matterhorn en de Mount Everest en zakte ze per kajak de rivier de Niger af in Mali, van de hoofdstad Bamako naar Timboektoe.

Binnen één generatie hebben wij de helft van het Noordpoolijs respectloos laten verdwijnen. Dat is een keiharde waarheid die ik tijdens mijn expedities onder ogen moest zien.’

Meer nog dan de hoogte en de hitte trok de ijzige kou van Siberië, Groenland, de Zuid- en de Noordpool. Vanaf het moment dat ze elf jaar geleden voor het eerst over de Noordpool skiede, is ze gefascineerd door het arctische gebied. Zorgen over het slinken van die geliefde ijskap maakten haar tot een betrokken klimaatjournalist: nergens anders zijn de gevolgen van de klimaatverandering tenslotte zo goed zichtbaar als tegen de 90 graden noorderbreedte. Van de 7 miljoen vierkante kilometer ijs zijn er nog maar 3,5 miljoen over – een gebied ter grootte van Europa is gesmolten.

‘Dat wij binnen één generatie de helft van het Noordpoolijs respectloos hebben laten verdwijnen,’ zegt Notenboom, ‘is een keiharde waarheid die ik tijdens mijn expedities keer op keer onder ogen heb moeten zien.’

Blijf vrij van geest. Lees onze nieuwsbrief.
Ontvang de beste verhalen van Vrij Nederland in je mail, twee keer per week.
Bij de gratie van de golfstroom

Ze heeft net de laatste correcties aangebracht in Arctica. Mijn biografie van de Noordpool. Dat boek begint met een liefdesverklaring aan de Noordpool, die haar ondanks alle klimaatzorgen nog steeds gelukkig maakt en die onmisbaar is voor alle aardbewoners. ‘Het ijs en de sneeuw weerkaatsen 90 procent van de zonne-energie terug naar de ruimte, dat weerkaatsingseffect heet de albedo,’ doceert Notenboom. ‘Zo vervult de Noordpool haar functie als airconditioning van de wereld.’

Het verdwijnen van sneeuw en ijs vermindert niet alleen die albedo, het is nog erger: het water dat voor sneeuw en ijs in de plaats komt, absorbeert juist warmte. ‘Dat versnelt dus de opwarming van de aarde, waardoor het ijs er nog eerder smelt. Het is een neergaande spiraal en als er niets verandert, is de ijskap in 2030 vrijwel verdwenen. Dat is op termijn het einde van de Noordpool en ook fataal voor de rest van de wereld.’

Voor West-Europa zal het gevolg op den duur vreemd genoeg betekenen dat de warme golfstroom stukje voor stukje naar het zuiden wordt geduwd, wat grote gevolgen zal hebben voor de leefbaarheid hier. ‘Wij kunnen in West-Europa alleen maar leven bij de gratie van die golfstroom. Als die wegblijft, wordt het hier onleefbaar koud. Volg maar eens de 52ste breedtegraad vanuit Amsterdam: dan kom je terecht in Alaska en Siberië.’

Vatbaar voor drift

Behalve over haar eigen ervaringen en over de toekomst van het arctische gebied, schrijft ze in haar boek ook over de barre ontdekkingsreizen van Umberto Cagni, Robert Peary, Fridtjof Nansen, George DeLong en andere grote poolreizigers. Zij doolden vaak maanden rond op de Noordpool, iets wat nu alleen al door de afnemende ijskwaliteit niet meer zou kunnen. ‘Het ijs vormt zich steeds later in het jaar en smelt steeds eerder, soms zelfs al in februari. Ook is het op sommige plaatsen is het nog maar tientallen centimeters – dat dunne ijs is vatbaar voor drift.’

Maar toch, het is dat ze voor een poolexpeditie al gauw een miljoen euro kwijt is, geld dat ze zelf moet zien binnen te halen bij sponsors en subsidiegevers, anders zou Notenboom het liefst morgen alweer afreizen naar het hoogste noorden.

‘Ontneem me alle comfort, laat het leven op me afkomen: sneeuwstormen, drift, geulen en scheuren,’ schrijft ze over haar natuurlijke biotoop. ‘Ik voel me thuis in de ijzige wereld, ik schrik niet terug voor de tegenslagen en ben verbonden met een macht die me laat zien wie ik werkelijk ben.’

https://www.vn.nl/wp-content/uploads/sites/3/2018/11/afbeelding-3-_preview-1280x854.jpg

Deze foto’s van de ijskappen zijn gemaakt door Martin Hartley tijdens afgelopen expeditie van Bernice Notenboom naar de Noordpool. Ze staan ook in haar boek Arctica. Mijn biografie van de Noordpool.
Langdurige droogte

Sinds ze een huis heeft vlakbij de IJsselmeerdijk woont Bernice Notenboom afwisselend in Canada en daar. ‘Mijn huis staat in het zeer protestante gedeelte van mijn dorp, ze vinden me vast een rare. Ik ben soms een paar maanden op pad of in Canada en zorg dus niet altijd even goed voor de plantjes.’

Hoe idyllisch het er ook is, als je goed oplet, zijn de gevolgen van de klimaatverandering nooit ver weg. Ooit werd de IJsselmeerdijk hier verhoogd om het water buiten te houden, een eeuw later dreigt er juist een tekort aan water.

‘Vanochtend om zes uur stapte ik in mijn ochtendjas de deur uit, klom over de dijk en dook zo het water in, dat lager staat dan ooit en dus relatief warm is.’ De langdurige droogte heeft behalve voor de scheepvaart ook gevolgen voor de zoetwatervoorziening van Noord-Holland. ‘24 miljoen kubieke meter kraanwater wordt hier jaarlijks uit het IJsselmeer gepompt, maar doordat het water zo laag staat, is het bij het innamepunt nu veel te zout. Afgelopen zomer werd voor het eerst in de geschiedenis overwogen om tankschepen zoet water te laten invaren vanaf een diepere locatie in het IJsselmeer.’

De laatste ijsbeer

Noem haar liever geen activist, maar een zeer bevlogen waarnemer en verslaggever is Bernice Notenboom wel. Het enige wat haar lijkt te kunnen afremmen, is haar fysieke gestel dat zwaar heeft geleden onder alle ontberingen.

‘Ik heb mezelf als reder geregistreerd onder de vlag van Mongolië. Ik had zonder problemen kernafval van Moermansk naar Rotterdam kunnen laten vervoeren.’

De jury van de Duurzame Top Honderd boog onlangs nog diep voor het feit dat Notenboom, ‘toch niet meer de jongste’, niet alleen haar kennis en overtuiging in de strijd werpt, maar ‘zelfs haar lichaam’. In Arctica vergelijkt zij zichzelf met de Noordpool: allebei damaged goods. ‘We zijn door de jaren heen beschadigd en verweerd. Op elke expeditie krijg ik het voor mijn kiezen: een bevroren lip, gevoelloze vingers en tenen en mijn knieën zijn toe aan vervanging.’

Het gesleep en gesjouw met een loodzware slee over ijsschotsen, scheuren en sneeuwbergen heeft zijn tol geëist. Volgende week reist ze naar Salt Lake City waar een specialist de knoop zal doorhakken: heeft een zevende knieoperatie nog zin, of moet ze aan de kunstknie.

Bernice Notenboom voert haar strijd niet alleen op het ijs, maar ook met boeken en documentaires. Ze maakte de film Seablind nadat ze de roetdeeltjes had laten analyseren die ze tot haar verbijstering aantrof op de ooit maagdelijke Noordpoolsneeuw. ‘Ik kwam terecht in de meest vervuilende, minst transparante en minst gereguleerde industrie ter wereld, die van de vracht- en cruiseschepen. ‘In Seablind zijn we helemaal losgegaan toen we merkten dat je je als individu als vlaggenstaat kon registreren,’ herinnert Notenboom zich. ‘Ik heb mezelf voor de duur van de opnames als reder geregistreerd onder de vlag van Mongolië, dat ging gemakkelijk, hoewel dat land helemaal niet aan welke zee dan ook grenst. Ik had zonder problemen kernafval van Moermansk naar Rotterdam kunnen laten vervoeren.’

Wat voor haar een angstbeeld is, een ijsvrije Noordpool, is voor de Russische scheepvaart een winstgevend vooruitzicht. ‘De Russen varen de helft van die noordoostroute al: ze vervoeren vloeibaar aardgas en olie van schiereiland Yamal naar Japan.’ Maar haar echte nachtmerrie zijn de cruiseschepen met toeristen die straks de laatste ijsbeer willen gaan zien, en de laatste ijsberg. ‘Toeristen willen steeds verder naar het noorden, afgelopen jaar voeren drie cruiseschepen onder Russische vlag door de noordwestelijke passage, waarvan er eentje prompt vastliep op een ijsberg. Dat gaat een keer goed mis, met alle vervuiling door stookolie vandien.’

https://www.vn.nl/wp-content/uploads/sites/3/2018/11/afbeelding-26-_preview-1280x852.jpg

Veertig graden

Behalve aan het IJsselmeer woont Bernice Notenboom middenin de Canadese Rocky Mountains, in Fernie, British Columbia, een ski- en mijndorp met een paar duizend inwoners. ‘Ik woon in een bos, met de bergen op de achtergrond. In de winter vriest het er vaak zo’n veertig graden, dus ik kan er prima trainen voor mijn expedities.

In Fernie ben ik het liefst om te schrijven.’ Anders dan je zou verwachten, doet gidsland Canada nog minder aan klimaatmaatregelen dan Nederland, al is woningisolatie er vanzelfsprekend: ‘Anders word je keihard afgestraft met je energierekening.’

Een deel van haar huis verhuurt ze aan een ingenieur die werkt in de kolenmijn vlakbij. ‘Die mijn is er al tweehonderd jaar en was het bestaansrecht van Fernie. Elke dag denderen er vijftien treinen met metallurgische kool door het dorp, bedoeld voor de export naar China. Op termijn moet die mijn dicht. Maar voorlopig draait alles nog om fossiele energie.’

‘Vooral aan de industrietafel gebeurt geen flikker.’

Deze zomer was de hitte niet te harden in Fernie. ‘Het was 40 graden in mijn dorp, waar het ’s zomers normaal gesproken 25 graden is, en er viel nul regen,’ vertelt Notenboom. ‘Er waren meer dan twaalfhonderd bosbranden alleen al in British Columbia.’ Canada zou zó het meest duurzame land ter wereld kunnen worden. ‘We hebben water, wind, zon. Biomassa en hout hebben we ook. Maar de wil ontbreekt om de omschakeling te maken.’

Grote storm

En Nederland? De Spitsbergenambitie van expeditie Notenboom is op een van de klimaattafels terechtgekomen waaraan eindeloos wordt gepolderd. ‘Vooral aan de industrietafel gebeurt geen flikker,’ aldus Notenboom. Voorlopig houdt de Nederlandse regering het bij beloftes aan Groningen en de wens om geld te verdienen aan de klimaatzaak door onze expertise aan het buitenland te verkopen.

Profiteren van dreigende rampspoed door kennis te exporteren klinkt misschien cynisch, maar als het iets bijdraagt, mag het van Notenboom. ‘Je moet het allebei doen, adaptatie en voorkomen van uitstoot. We weten hier hoe we moeten dealen met te veel zoet, zout of brak water. Mijn eigen huis aan het IJsselmeer is tijdens de grote storm van 1916 in zijn geheel naar een veiliger plek verplaatst toen een dijkdoorbraak dreigde. In Texas had je de great storm van 1900, toen hebben ze de dijken verhoogd, maar de eeuw erna hebben de Amerikanen nauwelijks nog iets aan kustbeveiliging gedaan. Andere landen adviseren hoe ze zich kunnen aanpassen aan het nieuwe klimaat levert meteen geld op. Dat is aantrekkelijker voor de politiek dan inzetten op verandering van ons eigen gedrag omdat dat ons ooit financiële schade zal berokkenen.’

https://www.vn.nl/wp-content/uploads/sites/3/2018/11/afbeelding-34_preview-640x960.jpg

De enige vegan

Op een abstracte dreiging die te ver in de toekomst ligt, kan ons brein zich nu eenmaal niet voorbereiden, leerde Notenboom van psychologen als Daniel Kahneman. ‘Volgens de psychologie moet een abstracte kwestie als de klimaatcrisis aan drie voorwaarden voldoen voordat mensen bereid zijn in beweging te komen. Ten eerste: ze moeten echt begrijpen waarom het nodig is. Ten tweede: overstappen naar een duurzamer leven moet geen pijn doen. En ten derde: ze willen niet voor gek worden versleten. Niemand wil graag de enige vegan zijn in zijn vriendengroep, degene in de familie die nooit vliegt, die ene buurvrouw die haar huis op eigen kosten CO2-neutraal verbouwt.’

Dat psychologische mechanisme werkt bij CEO’s van grote ondernemingen niet anders. ‘Dus is het goed als je een week met elkaar op een bootje zit, los van raden van bestuur en aandeelhouders die in je nek hijgen met hun winstverwachtingen. Je hebt een week de tijd om te praten met mensen op hetzelfde niveau in andere bedrijven, óók over je twijfels. Jammer genoeg loopt de wil tot veranderen toch vaak vast op het niveau van de raden van commissarissen, waarin dinosauriërs als Van der Veer of Wijers zitten.’

Als klimaatbewuste westerling koop je dan toch een aflaat in de vorm van CO2-compensatie, ‘maar die onzin gaan we in de film ontrafelen.’

Sky Gods

Het komende jaar maakt Notenboom haar nieuwe film Sky Gods, over de snelle groei van de luchtvaart. Vliegtuigen zijn verantwoordelijk voor 4 procent van de CO2-uitstoot en als we doorgaan met goedkoop en onbeperkt vliegen, kan dat oplopen tot 16 procent in 2035. Het vliegtoerisme zal toenemen omdat Chinezen steeds meer gaan vliegen en Indiërs uiteindelijk ook. ‘Net als bij Seablind betrek ik alle stakeholders bij deze film, ook luchthavens en airlines.’

Alarmisme is haar vreemd, zegt Notenboom. Iedereen weet inmiddels wel dat vliegen slecht is en dat er grote financiële belangen spelen. Liever zoekt ze naar creatieve oplossingen, samen met de industrie en de consumenten, waarbij ze ook zichzelf niet buiten schot laat. ‘Een paar weken geleden besloot ik mijn vlucht naar China af te zeggen – ik zou erheen vliegen voor mijn film en dat leek me plotseling hopeloos inconsequent.’

Als klimaatbewuste westerling koop je dan toch een aflaat in de vorm van CO2-compensatie, ‘maar die onzin gaan we in de film ontrafelen. Kijk maar eens op de site van een vliegtuigmaatschappij als je de CO2-uitstoot van je vlucht wil compenseren. Dan vind je een vaag bericht dat die compensatie naar een of ander Panamees dorpje gaat, om het regenwoud daar te beschermen. Verder nul informatie, je sust je geweten met een zwart gat. Ja, dat geldt ook voor mijzelf, met mijn retourtjes Amsterdam-Vancouver.’

Consumenten zijn medeverantwoordelijk. ‘Wijzelf zijn de reizigers die voor een appel en een ei de hele wereld overvliegen.’

In Sky Gods richt Notenboom zich op de CO2-productie van de luchtvaart: ‘Als er elk uur van de dag 25.000 vliegtuigen in de lucht zijn die enorm veel CO2 uitstoten, wat gebeurt er dan in de stratosfeer?’ Ze gaat op zoek naar alternatieven voor de onbelaste fossiele brandstof – ‘waarom zou starten en landen, waarbij de meeste uitstoot plaatsvindt, niet elektrisch kunnen?’ En ze zal voorbeelden laten zien van alternatieven voor het vliegverkeer zoals hyperloops en hogesnelheidslijnen. ‘China is een voortrekker, Beijing-Shanghai is nu maar drieënhalf uur met de trein en comfortabeler en gezonder dan per vliegtuig. In Europa moeten bestemmingen als Berlijn en Kopenhagen veel sneller per trein bereikbaar worden.’

De verantwoordelijkheid ligt niet alleen bij overheden die sturend moeten optreden en de vervuiler moeten laten betalen, maar ook bij luchthavens en bij low cost maatschappijen als easyJet en Ryanair, vindt Notenboom. ‘De baas van Ryanair, Michael O’Leary, lijkt geen moreel besef te hebben. Hij voelt geen enkele verplichting om iets te doen voor het klimaat.’ En tenslotte: consumenten zijn medeverantwoordelijk. ‘Wijzelf zijn de reizigers die voor een appel en een ei de hele wereld overvliegen. Wijzelf willen de spullen die we bestellen morgen gratis op de deurmat hebben en ook weer gratis terugsturen. Dat zorgt voor een wereldwijd gesleep met goederen.’

IJsbreker

Wat is haar volgende bestemming? ‘Ik word ongelukkig als ik te lang op één plaats blijf en ik heb dus ongelooflijk veel gereisd en fantastische avonturen beleefd. Maar ik kan nooit meer een van de eerste reizigers in Birma zijn, waar ik clandestien de grens overging, of een historische voettocht maken op de grens tussen Pakistan en India, waar ik precies op het moment was van de aanslag op de Twin Towers. Ik was op veel plekken de eerste of de enige en die ervaringen kun je niet herhalen.’

Wel heeft ze alvast haar oog laten vallen op de nieuwe zijderoute, waarmee China via Centraal Azië het Westen wil bereiken. En ook haar geliefde Noordpool blijft ondanks alles lonken. ‘Volgend jaar probeer ik mee te gaan op de Mosaic-expeditie. De Duitse ijsbreker Polarstern vertrekt dan vanuit het Noorse Tromsø, met het doel zich vast te laten vriezen in het arctische gebied en dan een heel jaar rond de Noordpool te drijven om wetenschappelijk onderzoek te doen.’

Bernice Notenboom wil niets liever dan aanmonsteren en weet zeker dat het haar gaat lukken: ‘Ze zoeken mensen die het arctische gebied heel goed kennen. En die met een geweer kunnen omgaan. Dan moeten ze mij dus hebben.’

Bernice Notenboom, Arctica. Mijn biografie van de Noordpool. Prometheus, € 24,99.

Het bericht Klimaatjournalist Bernice Notenboom: ‘De Noordpool en ik zijn door de jaren heen verweerd’ verscheen eerst op Vrij Nederland.

https://www.vn.nl/bernice-notenboom-de-noordpool/

Zes Greenpeace-activisten tijdens protest op tanker met palmolie gearresteerd (Greenpeace)

Schip met foute palmolie onderweg naar Nederland

Amsterdam, 17 November 2018  – Zes Greenpeace-activisten zijn vastgezet door de kapitein van de tanker Stolt Tenacity [1], nadat ze aan boord zijn geklommen van het vrachtschip met foute palmolieproducten dat op weg is naar Nederland. Het 185 meter lange vrachtschip vervoert palmolieproducten van Wilmar International van Indonesië naar Rotterdam. Wilmar is de grootste palmoliehandelaar ter wereld. Voordat ze werden gearresteerd hebben de activisten de spandoeken met de tekst ‘Rainforest Destroyers’ en ‘Oreo Drop Dirty Palm Oil’ uitgerold.

De Greenpeace-klimmers uit Indonesië, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Canada en Amerika zijn langs de zijkant van het vrachtschip op veilige wijze omhoog geklommen. Ze zijn aan boord gegaan in de buurt van Spanje in de Golf van Cádiz. Zij protesteren tegen Wilmar en afnemer Mondelēz, maker van onder andere Oreo-koekjes. Greenpeace roept Mondelēz op geen palmolie in te kopen bij Wilmar, totdat Wilmar kan aantonen dat zijn palmolie niet afkomstig is van plantages die het regenwoud vernietigen.

De kapitein van het schip werd bij aanvang van de actie direct via de boordradio geïnformeerd over het doel en de vreedzame intentie van het protest. Hij houdt de klimmers echter in één van de hutten op het schip vast. “We hebben beperkt radiocontact met onze vrijwilligers en vragen aan de kapitein hen vrij te laten om hun vreedzame protest voort te kunnen zetten.”, zegt Hannah Martin, campagneleider aan boord het Greenpeace schip de Esperanza.

“Ik heb de verwoestende impact van de ontbossing voor palmolie gezien”, zegt Waya Maweru, een klimmer uit Sulawesi, Indonesië. “Onze steden stikken van de smog als gevolg van de bosbranden. Ik ben hier met de boodschap voor Mondelēz dat Wilmar’s foute palmolie onze thuisomgeving vernietigt en dat we het niet in onze supermarkt willen.”

Wilmar is de grootste leverancier van voedselgigant Mondelēz, één van ‘s werelds grootste inkopers van palmolie. Mondelēz gebruikt de palmolie onder andere voor het bekende koekje Oreo. Recent onderzoek van Greenpeace International laat zien dat de leveranciers van Mondelēz 70.000 hectare regenwoud hebben vernietigd in heel Zuidoost-Azië in de laatste twee jaar.

“Kappen en platbranden van het regenwoud maken de klimaatcrisis almaar groter en het leefgebied van de orang-oetans almaar kleiner. Palmolie kan geproduceerd worden zonder dat er gekapt hoeft te worden. Het is nu tijd voor Mondelēz en andere grote merken om actie te ondernemen”, zegt Andy Palmen, campagneleider van Greenpeace Nederland.

Tropische ontbossing in Indonesië produceert elk jaar meer CO2-uitstoot dan de hele Europese Unie bij elkaar. In oktober 2018 heeft het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) opgeroepen om ontbossing per direct te stoppen zodat de wereldwijde temperatuurstijging tot 1,5°C beperkt blijft.

———-

Foto- en videomateriaal is hier te verkrijgen

Footnote

[1] Het vrachtschip Stolt Tenacity vervoert palmolie van de Wilmar’s raffinaderij in Dumai op Sumatra en was onderweg naar Rotterdam. De raffinaderij in Dumai wordt beleverd door producenten die het regenwoud vernietigen om palmolie te verbouwen. http://www.wilmar-international.com/sustainability/wp-content/uploads/2018/10/181026_WINA-PLT_L2.pdf

Contact

Abdellah Dami, Persvoorlichting Greenpeace

Tel: 06-25031002

Mail: abdellah.dami@greenpeace.org

https://www.greenpeace.org/nl/natuur/11125/zes-greenpeace-activisten-tijdens-protest-op-tanker-gearresteerd/

Harmen den Boer snelste Nederlander tijdens marathon van Athene. (RTV Lansingerland)

Bij de marathon denk je al snel aan de editie in Rotterdam maar de
lopers van AV De Kieviten hebben de afgelopen weken de klassieke afstand
op diverse andere plaatsen gelopen.

Tijdens de kustmarathon in Zeeland, door lopers aangeduid als de
zwaarste marathon van Nederland was Nieuwerkerkse Melanie Spruijt 3e dame
en kwamen Kieviten Hanneke Vliet Vlieland
en Richard Lelieveld in actie. Voor laatstgenoemde was het zijn verste
‘training’ op weg naar de marathon van Frankfurt. Een marathon waar
Lelieveld in 3:01 over de finish kwam.
Danielle Ammerlaan debuteerde op de marathon van Eindhoven in een tijd
van 3:29. Marcel van Vliet (3:50) en Dick Baggerman (4:01) liepen ook de
marathon in de lichtstad.

Ook tijdens de marathon van Amsterdam kwamen diverse Kieviten in actie.
Marcel van der Linden kwam in 3:26 over de finish. Een erg sterke tijd.
Ook op de halve marathon van Amsterdam werd hard gelopen door Kieviten.
Monique Smith kwam onder de 1:36 over de streep.

Afgelopen weekend kwam Harmen den Boer in actie op de marathon van
Athene. Met een start in de plaats Marathon, what’s in a name?, ging hij
voor revanche voor zijn mislukte Rotterdamse marathon. Zijn
voorbereiding, waarin hij veel en erg hard getraind had, kwam goed van
pas op dit zware parcours. Ondanks 19.000 deelnemers stond Harmen bij de
start vooraan. Op een tempo van gemiddeld 15 kilometer per uur passeerde
hij het gebied waar deze zomer de verwoestende bosbranden waren. Veel
toeschouwers stonden daar in zwarte t-shirts als eerbetoon aan de 99
dodelijke slachtoffers.
Op 18 kilometer begon een klim die ongeveer tot het 32 kilometer-punt
zou duren. Dat is een erg lang stuk bergop en toen begonnen de benen van
den Boer vermoeider te raken. Toen eindelijk de afdaling ingezet kon
worden. Na tien kilometer afdalen tot het oude Olympische Stadion
(Panatinaikon), de geboorteplaats van de moderne Olympische Spelen, kwam
Harmen binnen in een tijd van 2:52:53.

Als toetje had de Nederlandse ambassade het een en ander geregeld voor
Nederlandse lopers. Bij binnenkomst kreeg hij al een applaus en moest
hij op de foto. Harmen was namelijk de eerste Nederlandse loper die zich gemeld had. Vervolgens een uitgebreide massage gehad. Als klap op de
vuurpijl was hij de snelste Nederlander en heeft hij nu een enorme beker
om mee naar huis te nemen.
Wil je zelf ook een marathon lopen? En zie je jezelf al door de straten
van Rotterdam rennen dan kun je jezelf nu opgeven voor de
marathontraining bij AV De Kieviten. Via de website www.dekieviten.nl
kunnen lopers zich inschrijven.

Het bericht Harmen den Boer snelste Nederlander tijdens marathon van Athene. verscheen eerst op RTV Lansingerland.

http://rtvlansingerland.nl/2018/11/12/harmen-den-boer-snelste-nederlander-tijdens-marathon-van-athene/